Bloggang.com : wanalee : ชวนออกกำลังกายค่ะ

ชวนออกกำลังกายค่ะ

ความจริง ระยะสองสามปีมานี้ บริจาคโลหิตสม่ำเสมอมาโดยตลอด (หลังจากห่างเหินมานานมากถึงมากที่สุด) รู้สึกดีกับตัวเองหลายอย่าง เพราะทำให้เราได้รู้ว่าสุขภาพเรายังใช้ได้นะ แน่ล่ะ ออกกำลังกายทุกวันนี่นา

แล้วมาช่วงระยะหนึ่งที่เกิดอาการบาดเจ็บที่ข้อมือ เพราะออกกำลังลืมวัย ทั้งที่มีสัญญาณเตือนก่อนหน้านั้น แต่ไม่เฉลียวใจคิดว่าไม่เป็นอะไร ไปช่วยเขาทำงานที่ไม่ใช่หน้าที่ คราวนี้ มือเดี้ยงไเลยต้องไปหาหมอ ต้องงดใช้มือข้างนั้นไประยะหนึ่ง ทำให้ไม่ได้ออกกำลังในท่าที่เราเคยทำแล้วรู้สึกดี ความเครียดถามหา พอยิ่งเครียดก็ยิ่งกิน ผสมกับเรื่องงาน เพื่อนร่วมงานอีก

รู้สึกเลยว่า ช่วงนั้น สุขภาพแย่มาก ๆ ทั้งอ้วนทั้งแผละ หน้าตาก็ดูไม่จืด ปกติก็ไม่สวยอยู่แล้ว เลยยิ่งแย่หนักเข้าไปอีก แย่ทั้งสุขภาพกายและสุขภาพจิต เพราะสำหรับฉัน การออกกำลังกายทำให้สุขภาพจิตของฉันดีและเครียดน้อยลงมาก (บอกแล้วว่า ถ้าไม่ชอบอ่านหนังสือและชอบออกกำลังกายคงบ้าไปแล้ว) ถึงแม้บางครั้ง จะมีอาการท้องผูกและนอนไม่หลับบ้าง แต่ถ้าไม่ได้ออกกำลังกาย ฉันคงเครียดหนักเอาการ เข้าใจว่าเป็นไปตามวัยค่ะ

ไปบริจาคโลหิตก็ถูกปฏิเสธ เพราะเลือดไม่สมบูรณ์ ความมั่นใจในสุขภาพของตัวเองลดลงเหลือศูนย์ พอมือค่อยยังชั่ว เริ่มออกกำลังกายได้เหมือนเดิม คราวนี้ บริจาคได้ปกติ

แล้วก็ถึงคราวต้องเครียดแทบบ้าอีก เพราะเป็นนิ้วล๊อค เนื่องจากรับงานที่ใช้มือทำซ้ำ ๆ เป็นงานเร่ง ทำให้นอนดึกมาก ไม่ได้ออกกำลังกาย(อีกแล้ว) ต้องไปหาหมอผ่านิ้วอีก บางคนอาจจะบอกว่าวิ่งจ๊อกกิ้งก็ได้ แต่ฉันชินกับการออกกำลังกายคนเดียวในบ้าน เพราะไม่ได้ออกไปทำงานข้างนอกแล้ว

ฉันถูกปฏิเสธให้บริจาคโลหิตเป็นครั้งที่สอง ฉันมาคิด ๆ ดู ชีวิตฉันจะสุขหรือทุกข์ ขึ้นอยู่กับการออกกำลังกายจริง ๆ นะ ตอนนี้นิ้วหายเกือยเป็นปกติแล้ว กลับมาออกกำลังกายได้เหมือนเดิม ที่สำคัญ นิ้วบางนิ้วที่ทำท่าว่าจะมีปัญหา กลับอาการดีขึ้นโดยไม่ต้องไปหมอเลย

ฉันออกกำลังกายมานาน แต่เพิ่งจะรู้สึกว่า ช่วงที่เหงื่อเราเริ่มออกมาก ๆ นั้น ข้อนิ้วที่เหมือนจะเกร็งขยับลำบาก มันคลายตัวลงเอง คงเป็นเพราะอายุมากขึ้นและสรีระไม่เหมือนเดิมแล้ว กล้ามเนื้อน้อยลง เราจึงรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงของกระดูกได้อย่างชัดเจน( ทำให้นึกถึงไก่แก่ที่เขาว่ามีแต่หนังกับกระดูก คงจะอย่างนี้แหละ)

วันนี้ ไปบริจาคโลหิตมาเรียบร้อย เพราะช่วงนี้ออกกำลังกายทุกวัน รู้สึกเบาเนื้อเบาตัว เบาใจไม่ค่อยเครียด มีเรื่องเครียดเหมือนกันค่ะ แต่เหมือนกับว่ากำลังใจจะดีกว่าช่วงที่ไม่ได้ออกกำลัง อ้อ! ต้องให้เหงื่อออกจนชุ่มด้วยนะ

สังขารเป็นสิ่งไม่เที่ยงค่ะ แต่ถ้าพยายามรักษาให้เสื่อมช้าที่สุดได้ก็จะเป็นการดีไม่น้อย ดีไปหมดทั้งร่างกายทุกองคาพยพ ทั้งอวัยวะภายนอกภายใน
(วันก่อน ไปตรวจมะเร็งปากมดลูก หมอบอกว่า มดลูกดีจังนะคะ ยอมรับว่าปลื้ม ทั้งที่ยังงง ๆ ไม่รู้ว่าคำว่า"มดลูกดี" ของหมอน่ะมันคืออะไร สมบูรณ์ดี สวยดี หรือ...แล้วเอาคุยในบล็อกนี่ จะถือว่าไม่สุภาพหรือเปล่า คือ แค่อยากบอกว่า ออกกำลังกายมันดีไปหมด แค่นี้แหละ)

ที่สำคัญ ทำให้เราสุขภาพจิตดีมาก ๆ ขอย้ำ มาออกกำลังกายกันเถอะค่ะ อยู่คนเดียวที่ห้องก็ทำได้ แรก ๆ ก็เอาแค่พอให้เหงื่อซึมก่อน แล้วจะรู้ว่า การออกกำลังกายเป็นยาวิเศษ อย่างที่ตำราว่าไว้จริง ๆ ขอยืนยัน

Create Date : 01 มิถุนายน 2552

Last Update : 1 มิถุนายน 2552 20:42:57 น.

4 comments

Counter : 769 Pageviews.

หวัดดีครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ ว่างเยี่ยมชมกันบ้างครับ

โดย: ต้อม (usadang

) วันที่: 1 มิถุนายน 2552 เวลา:21:50:38 น.

เห็นด้วยสุดๆ เลยค่ะ กีฬาเป็นยาวิเศษ ตอนเด็กๆ ไม่เคยชอบวิชาพละเลย แต่ตอนนี้ต้องไป เพราะรู้ว่ามันเป็นสิ่งที่ดี เวลาออกกำลังกายก็เหนื้อย เหนื่อยนะค่ะ แต่ก็ทำ

โดย: pao (vinyl

) วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:14:56:51 น.

สวัสดีค่ะ
แล้วจะไปเยี่ยมชมบล็อกตามคำเชิญนะคะ คุณต้อม

คุณเปาคะ ออกกำลังกายจนเหนื่อยนี่แหละค่ะ ที่ทำให้เราสุขภาพดีทั้งกายและใจ เดี๋ยวจะแวะไปเยี่ยมบล็อกนะคะ

โดย: wanalee

วันที่: 3 มิถุนายน 2552 เวลา:19:45:37 น.

คุณต้อมคะ ที่บล็อกไม่เห็นมีช่องให้คอมเมนท์เลยค่ะ

โดย: wanalee

วันที่: 3 มิถุนายน 2552 เวลา:19:48:05 น.