|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
Our Luang Prabang Trip (part 3) : Wat Xieng Thong
29 กรกฎาคม - 1 สิงหาคม 2551 หลวงพระบาง ประเทศลาว
วันนี้ เราตื่นเช้าทานข้าวเช้าที่โรงแรม ซึ่งมีทั้งอาหารฝรั่ง และอาหารเช้าแบบเอเชียน แม่เอื้อยรับประทาน ข้าวต้มขาว ที่คนลาวเรียกว่า "ข้าวเปียกข้าว" กับไข่เค็ม เกี้ยมฉ่าย เฝอไก่ ข้าวเกรียบปากหม้อไส้หมู ปาท่องโก๋ อิ่มหนำสำราญแล้วก็นั่งรถโรงแรมเข้าเมืองไปเที่ยวกันค่ะ
รถปล่อยเราที่กลางเมืองแล้วเราก็เดินเลียบแม่น้ำโขง มุ่งหน้าไป วัดเชียงทองกันค่ะ
แม่เอื้อยถ่ายรูปเล่นๆ ไปด้วยระหว่างเดิน
พิณหน้าร้านทำผม
ตึกสวยๆ
น้องพิณกับดอกไม้น่ารัก..
วันนี้ระดับน้ำในแม่น้ำโขงสูงมากเลยค่ะ

เดินกันจนเกือบสุดถนนเลียบโขง เราก็จะถึงบันไดขึ้นวัดเชียงทองค่ะ....
***
วัดเชียงทอง
วัดเชียงทอง เป็นวัดสำคัญเก่าแก่ของหลวงพระบาง ที่นักท่องเที่ยวห้ามพลาดชมเลยนะคะ....วัดนี้สร้างขึ้นระหว่างปี พศ 2102-2103 และในหนังสือนำเที่ยวที่แม่เอื้อยอ่าน เค้าว่าเป็น "สุดยอดแห่งสถาปัตยกรรมล้านช้าง" เลยทีเดียวค่ะ...ต้องเสียค่าเข้าชม 20000 กีบ หรือ 80 บาท ค่ะ
อุโบสถ (ภาษาลาว เรียกว่า สิม)
สิมวัดเชียงทอง หลังคาปีกนก มีช่อฟ้า 17 ยอด แสดงว่าเป็นวัดหลวง
องค์พระประธาน
บานประตูทอง

ภาพประดับกระจกสี รูปต้นโพธิ
ภาพประดับกระจกสี อีกด้านหนึ่ง
ตามผนังด้านในมีลายลงรักปิดทองลวดลายนิทานพื้นบ้าน
ส่วนผนังด้านนอก เป็นเรื่องเกี่ยวกับศาสนา

พิณกับหัวช้างประดับกระจก รอบนอกสิม
***
เยื้องกับด้านหน้าอุโบสถ คือโรงเก็บราชรถ และพระโกศ ที่คนลาวเรียกว่า "โรงเมี้ยนโกศ"

ประตู ด้านหน้าของโรงเมี้ยนโกศและราชรถ เป็นงานแกะสลักเรื่องรามเกียรติ์ โดยฝีมือของ เพี้ยตัน ศิลปินแห่งชาติ....


ราชรถ
***
ด้านหลังของอุโบสถ จะเป็นหอเก็บพระสองหอค่ะ ทั้งสองหอพระ ทาสีชมพูประดับกระจกตัดเป็นชิ้นเล็กๆ แสดงเรื่องราวนิทานพื้นบ้านของลาวค่ะ..
หอพระพุทธไสยาสน์ และหอพระม่าน
ที่นี่กลายเป็นสัญลักษณ์ของหลวงพระบางไปเสียแล้วนะคะ ใครมาเที่ยวก็ต้องมีรูปกับหน้าต่างหอพระแบบนี้


มองดูลายใกล้ๆ แล้วสงสัยว่านิทานพื้นบ้านนี้เรื่องราวเป็นอย่างไร
ผู้หญิงโดนตี?
นกมาขโมยลูก หรือ คาบลูกมาให้กันแน่?
ลายต้นทอง ด้านหลังสิม
***
บล็อกนี้มีแต่รูปน้องพิณนะคะ เพราะพี่ชาย กับป่าป๊า เดินดูโน่นดูนี่หายไปทางไหนก็ไม่ทราบค่ะ....ขอเสียงปรบมือให้นางแบบน้อยของแม่เอื้อยด้วยนะคะ....


***
ดูวัดเสร็จ แม่เอื้อยเห็นหลังป่าป๊า ไวๆ ลงไปอยู่ริมแม่น้ำโขง รอขึ้นเรือไปเที่ยวถ้ำกันค่ะ

ตอนหน้า ตอนที่ 4 เราไปนั่งเรือล่องแม่น้ำโขงไปเที่ยวถ้ำกันนะคะ
***
Create Date : 03 กันยายน 2551 |
Last Update : 4 กันยายน 2551 5:35:17 น. |
|
11 comments
|
Counter : 2443 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: แตง IP: 58.181.167.117 วันที่: 4 กันยายน 2551 เวลา:10:23:32 น. |
|
|
|
โดย: แม่ลูกแฝด วันที่: 4 กันยายน 2551 เวลา:19:57:14 น. |
|
|
|
โดย: เด็กดอยหลงทาง IP: 124.121.29.254 วันที่: 4 กันยายน 2551 เวลา:21:15:53 น. |
|
|
|
โดย: แม่ไข่หก IP: 72.223.34.137 วันที่: 4 กันยายน 2551 เวลา:22:46:25 น. |
|
|
|
โดย: ตรีนุช3903 วันที่: 5 กันยายน 2551 เวลา:3:43:41 น. |
|
|
|
โดย: มดจ้า ^^ IP: 124.120.38.149 วันที่: 5 กันยายน 2551 เวลา:13:50:18 น. |
|
|
|
โดย: *พิณ* วันที่: 7 กันยายน 2551 เวลา:7:08:50 น. |
|
|
|
โดย: edelweiss วันที่: 10 กันยายน 2551 เวลา:4:44:54 น. |
|
|
|
โดย: BFR วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:15:35:23 น. |
|
|
|
โดย: พลอย IP: 24.240.37.136 วันที่: 24 กันยายน 2551 เวลา:4:43:54 น. |
|
|
|
|
|
|

สงวนลิขสิทธิ์ตามพรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539 ห้ามผู้ใดละเมิดไม่ว่าการลอกเลียนหรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของข้อความใน Blog แห่งนี้ไปใช้ทั้งโดยเผยแพร่และโดยอ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร จะถูกดำเนินคดีตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด

|
|
|
|
|
|
|
กลับไทยได้ 15 วันก็ได้งานค่ะพี่เอื้อย ที่ภูเก็ตมีงานโรงแรม ตรงกับที่แตงจบมาเยอะ เลยโชคดีค่ะ
เบื่อกรุงเทพแล้ว หนีมาอยู่ภูเก็ตดีกว่า มาอยู่กะหลานด้วย พี่เอื้อยจำได้ป่าว หลานหนูผมหยิกๆๆเหมือนน้องพิณตอนเล็กๆ บางรูปดูน้องบีโพสต์แล้วก็คิดถึงรูปน้องพิณตอนเด็กๆ คางแหลมๆ เหมือนกันเยย