เรือนใจเรือนกาย๒๒
แรงงานเมือง พม่าล้อม กรุงศรี
เขมรบุก ทุกนาที ที่ได้
ลาวล้วน มากมายมี มาใหม่
ทัพฝรั่ง เรือรบใกล้ ด่วนให้สามัคคี

เตือนตัวเอง ก่อนด้วย มโนนำ
หยั่งยาก ปากพูดคำ หยาบช้า
วาจา อย่างแย้งยำ ทำท่า
เรือนร่าง ต่างเมื่อยล้า อย่าท้าทายกรรม

นายเวร กรรมเก่าแก้ แท้ทุน
กรรมใหม่ มาอุดหนุน อุ่นให้
บุญมา ต่อเติมคุณ พูนสุข
หมดทุกข์ ถูกที่ได้ ด่วนด้วยเดิมดี

ออกพรรษา ไหว้พระ สวดมนต์
กรรมเก่า เราเผ่าคน หล่นไหม้
ทุกข์แท้ ท่านทานทน แทนที่
ยังอยู่ ดีมีใช้ เช่นนี้หนอบุญ

สู่สามัน เมื่อได้ ไปถึง
สูงสุด จุดกลับจึง เหนื่อยล้า
ตัวตน ตื่นเต้นตึง แตกต่าง
ไกลห่าง ทางทายท้า เชื่องช้าเชิญชม

แอโรบิค เล่นได้ กำลัง
สาวหนุ่ม เดินนอนนั่ง แน่นเนื้อ
สุขภาพ ทุกคนหวัง ยังอยู่
รู้สิ่งเสริมสร้างเชื้อ เพื่อให้ใจกาย

ดาวเรือง เหลืองดอกไม้ เมืองงาม
ทั่วถิ่น ดินแดนถาม ย่ำเช้า
เทศกาล ใหม่ฤๅนาม นั้นก่อ
ส่งพ่อ สู่สวรรค์เข้า เรื่องเศร้าชาวสยาม

เรือนไฟ สลายร่างเนื้อ นางนาย
ฝังกลบ ทับถมกาย ท่านรู้
ทรัพย์สิน ส่งคืนหมาย พันธุ์เผ่า
เรือนเก่า หายเกิดกู้ สู่ผู้ลูกหลาน

ดีที่หู หัดรู้ หลักจำ
ดีที่หัน หาคำ ค่าไว้
อย่าดี ห่างเหินทำ นำน่า
ดีหมื่นเท่า ถ้าให้ หากได้ใช้ดี

เสพติด ผู้ใหญ่บ้า ค้ารวย
หลานลูก เหลนโหลนซวย ซ่อมใช้
ลุงป้า ปู่ย่าตาป่วย พ่อแม่
ย่ำแย่ อยู่ยากใกล้ ฝากไข้ไถ่ถาม
ต้นกล้า อาราดิน

พฤติกรรม ทำเรียนแบบ สุดแสนแสบ เสี่ยวสุสาน
ก่อกรรม ทำรุกราน นั้นเนิ่นนาน สื่อสารคน
นำเสนอ เธอรุนแรง ตบตีแต่ง แบ่งกลุ่มชน
วาดหวัง วันเวียนวน ควบคุมค้น ล้นเหลือลาย

พบกัน วันเป็นดิน ถมทรัพย์สิน สิ้นความหมาย
น้ำลม ผสมเม็ดทราย สื่อหญิงชาย ใหม่สร้างเมือง
พบกัน วันเป็นไฟ ส่องสว่างไสว ได้เห็นเรื่อง
ชีวิต ผิดถูกเปลื้อง ชุมชนเชื่อง ปราศเปลื่องเป็น

ดินน้ำ ค้ำลมไฟ ผสมเมื่อใด ก็ได้เห็น
รูปร่าง ต่างซ่อนเร้น สืบสายเส้น เป็นกายคน
ทุกอย่าง สร้างจากดิน น้ำลมลิ้น ถวิลไฟตน
แสงออก ดอกเมล็ดหล่น ผักพืชผล บนแผ่นดิน

ฝันดี มีความสุข ฝันร้ายทุกข์ ถูกทิ่มหิน
ยากดี มีอยู่กิน ไม่นานสิ้น กลิ่นเนื้อนา
ฝันร้าย นายนำจิต นอนนั้นคิด พิษพันธุ์หา
ฝันดี มีวาจา อีกมุสา ฆ่าตัวตาย

ชาวบ้าน ท่านทนทุกข์ รวยกระจุก จนกระจาย
ชิงชัย ชั้นเชิงชาย แห้งเหือดหาย ตายตรอมตรม
เกิดก่อ กรรมเก่าแก่ ทอนทุนแท้ ท้อทุกข์ทม
รสหวาน ทานเป็นลม ชื่นรสขม บ่มเป็นยา

เป็นทาส ตลาดนิสัย โตตามวัย ไข้รักษา
ภายนอก ตอกถูทา ภายในหนา หาที่บัง
จิตเก่า เราเป็นทาส ส่งส่วยศาสตร์ พลาดผิดหวัง
จิตร้อง ก้องเสียงดัง พวกพาพัง หลังทางเพลิน

โฆษณา เนื้อหาเบื่อ เพียงหลงเชื่อ ไม่เหลือเงิน
ดวงดอก ดันดิ่งเดิน กฏเก็บเกิน กงเกวียนกรรม
หลงเชื่อ เบื่อโฆษณา ไหนเนื้อหา ค่าควรธรรม
เจ็บจน จ้างใจจำ หนี่แนะนำ คำขอบคุณ

เลือกตั้ง สั่งหัวคะแนน เงินเรือนแสน แทนอุดหนุน
เลือกตัง พังพลาดพลุน เหลี่ยมหลบลุ้น ตุนสกุนเดิม
เลือกใหม่ ได้อันเก่า เรื่องมันเศร้า เหงาแรกเริ่ม
เลือกอีก หลีกหลบเพิ่ม ยักยอกเยิ้ม ยากเยียวยา

เลือกตั้ง อยู่ข้างเงิน ใครจ่ายเกิน เชิญเข้ามา
ครบคน คุณขายค้า อีกเหล้ายา ม้าหามี
เงินเดิน เกินไม่ขาด กากะบาด วาดแผนที่
งบหนุน ทุนครบปี คะแนนนี้ ดีเพื่อใคร

ทุกสิ่ง ดีเสมอดิน กลบทรัพย์สิน ยามสิ้นใจ
หลานลูก ปลูกเกิดใหม่ จะมีใช้ ดอกไม้งาม
ทุกสิ่ง ดีเสมอน้ำ ธรรมชาตินำ ล้ำคำนาม
ลึกตื้น ยืนเดินข้าม มีคนถาม ตามมากมาย

ทุกสิ่ง ดีเสมอลม ส่งสื่อผสม ดมแล้วหาย
ลมเป็น ส่วนของกาย เข้าออกสลาย ภายในคน
ทุกสิ่ง ดีเสมอไฟ อบอุ่นใจ ได้ทุกหน
ส่องสว่าง กระจ่างตน สุขทุกข์ล้น ปะปนไป

หัวโขน คนคบหา สื่อศรัทธา มายาใจ
มากมี มิตรมาใหม่ สดสวยใส ในกายคน
หัวโขน โดนถอดออก อยู่เมืองนอก บอกคนจน
ท้อแท้ เท่าทุกข์ทน ใบ้บ้าบ่น บอบบางเบา

บุญกรรม ทำที่กาย ดีหรือร้าย ป้ายสีเรา
วาจา ทาทางเก่าา วัยแก่เฒ่า เข้ามาเยือน
ทำใจ ไว้ให้ร่ม มีหวานขม ตรมผสมเรือน
ปลอมปน ปะเปาะเปื้อน มากมายเหมือน เตือนทุนทาน

ดาวเรือง ดอกเหลืองอร่าม ทั่วเมืองสยาม งามงอกงาน
ทุกที่ นี้สืบสาน ดาวเรืองบาน หมู่บ้านสวย
รักรู้ อยู่สามัคคี กับคนดี ที่ลุ่มรวย
ชุมชน คนชอบช่วย เอื่ออำนวย ด้วยไมตรี

ดอกดก ดาวเดือนเด่น ท่องเที่ยวเห็น เป็นสิ่งดี
งามพระ ประเพณี สืบสิ่งนี้ ทุกปีทำ
เทศกาล งานดอกไม้ ทั่วทิศไทย ได้จดจำ
หมู่ชน คนผู้นำ ครบคูณค้ำ ธรรมน้ำใจ

ดาวเรือง เมืองน่าอยู่ เมืองนอกรู้ คู่เมืองไทย
งามดอก ออกสวยใส ผลิบานให้ ได้งดงงาม
ดาวเรือง เมืองน่าอยู่ สมควรคู่ ดูแลสยาม
มิตรมาก รักษ์ฤๅนาม คนไถ่ถาม ตามไปดู

ดาวเรือง เรื่องดอกไม้ สื่อสารให้ ไทยได้รู้
บ้านนี้ ดีน่าอยู่ ประตูสู่ ดูเอเซีย
ดอกสวย รวยน้ำใจ ยิ้มแย้มให้ ได้เคล้าเคลีย
ไปสปา ถ้าอ่อนเพลีย ก็ไม่เสีย เสี่ยสร้างสวน
ต้นกล้า อาราดิน