พอเริ่มเข้าเดือนธันวาได้ไม่นาน ผมก็วางแผนทริปประจำเดือน คราวนี้เป้าหมายของผมอยู่ที่รีสอร์ทเล็กๆที่ ต.วังกะทะ อ.ปากช่อง ครับ แต่ไหนๆออกเดินทางแล้ว ขอแวะวังน้ำเขียว ที่เที่ยวประจำสักคืน แล้วค่อยไปปากช่องทางเส้นเขาแผงม้า เพราะยังติดใจกับความสวยงามของเส้นทางนี้ ถนนเส้นนี้ผ่าน ภูเขา เนินเขาสวยๆ ผ่านที่เก็บน้ำของเขื่อนลำพระเพลิง ถึงแม้จะเป็นทางสองเลนสวนกัน แต่รถไม่เยอะครับ ขับสบาย เจอวิวสวยๆก็จอดถ่ายรูปเลย
ผมเริ่มด้วยภาพนี้ครับ เริ่มต้นที่วังน้ำเขียว ป้ายบอกทางที่ไทยสามัคคี เห็นป้ายนี้จนเริ่มคุ้นเคย


ขับรถไปก็แวะถ่ายรูปไปครับ ภาพนี้ ดอกหญ้าริมทาง


ต้นไม้ใกล้ภูเขา วิวข้างทางที่วังน้ำเขียวครับ


ภาพตอนพระอาทิตย์ตกครับ


คืนแรกผมพักที่นี่ครับ จังเกิลวิว ผมอาจจะโชคไม่ดี ที่ได้ห้องไม่ดีครับ ห้องน้ำมีกลิ่นไม่ดี อาบน้ำไปน้ำก็ไม่ระบายลงท่อ ก็ต้องรีบๆอาบเดี๋ยวน้ำจะล้นเข้าห้องนอน ผมเลยไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่ ข้อมูลอีกอย่างของที่นี่คือ ราคาห้องพักไม่รวมอาหารเช้าครับ ต้องสั่งจากเมนูและจ่ายเพิ่ม ตอนจองผมไม่ได้ถามเองครับ แต่นึกในใจว่า เขาน่าจะมีอะไรเป็นอาหารเช้าที่รวมอยู่กับค่าที่พักบ้างเนื่องจากเป็นร้านอาหารด้วย แต่ยังยืนยันว่า รสชาดอาหารที่นี่ยังใช้ได้เหมือนเดิม ที่จริงถ้ามีกาแฟหรือโอวัลตินแถมเป็นอาหารเช้าก็ยังดีครับ


ดูสายตาที่ออดอ้อนของเจ้าตัวนี้ครับ ใครจะใจแข็งได้ลง


พอรุ่งเช้าผมก็เริ่มเดินทางต่อ ออกไปทางเส้นเขาแผงม้า (จากเส้น 304 เข้าเส้น 3052) แวะทานอาหารเที่ยงที่นี่ ซึ่งขอแนะนำครับ ครัวอิ่มสุข ร้านอาหารวิวดี ที่วังน้ำเขียว


เป็นร้านอาหารบนเนินสูง เห็นวิว ทิวเขา รอบๆ ตอนผมไปคนเยอะมากครับ แต่รออาหารไปชมวิวไป ก็เพลินดี วิวจากร้านอาหาร


มุมหนึ่งของร้าน บรรยากาศดีครับ ถึงแม้จะเป็นตอนเที่ยง แต่ลมเย็นๆพัดมาตลอด เลยไม่รู้สึกร้อน


อาหารที่สั่งเริ่มมาแล้วครับ อาหารในเมนู มีทั้ง อาหารไทย สเต็ก รสชาดดีทีเดียว


ที่นี่มีที่พักบริการด้วย แต่จากที่ผมไปดูมา ที่พักทำแบบง่ายๆครับ ไม่ค่อยน่าพักเท่าไหร่ ถ้าให้แนะนำ ผมว่า ทำเลที่นี่ วิวดีมากครับ น่าทำรีสอร์ทเล็กๆ ส่วนตัว ออกแนว บูติกหน่อยๆ ถ้าได้ทำจริงๆผมคงแวะมาทุกอาทิตย์


พอท้องอิ่มแล้วก็เดินทางต่อครับ ภาพนี้ถ่ายจากวัดแห่งหนึ่งที่กำลังสร้างบนเนินเขา วิวของเทีอกเขาใหญ่ สวยมากครับ ผมจำชื่อวัดไม่ได้ อยู่บนเส้น 3052 รู้สึกจะชื่อวัด มกุฎคีรีวัน ถ้าจำผิดขออภัยด้วยครับ ที่นี่วิวสวยจริงๆ


จากนั้นก็แยกเข้าเส้น 2213 เพื่อไป ต.วังกะทะ ช่วงที่เดินทางไปยังรีสอร์ท วิวสองข้างทางสวยทีเดียวครับ มีทุ่งอ้อยอยู่ทั้งสองข้าง


ผมไม่ได้ไปทางนี้ครับ แต่เห็นถนนมันสวยดี


เพิ่งเคยเห็นดอกอ้อย แบบชัดๆ


หลังจากนั้นก็เข้าที่พัก ผมขอข้ามไปวันรุ่งขึ้นครับ เดี๋ยวผมค่อยมา รีวิวรีสอร์ท ที่ วังกะทะ อีกที ขากลับโคราช ผมกลับทางมิตรภาพครับ แวะที่พักริมทางที่เขื่อนลำตะคอง


ถึงผมจะไม่ได้เดินทางมาเยอะ แต่ผมเชื่อว่า ที่พักริมทางที่นี่ น่าจะเป็นที่พักริมทางที่สวยที่สุดแห่งหนึ่งของประเทศ ในแต่ละวันจะมีผู้คนแวะมาที่นี่เยอะครับ เพราะคนอีสานหรือคนที่จะไปอีสานส่วนมากจะต้องใช้เส้นทางนี้


อีกมุมหนึ่งของ ตัวอาคารครับ ทั้งสวนและตัวอาคาร ออกแบบได้ดีมากครับ


ลองแหงนมองขึ้นดูตรงบริเวณ ซุ้มด้านหน้า ออกแบบได้สวยเช่นกันครับ


ซุ้มด้านหน้าครับ


มาดูด้านในบ้างครับ มีเครื่องปั้นดินเผา ของดีเมืองโคราช โชว์


อีกมุมนึง ภายในตัวอาคารครับ


ระเบียงชมความสวยงามของเขื่อนละตะคอง เวลาผมผ่านลำตะคองทีไร จะแว่วเพลงของน้าหมู พงษ์เทพ ขึ้นมาทุกที "รวงข้าวรอเคียว เก็บเกี่ยวกลางนา เหลืองงามทาบทา ทุ่งกว้างแห่งลำตะคอง....."


อีกมุมหนึ่งของตัวอาคาร


นี่ก็อีกมุมครับ


มุมเล็กๆกับดอกไม้ สวยๆครับ


ผมชอบต้นตาลที่นี่ครับ ต้นใหญ่ดี


ผมปิดท้ายด้วยภาพนี้ครับ ที่จุดชมวิวของลำตะคอง


ผมเคยได้ยินเพื่อนๆจากที่อื่นเคยบอกไว้ว่า โคราชเป็นจังหวัดใหญ่ก็จริง แต่ที่เที่ยวสวยๆ ยังมีน้อย เทียบกับพื้นที่ ของจังหวัด เมื่อก่อนผมก็เห็นด้วยครับ เพราะนอกจาก เขาใหญ่ กับพิมาย ที่เที่ยวอื่นๆ ผมแทบจะไม่รู้จัก แต่พอได้เริ่มเที่ยว เริ่มเดินทาง ผมเริ่มเห็นว่า ของดีเมืองโคราชยังมีอีกเยอะครับ ที่เที่ยวธรรมชาติ วิวสวยๆ ยิ่งช่วงหน้าหนาว ไม่ต้องไปถึงภาคเหนือ ก็ได้บรรยากาศภูเขา และ สายหมอก ไว้ผมได้ไปที่ไหนประทับใจ จะเอาภาพมาฝากอีกครับ (ขอให้หนาวกว่านี้ไวๆ)