บันทึกของเด็กชายกำลังโต
Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2549
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
17 มิถุนายน 2549
 
All Blogs
 
17 มิถุนายน 2549 พระเอกในจอ

วันนี้ร้อนจริงๆ ทำงานทำการเสร็จว่าจะนอนผึ่งพุงดูทีวี เสียหน่อย แต่ก็เกิดเรื่องที่ให้บ่นจนได้


เรื่องมีอยู่ว่า ฉันออกไปซื้อแป็บซี่ มานอนกินระหว่างดูทีวี มีเด็กกลุ่มหนึ่งข้ามถนนมาจากฝั่งร้านเกม เป็นเด็กอายุประมาณ 5 - 6 ขวบได้ เด็กมาก คงเพิ่งเล่นเกมเสร็จ


" พี่ ขอตังค์ 5 บาท ซื้อขนม พร้อมกับทำสายตาออดอ้อน "

" ไม่ให้ครับ " ตอบตรงๆ เพราะเพิ่งเห็นว่าออกจากร้านเกมมา

เด็กยืนทำท่าออดอ้อนอีกสักพักพอไม่เห็นว่าเราสนใจ ก็เดินจากไป

" น้องดีแล้วที่ไม่ให้ ให้ไปมันก็เอาไปเล่นเกม " ร้านขายน้ำบอกเรา

...

กลับมาบ้านกำลังเปิดประตูเข้าบ้าน เด็กคนเดิม มาเกาะประตูรั้ว " พี่ขอ 5 บาท "


" ไม่ให้ " เรายังเสียงแข็ง ถ้าเป็นสมัยวัยรุ่นน้องเค้ามีสิทธิโดนเบิร์ดกะโหลกไปแล้ว โทษฐานตามตื้อ


เงิน 5 บาทคงไม่ได้ทำให้ฉันรวยหรือจนมากขึ้นเท่าไร แต่ความรู้สึกที่จะผิดมากถ้าเราให้เงินน้องเค้าไป ไม่ว่าเค้าจะเอาไปซื้อขนมหรือเล่นเกม เพราะว่าน้องเค้าเพิ่งออกมาจากร้านเกมหยกๆ ( คงเอาตังค์ไปเล่นเกมหมด )


เดาเอาว่าน้องคงจะเป็นเซียนเกมตัวน้อยที่หลายๆคนในเกมอาจยกย่อง หรืออาจเป็นหัวหน้ากิลล์ สักแห่งในโลกของเกม น่าตื่นเต้นมากเลย เรารู้ เราก็เคยเล่น


แต่จะมีประโยชน์อะไรถ้าเรายังควบคุมตัวเองในโลกของความจริงไม่ได้ น้องต้องเรียนรู้โลกว่ามันไม่ง่ายแค่ปลายนิ้วกด เหมือนในเกมที่เล่นหรอก ถ้าอยากได้อะไร ต้องรู้จักควบคุมตัวเอง รู้จักการแบ่งเวลา



มีคนบอกว่าฉันจะเอาอะไรกับเด็กตัวแค่นี้ แต่เรื่องเล็กๆเหล่านี้เป็นเรื่องที่ฉันเคยเป็นและรู้ว่าหากถลำลึกไปกว่านี้น้องจะยิ่งทำในเรื่องที่อีกหลายคนไม่คาดฝัน



น้องอาจเป็นสุดยอดไนท์ หรือมีเงินเป็นร้อยเป็นพัน ในเกม



แต่ในโลกของความจริงถ้าน้องไม่รู้จักแม้แต่การแบ่งเงินไว้ใช้ตามใจ ชีวิตน้องจะไม่มีอะไรเลย


แน่นอน น้องคนนั้นคงไม่ชอบใจฉัน และคิดว่าฉันเป็นคนเฮงซวยที่ขอตังค์แล้วไม่ให้ ไม่เป็นไร เพราะฉันไม่ใช่สุภาพบุรุษนอกจอ ไม่ใช่พระเอก เป็นแค่ตัวประกอบในโลกใบนี้



เหมือนกับน้องเหมือนกัน โลกใบนี้ไม่มีพระเอกหรอก ทุกคนเป็นตัวประกอบเพียงเล็กน้อย น้องก็เหมือนกัน แค่ตัวประกอบ



น้องมีความสุขในโลกของเกมแต่ต้องรู้สึกเป็นทุกข์ในโลกจริง จะมีประโยชน์อะไร พระเอกในจอเกม ที่เป็นทุกข์เสมอในโลกจริง



พาลคิดไปถึงครอบครัวของน้องเค้า ( น้องเค้าดูเป็นเด็กที่สะอาดสะอ้าน เสื้อผ้าก็ไม่มอมแมม ) จะรู้ไหมว่าน้องเค้ามาขอตังค์คนอื่นแบบนี้ บางทีครอบครัวเค้าอาจกำลังหาตังค์อยู่ จนลืมนึกถึงน้องเค้า



ทั้งหมดเป็นข้อความที่อยากบอกน้องเค้ามาก แต่ก็ไม่ได้บอก เพราะว่าน้องคงไม่เข้าใจแน่นอน



แต่ถ้ามีใครสักคนที่เข้ามาเจอและได้อ่านข้อความนี้ แล้วมีลูกหลานวัยกำลังน่ารัก ออกไปเล่นเกม บางทีเมื่อเค้ากลับมา อาจลองถามว่าวันนี้เค้าไปทำอะไรมาบ้าง อย่างน้อยถามว่าเค้าหิวไหม อย่าด่าทอในสิ่งที่เค้ารัก หากเค้ารักที่จะเล่นเกมก็ให้ทำในสิ่งที่รัก



แต่เพิ่มความสนใจเขาสักนิด สนใจพระเอกนอกจอบ้าง เพื่อว่าบางทีเค้าอาจไม่หลงไปกับบทพระเอกในจอที่ใครก็ไม่รู้ยกย่องเค้า









ป.ล. ไอ้น้องคนนั้น หลังจากที่ฉันปฎิเสธก็ยังเดินขอตังค์คนอื่นต่อไป...





Create Date : 17 มิถุนายน 2549
Last Update : 17 มิถุนายน 2549 15:37:43 น. 0 comments
Counter : 589 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

เติบโตและยั่งยืน
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






黒川 Kurokawa (black river) 明 Akira (bright)

บันทึกออนไลน์ของคนเล็กๆ แต่ตัวไม่เล็ก เก็บแง่มุมของคนนู่น เรื่องของคนนี้ ชีวิตของคนนั้น มาบอกเล่า เม้าท์ แซว ไปตามเรื่อง ประกอบกับรูปถ่ายเล่าเรื่องราวที่เจ้าของบล็อกกำลังหัดถ่ายอยู่ครับ


รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นว่าวที่กำลังสู้อยู่กับลม มีเพียงเชือกเส้นเล็กๆที่บอกไม่ได้ว่าคืออะไร ดึงรั้งชีวิตไว้ไม่ให้ลอยละลิ่วไปกับสายลมแรง


และหากมีใครสักคนกำลังโหยหากำลังใจ บล็อกเล็กๆนี้ ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่หัวใจกำลังอ่อนล้า อยากให้รู้ว่า ที่ตรงนี้ก็มีคนๆหนึ่งยืนอยู่เป็นเพื่อนทุกข์ เพื่อนสุข เพื่อนร้องไห้ เพื่อนหัวเราะ และยินดีที่จะให้กำลังใจคุณเสมอครับ













ขอบคุณที่เข้ามาเที่ยวคับ
Google
Friends' blogs
[Add เติบโตและยั่งยืน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.