บันทึกของเด็กชายกำลังโต
Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2552
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
17 มิถุนายน 2552
 
All Blogs
 

17 มิถุนายน 2552



ชีวิตวนกลับมาอยู่ที่เดิม ทำงานและใช้ชีวิตแบบที่เคยเป็น ไม่เหนื่อยและยังพยายามสนุกกับหลายๆสิ่งในชีวิต


โลกเรานี้เป็นสิ่งที่ซับซ้อน แต่การใช้ชีวิตอยู่บนโลกเป็นสิ่งที่ซับซ้อนมากกว่า เพราะว่าโลกหรืออะไรๆที่เรามักจะเข้าใจว่าเราเรียนรู้มันอย่างดีมักมีอะไรใหม่ๆมาให้เราหัวเราะหรือร้องไห้ได้เสมอ


รู้สึกตัวเองทั้งเด็กและแก่ลงในเวลาเดียวกัน และกำลังงงกับชีวิต มีเรื่องราวมากมายที่ต้องคิด มีภาระที่ต้องรับผิดชอบ มีคนที่ต้องคิดถึงและห่วงใย แต่ยังอยากทำตัวเด็กๆ ใช้ชีวิตแบบที่เคยทำ


ความรู้สึกแบบนี้บางทีก็น่าสนุกแต่บางทีก็ทำให้เราปวดหัวได้ เพราะสถานะที่คนเรานั้นได้รับในแต่ละเรื่องทำให้เราหลายๆคนสับสนกับบทบาทที่ได้รับจากแต่ละคน


ที่จู่ๆเขียนเรื่องนี้ขึ้นมาก็เพราะว่าวันนี้มีคนพูดเรื่องหัวโขนกับการถอนหัวโขนให้ฟัง ไอ้หัวโขนที่ใส่อยู่ของแต่ละคนมันก็ใหญ่เล็กต่างกันไปตามแต่คนจะคิดไป บางคนถึงเวลาต้องถอดก็ถอดไม่ได้ ต้องใช้เวลาปรับตัวกันวุ่นวาย เป็นทุกข์เป็นยากกันอีก อันนี้น่าสงสารและเห็นใจ


แต่บางคนทุกข์เพราะหาหัวโขนไม่ได้ หาไม่เจอ หรือไม่ยินดีในหัวที่ใส่อยู่ คิดอยากจะใส่หัวยักษ์บ้างหัวลิงบ้างให้วุ่นวายไปหมด


ความจริงแล้วไอ้หัวโขนทั้งหลายแหล่มันก็ใช่ว่าจะใส่สบายสักเท่าไหร่ เพราะแต่ละหัวทั้งร้อนทั้งหนัก แต่เราทุกคนก็ยังขวนขวายมาใส่กัน ยิ่งใหญ่ยิ่งดี


ผมก็มีหัวโขนกะเค้าเหมือนกัน และก็เหมือนกับคนปกติที่มีอันเล็กๆแล้วก็ยังอยากได้อันใหญ่กว่า หรูหรากว่า โดยที่ไม่เคยคิดว่าใส่แล้วมันจะหนัก จะเมื่อยคอมากมายขนาดไหน



พอตอนนี้อยากถอดพักบ้างบางทีก็หาเวลาถอดได้ยากเหลือเกิน...


ไม่เหนื่อยแต่ง่วงนิดๆ




 

Create Date : 17 มิถุนายน 2552
4 comments
Last Update : 17 มิถุนายน 2552 20:53:02 น.
Counter : 617 Pageviews.

 

เหนื่อยนักก็พักก่อนค่ะ เก็บแรงไว้สู้ต่อนะ

 

โดย: วนิส 20 มิถุนายน 2552 0:06:09 น.  

 

ใส่หัวโขนแล้วต้องโลดเล่นแหละป๊อก เหฟนื่อยอยู่ครับ ไม่อิสระด้วย อิอิ

 

โดย: เขาพนม 23 มิถุนายน 2552 20:57:00 น.  

 

ผมเนี่ยเขาพยายามเอาหัวโขนมาใส่ แต่โยนทิ้งทุกที รู้ตัวเองว่ามิอาจแสดงได้ หุๆๆๆ

เป็นไงป๊อก สบายดีหรือ วันก่อนได้ไปถ่ายภาพสาวด้วย แต่ไม่ค่อยชอบซักเท่าไหร่...

 

โดย: ลุงแมว 2 กรกฎาคม 2552 13:22:48 น.  

 

เฮ้ยยยย!! ......(ร้องแบบโขนหน่ะ)

เหนื่อยนัก ก็ พักบ้างงงง นะครับบบบ

 

โดย: P_Poy 7 กรกฎาคม 2552 17:18:20 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


เติบโตและยั่งยืน
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






黒川 Kurokawa (black river) 明 Akira (bright)

บันทึกออนไลน์ของคนเล็กๆ แต่ตัวไม่เล็ก เก็บแง่มุมของคนนู่น เรื่องของคนนี้ ชีวิตของคนนั้น มาบอกเล่า เม้าท์ แซว ไปตามเรื่อง ประกอบกับรูปถ่ายเล่าเรื่องราวที่เจ้าของบล็อกกำลังหัดถ่ายอยู่ครับ


รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นว่าวที่กำลังสู้อยู่กับลม มีเพียงเชือกเส้นเล็กๆที่บอกไม่ได้ว่าคืออะไร ดึงรั้งชีวิตไว้ไม่ให้ลอยละลิ่วไปกับสายลมแรง


และหากมีใครสักคนกำลังโหยหากำลังใจ บล็อกเล็กๆนี้ ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่หัวใจกำลังอ่อนล้า อยากให้รู้ว่า ที่ตรงนี้ก็มีคนๆหนึ่งยืนอยู่เป็นเพื่อนทุกข์ เพื่อนสุข เพื่อนร้องไห้ เพื่อนหัวเราะ และยินดีที่จะให้กำลังใจคุณเสมอครับ













ขอบคุณที่เข้ามาเที่ยวคับ
Google
Friends' blogs
[Add เติบโตและยั่งยืน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.