ข้างหลังภาพ
เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา มีโอกาสได้ไปถ่ายรูปที่ตลาดน้ำดำเนินสะดวก ปรากฎว่า ไม่ได้รูปที่ตลาดน้ำสวยๆเลย ที่โชว์ได้ เห็นจะมีรูปนี้รูปเดียว ซึ่งก็ไม่เกี่ยวกับความเป็นตลาดน้ำเลยสักนิด พูดถึงความสวยสมบูรณ์ของภาพ ก็ไม่เท่าไหร่ วัดแสงผิดไปเล็กน้อย ตัวแบบจึงไม่โดดเด่นเท่าที่ควร แถมคุณยายยังหน้ามืดอีก (หมายถึงแสงที่หน้าคุณยายน่ะ..มืดไปนิดนึง ไม่ใช่คุณยายหน้ามืดจะเป็นลมหรอกนะ..)แต่ที่ชอบ..คือความรู้สึกที่แฝงไว้ในภาพนี้ ความรัก ความอบอุ่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งสายใยแห่งความผูกพันธ์ของยายหลานคู่นี้ มีบางขณะที่แอบเห็นยายคุยกับหลาน เอามือลูบหัวหลานอย่างรักใคร่อ่อนโยน เห็นแล้วอดยิ้ม..(ทั้งน้ำตา) ไม่ได้..ภาพความรัก ความผูกพันธ์อันแสนบริสุทธิ์แบบนี้ คงหาได้ไม่ง่ายนักกับสังคมเมืองปัจจุบัน ในยุคที่ชีวิตขับเคลื่อนด้วย IT ถึงแม้เด็กน้อยคนนี้ จะไม่มีโอกาสได้สัมผัสความล้ำหน้าทางเทคโนโลยีกับเกมส์ออนไลน์ ไม่มี facebook เอาไว้ pose รูปและแลกเรื่องราวต่างๆระหว่างเพื่อนฝูง ไม่มี iPod ไม่รูัจัก iPhone แต่สิ่งหนึ่งที่เด็กน้อยคนนี้มี คือความรัก ความผูกพันธ์อันแสนบริสุทธิ์ ระหว่างยายกับหลาน ซึ่งฉันคิดว่า ลำ้ค่ากว่าสิ่งไหนๆ..ที่เด็กหลายๆคนในโลก IT ไม่มีโอกาสได้สัมผัส..
)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ต๊ะเอ๋ คุณต่าย