Bloggang.com : webew210 : หลายวัน

หลายวัน

ช่วงนี้ก็ใช้ชีวิตไปตามยถากรรม เมื่อสัปดาห์ที่แล้วหยุดกีฬามหาวิทยาลัย แทนที่จะพักที่บ้านชิวๆ แต่อยู่ไปได้ไม่กี่วันก็เกิดอารมณ์เบื่อ อยากออกจากบ้านซะงั้นไม่รู้เป็นอะไร เลยออกจากบ้านวันอังคาร ออกไปคีย์ข้อมูลวิจัยแล้วก็เตะบอล วันพฤหัส ออกไปดรีมเวิร์ลไปกับเพื่อนๆในเซคฮิวแม่นอ่ะประมาณ200คน ไปทีไม่สนุกเลย เสียวจริงๆ โดยเฉพาะไวกิ้งอ่ะ วันนั้นก็เล่นๆกับพวกพี่เอื้อย พี่ตาล พี่แบ้งอ่ะ วันศุกร์ ออกไปฟังเสวนาในคาบของใจ พอดีเจเรมี่โทรชวน ส่วนวันเสาร์ ไปเป็นผู้ปกครองของน้องมา ที่โรงเรียนศึกษานารี เพราะต้องไปเซ็นรับใบแจ้งผลการสอบมิดเทอม พอไปถึงคนก็เยอะแยะเลยต้องโทรนัดน้องหน้าโรงเรียนแล้วค่อยเข้าไป พอเข้าไปหน้าห้องประชุมก็จะมีเด็กมอปลาย มากั้นๆไม่ให้รุ่นน้องเข้าไป เขาจะปล่อยให้ผู้ปกครองเข้าไปได้อย่างเดียว ส่วนเราก็ไม่รู้ว่ามันอยู่ตรงไหนจริงๆก็เลยจะขอน้องเขาเข้าไป แต่เขาก็ไม่ให้ แล้วเขาก็พาเราไปหาอาจารย์ เราก็ยืนรอๆ แล้วก็พอถึงคิวเรา อาจารย์ก็ถามว่าเป็นอะไรกับน้อง เราก็บอกว่าเป็นลูกพี่ลูกน้อง เขาก็ว่าทำไมน้องเราไม่ดำเลย (แอบว่าเรานะเนี่ย อิอิ) สุดท้ายอาจารย์เขาก็แกล้งหรือไม่แกล้งไม่รู้ เขาบอกว่าเขาจำหน้าน้องเราไม่ได้เลย เรียกน้องเรามาหาเขาหน่อย เหอๆ เราก็พาๆไป เขาก็บอกว่า อืมๆ หน้ามีเค้าๆ

หลังจากนั้นเราก็กลับไปคาร์ฟู สี่แยกบ้านแขก ไปเดินดูหนัง แล้วก็ซื้อเรื่องบัตเตอร์ฟาย เอฟเฟคมาดู

พอวันอาทิตย์เดินคลองถม จริงๆอยากได้หนังภาษาแปลกๆ (ใจจริงอยากได้เวียดนาม) แต่ในที่สุดเดินๆไปเดินๆมา เจอร้านของเจบิ๊กมั้ง แผ่นล่ะ10บาท เราก็เลยซื้อมาสองเรื่อง เรื่องอัลบินนอย กับเรื่องกู๊ดบาย เลนิน

พอกลับบ้านก็เปิดอัลบินนอยเลย ดูๆแล้วแม่งเครียดตามหนังว่ะ ไม่รู้แม่งจะสื่ออะไรให้ดู แถมเป็นซาวด์แทรกภาษาแถบสแกนดิเนเวีย ตอนแรกซื้อนึกว่าเป็นภาษาอังกฤษก็เลยซื้อมา ดูเรื่องนี้จนจบก็ไม่รู้ว่ามันจะสื่อถึงอะไร

หลังจากดูเรื่องนั้นจบก็ดูกู๊ดบายเลนิน ต่อนิดนึง แล้วก็ปิด

วันจันทร์ก็ไปเรียนไม่มีอะไร ต่างคนต่างไปสาย เรียนเสร็จเตะบอล 555+ แต่วันจันทร์เตะรึเปล่าจำไม่ได้ แต่ก็น่าจะเตะอ่ะล่ะ

วันอังคารก็ไม่มีอะไร ใช้ชีวิตตามปกติ จริงๆนึกว่าไม่มีอาจารย์คนอื่นมาสอนแทน แต่ในท้ายที่สุดก็มีคนมาสอนแทน สอนน่าเบื่อ เหมือนเรียนในสมัยเพิ่งก่อตั้งคณะเลย วิธีการสอนโบราณๆ โดยการที่เขาเขียนภาษาอังกฤษ เป็นศัพท์ๆทางจิตวิทยา แล้วก็อธิบายโยงกับการเมือง แต่เขาก็อธิบายดีนะ ได้ยินเขาเล่าว่าเขาเป็นเคยเป็นปลัดด้วยอ่ะ วันอังคารเลิกเรียนเสร็จก็เรียนเสร็จเตะบอล เหนื่อยจริงๆ แถมเล่นๆบอลนิ่มๆเน่าๆ ก็เลยหกล้ม เจ็บมืออีก(ถอดเสื้อเล่น สารรูปโคตรโจรเลย) แถมไปซ้อมดนตรีตอนกลางวันก็ซ้อมกันเล่นๆไอ้ท๊อบปี1ก็ไม่ว่างไป แถมไม่ได้เล่นอีกตะหาก เหอๆ เลยซ้อมกันเล่นๆเปลืองเงินชิบหายเลย (ซิมโทรศัพท์เกือบหายไม่เจอ เพราะเราเอาใส่ตลับครีม กับปิ๊กอ่ะ พอเดินออกจากห้องซ้อม ต้องไปถามพี่ๆเขาว่าเห้นรึเปล่า จนสุดท้ายเข้าไปหาแล้วเจอมันอยู่ใต้ตู้แอมป์555+)

เมื่อวาน มีบายเนียร์ กับประกวดดนตรีของมหาลัย ตอนเช้าเราก็ไปดูกู๊ดบายเลนินจนจบ แล้วเราก็ไป มหาลัย ไปเรียนแบต มีสอบลูกหยอด เวลาสอบเขาก็จะให้สอบวนๆไปเรื่อยๆใครได้คะแนนพอใจแล้วค่อยไปเขียนในรายชื่อ เราก็สอบคนแรก แล้วก็สอบวนๆไปเรื่อยๆ 4ครั้ง 6 8.5 8 10 จนครั้งที่4เราได้10 คนอื่นตบมือให้เราเลยอ่ะ เท่ห์สุดๆ หุๆ แล้วเราก็ตีแบตเล่นๆต่อ 555+

แล้วก็กลับมาคณะกินๆแล้วยืมปากกาพี่แบ้งมาตีเส้น จากนั้นเราก็ไปเรียนที่อักษร แล้วก็ไปงานบายเนียร์ แม่งไม่มีอะไรหนุก เลยเดินไปหอประชุมดูงานประกวดดนตรี ไอ้เอก เพื่อนที่มศว มันโทรมาตั้งแต่ตอนเรียนเวียดนามอยู่ โทรบอกว่ามันจะมา เราก็ไม่ได้เอะใจหรอก กะว่าเจอก็เจอไม่เจอก็ไม่เป็นไร แต่พอเราเดินไปกับพวกนท พวกเพื่อนๆที่คณะ พอเจอไอ้เอกเลยแยกกับเพื่อนที่คณะ เพื่อนไอ้เอกแม่งงามดีอ่ะ งามไม่ไหวแระ 555+ สุดๆ ทำไมตอนเราปี1ไม่เห็นวะ

แล้วเราก็วนๆไปมาระหว่างศาลาพระเกี้ยวกับหอประชุม เมื่อวานกลับถึงบ้านตอนเที่ยงคืน10นาทีอ่ะ ที่บ้านแม่งล๊อคประตูเราต้องโรศัพท์เข้าบ้านให้อาตื่นก่อน แล้วก็เขย่าๆประตู 555+

ส่วนวันนี้ก็ไม่มีอะไรมาก เรียนฮิวแม่นไปสายมาก ไปถึงเกือบ11โมงเราก็ตีมึนเดินๆเข้าไป โชคดีที่วันนี้ไม่มีอะไร แล้วเขาก็มีเฉลยบัดดี้ เราก็รู้ว่าใครเป็นคนเทคเรา ก็สวยใช้ได้นะ ถ้าอยู่1-3เรากะจะจีบแล้ว อิอิ แต่พี่เขาอยู่วิดยาปี4 ก็เลยไหว้ๆพี่เขาไป 555+ เราก็ไม่ได้ให้ของแต๊งอะไรเขาเลย ส่วนบัดดี้ที่เราเทค เราก็เดินไปซื้อหนมมาให้เขา แล้วเราก็ไปประกาศหน้าห้อง จากนั้นก็เดินเอาหนมไปให้ ตอนแรกที่เรานั่งๆมั่วอ่ะ เรานั่งหน้าพี่วิดยาปี4อ่ะ เราก็เพิ่งรู้เหมือนกัน 555+ ว่าพี่เขาเป็นบัดดี้เรา ส่วนตอนที่น้องบัดดี้ที่เขาเจอเราเราก็บอกว่าเราที่เล่นเอ็มไง อะไรประมาณนี้ เขาก็บอกว่าเราโกหกเขาหรอ เราก็บอกว่าโกหกแค่ไม่ได้เรียนวิชานี้แค่นั้น555+ แต่เรียนรัดสาดอะไรเนี่ยเรื่องจริง ที่เขาถามยังงั้นสงสัยว่าเขาจะนึกว่าเราอยู่ถาปัดกระมัง อิอิ

ตอนเดินกลับเห็นคนแจกแบบสอบถามเลยขอเขาดูๆ 555+ กะจะวิจารณ์แบบสอบถามเขาแล้ว แต่อย่าเลย เราปีกยังไม่กล้า ขายังไม่แข็ง แถมเป็นแบบทดสอบทางจิตวิทยาอีก เหอๆ

ตอนไปหอกลางก็เจอปานวาดกำลังเก็บข้อมูลอยู่ เราก็ช่วยเขาทำชุดนึงแล้วก็คุยๆว่าจะเรียนวิจัยหรือบุคคล เขาก็ตอบว่าบุคคล แล้วเราก็ไปแยกไปคืนหนังสือ จากนั้นก็กลับมาคณะกินข้าวแล้วก็คุยเรื่องงาน

แล้วก็ไปห้องสมุดเล่นเน็ต จากนั้นก็เรียนระเบียบวิจัย วันนี้เรียนเรื่องการวิจัยที่ใช้จิตวิทยามาช่วยอ่ะ เหอๆ แล้วก็มีส่งไดอารี่ 12ข้อ เขียนมือหงิกเลยอ่ะ เหอๆ

แล้วอาจารย์ก็ปล่อยตอนบ่าย3 เราไปเข้าห้องน้ำเจอไอ้นัด เลยขอไอดีห้องคอมมาเพื่อปริ้นงานเวียดนาม แล้วเราก็เลยมาอัพบล๊อกที่แสนยาว......

จงตั้งใจอ่านกันหน่อยนะจ๊ะ อิอิ

ไดเก่าเราก็ที่ //webew210.storythai.com เข้าไปอ่านความเป็นไปของเราได้นะครับ ตั้งแต่อยู่สวนฯ ไปมศว เรียนควบราม แล้วก็มาจุฬาฯ 5555+

Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2550

Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2550 15:44:40 น.

2 comments

Counter : 510 Pageviews.

น่าเบื่อสัด คราวหลังอย่าส่งมาให้กูอ่านอีก

โดย: ขุนพลน้อย IP: 124.121.127.126 วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:17:41:26 น.

สวัสดีค่ะ

มาเยี่ยมเยีน ค่ะ

สบายดีนะค่ะ

ทานข้าวยังค่ะ

(@^_^@)

โดย: STAR ALONE (STAR ALONE

) วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:18:36:31 น.