สวดมนต์ไปน้ำตาไหลไป..... ... อารมณ์เครียด ทุกข์ กับชีวิตกลับเข้ามาอีกแล้ว .. หลังจากที่ทำใจกับวิบากกรรมที่ผ่านมาพอได้แล้วนะคะ... ทำใจยอมรับกรรมทุกอย่างทั้งๆที่ไม่รู้ว่าทำบาปอะไรไว้บ้าง ไม่ว่าจะอดีตชาติ หรือปัจจุบันชาติ ... เคยเขียนไว้แล้วว่า ไม่ได้นอนร้องไห้ทุกคืนมานานพักหนึ่งแล้ว ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ก็ไม่เครียด ไม่ทุกข์กับชีวิตแล้วค่ะ ตอนแรกคิดว่าทำใจได้ทุกเรื่อง ไม่มีอารมณ์ความรู้สึกทุกข์อีกแล้ว ต้นปีนี้งานเริ่มดีขึ้น มีออเดอร์ทุกเดือน การเงินเริ่มจะดี แต่...มันดีได้เพียงครึ่งปีค่ะ ..หลังจากเดือนกรกฎาปีนี้ ไม่มีออเดอร์อีกเลย ที่ร้านวันๆก็แทบไม่ได้ขายของ ได้ศูนย์บาทติดกับเป็นอาทิตย์ๆ ..ยอดขายต่อเดือนสามพันถึงห้าพันบาท..จนเดือนนี้ เดือนตค..วันนี้วันที่18 แล้ว ยอดขายไม่ถึงสองพันบาท....สองเดือนที่ผ่านมาเรายังพอมีเงินใช้บ้างเพราะเป็นเงินที่ได้จากออเดอร์ที่ผ่านมา...แต่ฉันต้องจ่ายค่าเช่าร้านอีก ค่าจ้างน้องกล้วยอีก จนวันนี้เงินก้อนนี้กำลังจะหมดค่ะ...เหลือไม่กี่พันเท่านั้น... ชีวิต3ชีวิตที่ร่วมงานกันอยู่ กับเงินเพียงไม่กี่พัน....ตอนนี้ได้แต่นิ่ง เฉย พยายามทำใจ...เพราะทำอะไรไม่ได้อีกแล้ว...เงินลงทุนหมดแล้วค่ะ ไม่มีทุนไม่ต่อยอดที่ไหนอีกแล้ว...ไม่กล้ารบกวนหรือยืมใครอีกแล้ว.... ถึงแม้เหตุการณ์จะเป็นถึงขนาดนี้...ก็ยังทำใจได้ ไม่เหมือนเมื่อก่อนถ้าเป็นแบบนี้แอบนอนร้องไห้ทุกคืนเป็นเดือนๆ....เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาแล้วค่ะ เหตุการณ์ที่ไม่เหลือเงินเลย เมื่อก่อนเคยเช่าร้านที่อินทราอยู่เดือนละหกหมื่น จนวันที่29 ปลายเดือน เงินรวมแล้วได้แค่สี่หมื่น...เหลือเวลาอีก2วันที่ต้องหาอีกสองหมื่นให้กับเจ้าของห้อง ... นี่ไม่รวมค่าจ้างลูกจ้าง ... เหตุการณ์แบบนี้ก็ผ่านมาแล้ว เมื่อก่อนเครียดแล้วเครียดอีก หาทางออกไม่ได้เลย แต่...เกือบทุกครั้งฉันก็ผ่านจุดนั้นไปได้ เหมือนมีปาฎิหาริย์มาช่วย ฉันสามารถหาเงินได้เกือบแสนทุกเดือน แต่เกือบแสนนี้กลายเป็นค่าเช่าร้านกับค่าลูกจ้างจนหมด...เเทบไม่เหลือให้พวกเราใช้เลย.. มันผ่านจุดนั้นมาแล้วค่ะ...ฉะนั้นเหตุการณ์ปัจจุบันที่ร้านหาเงินไม่ได้เลย มันเหมือนเดิม เป็นแบบนี้มา5 ปีแล้ว... เพียงแต่...สามเดือนที่ผ่านมาพวกเราได้แต่นิ่งเฉย ไม่กล้าลงทุนเพิ่ม ไม่กล้าหาร้านเช่าใหม่ ไม่กล้าเสี่ยงผลิตสินค้าใหม่ เพราะสภาพของร้านปัจจุบันมันไปไม่ไหวแล้วจริงๆ... แต่การที่เรานิ่งเฉยแบบนี้ โดยที่แทบไม่มีเงินเข้าร้านเลย เงินเก็บก็กำลังจะหมด ...ต่อไปพวกเราจะทำอย่างไรละคะ .. ไม่มีเงิน จะอยู่กันได้อย่างไร จะให้ขอพ่อขอแม่เหมือนเมื่อก่อนก็ทำไม่ได้แล้ว... ด้วยเหตุการณ์แบบนี้ ฉันชอบไปปรึกษาพูดคุยกับพี่ชาย(ลูกพี่ลูกน้อง) กับพี่สะใภ้ เคยเล่าเคยระบายเหตุการณ์แบบนี้ให้พี่ๆฟังมาหลายปี..จนพี่ชายคิดว่า ไม่ไหวแล้วถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป พี่ชายเลยเสนองานให้ฉันกับพี่เน(พี่สาว)ว่า ตอนนี้ที่ฟาร์มพี่ชายต้องการฝ่ายการตลาด หาร้านอาหาร ภัตตาคาร ส่งปลา(ชนิดหนึ่ง) พี่ชายอยากให้เราสองพี่น้องมาช่วยตรงนี้ โดยคำพูดที่ว่า "เนกับแนนไม่ต้องห่วงเรื่องการส่งปลา พี่มีทีมส่งอีกทีม สองคนทำหน้าที่แค่หาตลาด ไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกับปลาเลย ไม่ต้องกังวล" นี่คือคำพูดของพี่ชาย เพราะพี่ชายรู้ว่าเราสองคนชอบไปวัด ไปปฏิบัติธรรม และยิ่งกว่านั้นฉันรักษาศีลห้าเคร่งครัดด้วย...เรื่องเกี่ยวกับชีวิตสัตว์ฉันไม่กล้าทำ แต่ตอนนั้นเหตุการณ์มันบังคับ..เพราะคิดแล้วว่า ถ้าแค่หาตลาด โดยที่ไม่ต้องยุ่งกับปลาที่ฟาร์มเลย ฉันก็ทำบาปที่เป็นคนชักนำปลาไปที่ร้านค้า แต่บาปคงไม่มากเท่าไหร่ ขอแค่เวลานี้มีเงินใช้ เพราะเดือนหน้าต้องใช้เงินครอบฟันอีกหลายพัน(ผลัดรพ.มาเป็นปี ตอนนี้เค้าไม่ให้ผลัดแล้วค่ะ) ค่าประกันชีวิตอีกเป็นหมื่น และที่สำคัญต้องใช้เงินรักษาช็อกโกแลตซีสต์ก้อนโตที่รังไข่ ตอนนี้รักษาด้วยการฉีดยาทุกเดือน...เหตุการณ์มันบังคับให้ฉันต้องหาเงินรักษาตัว.... ฉันตัดสินใจตอบตกลงกับพี่ชายว่าจะช่วยงานพี่ชาย...โดยที่เดือนกย.ทั้งเดือน ฉันทำการสำรวจตลาด ทำแบบสอบถามถามไปยังร้านอาหาร ภัตตาคารหลายร้านมาก.... จนวันที่12 ตค. พี่ชายนัดให้พี่เนกับฉันไปชิมปลาที่บ่อว่าคุณภาพเนื้อปลาดีมั๊ย ฉันเป็นคนไม่ทานอาหารทะเล ยิ่งปลา ปู กุ้งนี่ไม่เอาเลย เพราะกลัวกับการกินสิ่งมีชีวิต ยิ่งเป็นตัวๆนี่ไม่กล้าเอาเลยค่ะ....ให้พี่เนชิมคนเดียว สรุปปเนื้อปลาคุณภาพดีเกินคาด ...คราวนี้พี่ชายมั่นใจในคุณภาพปลาของตัวเอง เลยให้ฉันกับพี่เน โทรไปตามร้านค้าว่าจะเอาปลาไปให้ชิม ให้ทดลองดูเนื้อปลาที่ฟาร์ม กลับจากฟาร์มวันนั้น เราก็โทรไปตามร้านอาหารทันที มีร้านตอบรับเพียง4ร้าน ... เพราะการที่จะเจาะตลาดปลาเป็นๆไปส่งตามร้านอาหารตอนนี้ไม่ใช่ง่ายๆ แต่ละร้านเค้ามีSup อยู่แล้ว มีเจ้าส่งประจำที่ส่งกันมาเป็นสิบปี.... คราวนี้ฉันต้องเอาปลาเป็นๆ ไปให้ตามร้านอาหารชิม...แค่รู้ว่าต้องเป็นคนไปเอาปลาที่ฟาร์มเองแล้วนำไปให้ตามร้านอาหาร แค่นี้ใจฉันก็เสียจะแย่แล้ว...ฉันกับพี่เนต้องเป็นคนเอาปลาเป็นๆไปเอง ไม่ทำก็ไม่ได้ เจ้านายสั่งนิคะ...และรู้เพิ่มอีกว่า ถ้าได้ร้านอาหารที่แน่นอนแล้วเราสองพี่น้องต้องตามรถส่งปลาไปด้วยทุกครั้ง ต้องไปดูเค้าช่างน้ำหนักของปลาทุกตัว..ไปเก็บเช็คทุกร้าน นั่นหมายความว่า สรุปฉันกับพี่เน ต้องเป็นคนไปส่งปลาทุกวันใช่มั๊ยคะ... กลั้นใจทำค่ะวันพฤหัสที่ผ่านมา กลั้นใจไปเอาปลาเป็นๆที่ฟาร์มแล้วนำไปส่งให้ตามร้านอาหาร4 ร้านที่ตอบรับ ร้านละสองตัวรวมปลา8 ชีวิต...คืนวันพุธที่ผ่านมา ฉันนอนไม่หลับเลย...เครียดมากที่ต้องเป็นคนไปเอาปลาเป็นๆไปเอง...เหมือนวันนั้นฉันรู้สึกศีลขาดทันที...ถือศีลมาเป็นปี พยายามสวดมนต์ทุกคืนให้ต่อเนื่อง เพื่อชีวิตจะได้ดีขึ้น...แต่ชีวิตมันดีขึ้นแค่เพียง6 เดือน...ตอนนี้ชีวิตมันตกถึงขีดสุดอีกแล้ว.... คืนวันพฤหัสนอนไม่หลับอีกคืน...ไม่อยากสวดมนต์ เพราะรู้สึกผิด บาปเหลือเกิน.... คืนวันศุกร์ตัดสินใจสวดมนต์ก่อนนอนเหมือนเดิม คิดไม่ถึงเลยว่า พอสวดปุ๊บน้ำตาไหลพรากๆๆ ไม่ยอมหยุด สวดมนต์สิบกว่านาที น้ำตาไหลจนสวดเสร็จ...นึกถึงสิ่งที่ทำไป ... คืนวันศุกร์ก็นอนไม่หลับอีกเหมือนเดิม.. คืนวันเสาร์วันนี้ก็เช่นกันค่ะ...สวดมนต์ไปน้ำตาไหลไม่ยอมหยุดอีก.... ปัญหามันมีอีก ไม่ใช่แค่นี้...การหาตลาด การที่จะเจาะเข้าไปตามร้านอาหารได้ ไม่ใช่เรื่องงานเลย เราจะไปแย่งตลาดคนที่เค้าทำการค้ากันมานานเป็นสิบปีนั้นไม่ใช่ง่ายๆ... สองวันที่ผ่านมาก็เครียดที่ไม่มีร้านไหนโทรกลับมาบอกเรื่องปลาที่ให้ไปชิม...ฉันเครียดมากที่ทำตลาดไม่สำเร็จหรืออย่างไร รับเงินเดือนมา แต่ทำไม่สำเร็จ มันรู้สึกแย่แค่ไหน เราไม่ได้ไม่กระตือรือร้น เราพยายามแล้ว ส่งFAX ไปตามร้านอาหารใหญ่ๆแทบทุกร้าน..ไปทิ้งโบชัวร์ตามร้านอาหารก็ไปมาแล้ว แต่เมื่อเช้าหกโมงเช้า มีร้านอาหารร้านใหญ่ร้านหนึ่งโทรมาสั่งปลา ขอเริ่มต้น50 ตัวให้จัดส่งเลย....พอโทรกลับไปหาพี่ชายว่า ช่วยส่งปลาเลยได้มั๊ย คำตอบทีได้คือ ยังส่งไม่ได้ เพราะฟาร์มยังไม่พร้อม สะพานพังต้องใช้เวลาซ่อมหนึ่งเดือน....กว่าจะส่งปลาไปคือกลางเดือนพฤศจิกา.... จะดีใจหรือเสียใจดีคะ....หนึ่งเดือนหลังจากนี้ฉันไม่ต้องเอาปลาเป็นๆไปส่งตามร้านอาหาร...ยังไม่ถึงเวลาที่ฉันจะทำบาปรึป่าวนะคะ ... แต่...ร้านค้าทั้งหมดที่ฉันเสนอราคาไปหลายสิบร้าน...ตอนนี้มีการติดต่อกลับมาบ้างสองสามร้าน แต่ไม่สามารถส่งปลาตามที่เสนอไปได้....ฉันเสียคนไปแล้วค่ะ...ไม่สามารถจะติดต่อกลับร้านที่ที่ติดต่อมาวันนี้ได้อีกแล้ว.... กว่าจะเจาะตลาดได้ ก็เครียดไปหลายวัน แต่พอมีร้านค้าติดต่อมาแล้ว ฟาร์มกลับไม่พร้อมที่จะส่ง..... ทุกข์ซ้ำทุกข์ซ้อน.....หรือดวงยังทำบาปไม่ขึ้นคะ .... ต่อไปอีกไม่กี่อาทิตย์ฉันจะหาทางปฏิเสธไม่ช่วยงานพี่ชายได้อีกต่อไปแล้วอย่างไรดี มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ไม่อยากทะเลาะกันจนมองหน้ากันไม่ติด เรารับปากแล้วทำไม่ได้ พี่ชายลงทุนซื้อรถส่งปลาคันใหม่เรียบร้อยแล้ว ลงทุนหลายอย่างรวมทั้งค่าจ้างฉันกับพี่เน...แต่ทำงานให้เค้าไม่ได้...มันเป็นอะไรที่ยากมากที่จะหาทางปฏิเสธ.... บวกกับสถานการณ์ของร้านขายเสื้อผ้าตอนนี้..ที่ไม่มีเงินเข้าเลย เดือนนี้ยอดขายไม่ถึงสองพันบาท.. พวกเราสามคนจะเอาเงินที่ไหนใช้จ่ายกันคะ... ทำไมชีวิตถึงได้ตกอับ ทำไมชีวิตถึงได้บัดซบแบบนี้.... ไม่อยากทำบาป หลีกเลี่ยงการฆ่าสัตว์มานานมาก มดก็ไม่ฆ่า มันจะไต่ จะกัด ก็ไม่บี้ ไม่ฆ่า ยุงก็ไม่ตรบ มานานมากแล้ว....ทำได้ถึงขนาดนี้ แต่วันนี้ ต้องหากินกับชีวิตสัตว์ ไม่ใช่สัตว์ตัวเล็กๆนะคะ ปลาตัวใหญ่เกือบกิโล ที่ผ่านมา ปลาเป็นๆแค่ 8 ตัว ฉันยังทุกข์ขนาดนี้....ต่อไปถ้าจำเป็นต้องทำ ชีวิตฉันคงหมดความรู้สึกของการปฏิบัติธรรม....เหมือนคนมือถือสากปากถือศีล.... ทั้งทุกข์ทั้งเครียดกับชีวิต..... หาทางออกให้กับตัวเองไม่ได้เลยจริงๆ ทำไมต้องตกอยู่ในสภาพทุกข์แสนสาหัสอีกแล้ว ทุกข์อีกแบบจากที่เคยทุกข์....มันหนักกว่าเดิม....ไม่มีเงินก็ไม่เป็นไร ไม่ต้องใช้ อยู่บ้านเฉยๆ....แต่วันนี้มันไม่ใช่...ไม่มีเงินแล้วจะเอาเงินที่ไหนรักษาสุขภาพของตัวเองคะ....แค่คิดจำนวนเงินที่ต้องใช้เดือนหน้า ก็หดหู่จะแย่แล้ว... จะให้ดิ้นรนอย่างไรดีคะ....หมดหนทางจริงๆแล้วใช่มั๊ย....เงินลงทุนทำธุรกิจใหม่ก็ไม่เหลือแล้ว... กรรมอะไรไม่รู้ที่ทำให้ชีวิตต้องตกอยู่ในสภาพแบบนี้มาหลายปี..ฉันเคยทำกรรมอะไรไว้ ... นั่งกรรมฐานนานเท่าไหร่ถึงจะรู้กรรมตัวเองคะ....พยายามนั่งแล้ว แต่จิตมันฟุ้งซ่าน ไม่มีสมาธิเอาซะเลย ตั้งแต่ไปปฏิบัติธรรมที่วัดอัมพวัน6 วันเมื่อเดือนสิงหาที่ผ่านมา...กำลังใจมันหายไปหมดเลยค่ะ....หลังจากกลับจากวันไม่สามารถปฏิบัติต่อได้ ทำได้แต่สวดมนต์ก่อนนอนทุกคืน.... ตอนแรกทำใจยอมรับกรรมแล้ว อะไรจะเกิดก็เกิด ..แต่นี่ถ้าต้องทำบาปเพิ่ม ยังทำใจไม่ได้จริงๆ..... ทุกข์เหลือเกินกับชีวิตนี้....   Create Date : 18 ตุลาคม 2552 10 comments Last Update : 7 พฤศจิกายน 2552 16:03:44 น. Counter : 2095 Pageviews. Share Tweet

เคยมีชัวิคที่ตกอับมาเหมือนกัน ก็ร้องไห้ตลอดแต่ไม่เคยท้อแท้ พอตกงานจากบริษัทก็พยายามสมัครงานอีกหลาย ๆ บริษัทแต่ก็ไม่มีใครรับเข้าทำงาน ก็เลยไปสมัครงานเป็นเด็กเสริฟร้านอาหาร เงินเดือนน้อยมากแต่ก็ยังดีที่มีอาหารให้ทาน ชีวิตก็เท่ากับเริ่มนับจาก ไปใหม่ตอนนี้ชีวิตก็ไปได้ไกลและดีขึ้น ถ้าเป็นคนดี ทำดี สักวันความดีก็จะมาเยือนเองแหละ ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจและสู้ ๆ ต่อไปค่ะ งานมีทุกที่ถ้าคุณตั้งใจจะทำ และมีใจที่เข้มแข็ง   โดย: Miracal girl IP: 98.228.166.56 18 ตุลาคม 2552 4:20:40 น.

อ่านข้อความมาตลอด สงสารจังค่ะ เป็นกำลังใจให้รู้ว่าได้ไม่มากเท่าไหร่แต่ในสถานการณ์อย่างนี้ ก็คงไม่มีอะไรดีไปกว่านิ่งค่ะ น้องเป็นคนอดทนมากไม่รู้ว่าใช้ความอดทนมาจากไหนกัน เก่งจริงๆค่ะ คนดีอย่างนี้่เชื่อเหอะอีกไม่นานสิ่งดีๆนั้นจะตามกลับมาอาจจะช้าหน่อย แต่ก็ใช้ความอดทนต่อไปนะคะ ทุกข์นักทุกข์หนา ขอให้ผ่านไปด้วยดีนะคะ อ้อ ชอบชุดที่เอามาลงในเว๊บจังค่ะ สีชมพูหวานๆกับชุดดำดอก ยังมีขายอยู่หรือเปล่าคะ อยากได้จัง อีเมลนะคะ fasaton@gmail.com   โดย: angie, IP: 76.109.75.70 18 ตุลาคม 2552 4:53:26 น.

มีปัญหาขนาดนี้ คิดว่า มฤตยู (o) ส่งผลกับคุณเป็นอย่างมาก เข้า msn มาที่ cindyd.ip@hotmail.com จะดูอดีตชาติในเรื่องกรรมเก่าให้ค่ะ (ไม่ได้เป็นนักโหราศาสตร์โดยอาชีพ ไม่รับเงิน แต่ศึกษาเพื่อช่วยเพื่อนมนุษย์ด้วยกันค่ะ) บางครั้งการปฏิบัติ หรือทำบุญกุศลไม่ถูกทาง ชีวิตก็ยังต้องเผชิญวิบากอยู่นะคะ เห็นว่าป่วยด้วย อยากให้ทำสมาธิโดยวิธีพลังจักรวาล จะช่วยได้เยอะค่ะ เป็นกำลังใจให้สู้ชีวิตนะคะ จะได้สะสมบุญในชาตินี้ให้มากที่สุด เพื่อเป็นกำลังสำคัญในการไปต่อค่ะ...   โดย: CindyD 18 ตุลาคม 2552 7:33:26 น.

เอาใจช่วยนะ คะ การทำบุญไม่ใช่ทำวันนี้ได้วันนี้ ตอนนี้สวรรค์ อาจจะ พิสูจน์อะไรบ้าง สักพักนึงที่คุณผ่านไปได้ จะมีอะไรดีๆๆเข้ามาเสมอ หลังฝนตกหนัก ก็จะมีความชุ่มชื้น มีสุขก็ต้องมีทุข์ เราต้องบอก ตัวเองเสมอ สิ่งที่ทำดีแล้ว มันต้องดีกว่านี้ไปเรื่อยๆๆ นะคะ เอาใจช่วยคะ   โดย: ไหมสีตอง IP: 203.107.198.214 18 ตุลาคม 2552 8:37:01 น.

เป็นกำลังใจให้คะ   โดย: iam_pimchaya 18 ตุลาคม 2552 12:33:56 น.

สู้ๆนะคะ งานที่คนอ่อนไหวฯทำก็เครียดเหมือนกัน หวั่นๆจะโดนเชิญออกอยู่เนี่ย   โดย: คนอ่อนไหวที่แกล้งใจแข็ง (Tukta21 ) 18 ตุลาคม 2552 22:49:57 น.

พี่แนนสู้ๆๆๆๆๆๆน่ะ   โดย: นันท์ค่ะ IP: 192.168.50.134, 124.122.186.238 19 ตุลาคม 2552 10:46:00 น.

สวัสดีครับคุณแนน ขอโทษด้วยนะครับที่ห่างหายไปเสียนาน เนื่องจากเมามันส์ในการทำงานและกิจกรรมต่างๆ น่ะครับ ขอบคุณมากนะครับที่แวะเข้าไปเยี่ยมเยือนและทักทายกัน สู้ๆๆๆๆ นะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ.... ยิ๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน...ดีจั๊ดนักครับ   โดย: เพลงดาบกระบี่เดียวดาย 20 ตุลาคม 2552 20:20:52 น.

สวัสดีครับคุณแนน แวะเข้ามาทักทายและเอาบุญมากฝากน่ะครับ เป็นไงบ้างครับ สบายดีไหมครับ..... เป็นกำลังใจให้นะครับ.... ยิ๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน...ดีจั๊ดนักครับ   โดย: เพลงดาบกระบี่เดียวดาย 26 ตุลาคม 2552 11:09:40 น.

สวัสดีครับ... เป็นไงบ้างครับ สบายดีไหม.....แวะเข้ามาทักทายน่ะครับ แล้วไปลอยกระทงที่ไหนกันครับ อย่าลืมเก็บภาพสวยๆ มาฝากกันมั่งนะครับ ขอให้มีความสุขกับวันหยุดสุดสัปดาห์นะครับ..... ยิ๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน.....ดีจั๊ดนักครับ   โดย: เพลงดาบกระบี่เดียวดาย 31 ตุลาคม 2552 7:41:08 น.