Bloggang.com : ศรีสุรางค์ : บุษบาเสี่ยงเทียน...(เพลงยาว)

บุษบาเสี่ยงเทียน...(เพลงยาว)

.....บุษบาเสี่ยงเทียนนี้เป็นตอนหนึ่งในเรื่องอิเหนา เมื่อบุษบาไปไหว้พระในวิหารบนเขา แล้วเสี่ยงเทียนดูว่าดวงชะตาของนางจะคู่กับอิเหนาหรือจรกาแน่ อิเหนาลอบไปแอบอยู่หลังองค์พระ แล้วปลอมเสียงตอบคำอธิษฐานของบุษบา

.....หลังจากได้อ่านเรื่องแล้วประทับใจจึงเขียนเป็นเพลงยาวสั้นๆ โต้ตอบระหว่างบุษบากับอิเหนาไว้อ่านเล่นค่ะ

>>>หมดมุขอัพบล็อกชั่วคราวเลยเอากลอนเก่ามาลงค่ะ ^^


	บุษบา : เรืองรองอร่ามประทีปเทียนถวาย เรียงร้อยบุษบามาลาราย นอบกายกราบเกล้ากมลกราน อ่าองค์พระพุทธปฏิมา โปรดสดับวาจาอธิษฐาน เทพประจำเปลวประทีปเรืองตระการ ช่วยบันดาลโดยผลประจักษ์ตา จะจุดเทียนเปลวทองทั้งสองข้าง เป็นอย่างดวงฤทัยของข้า ข้างนี้นั้นเทียนพี่ยา ข้างนั้นจรกาวงศ์ไกล แม้นว่าจะได้ภิรมย์รัก สานสมัครสมสมรพิสมัย ได้ครอบครองเคียงคู่ด้วยผู้ใด ตราบชีพิตักษัยวายปราณ ขอเทียนข้างนั้นจงเรืองรุ่ง โรจน์จรุงแจ่มจิตพิษฐาน เปลวเพลิงอีกข้างจงร้างลาญ อันธการดับสูญสิ้นไป เอย ******************************************* ผู้ประพันธ์ ศรีสุรางค์


	อิเหนา : พระปฏิมายินคำชะอ้อนขอ พร้องพจนีย์ไม่รีรอ ไม่พอที่จะกล่าวข้างจรกา รูปชั่วตัวดำต่ำศักดิ์ เหลือใจจะจำรักหนักหนา อิเหนาสุริย์วงศ์พงศ์โสภา จึงควรคู่บุษบาเยาวมาลย์ จงประจักษ์แจ้งจิตคิดสงสัย ดังฤทัยที่ตั้งอธิษฐาน พะนอรักพี่ยากว่าวายปราณ แม่นมั่นพจมานที่ขาน เอย ******************************************* ผู้ประพันธ์ ศรีสุรางค์


	บุษบา : ขัดเขินเคืองข้องคำขาน ไม่เคยพบองค์พระปฏิภาณ จะประทานคำทายให้ได้ฟัง รอยว่าบุญข้านี้แน่หนัก ฉงนนักนึกความเมื่อยามหลัง พระพี่ยาขึ้งเคียดเกลียดชัง ไปอยู่ยังหมันหยาธานี รักเลี้ยงเคียงคู่จินตหรา ส่งสารตัดวิวาห์มาถึงนี่ อับอายไพร่ฟ้าทั่วธานี จึ่งมีมากเหตุเภทภัย ครั้งนี้กลับมาว่ารักเล่า ใช่เขลาจึงวางจิตพิสมัย พระปฏิมาข้านี้แสนข้องใจ จงปราศรัยให้แจ้งใจบัดนี้ เอย ******************************************* ผู้ประพันธ์ ศรีสุรางค์


	อิเหนา : ฉงนใจไปไยไม่ควรฉงน อันองค์จินตหรานฤมล แปลกปนใช่วงศ์เทวัญ ตัวเจ้ากับอิเหนาพี่ยา วาสนาเคยครองทั้งสองสรร ห่างไกลยังดลให้มาผูกพัน คู่กันแต่ปางบรรพ์มั่นฤทัย ที่พี่ยาจะมิรักน้องรัก สุดฝืนใจหักห้ามรักได้ สู้ต้อยติดตามทรามวัย ถึงในบรรพตศิขริน เพราะหฤทัยแสนเสน่หา กัลยาอย่าข้องใจถวิล ว่าพลางทางต้อนค้างคาวบิน ดับประทีปเสียสิ้นทันใด ยุรยาตรจากหลังพระปฏิมา นั่งแนบนงพะงาชิดใกล้ กอดประคองเชยน้องทรามวัย ต้ององค์ต้องใจพี่จริง เอย ******************************************* ผู้ประพันธ์ ศรีสุรางค์


	บุษบา : น้อยใจเป็นพ้นนักมาหักหาญ ผู้ใดไยจึงอหังการ เกินทานเกินทนเป็นพ้นไป ผินผันกันพักตร์ผลักกร จะผันจะผ่อนก็หาไม่ เห็นทีมิใช่อื่นไกล ภูวนัยใส่กลปลอมมา สุดแค้นเคืองขัดอัชฌาสัย น้องไม่ใช่อนงค์จินตหรา จะลวงลมโลมเล่นเห็นระอา เชิญคืนหมันหยาเวียงชัย มาบอกว่ารักไม่เห็นรัก หาญหักฉะนี้ไยไม่ทนได้ เรียกหาพระมารดาทรามวัย ดวงฤทัยโปรดช่วยลูกด้วย เอย ******************************************* ผู้ประพันธ์ ศรีสุรางค์


	อิเหนา : ไม่ควรคิดข้องหมองหมาง หมายมั่นมุ่งจิตมิจืดจาง จะระคางเคืองขุ่นพี่ยาไย พี่รักเจ้าเท่าเทียมชีวา จะคืนเมืองหมันหยาได้ไฉน เมื่อมีเอกดาหาเป็นจอมใจ ไม่อาลัยผู้ใดในธาตรี พี่มาช่วยรบก็พบรัก ที่หาญหักก็เพราะรักน้องของพี่ ดวงฤทัยโปรดได้ปรานี ภูมียุดกรไม่วาง เอย ******************************************* ๙ เมษายน ๒๕๔๖ ผู้แต่ง ศรีสุรางค์