การฝึกงานพยาบาลในนอรเวย์ 5 กลับมาต่อกันค่ะ คิดว่าคงจะจบเรื่องการฝึกงานเร็ว ๆ นี้แล้วค่ะ ท่านที่เข้ามาอ่านก็ถือว่าเป็นแนวทางในการฝึกงานละกันนะคะ เพราะแต่ละที่อาจจะไม่เหมือนกันหมด เช่น เวลาขึ้นเวร การตามราวด์แพทย์ การรับใหม่-จำหน่าย เป็นต้น ถือว่าอ่านเป็นลาดเลาก่อนได้ไปฝึกงานจริงละกันนะคะ วันนี้ประเดิมด้วยเรื่องการรับคนไข้ที่กลับมาจากโรงพยาบาล ก็จะมีรถพยาบาลมาส่งค่ะ ก่อนมาพยาบาลจากโรงพยาบาลก็จะโทรมาโอเคเคสกับเราก่อนค่ะ ว่าคนไข้เป็นไง ก็คงเหมือนเราส่งเวรในเมืองไทยแหละค่ะ เอารายละเอียดที่สำคัญ ๆ แต่บางทีเค้าก็จะส่งคนไข้ที่ยังไม่รู้สึกตัวมาให้เรา เราก็จะไม่รับค่ะ จริง ๆ ถ้าเป็นเมืองไทยก็ส่งมาเหอะ สบายมาก เพราะคนไข้รายนี้พูดง่าย ๆ ก็คือรอวันกลับบ้านเก่า เพราะหมอไม่ทรีทอะไรแล้ว มีแต่ยาแก้ปวดให้อย่างเดียว ญาติโอเคแล้ว แต่ไม่รู้ทำไมไม่รับเหมือนกันนะคะ บางทีก็ตัดสินใจยากจัง แล้วที่ทำงานนี่ไม่มีให้น้ำเกลือด้วย สบายแท้พี่น้อง การให้น้ำเกลือดูเหมือนจะเป็นเรื่องใหญ่มาก เดี๋ยวค่อยคุยกันต่อค่ะเรื่องนี้ อิอิ สตาวางเงอร์ยามค่ำคืนค่ะ เราก็เตรียมห้องไว้ พอคนไข้มาถึงก็จะมีใบรีเฟอร์ เอกสารทางการพยาบาลมา ก็เข้าไปรับคนไข้ ดูอาการคนไข้เป็นไงบ้าง แล้วก็จะมาเขียนลงในรายงานค่ะว่าคนไข้เป็นอะไรยังไงมา มียาอะไรเปลี่ยนแปลงก็ทำไปตามนั้นค่ะ อาจจะซักประวัติเพิ่มเติมจากญาติก็ได้ค่ะ ถ้าญาติตามมาด้วย ไม่มีอะไรแล้วก็ปล่อยให้คนไข้นอนไป ไม่มีวัดสัญญาณชีพค่ะส่วนใบรีเฟอร์กับเอกสารเราก็จะไปใส่ไว้ในรถชาร์จคนไข้ เวลาแพทย์มาราวด์ก็จะได้อ่านและเซ็นชื่อกำกับว่าอ่านแล้วค่ะ บรรยากาศถนนคนเดินในคืนวันอังคารค่ะ เงียบเหมือนเมืองร้างเลยค่ะ อิอิ เรื่องการให้น้ำเกลือ สด ๆ ร้อน ๆ คือ พึ่งจะมีการอบรมเรื่องการให้น้ำเกลือกับพยาบาลที่อ้อทำงานอยู่ค่ะ บางคนก็พอแทงได้นะคะ แต่ไม่เก่ง เราเก่งกว่าค่ะ 555 บางคน เอ่อ ขออภัยที่ต้องออกอากาศ ไม่ขอแทงเลย มาตามให้เราไปช่วยแทงให้หน่อย อ่ะจ้ะ ได้ ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว ตอนนี้ฝึกงานตำแหน่งพยาบาลจัดให้เต็มที่ แต่พอฝึกงานเสร็จแล้วทำตำแหน่งผู้ช่วยพยาบาลไม่แทงให้นะ ไม่ใช่หน้าที่ผู้ช่วยจ้ะ ที่ไหนได้หล่ะคะ พอเห็นเราขึ้นเวรแล้วถ้ามีให้น้ำเกลือหรือเจาะเลือด ก็จะต้องเป็นเราทุกทีไป เราก็บอกว่าเราไม่ใช่พยาบาลหนาตอนนี้น่ะ เค้าก็บอกเค้าไว้ใจเรา ทำเต็มที่เลย แป่วววว จะดีใจหรือจะเสียใจดีเนี่ย การให้น้ำเกลือ เจาะเลือดกับพยาบาลไทยนี่มันของคู่กันนะคะอ้อว่า ทักษะเรานี่แหม มันสุดยอดแล้วพี่น้องพยาบาลไทยเอ๊ย ฉะนั้น อย่าไปกลัว งัดออกมาโชว์โลดค่ะเวลาไปฝึกงาน 555 ถึงจะพูดไม่เก่ง ผิด ๆ ถูก ๆ แต่เค้าจะชื่นชมเราในเรื่องทักษะค่ะ ทักษะเรานี่เยี่ยมกว่าเค้าแน่ ๆ ค่ะ อิอิ เดินมาอีกหน่อยก็ยังไม่มีคนค่ะ เรื่องการดูแลคนไข้ ที่เราเคยเรียนมา 12 ระบบใช่ป่ะคะ ถ้าจำไม่ผิด 555 นั่นแหละค่ะ เค้าก็จะเน้นเรื่องพวกนี้มาก เช่น คนไข้ดูแลตัวเองได้ไหม เช็ดตัวด้านบนได้เอง เช็ดตัวด้านล่างไม่ได้ ต้องช่วยใส่เสื้อผ้า ติดกระดุมเองไม่ได้ ต้องช่วยลุก ลุกเองไม่ได้ เข้าห้องน้ำเองได้เอง/ไม่ได้ ต้องใช้ผู้ช่วย การขับถ่ายอุจจาระเป็นยังไง วันนี้เหลว พรุ่งนี้ปกติ วันต่อไปท้องผูกถ่ายไม่ออก สีเป็นไง จำนวนขนาดไหน นี่ถ้าเอามาชั่งและวิเคราะห์ได้คงทำไปแล้ว 555 ได้ยาเหน็บไป ควรจะให้ยาเหน็บนะ เขียนไว้ตอนแพทย์มาราวด์ด้วย ปัสสาวะเป็นไง สี กลิ่น จำนวนเท่าไหร่ ดูหมดค่ะ ถ้าสงสัยว่าอาจจะมีติดเชื้อเขียนไว้ให้แพทย์มาราวด์ด้วยเช่นกัน แต่ถ้าเป็นหน้าร้อนหรือคืนศุกร์-เสาร์อาจจะไม่ได้ภาพที่ดูวังเวงอย่างนี้นะคะ 555 หรือทานอาหารได้เอง ต้องป้อน/ไม่ป้อน ใช้เวลานาน/ไม่นาน กินไปกี่คำแต่ละมื้อ ดื่มไปกี่แก้ว ครึ่งแก้ว เต็มแก้ว กี่ซีซี ผิวแห้ง/ไม่แห้ง ทาครีมให้ด้วยนะจ๊ะ จริง ๆ นะคะ ไม่ได้ล้อเล่นนา นอนหลับดีไหมเอ่ย ตื่นกี่โมง ตอนกลางคืนลุกเข้าห้องน้ำบ่อยเปล่า ดูอีกค่ะ ออกกำลังกายเอง หรือไปกับผู้ดูแล อารมณ์ดี/ไม่ดี เศร้า/ร้องไห้ โกรธ/กรี๊ด/ตะโกน ดูหมดค่ะ มีญาติมาเยี่ยม/บ่นถึงญาติ/ขอคุยกับญาติทางโทรศัพท์เราก็จัดให้ได้ค่ะ นี่แค่ยกตัวอย่างนะคะ ทั้งหมดทั้งมวลที่เขียนมา ต้องเขียนบันทึกทางการพยาบาลทั้งหมดค่ะ เห็นมั้ยคะว่าแตกต่างจากการพยาบาลไทยเหมือนกัน บรรยากาศในห้องอาหารคืนวันที่ 24 ธันวาปีที่แล้วค่ะ เราจัดให้คนไข้ ใครมีญาติก็จะเชิญญาติมาทานอาหารด้วยก็ได้ค่ะ แต่น่าสงสารเหมือนกันที่บางคนไม่มีญาติมาเลย คงเหมือนคนแก่บ้านเราที่รอลูกหลานกลับมาบ้านวันสงกรานต์หรือปีใหม่นะคะ ถ้าเราจะทำแบบนี้ได้คงอาจจะต้องเป็นคนไข้พิเศษ หรือไม่ก็เป็นเคสที่แบบจ้างไปดูแลเฉพาะเนาะ เพราะงานที่เราทำนั้นมันจับฉ่ายจริง ๆ ค่ะพยาบาลไทย จะให้มาดูแลเฉพาะเรื่องแบบนี้คงเป็นไปไม่ได้ค่ะ ก็ถือว่าเป็นอีกแง่มุมนึงละกันนะคะที่นำมาแบ่งปันกัน อีกอย่างคนไข้ที่บ้านพักคนชรานี่ค่อนข้างคงที่ค่ะ การรักษาไม่เปลี่ยนไปมาก หัตถการไม่ค่อยเยอะเรียกได้ว่าน้อยมากละกัน เค้าเลยให้ความสนใจ ใส่ใจในรายละเอียดพวกนี้มากหน่อย นี่วิเคราะห์เองนะคะ เพราะยังไม่เคยมีประสบการณ์ได้ทำงานในโรงพยาบาลใหญ่ ๆ เลย ไว้ถ้าได้มีโอกาสเมื่อไหร่จะกลับมาเล่าให้ฟังแน่นอนค่ะ มีเรื่องอะไรอีกน้อที่จะต้องเล่าให้ฟังอีกทบทวนก่อนละกันนคะ เรื่องยา ตามราวด์แพทย์ รับใหม่-จำหน่าย รับเวร-ส่งเวร รายงานแพทย์ การดูแลคนไข้อันนี้พยาบาลไทยเก่งอยู่แล้วค่ะ แค่สื่อสารให้เข้าใจทั้งสองฝ่ายรับรองไปโลดค่ะ การเขียนบันทึกทางการพยาบาลก็เขียนลงในคอมค่ะ มีแบบอย่างเรื่องการเขียนบันทึกที่ไม่ถูกต้อง แบบอ่านแล้วฮาเลยก็มีนะคะ ถ้าอยากให้ลงก็ช่วยเม้นท์ไว้หน่อยละกันนะคะ หมดยังหว่า เรื่องหลัก ๆ ก็น่าจะมีเพียงเท่านี้ค่ะ ของขวัญวันคริสมาสต์จากซานตาครอสให้เจ้าหน้าที่ที่ทำงานคืนนั้นค่ะ 555 จริง ๆ ซานต้าผู้ใจดีก็คือหัวหน้าเราเองค่ะ จากนั้นเมื่อฝึกครบ 3 เดือนพี่เลี้ยงก็จะประเมินเราค่ะ อาจจะประเมินอาทิตย์สุดท้ายก่อนฝึกเสร็จค่ะ ผ่านไม่ผ่าน หรือควรจะฝึกต่ออีกหน่อยพี่เลี้ยงก็จะบอกเราเลยค่ะ หลาย ๆ คนคงจะผ่านขั้นตอนนี้มาแล้ว บางคนอาจจะเพิ่งเริ่มฝึกค่ะ ไม่ต้องกลัวนะคะ ไม่ยากเกินความสามารถพยาบาลไทยเลยค่ะ ให้กำลังใจทุกท่านให้การฝึกงานผ่านไปได้ด้วยดีค่ะ ท่องไว้ว่าคนอื่นทำได้ เราก็ต้องทำได้สิน่า อะไรก็ไม่เท่าจิตใจเราหรอกค่ะ ใจสู้หรือเปล่าพี่น้อง จริง ๆ แล้วตอนฝึกก็มีเหมือนกันนะคะที่รู้สึกว่าท้อ เหมือนถูกเอาเปรียบบางที แต่ก็กลับมาบ้านมาระบายกับสามี แอบเสียน้ำตาก็มีค่ะ ได้ระบายมันก็ทำให้เราดีขึ้น มีพลังที่จะต่อสู้ต่อไปค่ะ เพราะรู้สึกว่ามันยากเหลือเกินภาษานี่ ทำไมถึงพูดไม่เก่งซักที อยากจะต่อรอง อยากจะแสดงความคิดเห็นยาว ๆ อยากจะพูดกับแพทย์เหมือนเราเคยพูด มันเป็นความเครียดและความกดดันอย่างหนึ่งเหมือนกันนะคะ ไม่เป็นไรค่ะ เก็บเอาความรู้สึกต่าง ๆ เหล่านี้มาเป็นพลังให้เราสู้ต่อไปค่ะ พิสูจน์ให้เค้าได้รู้ว่าพยาบาลไทยก็ไม่น้อยหน้ากว่าชาติไหนในโลกค่ะ โอกาสมาอยู่ในมือเราแล้ว แสดงออกมาให้เต็มที่เลยค่ะ อย่าคิดว่าเราทำไม่ได้ เพราะเมื่อเราคิดว่าเราทำไม่ได้แล้ว จิตใต้สำนึกของเรามันก็จะจำคำว่าทำไม่ได้ ทำไม่ได้อยู่ตลอดเวลา เปลี่ยนคำว่าทำไม่ได้เป็น ฉันจะทำได้และจะทำออกมาได้ดีแน่นอน ย้ำซ้ำ ๆ อยู่เสมอกับตัวเรา จิตใต้สำนึกมันก็จะลบคำว่าทำไม่ได้ออกไป เปลี่ยนเป็น ทำได้ ทำได้ดี ทำได้ ทำได้ดี ลองดูสิคะ คิดว่าคงจะจบเรื่องการฝึกงานในบล็อกนี้หล่ะค่ะ ขอบคุณพี่เลี้ยงที่ใจดีที่ให้ความช่วยเหลือตลอดมา ขอบคุณหัวหน้าแผนกที่ให้โอกาสฝึกงานและรับเข้าทำงานด้วย ขอบคุณเพื่อนร่วมงานทุกคนค่ะ ขอบคุณคุณสามีที่คอยเป็นกำลังใจและให้คำแนะนำที่ดีตลอดมาและตอกย้ำซ้ำ ๆ อยู่เสมอว่าให้สู้ต่อไปอย่ายอมแพ้ และขอบคุณผู้อ่านทุกท่านที่คอยติดตามอ่านอยู่เสมอค่ะ ฝึกงานเสร็จแล้วต่อไปก็จะไปอบรมค่ะ แล้วเจอกันนะคะ   Create Date : 24 พฤษภาคม 2554 18 comments Last Update : 25 พฤษภาคม 2554 18:03:22 น. Counter : 1111 Pageviews. Share Tweet

ฝึกงานหนักไปป่าวค่ะน้องค่ะ เลยพักผ่อนน้อย แล้วเลยเป็นหวัดเลยค่ะ หายเร็วๆ นะคะ ไปรับลมแรงๆ เดี๋ยวไม่รู้จะเป่าหวัดหาย หรือจะเป็นป่าวหวัดเข้ามาอีกน้า จุ๊บๆๆๆๆ จ้ะ ดูแลสุขภาพนะคะ   โดย: Sweety-around-the-world 25 พฤษภาคม 2554 21:05:43 น.

อ่านแล้วสนุกดีแต่ก็เครียดตาม มันก็น่าเครียดเหมือนกันนะ ทำสุดฝีมือแต่บางทีถูกเอาเปรียบ คนเรามีชีวิตจิตใจก็ท้อได้เหมือนกัน แต่ท่องเข้าไว้ คนอื่นทำได้ เราก็ต้องทำได้ ประโยคนี้พี่ก็เอามาท่องบ่อย เวลาเหนื่อยก็ต้องบอกกับตัวเอง สู้โว้ย สู้ สู้ นะจ๊ะน้องอ้อ ไม่ต้องสู้โว้ยเหมือนพี่ก็ได้   โดย: ข้ามขอบฟ้า 26 พฤษภาคม 2554 3:01:55 น.

เพลงเพราะจ้ะ เป็นกำลังใจอยู่ข้างๆน้องอ้อจ้ะ   โดย: ข้ามขอบฟ้า 26 พฤษภาคม 2554 3:04:44 น.

ทักทายครับอ้อ.... ท่องไว้อีกคำ "สู้" ๆๆๆๆ อีกไม่นานเมื่อเธอมีโอกาส ก็เขียนเป็นเล่นเล่าวิธีการเหล่านี้ไว้ (ขาย) เพื่อเป็นแนวทางให้รุ่นต่อๆไป น่าจะดีนะ มึความสุขมากๆเด้อ.   โดย: wicsir 26 พฤษภาคม 2554 9:16:49 น.

ขอบคุณที่ไปทักทายกันนะคะ พยาบาลไทยเก่งอยู่แล้วค่ะ สู้ ๆ ค่ะ บรรยากาศยามค่ำคืนที่โน่นดูเงียบเหงาจัง ไม่ครึกครื้นเหมือนบ้านเรานะคะ   โดย: เนินน้ำ 26 พฤษภาคม 2554 11:27:41 น.

บรรยากาศ น่าเดินทอดน่องมากๆครับ จริงๆ ------ เข้าไปในนั้น แล้วคลิกคำว่า ตอบ ตามภาพในบล็อกเลยครับ ลงชื่อ โดยใช้นามแฝงได้   โดย: เป็ดสวรรค์ 26 พฤษภาคม 2554 13:59:04 น.

น้องอ้อจ๋าไปนั่งรถเที่ยวกันไหมค่ะ   โดย: Sweety-around-the-world 26 พฤษภาคม 2554 16:15:58 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องอ้อ   โดย: กะว่าก๋า 27 พฤษภาคม 2554 5:49:59 น.

อ้อเก่งจังเลยเนาะ อ่านเพลินไปเลย เหนื่อยมั่งมั้ยอ่ะงานแบบนี้ แต่เท่าที่อ่านมา รู้สึกว่าอ้อคงรักงานนี้ และสนุกกับงานมากเนาะ แวะมาบอก(ช้าไปนิด ขอโทษที) ว่าแก๊สหัวเราะ ก็เป็นแก๊สแบบใหเราทั้งเป่าทั้งสูดเข้าไปทางปากจ๊ะ จะทำให้ผ่อนคลายและรู้สึกเบลอ แต่ก็ยังรู้สึกตัวดี พอปวดท้องทีนึงก็เอาหลอกแก๊สเข้าปากเป่าเลยจ๊ะ ช่วยได้มากกกกก   โดย: ANGEL_CS 27 พฤษภาคม 2554 18:50:58 น.

ผ่านอยู่แล้วครับ พยาบาลไทยเก่งอยู่แล้ว   โดย: kirofsky 28 พฤษภาคม 2554 21:47:10 น.

เป็นแมวแอบอ่านมานานคะ เหอเหอ พักผ่อนเยอะๆ นะค่ะ   โดย: M-i-am 28 พฤษภาคม 2554 22:32:06 น.

แวะเข้ามาอ่านประสบการณ์ฝึกงานของคุณพยาบาลไทยคนสวยจ้ะ เป็นงานที่ละเอียดที่ต้องเอาใจใส่ทุกๆเรื่องของคนไข้เลยนะจ๊ะเนี่ย อ้อเก่งมากเลยล่ะที่ทำงานแบบนี้ได้ รู้สึกจะเล่าแบบมีความสุขด้วย แสดงว่ารักงานนี้เป็นชีวิตจิตใจ พี่ก็ขอให้อ้อประสบความสำเร็จและมีความสุขกับงานนะจ๊ะ คิดถึงน้องสาวคนนี้เสมอจ้ะ   โดย: เกลือหนึ่งกำน้อย 29 พฤษภาคม 2554 0:36:31 น.

น้องอ้อไปกี่วันเอ่ย อย่างที่ Versailles ถ้าน้องอ้อจะเดินสวนด้วย น่าเดินมากๆค่ะ ช่วงนี้กำลังสวยเลย และเข้าไปชมภายในด้วย ก็ใช้เวลาวันหนึ่งแล้วค่ะ ถ้าน้องอ้อชอบmuseum ด้วยก็อีกหนึ่งวันค่ะ   โดย: Sweety-around-the-world 29 พฤษภาคม 2554 12:56:34 น.

พี่ต่อที่หลังไมค์นะคะ   โดย: Sweety-around-the-world 29 พฤษภาคม 2554 12:58:44 น.

อรุณสวัสดิ์ครับ   โดย: กะว่าก๋า 31 พฤษภาคม 2554 6:28:56 น.

เมื่อไหร่ที่พบความจริง เมื่อนั้นก็พบวิมุติ์นะครับน้องอ้อ   โดย: กะว่าก๋า 1 มิถุนายน 2554 14:03:09 น.

น้องอ้อเตรียมตัวเที่ยวพร้อมยังเอ่ย อากาศกำลังดีเลยจ้ะ น้องอ้อเลือกเที่ยวได้ถูกช่วงมากๆเลย   โดย: Sweety-around-the-world 1 มิถุนายน 2554 14:08:09 น.

รับแดดเผื่อพี่ด้วยนะคะ มีดอกไม้สวยๆ เก็บมาฝากกันบ้างนะคะน้องอ้อ วันหยุดแบบนี้หรือเปล่าน้อ พักผ่อนให้เต็มที่ค่ะ   โดย: Sweety-around-the-world 1 มิถุนายน 2554 15:11:04 น.