ผมก็อยากทราบเหตุผลของแม่เหมือนกัน..ว่าทำไม..แม่ถึงตัดสินใจเข้าวงการตัวแทนประกันชีวิตละครับ..
งั้นมาฟังบทสัมภาษณ์..ระหว่าง..แม่ก้อย..กับผม.(นายตะโก้..ลูกชายของแม่นะครับ) กันดีกว่าครับ
(ปล..ภาพประกอบ..ที่จัดมีแต่ภาพตะโก้นะค่ะ..เพราะแม่เป็นคนถ่ายน่ะค่ะ)
ขนมตะโก้ : แม่ครับ..ทำไม..แม่ถึงเลือกเข้าวงการ ขายประกันละครับ..
แม่ก้อย : ก่อนอื่นก็ต้องเล่าย้อนไปนิดหนึ่งนะค่ะว่า.. แม่ได้ทำประกันชีวิตให้กับตะโก้ไว้ครั้งหนึ่งกับบริษัทฯประกันชีวิตแห่งหนึ่ง (ส่วนครั้งนี้เป็นครั้งที่ 2 ) กับบริษัท AIA โดยมีน้าเอก..เป็นตัวแทนขายประกันฉบับนี้ให้กับแม่ค่ะ
ขนมตะโก้ : น้าเอก..คนที่มีลูกสาวชื่อ..พี่ปินๆ..ใช่มั๊ยครับแม่
แม่ก้อย : ใช่แล้วจ๊ะลูก..น้าเอกเป็นรุ่นน้องของแม่ที่โรงเรียนมหาชิราวุธ จ.สงขลาและได้มาเจอกับเขาอีกครั้งเมื่อครอบครัวน้าเอก..ย้ายมาอยู่ในซอยเดียวกับเราในหมู่บ้านประชาชื่นนี่แหละค่ะ
ขนมตะโก้ : แล้วไงต่อครับ
แม่ก้อย : น้าเอก..เคยบอกแม่ว่า..น้าเอกทำงาน AIA แค่นั้น..แต่น้าเอกไม่เคยขายประกันชีวิตให้แม่เลย..ไม่เคยเสนอขาย.และไม่เคยตื้อให้แม่ทำประกันชีวิต ด้วย
ขนมตะโก้ :ก็ตอนนั้น..แม่ซื้อประกันชีวิตไว้ให้ผมแล้วนี่ครับ..
แม่ก้อย : ใช่จ๊ะ..ลูก..ตอนนั้นตะโก้มีประกันชีวิตแล้ว..ทำไว้กับ..น้าอ๊อด..น้องชายคนสำคัญของแม่..ซึ่งตอนที่น้าอ๊อด..แนะนำให้แม่ซื้อ..แม่ก็เต็มใจที่จะซื้อกับน้าอ๊อด..ด้วยความเชื่อมั่นในตัวของ ตัวแทนประกัน..ซึ่งคิดว่าบริษัทต้นสังกัดของตัวแทน ไม่ได้สำคัญเท่ากับตัวแทน..นักหรอก.และการทำประกันชีวิตกับบริษัทฯไหน..ก็มีแบบประกันและความคุ้มครองจะคล้ายๆกันทุกที่
ขนมตะโก้ : หรอครับแม่..ทำไม..แม่ถึงคิดอย่างนั้น
แม่ก้อย : ด้วยความที่น้าอ๊อด เป็นคนที่ชอบงานบริการ อย่างอาชีพตัวแทนขายประกันนี่ เป็นต้น ทำให้แม่ไว้ใจ..ให้ดูแลกรมธรรม์ให้นะจ๊ะ
นั่นคือเขาจะคอยดูแลเราเรื่องการประกันชีวิตไปตลอด..10-20 ปี ซึ่งเราคงต้องเลือกทั้งตัวแทนและบริษัทฯกันหน่อย
ขนมตะโก้ : ผมเห็นด้วยอย่างยิ่งครับแม่.. ถ้าตัวแทนบริการไม่ดี..แล้วเราจะซื้อไปทำไมละครับ
แม่ก้อย : ถูกต้องค่ะลูก..
แม่ลืมเล่าไปนิดหนึ่ง ที่เปลี่ยนมาซื้อกรมธรรม์ใหม่เป็น AIA จาก.. น้าเอก..ก็เพราะน้าอ๊อดของเรา ได้ลาออกจากการเป็นตัวแทน เพื่อไปเปิดร้านอาหารซีฟู๊ดที่ จ.อุบลราชธานี..ทำให้กรมธรรม์ของเราโอนไปอยู่กับหัวหน้าหน่วยของน้าอ๊อด..ซึ่งไม่ได้สนใจลูกค้าอย่างเรา..แม้แต่น้อย..แม่ก็เลยยกเลิกกรมธรรม์ดังกล่าว..และโทรติดต่อน้าเอก..มาคุยเรื่องประกันชีวิตของลูกใหม่ นั่นเองค่ะ
ขนมตะโก้ : อย่างนี้ กรมธรรม์ของผมก็นับหนึ่งใหม่นั่นซิครับ
แม่ก้อย : ใช่จ๊ะ แต่ไม่เป็นไรหรอกลูก..นับหนึ่งใหม่แต่..นับจากคนที่ขายประกันที่มีหัวใจบริการที่ดี..ดีกว่าไปทำประกันกับคนที่คิดแต่จะขายอย่างเดียว ไม่สนใจลูกค้า..ตรงนี้แม่ให้ความสำคัญมากกว่าค่ะ
ขนมตะโก้ : ครับผม,อย่างนี้ แม่ก็เลยประทับใจและเริ่มสนใจอยากจะทำอาชีพนี้ด้วยใช่มั๊ยครับ
แม่ก้อย : ใช่จ๊ะลูก..เพราะเมื่อ..แม่ได้รับการบริการที่ดี จากทั้งน้าเอกและน้าอ๊อดเป็นการจุดประกายเรื่อง ตัวแทนประกันชีวิตให้กับแม่ และแม่เห็นว่าหัวใจของตัวแทนประกันที่ดี..ไม่ใช่มุ่งแต่จะขายอย่างเดียว
ที่ผ่านมา คำบอกเล่าจากคนที่แม่รู้จักที่ซื้อประกันชีวิต ซื้อแบบขัดเสียไม่ได้ ซื้อแบบโดนตื้อ ซื้อแบบเกรงใจ และอื่นๆ ฯลฯ ทำให้ตัวแทนประกันชีวิต จะต้องได้รับความไว้วางใจสูง..แม่คิดว่า..วงการนี้ ไม่ได้รับการต้อนรับจากลูกค้าเท่าไรนัก บางคนที่เขาผิดหวังจากการบริการของตัวแทนที่ไร้หัวใจบริการเหล่านี้..น่ะจ๊ะ
ขนมตะโก้ : ผมเข้าใจแล้วละครับแม่ นโยบายของแม่ชัดเจน อุดมการณ์ของแม่..ทำให้ลูกอย่างผม..รู้สึกดีที่จะเห็นแม่ของผม จะเป็นตัวแทนที่มีหัวใจให้บริการนะครับ
แม่ก้อย : ขอบใจจ๊ะลูก ในการตัดสินใจเลือกทำงานครั้งนี้ ก็เพื่อลูก ที่จะปลูกฝังลูกต่อไปในวันข้างหน้า ถึงการทำงานที่เราต้อง ทำอย่างรับผิดชอบ ด้วยใจรัก สุจริต ซื่อสัตย์และจริงใจ อย่าลืมว่า..งานทุกอย่างต้องทำแล้วมีความสุขด้วยนะจ๊ะ..
ขนมตะโก้ : งั้นตอนนี้ ขอต้อนรับ ตัวแทนคนใหม่ของ AIA ได้รึงยังครับ
แม่ก้อย : ได้แล้วจ๊ะลูก นี่แม่พึ่งจะไปอบรมตัวแทนมาแล้ว..และแม่ก็ยังสอบขอรับใบอนุญาตอย่างถูกต้องจาก สำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย หรือชื่อย่อว่า คปภ ได้ปแล้วนะจ๊ะ
ขนมตะโก้ : เดี๋ยวนี้..ทางภาครัฐฯ..ก็คุมเข้มสำหรับ.ผู้ที่จะประกอบอาชีพตัวแทนประกันชีวิตกันอย่างมากเลยซิครับ
แม่ก้อย : ใช่จ๊ะ..ลูกจ๋า..เรื่องอย่างนี้ก็ต้องคุมเข้มกันมากเลยละ..เพราะในสังคม..ก็จะมีทั้งคนดีและคนไม่ดี..เราจะไปรู้ได้อย่างไร..ว่าคนไหนเป็นคนอย่างไร..บางครั้งการมีกฎ ระเบียบ กติกาให้ช่วยควบคุมไว้บ้างจะเป็นการดี ซึ่งจะทำให้คนไม่ดี..ไม่ให้นำช่องทางอาชีพดำเนินดังกล่าวกรอบโกยผลประโยชน์อันทุจริต ฉ้อโกงได้..นะค่ะ
ขนมตะโก้ : ครับแม่ เป็นยังไงละครับเพื่อนๆ...แม่ผม..ไม่อยู่อัพบล็อกไปนาน..แม่วุ่นหลายเรื่อง ยังมีเรื่องที่..แม่ไม่อยากเล่าเกี่ยวกับที่ทำงานที่เลวร้ายของแม่อีก ไว้แม่ว่างๆ..ผมจะขอให้..แม่เล่าให้ฟัง..
งั้นผมก็พอจะสรุปได้อีกอย่างหนึ่งว่า...ช่วงที่แม่หายไป ก็เพราะเรื่องอบรมและการสอบเพื่อที่จะทำงาน ตัวแทนประกันชีวิต นี่เองซิครับ (แม่ผม..นั่งอมยิ้ม..แล้วก็พยักหน้า..หุหุ)
ต้องขออภัยเพื่อนๆ..ทุกท่านด้วยนะครับ..ที่หายไปนาน..
แต่แม่ก็นำผม..ให้มานั่งอ่านบล็อก..อยู่เหมือนกันครับ..คิดถึงเพื่อนๆ..มากมาย ขอให้มีความสุขกันทุกท่านนะครับ..
แม่ก้อยถ่ายรูปสวยเชียวค่ะ
ขอให้ประสบความสำเร็จนะค่ะ