เวลาผ่านไปแล้วครับ ผ่านไปเร็วเหลือเกิน

4 ปีแล้วเหรอเนี่ย เร็วจนน่าตกใจครับ

งงมั้ยครับพวกเรา เราจบกันมาได้ไงหว่า

ทั้งๆ ที่ตอนเรียนนี่ขยันกันอิ๊บอ๋ายอ้ะ

(เป็นการประชดตัวเองครับ คงมองออกนะฮะ)

แต่เมื่อวันที่ 22 ที่ผ่านมา ...






โอ้ เราใส่ชุดครุยกันแล้วอ้ะ (ดูท่ามันแต่ละตัวครับ)

ใจหายครับ ยอมรับเลยว่าใจหายไม่น้อย

ชีวิตวัยเรียนแบบภาคบังคับหมดลงแล้วครับ

ว่าง่ายๆ เราพ้นวัยเรียนไปเรียบร้อยแล้ว

แม้หน้าตามันควรจะพ้นมาตั้งนานแล้วก็เหอะ



(พรีเซนเตอร์ ต้มยำกุ้ง ครับ)


กว่าจะมาถึงวันนี้ แม้มันจะ 4 ปี

แต่ผมกลับรู้สึกเหมือนมันเพิ่งผ่านไปเมื่อวันก่อนนี้เองครับ

ความทรงจำทั้งมวลแล้วแต่โคตรจะน่าจดจำทั้งสิ้น

เพราะเรื่องราวตลอด 4 ปีนี้

ไม่ได้มีแค่ไปเรียนตอนเช้า พอเลิกแล้วกลับบ้านแน่นอน



(จะเล่นท่ากันอีกนานมั้ยวะ)


เรื่องบ้าๆ ที่เราทำกัน - เรื่องเปิ่นๆ ที่เราสร้างขึ้น - เรื่องราวเคล้าความเศร้า และอีกมากมายที่เราร่วมกันฝ่าฟันมา

แม้มันจะสิ้นสุดลงไปแล้ว แต่มิตรภาพเห็นทีจะยังไม่สุดสิ้นตามลงไป

ปี 1 เราเริ่มรู้จักกัน


ปี 2 เราบ้ากันเต็มที่


ปี 3 เราโดนงานวิจัยถาโถมจนเกือบตายไปตามๆ กัน


และปี 4 เราก็ฝึกงานกันจนรู้ตัวว่า พวกเราหามีความรู้ไม่ (5555)


และจบออกมาที่เพิ่มขึ้นมีเพียงสองอย่าง

คือ

ความบ้ากับความแน่นแฟ้น

(สังเกตครับ ไม่มี "ความรู้" อยู่ในข่ายที่เพิ่มขึ้นเลย)


เราทำอะไรกันไปบ้าง ...


... น่าระลึกเล่นๆ แฮะ


ไว้มาเขียนเอามันส์ดีก่าว่า 4 ปีที่ผ่านมาเราทำบ้าๆ อะไรมั่ง


เกิดเรื่องอะไรขึ้นกับกระผมบ้าง .. แล้วเจอกันครับ




รูปสุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด

"2 คนเท่ห์เกินคน"

ไอ้หมาดำ & หมื่นทิพ TRAVOLTA

สองจ้าวตำนานแห่งด้านมืด
ประจำภาควิชาจิตวิทยาของมหาลัยแห่งหนึ่ง ... ย่านเกษตร



เพลง Change the world จาก การ์ตูนอินุยาฉะครับ จังหวะสนุกๆ ที่เหมาะอย่างยิ่งในการฟังเพื่อปลุกตัวเองในยามเช้า