๑๖ พฤษภาคม ๒๕๖๕ // 2022年5月16日 // May 16, 2022


สวัสดีตอนกลางวัน 
สามีฉัน เขาก็ยังคงอยู่ที่ไทย
โพสรูปในทวิตเตอร์ วิวคือทะเล
สวยดี 

ถ่ายภาพแบบนี้ แล้วก็นึกถึงตัวเองกับพ่อบุญธรรมของฉัน
เวลาที่เราไปเที่ยวด้วยกัน และต้องการจะถ่ายภาพเก็บเอาไว้
พ่อจะถ่ายเน้นไปที่วิวทิวทัศน์และบรรยากาศรอบข้าง
ส่วนตัวฉัน หน้าฉัน แทบไม่เห็นเลย
ฉันกลายเป็นตัวเล็กนิดเดียวในภาพนั้น 555555555555555555

พ่อจะบอกกับฉันว่า"ลูกส้ม เดินไปตรงโน้น พ่อจะถ่ายรูป"
ฉันบอก"พ่อ ถ้าพ่อจะถ่ายรูปแบบนี้ ไม่เห็นหน้าหนูเลย
แล้วพ่อจะให้หนูเดินไปไกลทำไม พ่อก็ถ่ายแค่สถานที่ ก็พอแล้ว"
พ่อบอก"เปลืองฟิล์มลูก ถ่ายรูปนึง ก็ควรจะเก็บให้ได้ครบทุกอย่าง" 

555555555555555555 

แล้วฉันต้องเดินไปไกลทุกครั้ง เหนื่อยมาก 
พ่อฉันก็เป็นคนที่ชอบถ่ายรูปซะด้วย 
ถ้าพ่ออยู่ในยุคนี้ คงโพสไอจีทุกวันเลยมั้ง 555555555555555

แต่ถึงแม้ว่าฉันจะต้องเดินไปไกลแค่ไหน 
แต่ในเวลานั้น ฉันเป็นเด็กดีของพ่อแม่เสมอ
เพราะฉะนั้น อะไรที่เป็นความสุขของพ่อแม่ ฉันทำได้เสมอ
เพื่อตอบแทนที่เขาอุตส่าห์สละเวลามาเลี้ยงลูกบุญธรรมอย่างฉัน 

พูดแล้ว ก็คิดถึงบรรยากาศตอนนั้นเลย
อยากย้อนเวลากลับไป อยากหยุดเวลาไว้ที่ตรงนั้น
ตอนนั้น ฉันเคยคิดมาโดยตลอดว่า"ฉันอยากเติบโตเป็นผู้ใหญ่"
แต่ตอนนี้ ฉันรู้แล้วว่า ฉันคิดผิดมาโดยตลอด
"ฉันไม่อยากเติบโตอีกต่อไปแล้ว
ฉันอยากเป็นเด็กที่น่ารักของพ่อกับแม่ตลอดไป"

ไม่เอาดีกว่า อย่าดึงเข้าฉากนี้เลยเนอะ ฉากเรียกน้ำตาเนี่ย 
เพราะฉันไม่อยากร้องไห้อีกต่อไปแล้ว  

พ่อกับแม่ บอกกับฉันเสมอว่า"มีชีวิตที่มีความสุขนะลูกส้ม"
ตอนนั้น ฉันไม่เคยตอบพวกเขาเลย
วันนี้ ฉันอยากจะตอบพวกเขาว่า
"หนูจะพยายามที่จะมีชีวิตที่มีความสุขให้ได้นะ แม้มันจะยากก็ตาม
มันยากก็เพราะว่า ชีวิตที่มีความสุขของหนู
นั่นคือการที่มีพ่อกับแม่อยู่ในชีวิตของหนูเหมือนเดิม
แต่ในเมื่อในเวลานี้ มันไม่มี แล้วหนูจะมีชีวิตที่มีความสุขได้อย่างไร
แต่ก็เอาเถอะ หนูก็จะพยายามที่จะมีความสุขให้ได้ก็แล้วกัน
แม้ไม่รู้ว่าจะอยู่ต่อไปเพื่ออะไร
แต่ก็จะอยู่ต่อไปเพื่อใช้ชีวิตนี้เพื่อตอบแทนพ่อกับแม่แล้วกันนะ
อยากจะทำให้ชีวิตนี้มีคุณค่าและมีประโยชน์
ให้สมกับที่พ่อกับแม่อุตส่าห์สละเวลามาเลี้ยงดูหนู ขอบคุณนะ" 

มีคำพูดที่ว่า การกระทำสำคัญกว่าคำพูด
แต่ทำไมฉันถึงรู้สึกว่า ฉันยังมีอะไรติดค้างอยู่ในใจเสมอ
นั่นเป็นเพราะฉันไม่เคยกล่าวคำว่า"ขอบคุณ"ให้พ่อแม่รู้เลย 
ถ้าหากได้พูดออกไปสักครั้ง ฉันคงได้ปลดล็อคกุญแจนี้ไปได้ 
แต่ว่า ฉันก็ไม่มีโอกาสนั้นอีกแล้วล่ะนะ 



อืม... เดี๋ยวนี้ ฉันคิดว่าความรู้ด้านภาษาต่างประเทศของฉัน เริ่มพัฒนาขึ้น 
แน่นอนว่า ฉันหมายถึงการฟัง
จากที่เคยฟังไม่ได้ มาตอนนี้กลายเป็นว่าเริ่มฟังได้ 
เย้!! ดีใจ 

และแน่นอนว่า ฉันหมายถึงฟังภาษาญี่ปุ่นกับภาษาอังกฤษเท่านั้นนะ
ส่วนภาษาอื่น ๆ นั้น ฝรั่งเศสและเยอรมัน ยังฟังไม่ได้ 555555555555

ฉันจะฝึกฝนต่อไป 
เพราะฉันชอบเรื่องของภาษามาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว
ฉันชอบ ฉันอยากรู้มาโดยตลอดว่า
ทำไมคนเราถึงต้องพูดภาษาแตกต่างกัน
ทั้งที่เราต้องการจะสื่อความหมายเดียวกัน
แต่การพูด การเขียน ทำไมถึงไม่เหมือนกัน
ทำไมภาษาของเราถึงไม่เหมือนกัน

แล้วฉันก็อยากจะรู้ด้วยว่า คนที่รู้หลาย ๆ ภาษาเนี่ย มันเป็นยังไง
แล้วฉันก็อยากจะพิสูจน์ตัวเองด้วยว่า ฉันจะทำมันได้มั้ย

ไม่ใช่เพื่อใครหรอก แต่เพื่อตัวฉันเองนี่แหละ 
ฉันเป็นคนที่ดื้อรั้นและเป็นคนที่บ้ามาก 5555555555555555

ลองได้บ้าแล้ว ก็จะบ้าไม่หยุด 
เอาอะไรมาฉุด ก็หยุดไม่ได้ 55555555555555555555

และถ้าฉันทำได้จริง เมื่อถึงวันนั้น วันที่ฉันได้เจอกับพ่อแม่อีกครั้ง
ฉันจะโชว์พ่อกับแม่ 55555555555555555555
ฉันจะโชว์ภาษาทุกภาษาที่ฉันสามารถทำมันได้ ให้พ่อกับแม่ได้รู้
เพราะพ่อกับแม่ ไม่ว่าฉันจะทำอะไรสำเร็จก็ตาม
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กน้อยหรือเรื่องยิ่งใหญ่
พ่อกับแม่ก็ชอบกล่าวคำชื่นชมกับฉันเสมอ
ทำให้ฉันรู้สึกว่า ฉันภูมิใจในตัวเองมากที่ทำได้ 
เพราะเราทำให้คนที่เรารักและเขาก็รักเรา ได้มีความสุข มีความพอใจ

นึกถึงหน้าพ่อกับแม่เข้าไว้ แล้วฉันจะทำมันได้เอง 


ก่อนไป วันนี้ฉันมีเพลงที่ตรงกับตัวเองในตอนนี้
ขอร้องเพลงนี้มอบให้กับภาษาต่างประเทศที่ฉันต้องการจะเก่ง
คนอื่นอาจจะมองว่า เรื่องแค่นี้เองอ่ะนะ
แต่สำหรับฉัน มันคือความฝันของฉัน ไม่ใช่เป็นเรื่องแค่นี้ 
หวังว่าคุณจะไม่ดูถูกความฝันและความหวังของใครนะคะ 

 

"เล่นของสูง"

รู้ว่าเสี่ยง แต่คงต้องขอลอง
รู้ว่าเหนื่อย ถ้าอยากได้ของที่อยู่สูง
ยังไงจะขอลองดูสักที

รู้ว่าเราแตกต่างกันเท่าไหร่
รู้ว่าเธออยู่ไกล อยู่สูงขนาดไหน
ใคร ๆ ก็รู้เป็นไปไม่ได้หรอก

แต่คำว่ารักมันสั่งให้ฉันต้องปีนขึ้นไป

ได้เกิดมาเจอเธอทั้งที ไม่ว่ายังไงจะลองดีสักวัน
อยากรักก็ต้องเสี่ยง ไม่อยากให้เธอเป็นเพียงภาพในความฝัน

ลำบากลำบน ไม่สนใจ
ตะเกียกตะกายสักเพียงใด ก็ดีกว่าปล่อยเธอไปจากฉัน
ตกหลุมรักจริง ๆ เพราะรักจริง ๆ เธอคงไม่ว่ากัน

แม้ต้อยต่ำ แต่ยังมีหัวใจ
แม้ต้องเจ็บ แต่มันก็คุ้ม ก็สุขใจ
ไม่ผิดใช่มั้ย ที่ฉันไม่เจียมตัว

เมื่อคำว่ารักมันสั่งให้ฉันทำตามหัวใจ

ได้เกิดมาเจอเธอทั้งที ไม่ว่ายังไงจะลองดีสักวัน
อยากรักก็ต้องเสี่ยง ไม่อยากให้เธอเป็นเพียงภาพในความฝัน

ลำบากลำบน ไม่สนใจ
ตะเกียกตะกายสักเพียงใด ก็ดีกว่าปล่อยเธอไปจากฉัน
ตกหลุมรักจริง ๆ เพราะรักจริง ๆ เธอคงไม่ว่ากัน

ตกหลุมรักจริง ๆ รักเธอจริง ๆ เธอคงไม่ว่ากัน
 

เป็นเพลงเก่าแล้ว เก่ามากด้วย 5555555555555555555
สมัยที่ฉันยังเป็นวัยรุ่นโน่นแน่ะ 
ตอนนี้ไม่วัยรุ่นแล้ว วัยผู้ใหญ่ 555555555555555555

ตอนที่กำลังฝึกภาษาอย่างจริงจังอยู่ ฉันก็นึกถึงเพลงนี้ขึ้นมา
เพลงนี้มันเข้ามาในหัวฉัน 
ตอนที่เจอกับอะไรยาก ๆ ฉันก็บอกกับตัวเองว่า
"ยากจังเลยเนอะ เหนื่อยแล้วอ่ะ
หรือว่าฉันจะเพ้อฝันมากเกินไป คงทำไม่ได้หรอกมั้ง"

เสียงในหัวอีกข้างนึง มันก็บอกกับฉันว่า
"ไม่ได้นะ ต้องฝึกฝนต่อไป ต้องทำต่อไป 
ถ้าชอบจริง ๆ ถ้ารักจริง ๆ จะไม่มีวันปล่อยมือจากสิ่งที่รักหรอกนะ"


เพราะฉะนั้น ฉันก็เลยต้องเดินทางตามหาความสำเร็จต่อไป
พิสูจน์ตัวเองว่า ฉันจะหาทางเดินนั้นเจอหรือไม่ 
โปรดติดตามตอนต่อไป  55555555555555555555 


ไปนะ 
กลับเข้าถ้ำก่อน ออกมานานแล้ว 555555555555555555555
เดี๋ยววันหลังจะมาเขียนใหม่ 
ขอบคุณ bloggang สำหรับพื้นที่ที่ให้เขียนระบายความรู้สึกมาโดยตลอดนะคะ 
เขียนมาตั้งแต่ปี 2010 นี่ก็ปี 2022 แล้ว
เกือบ 12 ปีแล้วนะ ว้าว!! ขอบคุณนะคะ 




ป.ล.สินค้าอุปโภคบริโภค ปรับราคาแพงขึ้นเกือบทุกอย่าง
แต่ว่า ยังเหลือสินค้าอยู่หนึ่งอย่างสำหรับฉัน ที่ยังราคาเดิม
คือ ผ้าอนามัย 55555555555555555
ยี่ห้อที่ฉันใช้น่ะ ยังราคาเท่าเดิม ก็โอเค 
สงสารฉันเถอะ สงสารผู้หญิงเถอะค่ะ
ดิฉันก็ไม่ได้อยากมาเมนส์เหมือนกัน แต่มันดันมาเองอ่ะ ให้ทำไง? 
มาเมนส์ทำไมก็ไม่รู้เนอะ 
หมายถึงฉันเนี่ย มาเมนส์ทำไมก็ไม่รู้ มีไปเพื่ออะไร ไม่มีประโยชน์ 
ไม่ได้อยากมีลูกมีผัวอยู่แล้ว 5555555555555555
แต่ก็นั่นแหละนะ จะไม่มาเมนส์ก็ไม่ได้ ต้องมา
ถ้าไม่มาทุกเดือน ก็เดือดร้อน
ร่างกายเดือดร้อน เฮ้อ... ไม่มีทางเลือกเลย 
ถ้าไม่มาทุกเดือน คือ ป่วย ผิดปกติ ต้องไปหาหมอ 
เพราะฉะนั้น ฉันในตอนนี้ก็ต้องพูดว่า"ดีนะที่ยังมาเป็นปกติทุกเดือน"
ขอบคุณร่างกายตัวเอง 

ตั้งตารอให้ตัวเองอายุ 50 น่าจะหมดเมนส์แล้วล่ะ วันนั้น สบายใจ
หมดโดยธรรมชาติ หมดทุกอย่าง หมดเมนส์ หมดภาระ
เพราะน่าจะส่งแมวไปถึงฝั่งครบทุกตัวแล้วล่ะ
ความฝัน ความหวัง ก็คงไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว
พอถึงวันนั้น ก็น่าจะทำสำเร็จแล้วล่ะ 
ถ้าไม่สำเร็จ ก็ไม่ทำแล้ว พอ!! 5555555555555555555