อ๋องน้อยเจ้าสำราญ ๒ (YURI) - บทที่ ๙
๙ ทำไมหงซิ่วถึงได้ดูสนิทกับแม่นางฟู่หลิงนัก หวางกู่เชียนยืนกอดอกมองอยู่ห่างๆ คิดฉงนฉงาย แม้จะรู้จักศิษย์น้องผู้นี้ไม่นาน แต่นางไม่เคยเห็นอีกฝ่ายสนิทสนมห่วงใยใครเป็นพิเศษ คงมีเพียงอ๋องน้อย ฮูหยินน้อย จื่อยวนกับพวกสหายบุรุษไม่กี่คนที่เติบโตมาด้วยกัน ความรู้สึกร้อนรุ่มในทรวงอกปรากฎขึ้นอย่างไม่รู้ที่มาที่ไป ไม่ชอบใจยามเห็นสาวใช้ผู้นี้ใส่ใจใครมากกว่าตน ถ้าข้าโดนคนรังแก เจ้าจะยื่นมือเข้าช่วยหรือไม่ ศิษย์เอกอดคิดเปรียบเทียบในใจไม่ได้ สายตาไม่ได้ละไปจากการทุ่มเถียงตรงหน้า เผื่อว่าต้องลงไม้ลงมือ “เจ้าเป็นใคร เจ้ารู้หรือไม่ว่าคุณชายข้าเป็นใคร” เสียงผู้ติดตามคนหนึ่งตะคอกออกมา ชี้นิ้วไปยังหงซิ่ว ในใจอยากถลาเข้าไปทุบตีหญิงสาว ติดตรงที่มีสายตาหลายสิบคู่ของแขกในโรงเตี๊ยม ทำให้มันไม่กล้าลงมือโดยพละการ หากเป็นสถานที่อื่นลับหูลับตา มันกับลูกน้องคงแล่นเข้าไปอัดหน้าศัตรูแล้ว ไม่รั้งรอรักษาหน้าตาแบบนี้ ...ทั้งที่คุณชายของมันไม่เหลือหน้าตาให้รักษามาตั้งนานแล้ว เจ้านายเป็นอย่างไร...ลูกน้องก็ไม่ต่างกัน จอมยุทธ์สาวผุดยิ้มเยาะบางเบา ในใจคิดขยะแขยงพวกวางอำนาจบาตรใหญ่ที่ชอบรังแกผู้อ่อนแอเหลือเกิน “ข้าเป็นแค่สาวใช้เล็กๆ เท่านั้น เจ้าจะรู้ไปทำไม” หงซิ่วย้อนถามเสียงเย็น ไม่ได้เกรงกลัวอีกฝ่ายแม้แต่น้อย “และข้าก็ไม่ได้อยากรู้จักคุณชายของพวกเจ้าสักหน่อย” “บังอาจ!” คนสนิทผู้นั้นควันแทบออกหู ตวาดลั่น “เจ้าอยากตายหรือไร” ถามอะไรไร้สมอง น่ารำคาญจริง! สาวคนพี่ยกมือที่ถือกระบี่ขึ้นกอดอก เลิกคิ้วโก่งมองบุรุษที่ตวาดใส่ตนด้วยอาการใจเย็น “ข้าย่อมอยากอยู่ต่อไปนานๆ และข้าเชื่อว่าข้าจะอายุยืนมาก” บุรุษผู้นั้นแค่นหัวเราะอย่างดูแคลน “เฮอะ! เจ้าชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านแบบนี้ ข้าว่าเจ้าน่าจะอายุสั้นมากต่างหาก” “มันก็ต้องขึ้นอยู่ว่า ข้าเป็นสาวใช้ผู้ใดด้วย” ใครเป็นเจ้านายของนางกัน! . . . อ่านต่อได้ที่ ลิ้งค์ readAwrite ข้างล่างนะคะ https://www.readawrite.com/c/857e4e90e461cee6afbd39a418714b21
Create Date : 13 เมษายน 2566 |
Last Update : 13 เมษายน 2566 17:18:56 น. |
|
0 comments
|
Counter : 346 Pageviews. |
|
|