วันนี้ในช่วงอาหารกลางวัน ระหว่างฉันกับพี่สาว เรานั่งคุยกันถึงเรื่อง ‘วุฒิภาวะทางอารมณ์’ ของแต่ละบุคคลที่ควรจะมี โดยเฉพาะผู้ที่ทำงานอยู่ในระดับบริหาร ไม่ว่าจะระดับกลางหรือระดับสูงก็ตาม ว่าควรจะมีวุฒิภาวะทางอารมณ์ที่สูงกว่าพนักงานระดับปฎิบัติงานทั่วไป เนื่องจากเป็นผู้ที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมายาวนาน สมควรจะได้รับการฝึกฝน และเรียนรู้เรื่องการเข้าใจธรรมชาติของมนุษย์ และไม่ถือโทษโกรธเคืองในสิ่งที่ผู้อื่นทำ ถึงแม้มันจะไม่ถูกต้อง หรือพูดง่ายๆ ก็คือ ‘ไม่ถูกใจ’ (ฉัน) ก็ตามที

ดังนั้น คำว่า การมี ‘วุฒิภาวะทางอารมณ์’ ที่มั่นคง ก็หมายถึง การควบคุมอารมณ์ ไม่ให้แสดงอาการโกรธของตนเองออกมาให้ผู้อื่นเห็น ใครมีความสามารถควบคุมได้มาก ก็จะได้ชื่อว่า ‘เป็นมืออาชีพ’ (ทางด้านไหนก็ไม่รู้) ได้มากกว่าผู้ที่ชอบเปิดเผยตัวตนที่แท้จริง




เป็นเรื่องยาก..แต่ก็ต้องทำ และถ้าทำได้ ก็จะได้รับการยกย่องจากคนรอบข้างที่ใกล้ชิดกับเรา หรือทำงานอยู่กับเรา ว่าเราเป็นประเภท หลุดพ้น..คนสรรเสริญ.. ยกเว้นคนเดียว ที่จะไม่รู้สึกรู้สาอะไร ก็คือคนที่ _ัน ทำให้เราโกรธนั่นแหละ คนพวกนี้นอกจากไม่สนใจว่าสิ่งที่ตัวเองทำไม่ถูกต้องแล้ว ยังไม่สนใจอีกด้วยว่าคนอื่นเขาจะเดือดร้อนทางความรู้สึกอย่างไร..ไม่ต้องแม้จะปรับตัวเองให้อยู่ในสภาวะที่เข้าที่เข้าทางมากกว่านี้

บางครั้ง ฉันก็รู้สึกว่า มันไม่ยุติธรรมเอามากๆเลย กับการที่ผู้ถูกกระทำต้องมานั่งเข้าใจธรรมชาติของมนุษย์ และไม่ถือโทษโกรธเคือง ทั้งๆที่ในใจขุ่นข้องตะหงิดตะหงิดจนลมออกหูซะขนาดนั้น ยังต้องปล่อยให้มันเป็นไป เพียงเพื่อจะรักษาระดับความมั่นคงทางอารมณ์ไว้ให้อยู่กับที่กับทาง โดยที่ผู้กระทำไม่ต้องรับรู้อะไรทั้งสิ้น ฉันคิดว่า ผู้กระทำ ควรต้องได้รับความรู้สึกแบบนั้นกลับไปบ้าง เพื่อที่จะได้รับรู้ว่า ไอ้ความรู้สึกขุ่นเคืองนั้นมันบั่นทอนจิตใจคนเราได้ขนาดไหน เรียกว่า ฉันยังเห็นด้วยกับการปกครองระบอบ ‘ตาต่อตา ฟันต่อฟัน’ ของชาวบาบิโลเนียอยู่




แต่.. ระบบการปกครองในบริษัท ไม่เหมือนการปกครองบ้านเมืองในสมัยก่อนโน้น ที่จะรุนแรงเพื่อสร้างระเบียบกับใครอย่างไรก็ได้ ก็ลองทำดูสิ เดี๋ยวบรรดาท่านๆ Strike ขึ้นมาไม่ทำงานให้เรา..แย่เลย ฉันทำคนเดียวไม่ได้ด้วยสิ ด้วยเหตุผลที่ว่า ยังไงๆ ฉันก็ยังต้องทำงานร่วมกับคนอื่น ฉันก็เลยต้องเรียนรู้ที่จะเข้าใจผู้อื่น และเก็บท่าทีของตนเอง ที่แอบไม่พอใจผู้อื่นอยู่เป็นระยะเอาไว้ให้มิดชิด และใช้วิธีพูดจาภาษาดอกไม้ กันแทน ถึงแม้จะต้องหลบไปร้องกรี๊ดๆเงียบๆคนเดียวบ้าง แต่ฉันก็ยังสามารถได้งานอย่างต่อเนื่อง

เป็นเรื่องยาก..แต่ก็ต้องทำ.. ฉันก็หวังเพียงแค่ ฉันจะเป็นผู้หนึ่ง ที่ได้ชื่อว่า เป็นผู้ที่มี ‘วุฒิภาวะทางอารมณ์’ ไม่ต้องถึงกับสูง แต่แค่ขอให้มี เพราะประสบการณ์ในการทำงานคงจะช่วยสั่งสมสิ่งดีๆให้ฉันบ้าง ไม่มากก็น้อย ฉันไม่ได้หวังว่า ฉันจะฝึกได้ถึงขั้นเทพ เพราะยังไงๆ ฉันก็ยังคิดถึงคำว่า ‘ตาต่อตา ฟันต่อฟัน’ เป็นระยะๆอยู่ดี..

The Way You Make Me Feel

Couldn't feel much better
Than the way I feel tonight
Feel like I could live forever
Feel like I could fly
Cause when I thought I'd got it wrong, yeah
You somehow make things right

That's the way you make me feel
That's better than I've ever known it
Better than it's ever been
I can't seem to control it, no
That's the way you make me feel
Like the sun coming up in the morning
Like holding the world in your hands
In a way I could never imagine, yeah
That's the way you make me feel

I couldn't feel much better
Than when I'm here with you
You make everything seem so easy
I'm telling you the truth
You never try to please me
But somehow, you always do

That's the way you make me feel
Better than I've ever known it
Better than it's ever been
I can't seem to control it, no
That's the way you make me feel
Like the sun coming up in the morning
Like holding the world in your hands
In a way I could never imagine, yeah
That's the way you make me feel

The way you make me feel
Yeah
That's the way you make me feel

Simple things you do to me
Simple things you say
I sometimes can't believe that it's for real

Yeah, that's the way you make me feel
That's better than I've ever known it
Better than it's ever been
I can't seem to control it, no
That's the way you make me feel
Like the sun coming up in the morning
Like holding the world in your hands
In a way I could never imagine, yeah
That's the way you make me feel