ห้องสมุดภาพบางกอกคุณค่าของการถ่ายภาพ   Create Date : 11 กุมภาพันธ์ 2553     0 comment Last Update : 4 ตุลาคม 2561 23:39:07 น.     Counter : 1072 Pageviews.   Share Tweet

หลากวิธีช่วยเพื่อนสู่ธรรม เราจะต้องช่วยกันให้คนเข้าถึงธรรมะให้รู้จักหลักธรรมในทางพระพุทธศาสนาแต่เบื้องต้นคือต้องให้มันรู้ตั้งแต่เด็ก ๆ แต่บางทีนั้น พ่อแม่ไม่ค่อยประสีประสาในเรื่องเกี่ยวกับธรรมะนับถือ พระศาสนาก็เพียงแต่ชื่อ เราจึงต้องหาทางช่วยกันโดยวิธีอื่น วิธีที่จะช่วยกันนั้นคือว่าเราจะต้องสอนเด็กให้เข้าถึงพระศาสนาในวันที่เขา หยุดเล่าเรียน เช่นวันอาทิตย์นี่เด็กหยุดการเรียน ไม่ไปโรงเรียน พ่อแม่ ก็ควรจะนึกว่าลูกเราว่างจากการเรียนวันอาทิตย์ วัดไหนเขามีการสอนพุทธศาสนาให้แก่เด็กวันอาทิตย์บ้าง เราก็ควรเอาลูกไป ฝากให้เรียนเพื่อให้เข้าถึงธรรมะ ได้รู้ไว้เอาไปใช้แก้ปัญหาในชีวิต ประจำวันต่อไปความจริงเวลานี้ก็มีการศึกษาก้าวหน้าเรียนถึงขั้น มหาวิทยาลัยแต่ว่าในการเรียนนั้นไม่มีการสอนธรรมะให้คนเกิดความรู้ความ เข้าใจเมื่อเขาไม่รู้จักธรรมะเขาก็ไม่รู้จักปลงของหนัก ก็หนักอยู่ตลอดเวลาคนเราถ้าแบกของหนักแล้วไม่ปลงลงเสียบ้าง ก็เดินเอียงไปเท่านั้นเอง บ่าหนักอยู่ข้างหนึ่งมันก็เอียงถ้าหนักสอง บ่ามันก็ทรุดเท่านั้นเอง ลุกขึ้นไม่ได้เพราะไม่รู้จักปลงไม่รู้จักวาง เราจึงต้องสอนเขาให้รู้ธรรมะแล้วสอนให้เขารู้ว่าใช้ธรรมะอย่างไรใน ชีวิตประจำวัน เมื่ออะไรเกิดขึ้นควรจะคิดจะวางอย่างไรแล้วควรจะแนะนำ เขาไว้ว่าเมื่อใดกลุ้มใจอย่าลืมนึกถึงพระพุทธเจ้า มาหาพระสงฆ์ที่มีความรู้ความเข้าใจธรรมะ เพื่อท่านจะได้แบ่งเบาความ ทุกข์ที่อยู่ในอกนั้น ให้มันหายไปตามวิธีของพระพุทธเจ้า ธรรมะจะช่วยเราในเมื่อเราเข้าหาธรรมะ แต่ในเมื่อเราไม่เข้าหา ธรรมะ ธรรมะจะช่วยได้อย่างไรยาอยู่ในขวดจะช่วย คนให้หายป่วยได้อย่างไร หายไม่ได้ ต้องกินยานั้นตามที่นายแพทย์สั่งกิน กี่เวลาเช้าหรือเที่ยงเย็น ก่อนอาหารหรือหลังอาหาร กินให้มันถูกต้องตามที่หมอสั่ง โรคก็จะหาย ธรรมะก็เป็นอย่างนั้นแหละ ธรรมะเป็นโอสถแก้โรคทางจิตทางวิญญาณเราก็ศึกษาเอามาใช้เป็นหลักปฏิบัติ ในชีวิตประจำวันความจริงคนเรามันต้องอ่านธรรมะทุกวัน ฟังธรรมะทุกวัน แต่ว่าสมัยก่อนนี่ลำบาก หนังสือไม่ค่อยมีอ่านมีอยู่ก็ ในหอไตร หอไตรก็เอาไปอ่านไม่ไหว หนังสือในหอไตรนั่นอ่านแล้วไม่ค่อยรู้เรื่องสมัยนี้หนังสือเยอะแยะ เราควรจะซื้อไปไว้อ่านบ่อย ๆเมื่อมีปัญหาอะไรขึ้นก็อ่าน ๆ ไว้ กลุ้มใจอ่านหนังสือ ไม่สบายใจเข้าห้องอ่านหนังสือ การอ่านหนังสือก็ เหมือนกับว่าเราเข้าใกล้พระธรรม เราเข้าใกล้พระพุทธ เข้าใกล้พระสงฆ์แล้วอ่านบ่อย ๆ ก็จะได้เอาไปนึกใช้ได้ทันท่วงที หรือไม่เราก็ฟังธรรมะบ้าง สมัยนี้สะดวกมาก เพราะว่าธรรมะมันอยู่ในเทปอัดเสียง เขาทำไว้เยอะแยะเราก็มีซื้อวิทยุก็มีฟังกันอยู่ทั่วไปแล้ว เทปมีก็อย่าฟังแต่เพลง เธอจ๊ะเธอจ๋า เราก็เอามาใช้ให้เป็นประโยชน์ฟังก่อนนอนก็ได้ ฟังตื่นนอนก็ได้นั่ง รับประทานอาหารก็เรียกว่าเอาเทปธรรมะปลอบใจต่างเสียงเพลง มันก็ดีขึ้นได้ประโยชน์เพื่อนฝูงมาเยี่ยมมาเยือนคุยเรื่องงานเรื่อง การกันเสร็จแล้ว ฟังนี้หน่อยเอาธรรมะมาเปิดให้เพื่อนฟังหรือเปิดธรรมะ ให้ฟังก่อน เรื่องงานเอาไว้พูดกันทีหลัง ใจมันสงบแล้วคุยกันสบาย มีปัญญามีความคิดความอ่านเราเอาธรรมะไปเลี้ยงเพื่อน ต้อนรับเพื่อน เพื่อนที่ไม่เคยได้ยินได้ฟังธรรมะเมื่อได้ยินเข้าจะรู้สึกประหลาดใจรู้สึกว่า โอ ! นี้มีประโยชน์แก่ชีวิตของเรา เขาจะสนใจในวันหนึ่ง เดือนหนึ่ง ปีหนึ่งของชีวิต เราได้จูงเพื่อนของเราที่เดินหลับตาคลำโลกอยู่นั่น ให้ได้ลืมหูลืมตาหันหน้าเขาหา ธรรมะสักรายสองรายนับว่าเป็นการช่วยอย่างประเสริฐ ให้ของประเสริฐแก่เพื่อน แล้วดึงเพื่อนเข้าหาสิ่งถูกต้องแล้วเราควรอิ่มใจ ในสำนักงานเราเคยชวนเพื่อนมาในทางที่ถูกต้องบ้างไหมช่วยเพื่อนให้เกิดปัญญาความคิดความอ่าน ในเรื่องชีวิตได้อย่างถูกต้องไหม น้อยมากที่จะชวนกัน เวลาพบกันก็ได้แต่วางแผนว่าเย็นนี้จะไปดูหนังกันที่ โรงไหน หรือจะไปกินข้าวกลางวันกันที่ไหนวางแผนแต่เรื่องของวัตถุ แต่เราไม่วางแผนเรื่องของธรรมะกับเพื่อนไม่หาโอกาสคุยธรรมะให้เพื่อน ฟัง กลัวเหมือนกัน กลัวว่าเขาหาว่าเราแก่วัดแก่ธรรมะไปแต่ว่าการแก่วัดแก่ธรรมะนี้ดีกว่าการแก่เหล้าแก่การพนันขันต่อ เพราะว่าการแก่เหล้านี้มันขาดทุนแก่การพนัน แก่การเที่ยวกลางคืน แก่เรื่องเหลวไหล มันไม่ได้เรื่องอะไรแต่ถ้าเพื่อนหาว่าคุณยายมาอีก แล้ว และพอเราจะกล่าวธรรมะก็บอกว่าจะเทศน์อีกแล้วก็ช่างเขา เราก็ชวนพูดชวนคุยไป หาโอกาสสนทนาไป เพื่อนก็ค่อย ซึมซาบเข้าไปทีละน้อย ๆ วันอาทิตย์ที่เรามาวัดนัดเพื่อนมาบ้างชวนเพื่อนว่า เออ.วันนี้ไปวัดกันนะ ถ้าเรามีรถก็เอาไปรับเพื่อนมาวัด นี่แหละคือการ สงเคราะห์เพื่อนด้วยความดี สงเคราะห์ด้วยธรรมะสงเคราะห์เพื่อนด้วย ธรรมะเป็นการสงเคราะห์ที่มีคุณค่ามีราคา ทำให้ชีวิตของเขาดีขึ้น ไม่ได้ ช่วยแต่เพื่อนคนนั้นแต่ว่าช่วยให้คนในครอบครัวดีขึ้น ให้การงานดีขึ้น ให้ประเทศชาติดีขึ้นเพราะคนได้หันหน้าเข้าหาธรรมะ ได้ปฏิบัติธรรมะ ครูโรงเรียนไหนที่พาเด็กมาเข้าวัดเรียกว่าเป็นครูที่ประเสริฐ เป็นครูที่ดีแล้วกล้านำเด็กมาที่วัด นำมาเถอะมาบ่อย ๆ อย่างน้อยเขาได้เกิดความคิดเกิดปัญญาสิ่งที่เขาฟังไว้นั้นอาจจะไม่ได้ใช้เวลานี้ก็ได้แต่เมื่อโตขึ้นบางที เขาได้เอาไปใช้เวลาเขามีความทุกข์ขึ้นโอ ! แหม หลวงพ่อองค์นั้น เคยเทศน์ให้เราฟังแล้วเขาก็มาหาที่พึ่งทางใจเพราะฉะนั้นเ ราช่วย กันดึงคนเข้าวัดเข้าวา ดึงไม่มาก็เอาเทปไปเปิดให้ฟังที่บ้านก็ได้ วันเกิดนี่เราส่งเทปไปให้เขา ฟัง ส่งหนังสือธรรมะไปให้รู้ว่าวันเกิดใครก็ส่งไปเป็นของขวัญวันเกิดดี กว่าเอาดอกไม้ไปให้ ดอกไม้ดูตอนเช้า ตอนบ่ายเหี่ยวแล้ว ตอนเย็นขว้างทิ้งแล้ว มันไม่ได้เรื่องอะไร แต่ว่าธรรมะมันไม่เหี่ยวมันไม่แห้งเราให้เขาแล้วมันก็อยู่ถาวร เขาได้เปิดฟังแล้วก็สบายใจเขาได้ความรู้ความเข้าใจเป็นเรื่องดีกว่าให้ ของขวัญด้วยดอกไม้ผู้หลักผู้ใหญ่ก็เหมือนกัน วันเกิดรัฐมนตรีอะไรอย่างนี้ เอาธรรมะส่งไป ให้บ้างเผื่อว่าฟังแล้วจะได้รู้สึกตัวว่ากูนี่กำลังเลอะแล้วแล้วก็จะได้แก้ไขเสียบ้างด้วยอำนาจ ธรรมะที่เราเอาไปให้เป็นของขวัญ คนเรามันจะดีขึ้นเมื่อได้เข้าไปหาพระได้นำพระมาใส่ไว้ในใจแล้วก็รักษาพระนั้นไว้ชั่วชีวิตจะคิดอะไรจะพูดอะไรจะทำอะไรต้องอยู่ในขอบเขตของ พระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าเรารักเราซื่อตรงต่อพระพุทธเจ้า เมื่อเรามีปัญหาอะไรก็นึกถึงท่าน นึกถึงคำสอนของท่าน นึกถึงพระสงฆ์อริยสาวกของพระพุทธเจ้าเราก็สบายใจ เรียบเรียงจากส่วนหนึ่ง ของปาฐกถาธรรมวันที่ ๒๐ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๒๕ พระพรหมมังคลาจารย์หลวงพ่อ ปัญญานันท วัดชลประทานรังสฤษฎฺ์.   Create Date : 10 กุมภาพันธ์ 2553     0 comment Last Update : 27 เมษายน 2564 21:55:55 น.     Counter : 1401 Pageviews.   Share Tweet

อั่วเหมินไหล ชั่งซานเกอ ซานเกอเลี่ยน ปี 1964 นำแสดโดย จูลี่ เยี่ยะฟง - กวนซาน เจียงกวงเชา โอวหยางซาเฟย กำกับการแสดงโดย หลอฉิน เพลงประกอบโดย หวังฟูหลิง เพลงสื่อถึงวัฒนรรมของชนชาตินั้น ๆ เพลงทำให้จิตใจคนมีความอ่อนโยน สุดยอดภาพยนต์อมตะตลอดกาล กวนซาน ปัจจุบันเสียชีวิตไปแล้ว จูลี่ เยี่ยะฟง ปัจจุบันอายุ 84 ปี เจียงกวงเชา เสียชีวิตไปแล้ว โอหยางซาเฟย ปัจจุบันเสียชีวิตไปแล้ว ภาพยนต์อมตะได้ต้องสื่อถึงความรู้สึกที่แท้จริงของวัตนนธรรม และ ประเพณีอันดีงามของชนชาตินั้น ๆ เพลงภูเขลำนำเพลงรัก สำเนียงแห่งความจริงใจ ใจความตอนหนึ่งที่พระเอกไปร้องเพลงแทนเถ้าแก่ แซ่เหยา ที่บ้านเกือบโดน พ่อนางเอก ตะเพิดไล่ เพราะช่วงก่อนหน้ามีชายมาร้องเกี้ยวพาราสีครั้งหนึ่ง กวนซาน เอ๊ เอ แสงจันทร์ทอแสงสาดทั่วฟ้า ข้าขอ.....ร้องเพลงประทับไว้ที่ดวงจันทร์ แสงจันทร์สาดส่องห้องน้องเจ้า ใจข้ากระจ่างราวแสงนวลจันทร์ แสงจันทร์ฉายส่องห้องน้องเจ้า ฉายเข้ามาถึงในใจข้า มีใจ - ไม่มีใจเจ้าจะโต้เพลงกับข้ามั๊ย ? เยี่ยะฟง ...เอ๊.... เอ ลมไม่ส่ง เรือไม่ขยับ ไม้จะผลิดอกต่อเมื่อถึงฤดู ดอกไม้จะบานยามต้องตะวัน จะมีความรักได้ก็ต่อเมื่อมีคนให้รัก คิดถึงคนรักใจ (ซินไคฮวา) หลงดีใจ เยี่ยะฟง... มองออกไป เห็นว่าไม่ใช่เขา รูปร่างหน้าตาแสนน่าเกลียด อัปลักษณ์คล้ายคางคกตัวหนึ่ง กวนซาน เอ๊ ....เอ...ดอกกุ้ยอวาไม่สวยแต่ว่าหอม คนเราอย่ามองแค่หน้าตา เพราะยาขมจึงรักษาโรคให้หายได้ คนรูปร่างน่าเกลียดแต่ใจประเสริฐ เยี่ยะฟง น่าขำจริง ๆ ไม่ใช่พระโพธิสัตว์มาปลอมเป็นพระโพธิสัตว์ ไม่ใช่ชาวเรืออย่ามาเล่นน้ำ ร้องเพลงไม่เป็นก็อย่าทำเป็นแกล้งร้อง ขายขี้หน้าชาวบ้านเปล่า ๆ กวนซาน...อะไรเอ่ย? คล้ายภูเขาอยู่บนฟ้า อะไรเอ่ยคล้ายเมฆาอยู่บนพื้น ? คนแบบไหนจึงเรียกว่าฉลาดที่สุด ? คนแบบไหนจึงเรียกว่าโง่ที่สุด ? เยี่ยะฟง... บนฟ้ามีเมฆ - เมฆคล้ายภูเขา พื้นดินมีภูเขา ภูเขาคล้ายเมฆ ร้องเพลงแทนคนอื่นเรียกว่าโง่ ร้องให้ตัวเองจึงเรียกฉลาด เยี่ยะฟง...โต้เพลงกันไม่ควรเงียบเสียง เจ้าไม่ถาม งั้นข้าจะถาม รู้ไหม จันทร์นั้นใหญ่แค่ไหน รู้ไหม บนฟากฟ้ามีดาวกี่ดวง รู้ไหม ทะเลนั้นลึกแค่ไหน รู้ไหม มีคนเท่าไหร่บนโลกใบนี้ กวนซาน ดวงจันทร์ใหญ่แค่ไหนคงต้องไปถามเทพธิดา"ฉางเอ๋อ" พระจันทร์นั้นดวงใหญ่แค่ไหน ต่อให้องค์เง็กเซียนก็นับไม่ไหว บนฟ้ามีดาวทั้งหมดกี่ดวง ทะเลลึกแค่ไหนนั้นข้าไม่รู้ รู้เพียงว่ารักข้าลึกซึ้งกว่าทะเล เยี่ยะฟง.....คนบนโลกมีสองจำพวก หนึ่งคือคนฉลาด หนึ่งคือคนโง่ ร้องเพลงแทนคนอื่นนั้นไม่ฉลาด แกล้งทำเป็นร้องเพลงได้เรียกโง่   Free TextEditor Free TextEditor   Create Date : 24 พฤษภาคม 2552     2 comment Last Update : 28 เมษายน 2564 22:35:32 น.     Counter : 1769 Pageviews.   Share Tweet

ค้นหาคุณธรรมซึ่งบางคนอาจไม่เข้าใจ มีเรื่องจริงอยู่เรื่องหนึ่งซึ่งปรากฏในหนังสือ"กฏแห่งกรรม"ซึ่งเขียนขึ้นโดย คุณ ท.เลียงพิบูลย์ ซึ่งท่านได้ล่วงลับไปแล้ว เรื่องมีอยู่ว่าในครอบครัวหนึ่งนานมาแล้ว ครอบครัวนี้มีเด็กหญิงคนหนึ่ง อยู่มาวันหนึ่งเด็กหญิงคนนี้ได้พบกับน้องหมาตัวหนึ่ง(ตั้งชื่อว่าเจ้าดำ) ซึ่งกำลังโดนหมาใหญ่รังแกหรือประสบอุบัติเหตุ(จำไม่ได้ครับ) เด็กหญิงเห็นเข้าจึงขอให้คุณพ่อช่วยนำกลับมาบ้าน เพื่อทำแผลและดูแลจนมันหายเป็นปกติพ่อรับปากว่าได้แต่ไม่ทราบว่า เจ้าดำ ตัวนี้มีเจ้าของหรือเปล่า? ถ้ามีเจ้าของมาตามหาก็ต้องส่งคืนเจ้าของไป เด็กหญิงตอบว่าได้ค่ะและดีใจมาก จึงให้คุณพ่อเลี้ยงต่อไป และตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา"เจ้าดำ"ก็กลายเป็นสมาชิกคนหนึ่งภายในครอบครัวนี้ เจ้าดำ เป็นหมาที่ฉลาดรู้จักประจบ - ประแจงและเชื่อฟังเจ้านาย วันไหนเด็กหญิงซึ่งอยู่ในวัยกำลังจะโตเป็นสาวจะออกไปทำธุระนอกบ้าน แต่กลับดึก เจ้าดำมันไม่ยอมแตะ ต้องข้าว - ปลาอาหารเลย จนกว่าเจ้านายมันจะกลับมามันจึงยอมทานอาหาร เด็กหญิงทราบดี คราวต่อไปจะออกจากบ้าน จึงสั่ง เจ้าดำ ว่าไม่ต้องรอให้ทานอาหารแล้วเข้านอน เจ้าดำ จึงยอมปฏิบัติตามแต่โดยดีโดยไม่มีข้อโต้แย้งอยู่มาวันหนึ่ง เด็กหญิงได้ชวนเพื่อน ๆ มาที่บ้านเพื่อรับอาหารร่วมกันหรือสังสรรกันที่สนามหญ้าหน้าบริเวณบ้าน ก็ทั้งก็เฮฮา ตามประสาเด็กโดยหารู้ไม่ว่า อันตรายกำลังคลืบคลานมา มีงูเห่าตัวหนึ่งมาจากไหนไม่ทราบเลื้อยเข้ามาจะเข้ามา ทำร้ายเด็ก ๆ ในกลุ่มซึ่งกำลังสนุกสนานและไม่รู้ตัวว่ากำลังมีอันตราย ทันใดนั้น เจ้าดำ ซึ่งคอยดูอยู่ห่าง ๆ ก็เห็นเข้าจึงเข้ามาต่อสู้กับ งูเห่าตัวนั้นโดยไม่คิดถึงชีวิตมันเอง จนงูเห่าตัวนั้นสู้เ จ้าดำ ไม่ได้เลื้อยหนีไปตกกลางคืนเจ้างู จอมพยาบาทตัวนั้นไม่ยอมลด - ลา แต่ เจ้าดำ รู้โดยสัญชาติญาณของมันเองปกติมันนอนที่ห้องเจ้านาย แต่คืนนั้นมันไม่นอนมันพยายามบอกเจ้าของมันว่างูเห่าตัวนันจะกลับมาอีกมันจึงไปนอนเฝ้าหน้าห้องของเด็กหญิง และก็เป็นความจริง งูเห่าตัวนั้นมาจริง ๆ เจ้าดำ จึงปกป้องเจ้านายของมันโดยเดิมพันด้วยชีวิต และเจ้าดำก็เพรี่ยงพร้ำโดนงูเห่ากัดเข้า แต่เจ้าดำไม่ยอมแพ้ ได้กัดงูเห่าตัวจนตาย พอรุ่งเช้า เด็กหญิงเปิดประตูห้องออกมากเห็น เจ้าดำ กำลังจะสิ้นใจไปต่อหน้าต่อแล้ว เด็กร้องไห้และอาลัยรัก เจ้าดำ อย่างสุดหัวใจ ในที่สุด เจ้าดำ ก็ตายจากไป เหลือความดีที่ เจ้าดำ ได้ตอบแทนเจ้านายของมันด้วยความซื่อสัตว์และจงรัก - ภักดีนี่เป็นส่วนหนึ่งซึ่งย่อเอาใจความออกมาจากหนังสือ กฏแห่งกรรม คิดว่าบางท่านคงได้รับทราบเรื่องราวเหล่านี้มาบ้างแล้ว หาใครสนใจเรื่อง ราวของ เจ้าดำ ลองไปหาซื้อหนังสือ กฏแห่งกรรม ซึ่ง รจนาโดย คูณ ท.เลียงพิบูลย์มาอ่าน ลืมไปแล้วอยู่เล่มไหนเพราะ ท่านเขียน ออกมาหลายเล่ม เป็นตอน ๆ ตัวอย่างความ ซื่อสัตย์และจงรักภักดีของน้องหมาจนกลายเป็นวีรกรรมให้โจษขานเล่าต่อ ๆไปไม่รู้จบ แล้วเราเป็นมนุษย์ยังจะทำร้ายน้องหมาได้ลงคอเชียวหรือ   Create Date : 24 มิถุนายน 2550     Last Update : 28 เมษายน 2564 11:08:09 น.     Counter : 1433 Pageviews.   Share Tweet

ขายตนทำศพพ่อ 70 ยอดกตัญญูตอนที่ 1   สมัยราชวงศ์ฮั่น ต๋งหย่งเป็นลูกกตัญญูที่ยากจนเข็ญใจ เมื่อบิดาถึงแก่กรรม เขาไม่มีเงินซื้อโลงทำศพพ่อจึงไปขายตนให้เถ้าแก่คนหนึ่ง โดยอาสาทำงานใช้หนี้ ครั้นได้เงินมาและจัดการฝังศพบิดาเรียบร้อยแล้ว จึงไปบ้านเถ้าแก่เพื่อทำงาน ระหว่างทาง ณ ใต้ต้นจามจุรี ได้พบหญิงสาวกิริยาท่าทางสง่างามคนหนึ่ง เธอบอกว่ายินดีแต่งเป็นสามีภรรยากับเขา ซึ่งต๋งหย่งก็ยินดีรับเธอไว้ แล้วทั้งสองก็ไปที่บ้านเถ้าแก่เพื่อทำงานใช้หนี้ เถ้าแก่สั่งเขาว่า เธอต้องทอผ้าแพรให้ครบ 300 พับ เป็นค่าไถ่ตัวถึงจะอนุญาตให้กลับบ้านได้ ต๋งหย่งได้ภรรยาช่วย เพียงแค่หนึ่งเดือน ผ้าแพร 300 พับก็ทอเสร็จอย่างน่าอัศจรรย์ เมื่อทำงานใช้หนี้ไถ่ตัวแล้ว ทั้งคู่ก็อำลากลับบ้าน ครั้นถึงต้นจามจุรีที่ทั้งสองพบกันครั้งแรกภรรยาของต๋งหย่งก็อำลาแล้วหายลับไป กล่าวกันว่าเธอเป็นนางฟ้าที่มาช่วยลูกกตัญญูทำงานไถ่ตัว   Create Date : 26 พฤษภาคม 2550     2 comment Last Update : 28 เมษายน 2564 15:04:13 น.     Counter : 1207 Pageviews.   Share Tweet