๔ เมษายน ๒๕๖๕ // 2022年4月4日 // April 4, 2022


วันนี้อากาศอุ่นขึ้น
อาการหวัด มีน้ำมูก ก็ดีขึ้นตามลำดับ 


เมื่อวานที่ฉันเขียน
เพลงที่ทำให้ฉันร้องไห้ไม่หยุด ก็คือเพลงนี้ 
 

"ถ้าเราเจอกันอีก"

จากวันนั้น ที่เธอได้ไปจากฉัน
ไม่รู้เธออยู่ที่ไหน
ตอนนี้ เธอเป็นอย่างไร

เธอจากไป ไม่ลาสักคำ
อยากแค่ขอสบตาเธออีกครั้ง

ที่เธอไป ฉันยอมรับและเข้าใจ
ไม่ว่าอะไรเธอเลย
ยังรักเธอ รู้ใช่ไหม

ใจฉันยังคิดถึงเหมือนเคย
ไม่มีใครแทนที่เธอได้เลย

ถ้าเราได้เจอกันอีกสักวัน อยากถาม
เธอจำฉันได้อยู่หรือเปล่า
เธอจะยิ้มให้ฉันหรือเปล่า

หากเราได้เจอกันอีกสักครั้ง อยากขอ
กอดเธอไว้ให้อุ่นเหมือนเก่า
ให้คำว่าเรายังคง

เหมือนเดิม ไม่เคยจางหายไป
เหมือนเดิม ไม่เคยจางหายไป
เหมือนเดิม ไม่เคยจางหาย
แม้นานเท่าไหร่ ฉันรอเธอได้เสมอ

ยังคงยิ้มให้ความทรงจำทุกชิ้น
รูปเรา เธอเก็บไว้ไหม
เพราะฉันไม่เคยโยนทิ้ง

สิ่งดี ๆ ไม่เคยหายไป
เธอเคยลองนึกถึงมันบ้างไหม

ถ้าเราได้เจอกันอีกสักวัน อยากถาม
เธอจำฉันได้อยู่หรือเปล่า
เธอจะยิ้มให้ฉันหรือเปล่า

หากเราได้เจอกันอีกสักครั้ง อยากขอ
กอดเธอไว้ให้อุ่นเหมือนเก่า
ให้คำว่าเรายังคงเหมือนเดิม

ฟ้าและท้องทะเล ต้องห่างกัน
เหมือนที่เราทั้งสองต้องจากกัน
ฉันเข้าใจ

แม้ว่าจะไม่หวนคืนกลับมา
ขอแค่เธอไม่ลืมช่วงเวลาที่มีความหมาย

ถ้าเราได้เจอกันอีกสักครั้ง อยากถาม
เธอจำฉันได้อยู่หรือเปล่า
เธอจะยิ้มให้ฉันหรือเปล่า

หากเราได้เจอกันอีกสักครั้ง อยากขอ
กอดเธอไว้ให้อุ่นเหมือนเก่า
ให้คำว่าเรายังคง

เหมือนเดิม ไม่เคยจางหายไป
เหมือนเดิม ไม่เคยจางหายไป
เหมือนเดิม ไม่เคยจางหาย
แม้นานเท่าไหร่ ฉันรอเธอได้เสมอ

 

ฉันนอนจมกองน้ำตาเลย 
โดยเฉพาะท่อนที่ร้องว่า"เหมือนเดิม ไม่เคยจางหายไป"
ร้องท่อนนี้ซ้ำ ๆ หลายรอบ
ท่อนนี้ ทำฉันตัวสั่น ใจสั่น มือสั่นไปหมดเลย 

ฟังไป ก็นึกถึงความทรงจำในอดีตไป 
ความทรงจำที่เคยมีพ่อแม่ มีไจแอนท์อยู่กับฉัน

ยิ่งดูรูปเก่า ๆ อ่านจดหมายที่พ่อเขียนเอาไว้ให้
ฉันร้องไห้ไม่หยุด นอนจมกองน้ำตาอยู่ในห้อง 
ทรุด จนไม่สามารถลุกขึ้นมาได้อีกเป็นชั่วโมง 

แต่ว่า ก็ได้แมวทั้ง 12 ตัวที่อยู่ล้อมรอบข้างกายฉันนี่แหละ
ที่ทำให้ฉันได้ลุกขึ้นมาจากกองน้ำตานั้นได้ 
ถ้าไม่มีพวกมัน ฉันคงแย่แน่เลย
ยังโชคดีที่ชีวิตในตอนนี้ ฉันยังมีแมว 12 ตัวอยู่ข้างกายฉัน 
ขอบคุณนะ 

นอกจากท่อนที่ร้องว่า"เหมือนเดิม ไม่เคยจางหายไป"
ที่ทำให้ฉันบ่อน้ำตาแตกแล้ว 
ก็ยังมีท่อนนี้ด้วย"กอดเธอไว้ให้อุ่นเหมือนเก่า"
ร้องไห้ไม่หยุดเลย 

เพราะนึกถึง ตอนที่กอดพ่อน้อย กอดแม่อ้วน
กอดไจแอนท์ หมาสุดที่รักของฉัน
พอนึกถึงอ้อมกอดเหล่านั้นขึ้นมา ฉันก็รู้สึกว่าใจมันหวิว ๆ บอกไม่ถูก

ความรู้สึกเหมือนกับว่า ... สิ่งที่เคยมี แต่ตอนนี้ มันไม่มี 

แบบว่า ฉันยังจำพวกเขาได้ จำวันเวลาต่าง ๆ ได้
จำความทรงจำเหล่านั้นได้
จำอ้อมกอดของพวกเขาได้ จำกลิ่นของพวกเขาได้
จำหน้าตาของพวกเขาได้ จำบุคลิกของพวกเขาได้
ไม่ว่าวันข้างหน้า สมมุติเราได้เจอกันอีก ฉันก็จำพวกเขาได้  

แต่ว่า ตอนนี้ สิ่งเหล่านั้น
สิ่งที่ฉันจดจำไว้ตลอดเกี่ยวกับพวกเขานั้น
บัดนี้ไม่มีอยู่อีกแล้วในชีวิตจริง
ไม่มีอยู่ข้างกายฉันอีกแล้ว ไม่มีแล้ว 
ฉันแค่รู้สึกว่า ... ของสำคัญในชีวิต 3 สิ่ง ได้สูญหายไปตลอดกาล
พอคิดแบบนั้น ใจมันก็เลยรู้สึกหวิว ๆ ชอบกล
เหมือนร่างกายและจิตใจอ่อนแอ เปราะบาง
ทั้งที่ตัวเองเป็นคนที่เข้มแข็งมาก 

แต่กลายเป็นว่า ฉันรู้สึกเหงา รู้สึกโดดเดี่ยวอย่างบอกไม่ถูก
แต่ว่า... ก็อย่างที่บอก 
พอคิดแบบนั้น คิดว่าตัวเองโดดเดี่ยวได้ไม่นาน
แมวทั้ง 12 ตัวของฉัน ก็จะเดินมาหา มาอ้อนฉัน 
ทำให้ร่างกายและจิตใจของฉัน รู้สึกอบอุ่นอีกครั้ง
เติมความอบอุ่นให้กับฉัน 

แม้จะเสียอ้อมกอดไปถึง 3 อ้อมกอด
แต่ตอนนี้ ฉันยังมีอ้อมกอดอีก 12 อ้อมกอด
ที่จะช่วยโอบกอดฉันเอาไว้ได้ 
ทำให้ฉันอบอุ่น เข้มแข็ง และมีพลังที่จะอยู่ต่อบนโลกใบนี้ 
ฉันไม่เหงาแล้ว เห็นมั้ย? 
ฉันไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวในโลกอย่างที่คิดไว้ซะหน่อย 

ฉันยังมีแมวอีก 12 ตัวนะ 
เยอะนะ 55555555555555555555
อยู่ด้วยกันแบบนี้ไปนาน ๆ นะลูกนะ 
ขอบคุณลูก ๆ มากนะที่คอยเติมพลังให้แม่ทุกวัน 


แมวทั้ง 12 ตัว
เป็นกำลังใจหลักที่มีส่วนช่วยให้ฉันสามารถดำเนินชีวิตต่อไปได้

แต่ว่า ฉันก็ยังมีกำลังใจอื่น ๆ อีก 
หนึ่งในนั้นก็คือ โทโมฮิสะ ยามาชิตะ 
รักมาก คนนี้ 

มีอีกนะ หลายอย่าง หลายคนเหมือนกัน
แต่ก็เป็นกำลังใจส่วนน้อย 
ฉันไม่ได้มองว่า เป็นกำลังใจหลัก
เพราะกำลังใจหลักของฉันก็คือ แมว 12 ตัวนั่นแหละ

พี่พลอย พี่เพชร
แม่แมว ริกะ แบ๊ว ทองเข้ม บุตะ ขาว
ไวท์ จูเนียร์ จัมโบ้ ตัวเล็ก

นี่แหละ กำลังใจหลักที่สำคัญของฉัน 
ที่ทำให้ฉันยังมีชีวิตอยู่จนถึงทุกวันนี้ 


ไปล่ะ
พรุ่งนี้ หรือไม่ก็วันหลัง
จะมาเขียนเรื่องฟุตบอลโลกนะ 
เบลเยียม เบลเยียม 
ว่าแต่ เอเดน อาซาร์ เขายังเล่นบอลอยู่มั้ย? 

ไปล่ะ
เดี๋ยววันหลังจะมาเขียนเรื่องอื่นบ้าง 


ป.ล.นี่เป็นจุดอ่อนของฉันเลยนะ จุดด้อยเลย
ผู้หญิงที่เข้มแข็งมาก
ติสท์ ๆ ดูไม่แคร์อะไร ทำหน้านิ่ง ๆ ยิ้มน้อย ๆ 
เหมือนไม่สะทกสะท้านอะไร ไม่แสดงความรู้สึกใด ๆ เลย

แต่ถ้าพูดถึงเรื่องพ่อแม่บุญธรรม พูดถึงเรื่องหมาแมวของตัวเอง
หรือถ้าดูคลิปซึ้ง ๆ เกี่ยวกับความรักที่พ่อแม่มีให้กับลูก
ความรักที่หมาแมวมีให้กับเจ้าของ 
ฉันจะบ่อน้ำตาแตกทันที ร้องไห้ไม่หยุด
ทรุดตัวลง นั่งงอเข่ากอดตัวเอง กลายเป็นคนอ่อนแอ
คราวนี้ โจมตีฉันได้เลย ฉันแพ้แน่ 5555555555555555

จุดอ่อนของฉันเลย 
ถ้าเรื่องอื่น ฉันไม่แพ้ใคร ฉันไม่หวั่นไหวอะไรทั้งนั้น
แต่เรื่องนี้ ฉันบ้าเลยนะ 
ดีนะ ไม่มีใครรู้จุดอ่อนของฉัน
มีแค่ใน blog นี้เท่านั้น ที่ฉันเขียนเอาไว้ 555555555555555