คนโลกส่วนตัวสูง

ระยะนี้ฉันเห็นมีกระทู้ “คนโลกส่วนตัวสูง” ค่อนข้างเยอะในพันทิป คนที่มาตั้งกระทู้ถามมักเกิดความสงสัยในตัวเองว่าผิดปกติหรือเปล่า เพราะคนลักษณะนี้จะชอบทำอะไรคนเดียว ไปไหนมาไหนตามลำพัง ผู้ตอบกระทู้ส่วนใหญ่ก็มักมีลักษณะคล้ายกัน แต่ก็มีบางคนที่ฉีกแนวออกไป

เขาฟันธงประมาณว่าคนโลกส่วนตัวสูงคือคนไม่มั่นใจในตัวเอง ทำให้ไม่กล้าเข้าสังคม เพราะคนมั่นใจในตัวเองจะชอบเข้าสังคม แต่เวลามีโลกส่วนตัวเขาก็จะอยู่ตามลำพังโดยไม่ชอบให้ใครมายุ่ง (ซึ่งฉันว่าประโยคสุดท้ายนี้เป็นลักษณะของคนธรรมดาทั่วไปอยู่แล้ว เพราะทุกคนย่อมต้องการพื้นที่และเวลาของความเป็นส่วนตัวบ้างไม่มากก็น้อย)

สิ่งที่ฉันสงสัยก็คือ ถ้าคนโลกส่วนตัวสูงมีความสุขอยู่กับการทำอะไร หมายถึงการเป็นคนไม่มั่นใจในตัวเอง และคนที่ชอบสังคม ต้องมีเพื่อนห้อมล้อมอยู่ตลอดเวลาไปไหนต้องมีเพื่อนไปด้วย ถือว่าเป็นคนมั่นใจในตัวเอง แล้วนิยามของคำว่า“ความมั่นใจในตัวเอง” คืออะไร

โดยพื้นฐานแล้ว คนที่มีความมั่นใจในตัวเองคือคนที่กล้าติด กล้าตัดสินใจ ยืนอยู่ได้ด้วยตัวเองโดยไม่จำเป็นต้องพึ่งพิงคนอื่น คนลักษณะเช่นนี้มักกล้าลุย กล้าล้มและลุกเอง ซึ่งจะตรงกันข้ามกับคนที่ขาดความมั่นใจในตัวเอง 

ด้วยนิยามดังกล่าวข้างต้น เราคงไม่อาจตัดสินได้โดยเด็ดขาดว่า คนโลกส่วนตัวสูงเป็นคนขาดความมั่นใจในตัวเอง หรือคนชอบสังคมป็นคนมั่นใจในตัวเอง

ทั้งนี้ เพราะบุคคลหนึ่งย่อมมีลักษณะหลากหลายในตัวเอง บางคนอยู่คนเดียวก็ได้อยู่กับเพื่อนก็ดี ปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ได้ง่าย บางคนอยู่คนเดียวมีความสุขแต่ไม่ชอบอยู่กับคนอื่น ไม่ชอบสังคมเพราะปรับตัวยาก อาจมีข้ออ้างว่าใส่หน้ากากไม่เป็น ฯลฯ บางคนอยู่คนเดียวไม่ได้ เหงาต้องมีเพื่อนอยู่ด้วย และมีอีกหลายกรณีมากมาย ถามว่าคนประเภทไหนมีความมั่นใจในตัวเองมากที่สุด

คำตอบย่อมมีหลากหลายขึ้นอยู่กับประสบการณ์ชีวิตของผู้ตอบ คงไม่มีใครบอกได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าคนประเภทไหนเป็นคนมั่นใจในตัวเอง เพราะบางคนชอบอยู่คนเดียวแต่ไม่กล้าแสดงออก บางคนมีเพื่อนเยอะแยะ ชอบสังคมก็ใช่ว่าจะกล้าแสดงออกเสมอไป 

คนที่คิดว่าคนโลกส่วนตัวสูงคือคนขาดความมั่นใจในตัวเอง คนที่ชอบสังคมคือคนมั่นใจในตัวเอง นั่นเป็นการมองที่ผิวเผินมาก

แล้วฉันก็นึกไปถึงเพื่อนร่วมห้องเรียนสมัยมัธยมปลายคนหนึ่งซึ่งเป็นคน “ป็อบปูลา” ในหมู่เพื่อน เธอรูปร่างหน้าตาดี มีเพื่อนร่วมห้องเป็นกลุ่มใหญ่คุยเก่ง ร่าเริง อยู่กับครอบครัวที่มีพ่อแม่พี่น้องพร้อมหน้า แล้ววันหนึ่ง เธอก็ทำให้เพื่อนนักเรียนและครูบาอาจารย์“ช็อค” ไปตาม ๆ กัน เมื่อเธอกินยาฆ่าตัวตาย 

เรื่องนี้อาจไม่เกี่ยวกับความมั่นใจหรือไม่มั่นใจในตัวเอง แต่ฉันคิดว่าน่าจะเป็นตัวอย่างหนึ่งที่ทำให้เราไม่อาจตัดสินใครได้จากภายนอก เพราะนั่นอาจเป็นภาพลวงตาก็เป็นได้ เนื่องจากเรื่องของจิตใจเป็นเรื่องซับซ้อน ยากที่จะหยั่งถึง

ดังนั้น การตัดสินบุคลิกคนอื่นเท่าที่เราสามารถสัมผัสได้เพียงส่วนเสี้ยว โดยเฉพาะคนในโลกอินเทอร์เนตที่เราไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเขา ย่อมนำมาซึ่งความผิดพลาดได้ง่าย

ที่น่าเป็นห่วงคือ บางคนกำลังคิดว่าสังคมในโลกไซเบอร์กับสังคมภายนอกที่เราอยู่เป็นโลกเดียวกัน เขาจึงแยกไม่ออกว่า คนที่มีโลกส่วนตัวสูงหาใช่ต้องปิดกั้นตัวเองจากอินเทอร์เนตไม่ แม้จะค่อนข้างปิดในโลกแห่งความเป็นจริงภายนอกก็ตาม

ทั้งนี้ เพราะคนที่พูดคุยกันทางหน้าจอคอมพ์ อย่างไรเสีย ก็ไม่ทำให้เราสูญเสียความเป็นส่วนตัว เท่ากับคนที่เราพูดคุยซึ่ง ๆ หน้าแน่นอน ตราบใดที่เรายังไม่ได้เปิดเผยหน้าตาหรือชื่อจริง ดังนั้น โลกโซเชียลกับโลกภายนอก สำหรับฉันจึงต่างกันโดยสิ้นเชิง

และถ้าใครคิดว่า คนโลกส่วนตัวสูงที่แท้จริงคือคนที่ต้องปิดกั้นตัวเองทั้งทางโซเชียลเนตเวิร์กและสังคมในชีวิตจริง ฉันถือว่าความคิดผิดเพี้ยนอย่างมหันต์ เพราะคนลักษณะนั้น ไม่น่าจะเป็นคนโลกส่วนตัวสูง แต่น่าจะเป็น “คนหลุดโลก” เสียมากกว่า

๒๖ เมษายน ๒๕๕๙

Create Date : 26 เมษายน 2559		2 comments
Last Update : 26 เมษายน 2559 19:35:33 น.
Counter : 1269 Pageviews.
Share Tweet