Bloggang.com : webew210 : หนังบางเรื่อง ยิ่งดู ยิ่งติดใจ เหมือนเรื่องของหัวใจ รักใครแล้วไม่อาจลืม 555+

หนังบางเรื่อง ยิ่งดู ยิ่งติดใจ เหมือนเรื่องของหัวใจ รักใครแล้วไม่อาจลืม 555+

วันนี้มาแนวเพ้อหน่อยล่ะกัน พอดีที่ผ่านมา เมื่อประมาณสองสัปดาห์ที่แล้ววันพุธก็ไปสอนหนังสือเด็กตาบอด น้องๆไปกันร่วมพี่ๆด้วยก็20กว่าคนได้อ่ะ พอไปถึงก็เกิดภาวะแรงงานส่วนเกิน 5555+ แต่ก็ไม่เป็นไรๆ ก็ช่วยๆทำสนุกอ่ะล่ะ ส่วนวันจันทร์19 ก็เปิดเฟรชชี่เราก็ทำงานกรรมกรทั้งนั้น ยกน้ำเหนื่อยมากๆเลย เหอๆ แต่ก็ดีทำงานกรรมกร สนุกดี ส่วนวันอังคารที่27 ปิดเฟรชชี่ เราก็ไปเรียนเวียดนามจนเสร็จ เราก็ไป ไปก็ดูๆ น้องรหัสเราเต้นดีเหมือนกัน เฉิดฉายเป็นนายทุน เหอๆ แต่ไม่ได้คุยอะไรกันเลยนะ เหอๆ แต่รู้สึว่าพ่อแม่น้องเอและน้องหลีดบางคนเขามาดูลูกเต้นๆหลีดด้วยเหมือนกัน

วันศุกร์พวกพี่จั๊กไปทริปกรรมกร แต่เราไม่ได้ไป เหอๆ

เมื่อวานก็มีงานเฟรชชี่เดย์ เฟรชชี่ไนท์ จริงๆเรากะจะไม่ไปแล้ว เราเลยไปเจๆตอนบ่ายๆ ไปเดินซื้อของเจอกระเป๋าสวยดีเลยซื้อ(เหมือนของไอ้เป้เลย) แล้วเราก็ไปคณะอ่ะ แบบว่าไอ้เติ้งโทรมาชวน เราเลยอยากไป 555+ พอขึ้นสาย8 กระเป๋าไม่ยอมเก็บตังเราอ่ะ แบบเรานั่งที่นั้งหลังๆไง แล้วเขาไม่เดินมาเก็บ เราก็เลยนั่งฟรี จากนั้นต่อสาย542 รถติดมากๆเลย พอไปถึงมหา'ลัยก็6โมงนิดๆแล้วอ่ะ ก็ไปหาไอ้เติ้ง กุ๊กแล้วก็มาทำงานลงทะเบียน ปั้มมือที่ศาลาพระเกี้ยว แบบเราแต่งตัวกรังมาก ไม่ได้เป็นแนววินเทจเลย ใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้น รองเท้าแตะ เหอๆ พอช่วยๆเสร็จก็แอบแว๊บไปหาน้องรหัสข้างบน ไอ้เติ้งเอาติ๊กเกอร์มา เราก็แปะๆน้องเอ แบบแปะแล้วมีไอ้ตุ๊ดคุยอยู่ไงเราเลยไม่ได้เรียกอะไร แบบน้องเรามีคนมาเอาของมาติดเต็มตัวเลยอ่ะ เหอๆ เราก็เลยติดแล้วก็เดินออกมาเลย แล้วน้องไอ้เติ้งอ่ะแม่งเฉิดฉายโคตรๆ เราก็ติดให้น้องมัน แล้วสติ๊กเกอร์มันหล่นไง น้องไอ้เติ้งหยิบผิดอัน เราก็เลยหยิบอีกอันมาติดเพื่อนเขา 555+ เพื่อนเขาเห็นด้วยนะว่าเราหยิบอันที่หล่น แต่ไม่รู้น้องเขาคิดยังไง (เพราะมันแค่หล่นอ่ะ)

หลังจากนั้นเราก็ตระเวรหาโต๊ะ จนได้โต๊ะก็เลยกินๆ ปีนี้มีการแจกประกาศนียบัตรให้พวกกีฬาอะไรด้วยอ่ะ แบบเชียร์หลีดเดอร์ แล้วก็พวกที่ได้เหรียญ เราเห็นแล้วก็คันๆนิดหน่อยเพราะปีเราไม่เห็นมีแจกเลย อีกอย่าง แค่เล่นกีฬาได้เหรียญถึงกับแจกกระดาษ ส่วนพวกกรรมชีพๆ ทำกิจกรรมบ้าๆบอๆ ทำอะไรที่มีประโยชน์ ไม่มีกระดาษให้ เหอๆ แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรนะ ปลงและปล่อยวาง รู้จักอยู่ร่วมกับคนอื่นบ้าง

เมื่อวานเซ็งมากอ่ะ งานเนิบๆไปหน่อยการแสดงของปี1ก็เอาห้องเชียร์มาล้อเลียน แอบเอามุขของเปิดสายรหัสของภาคเราไปเล่นด้วยอ่ะ 555+ วันนี้ถามน้องพิมเลยรู้ว่า บอมบ์มันคิด แต่เมื่อคืน เพื่อนๆก็ให้เราไปคุยๆกับน้องรหัสบ้างเราก็ไปคุยๆ แต่น้องเขาห่วงกินไปนิดนึง ไปหาที่โต๊ะจีนน้องเขา(อยู่แถวๆหน้าเวที ของเราอยู่ไกลจากเวที) พอไปก็ถามๆว่าใบประกาศฯเป็นงี้หรอดีๆ เก็บไว้ดีๆนะ ตอนเราหยิบมีน้ำจิ้มมันหยดลงด้วยอ่ะ 555+ น้องเขาก็เอากระดาษทิชชูมาเช็ดๆ แล้วก็ถามคำตอบคำ ไอ้นทเห็นมันก็บอกว่า น้องมึงแย่นะเนี่ย เราก็เออๆ ถ้าแม่งเป็นงี้ก็ช่างแม่ง ปล่อยมันไป เพราะว่าหลายคนอ่ะ เวลาเจอพี่รหัสเขาพูดกันเป็นเรื่องเป็นราว ของเรานี่พูดถามคำตอบคำ เหอๆ หรือว่าเราท่าทางไม่ใส่น้องมั้ง 555+

เมื่อวานก็ไม่มีอะไร เพลงไม่ค่อยมันส์น่ะ กลับบ้านตอน4ทุ่มกว่า อาม่าก็โทรมาตามตั้งแต่3ทุ่ม บอกว่าไปเจๆ ทำไมไปนานจัง เราก็บอกว่าโทรไปหลายรอบแล้วทำไมไม่รับสาย 555+

ตอนกลับบ้านเจอจี้ๆกับเบล เราก็รอรถเมล์กับเบล เพราะว่าเรากลับสายเดียวกับเบลได้ พอขึ้นบนรถก็คุยๆเรื่องภาษาฝรั่งเศสอ่ะคุยไปเรื่อยๆเบ็ดเตล็ด พอเราถึงบ้านก็ไม่มีอะไร เล่นเน็ต แล้วก็นอน

วันนี้ตั้งใจจะอ่านไออาร์1 แต่ไม่มีอารมณ์เลย ตอนเช้าดูกฏหมายรักฉบับฮาเวิร์ดอ่ะ ชอบอ่ะ อยากเรียนฮาเวิร์ด 555+ แล้วเราก็เล่นเน็ตตอนกลางวัน เล่นๆไป ก็ไปอ่านหนังสือความน่าจะเป็นบนเส้นขนาด ได้ความรู้มาพอตัวอ่ะ แต่อ่านไปก็แอบหลับด้วย แล้วก็ตื่นมาอ่านจนจบไปประมาณ10บท เราอ่านแล้วรู้สึกว่า ปราบดาหยุ่น มันเน้นพวกเซนอ่ะ แต่มุมมองความคิดของวินทร์เฉียบดีอ่ะ แต่ตอนนี้เรายังอ่านไปได้เกือบครึ่งเล่มเอง 110-120กว่าหน้า

จากนั้นเราก็ลงมาข้างล่างเล่นเน็ต เหอๆ แล้วก็มาอัพบล็อก

ช่วงนี้ คิดถึงอิ๊บมากๆเลย ไม่รู้ว่าจะได้เจออีกเมื่อไร ถ้าวันพุธนี้เราไปที่โน้น คงจะต้องไปเจอเขาสักที ไปทักทายในฐานะคนรู้จัก

เรื่องความรักมันก็เหมือนกับหนังอ่ะล่ะ เมื่อความรักจบลง ก็เหมือนกับหนังเรื่องนั้นจบลง แต่บางทีเราก็ยังรู้สึกว่าหนังเรื่องนั้น สนุกและรู้สึกว่าอยากจะดูซ้ำซากๆอีก ถึงแม้ว่าบางตอน บางฉากจะสะเทือนอารมณ์ของเรา แต่เราก็ชอบดูหนังเรื่องนั้นซ้ำๆซากๆ ทั้งๆที่รู้ตอนจบของหนังเรื่องนั้นมันก็ไม่ต่างอะไรกับการที่เรารักใครสักคน เราก็ไม่อาจจะลืมเขาได้ ขนาดหนังที่เราดูซ้ำๆซากๆ เรายังไม่เบื่อ นับประสาอะไรกับเรื่องของความรัก ที่เรายังไม่เบื่อกับการรักใครแบบลมๆแล้ง

เคยรู้สึกชอบใครแล้วเขาไม่รักตอบรึเปล่าล่ะ แล้วถ้ามีคนมาชอบเราแล้วเราไม่ชอบเขาล่ะจะทำอย่างไร สำหรับเราคงจะบอกยากนะ ถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนั้นเกิดขึ้น แต่ถ้ามีคนมาชอบเราจริงๆ แต่เราไม่ชอบเขา เราก็จะไม่ให้เขาจมปลักกับเรา เพราะเรารู้ดีว่าการจมปลักกับใคร มันทรมานยิ่งกว่าเขาไม่รักตอบเสียอีก

การรักใครเกินไป มันก็อาจจะทำร้ายตัวเองได้ในบางที (แต่เราก็เป็นอย่างนี้ทุกที) ความรักนั้นมันก็แปรเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ไม่มีความแน่นอน อย่าจมปลักกับมันมากเกินไป จนลืมที่จะเรียนรู้กับสิ่งรอบตัวเรา และอย่าลืมว่าเราต้องหลุดพ้นจากการยึดตัวเองเป็นที่ตั้ง หัดอยู่ร่วมกับคนอื่นในสังคมบ้าง (เพิ่งอ่านเจอวันนี้) แต่ทั้งหมดนี้เราก็ทำได้ยากนะ เราก็จะทำแบบนั้นให้พอดีๆ ไม่มากหรือน้อยเกินไปก็พอ

Create Date : 02 กรกฎาคม 2549

Last Update : 2 กรกฎาคม 2549 20:14:45 น.

2 comments

Counter : 652 Pageviews.

น้อมนำเอาไปปฏิบัติตาม แต่...
มันทำยากนะ ไอ้เวลาจะพูดกะเค้าตรงๆเนี่ย

ปล* มาใช้คอมชุมนุมอ่า เรยเม้นท์ได้สั้นๆ ขอโทษน้า
ปล2* ขอแอดบล็อคไว้นะจ้ะ

โดย: อาริซึเมะมูน (a r i t s u m e m o o n

) วันที่: 5 กรกฎาคม 2549 เวลา:22:01:05 น.

สิ่งแวดล้อมทำให้คนเราเปลี่ยนไปได้ทีละนิด โดยเราไม่รู้ตัว ความรักก็เหมือนกันแหละ

โดย: นายเบียร์

วันที่: 7 กรกฎาคม 2549 เวลา:3:21:03 น.