(ล็อคกุญแจค่ะ...ขอรหัสหลังไมค์นะคะ)
รักได้ไหม ถ้าหัวใจไม่กลัวเจ็บ
เจ้าชายสีฟ้า
น้ำตาพ่อ
ประตูที่ถูกเลือก
ฉันสงสัยจริงๆ ว่าในแต่ละวันเธอเหนื่อยมั๊ยหน้ากากที่เธอใส่มันมากมายกี่ชั้นกันบางครั้ง...เห็นแล้วเหนื่อยแทนเบื่อมั๊ยกับการสร้างภาพเพื่อให้ตัวเองดูดีเป็นที่รัก และเป็นที่ยอมรับในสังคมนอกจากฉันจะเหนื่อยแทนเธอแล้วบางที...ฉันอดสงสัยไม่ได้ว่าคำพูดของเธอคำไหนที่เป็นความจริงบ้างทำไมมือที่เธอจับฉันมันถึงว่างเปล่าสัมผัสไม่ได้ถึงความจริงใจที่มีต่อกันฉันไม่เคยคิดว่าใครต้องรักและดีต่อฉันและฉันก็จะเป็นอย่างที่ฉันเป็นทุกคนเรียกสิ่งที่ฉันเป็นว่า "คนดี"ซึ่งฉันก็ไม่รู้หรอกว่า สิ่งที่ฉันทำดีแน่หรือเพียงแต่ฉันจะคิดถึงความรู้สึกของคนอื่นก่อน...เสมอและไม่ว่าฉันได้รับมอบหมายงานอะไรฉันจะเต็มที่และทำให้ดีที่สุดนั่นมันทำให้ทุกคนเห็นถึงตัวตนของฉันและฉันก็เป็นแบบนี้ ไม่ว่าจะ 1 วัน1 เดือน 1 ปี หรือ 10 ปี หรือชัวกัปชั่วกัลป์เพราะมันคือเนื้อแท้ของฉันแม่เคยบอกกับฉันว่า...คนดีจริงจะดีนานและดีทนไม่ใช่ทนดี เพราะไม่นานธาตุแท้จะออกมาฉันเชื่อแม่เพราะฉันได้พิสูจน์แล้วว่าสิ่งที่ฉันทำมีคนมองเห็นด้วยใจเธอล่ะ เคยใช้ใจมองอะไรบ้างหรือเปล่าลองดูสิ แล้วเธอจะพบความจริงใจถ้ามันมีอยู่ในใจเธอ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ฝนคนนึงล่ะที่พยายามทำดี เป็นคนดี และต้องดีมาจากข้างใน ถึงแม้ไม่มีใครเห็น แต่ตัวเราเองนี่ล่ะที่เห็น ว่าไม๊คะ??
คิดถึงเช่นกันค่ะ แต่ว่าไม่ค่อยได้ไปหาใครเลยตอนนี้ นอกเสียจากได้รับเม้นท์จากเพื่อนๆ แล้วฝนก็จะไปหาน่ะค่ะ
ตอนนี้ฝนใกล้คลอดแล้วน๊า ยังไงก็อย่าลืมไปดูหน้าหลานนะคะ