Bloggang.com : พายุสุริยะ : สุดเขตแดนสยามที่..แม่ตะวอ

สุดเขตแดนสยามที่..แม่ตะวอ

เส้นทางหลวงหมายเลข 105 (แม่สอด-แม่สะเรียง)
นับเป็นเส้นทางหนึ่งในความใฝ่ฝันของนักเดินทางหลายคน

เพราะเป็นการเดินทางที่ขับรถแบบสบายๆ
สองข้างทางก็เป็นธรรมชาติล้วนๆ นานทีถึงจะมีบ้านผู้คนสักหลัง
อย่าว่าแต่มองไปข้างหน้าที่ไม่มีรถสวนมาเลยครับ
มองกระจกส่องหลัง ก็ยังไม่มีรถตามมาเลยสักคัน...

มันเป็นอีกความรู้สึกหนึ่ง ของนักเดินทางที่ชอบการเสี่ยงนิดๆ
เพราะถ้ารถเกิดเสียขึ้นมากลางทางละก็...ได้ลุ้นกันเลยครับ...555

เราเดินทางจาก ตัวอำเภอท่าสองยาง
ระยะทางประมาณ 33 กิโลเมตร ก็จะถึงทางแยกเข้า อช.แม่เมย
เข้าใช้ทางหลวงหมายเลข 1267 (แม่สลิด-อมก๋อย)
ระยะทางอีกประมาณ 11 กิโลเมตร ก็ถึงที่ทำการอุทยานฯ

สำหรับคณะเรา อีก 11 กิโลเมตรนั้นไม่ไกล
แต่ทราบมาว่าทางค่อนข้างโหด ทั้งแคบและชัน
จึงได้แต่ยืนมองทางเข้า..... ฝากเอาไว้ก่อน.... อิ อิ

บนถนน 105 ช่วงนี้จะพบเห็นรถประเภทขับเคลื่อนสี่ล้อ( 4x4) วิ่งอยู่มากมาย
มากันเป็นคณะๆละ5-6 คันขึ้นไป
เขาไปลุยกันที่ทางเข้าไป บ้านแม่สามแลบ กันมาครับ

รถขับเคลื่อนสี่ล้อ ( 4x4 ) คันนี้เข้าไปถามแล้ว...
เขากลับมาจาก บ้านแม่สามแลบ อุทยานแห่งชาติสาละวิน
เห็นก็รู้แล้วว่า เส้นทางไปบ้านแม่สามแลบนั้น จะโหดขนาดไหน
โดยสังเกตจาก ล้อยางขนาดใหญ่นั้นเต็มไปด้วยโคลนอย่างนี้

พอเลยจากทางแยกเข้า อช.แม่เมย
ช่วงนี้ถนนจะเข้าใกล้กับลำน้ำเมยมากขึ้น
เรียกว่าวิ่งเลียบฝั่งแม่น้ำเมย ยาวๆเลยละครับ
วิวทิวทัศน์ของธรรมชาติช่วงนี้จะสวยมาก

สวยสุดๆ เลยนะจะบอกให้
เสน่ห์ของเส้นทางสายนี้ ที่หลายคนอยากผ่านสักครั้งหนึ่ง

อยากถ่ายรูปวิวสวยๆของน้ำเมย ตรงไหนก็จอดกันได้เลย
เพราะรถที่วิ่งบนถนนสายนี้ นานๆจึงจะมีมาสักคันครับ

แม่น้ำเมย
เป็นแม่น้ำสายเดียวที่แปลกคือ ไหลจากใต้ ไปเหนือ
แม่น้ำเมย มีต้นกำเนิดจากอำเภอพบพระ จังหวัดตาก
มีความยาวทั้งสิ้นประมาณ 327 กิโลเมตร
ไหลผ่าน 5 อำเภอ ได้แก่ อำเภอพบพระ, แม่สอด
แม่ระมาด, ท่าสองยาง และสบเมย

และจะไปบรรจบกับแม่น้ำสาละวิน ที่บ้านสบเมย
แล้วเขาก็จะไหลเลยผืนแผ่นดินไทย เข้าไปในประเทศพม่า
และไหลไปลงทะเลที่อ่าวมะตะบัน ประเทศพม่าโน่น

เราขาดดุลนะเนี่ย...555

จะสังเกตเห็นว่าทางฝั่งพม่า จะยังเป็นธรรมชาติแบบว่า 100%
ไม่มีสิ่งปลูกสร้าง หรือ บ้านเรือน โผล่มาให้เกะกะลูกตาเราเลย

ยิ่งดูยิ่งได้ความรู้สึกว่า ธรรมชาติที่เป็นของดั้งเดิมนั้น
ให้คุณค่าแก่มนุษย์มากมายเหลือเกิน

นี่แหละครับหมุดหมาย ที่ต้องสังเกตไว้เลยนะครับ
เห็นจุดตรวจ สภ.แม่เมย นี้เมื่อไรละก็ขับรถเลี้ยวซ้ายเข้าไปเลย
เพราะไม่อยากให้ท่านพลาด
จุดท่องเที่ยวยอดฮิตของเส้นทางสายนี้ครับ

จากป้อมตำรวจนี้ ไปอีกราว 150 เมตร เท่านั้นครับ
ก็จะถึงริมฝั่งแม่น้ำเมย” ที่บ้านแม่ตะวอ” สุดเขตแดนสยาม

ให้วิ่งตรงเข้าไปในสถานีตำรวจแม่เมย ได้เลย
ทั้งสอบถามข้อมูล หรือจอดรถ หรือเข้าห้องน้ำ ตามสบาย
เจ้าหน้าที่ตำรวจที่นี่เขายินดีต้อนรับเป็นอย่างดีครับ

สำหรับใครที่กำลังมองหาที่เพื่อกางเต็นท์พักแรม
ได้เลยครับ... ที่บริเวณริมน้ำเมยหน้าสถานีตำรวจนี่แหละครับ

โรงพักแม่เมยแห่งนี้...
เคยเป็นโลเกชั่นส่วนหนึ่ง ในภาพยนตร์ไทยเรื่องหนึ่งมาแล้วครับ

เรื่อง “มือปืน 2 สาละวิน”

พระเอก...คือ คุณสรพงษ์ ชาตรี ซึ่งรับบทแสดงเป็นตำรวจตระเวนชายแดน
ได้ถูกส่งมารักษาชายแดนไทยด้านนี้

ภาพยนต์เรื่องนี้ได้รับรางวัลตุ๊กตาทองประจำปี 2536 รวม 5 รางวัล
และคุณ สรพงษ์ ชาตรี ก็ได้รับรางวัล นักแสดงนำชายยอดเยี่ยมด้วยครับ

และโรงพักนี้มีรูปทรงสวยงามตามแบบดั้งเดิม เขาจึงอนุรักษ์ไว้
ใครที่เคยดูภาพยนตร์เรื่องนี้มาแล้ว อยากจะไปทบทวนความทรงจำ
ก็เชิญไปดูกันได้เลยครับ ที่บ้านแม่ตะวอ ครับ

ภาพที่เห็นข้างหน้าโน้น เป็นฝั่งพม่านะครับ
เป็นเขตพื้นที่ยึดครองของชาวกะเหรี่ยงพุทธ (D.K.B.A)
ซึ่งมีความเลื่อมใสนับถือพุทธศาสนาอย่างเคร่งครัดมาก

เจดีย์ที่เห็นอยู่เรียงรายอยู่โดยทั่วไปนั้น
สร้างขึ้นด้วยความเลื่อมใสศรัทธาในพระพุทธศาสนา
ของชาวกระเหรี่ยงพุทธ(D.K.B.A)
ที่อาศัยอยู่เป็นจำนวนมากในบริเวณนี้ครับ

อ้อ...อยากจะบอกด้วยว่า
เจดีย์ขาวๆที่เห็นนี้ ไม่ใช่เจดีย์ใส่กระดูกผู้เสียชีวิตนะครับ
เป็นเจดีย์ที่สร้างขึ้นเป็นพุทธบูชาอย่างแท้จริงครับ

เจดีย์นี้ไม่ใช่มีอยู่เฉพาะริมชายฝั่งน้ำนี้เท่านั้นนะครับ
ว่ากันว่ายังมีเจดีย์แบบนี้อยู่อีกนับเป็นร้อยๆองค์
ในบริเวณที่อยู่ลึกเข้าไปในฝั่งพม่าด้วยครับ

ท่าเรือฝั่งพม่าเขาครับ
มองแล้วก็รู้ว่ามีความเจริญขึ้นมากแล้วจริงๆ
ถนนก็ไม่ใช่ถนนลูกรังแล้วนะเออ....

ถัดจากนี้ไปก็จะเป็นท่าเรือข้ามไปมาระหว่างคนทั้งสองชาติ
ที่ท่าเรือนี้ เราสามารถเช่าเหมาเรือ
เพื่อข้ามไปเดินเที่ยวฝั่งพม่าได้เลย ปลอดภัยครับ

หรือจะเหมาเรือล่องชมธรรมชาติสองฝั่งไปเรื่อยๆก็ได้
ไม่มีอันตรายครับ เพราะเนื่องจากชาวกะเหรี่ยงพุทธนี้
เป็นมิตรกับคนไทยเรามาก เสมือนญาติกัน
รวมทั้งนับถือพุทธศาสนาเช่นเดียวกับเราด้วยครับ

ที่สะพานนี้แหละครับ เป็นสะพานข้ามแม่น้ำเงา
ถือว่าเป็นเส้นแบ่งเขตระหว่าง
อ.ท่าสองยาง จ.ตาก กับ อ.สบเมย จ.แม่ฮ่องสอน ครับ

ที่สะพานนี้ นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่จะแวะพักลงไปเดินเล่นกัน
เป็นการผ่อนคลายความเมื่อยล้าจากการเดินทาง
และดูความใสของน้ำ ที่ใสจนเป็นเงา สมชื่อ

แม่น้ำเงาเป็นแม่น้ำสายสำคัญที่อยู่ใน อุทยานแห่งชาติแม่เงา
ตำบลแม่สวด อำเภอสบเมย จังหวัดแม่ฮ่องสอน
แม่น้ำเงามีความยาวประมาณ 42กิโลเมตร

ไหลขึ้นไปบรรจบกับแม่น้ำยวม ที่ไหลมาจาก อ .แม่สะเรียง ที่บ้านสบเงา
แล้วไหลไปรวมกับแม่น้ำเมย ที่บริเวณก่อนถึงบ้านสบเมย

แล้วแม่น้ำทั้งสามสาย คือสาละวิน+ แม่น้ำเมย+แม่น้ำเงา
ก็ไหลเข้าเขตพม่าไป ที่บริเวณ ท่าเรือสบเมยครับ

อีกฝั่งด้านหนึ่งของสะพาน น้ำเงาจะไหลค่อนข้างเร็วมาก
น้ำก็เย็นมากด้วยนะครับ วักขึ้นมาล้างหน้าแล้วจะสดชื่น

พร้อมลุยต่อไปอีกประมาณ 40 กิโลเมตรเพื่อไปให้ถึง อ.แม่สะเรียง
แต่ขอให้สบายใจได้เลย ว่าเมื่อมาถึงสะพานข้ามแม่น้ำเงานี้แล้ว
การไปอำเภอ แม่สะเรียง ก็ไม่ยากแล้ว
เพราะไปอีกนิดเดียว ก็ถึงเข้าตัวเมืองสบเมยแล้ว
และจากตัวเมืองสบเมยไปอีกแค่ 32 กิโลเมตร
ก็จะเข้า อ.แม่สะเรียงครับ

#####################################

Create Date : 06 มีนาคม 2562

Last Update : 7 มีนาคม 2562 11:25:02 น.

10 comments

Counter : 6587 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณKavanich96, คุณJinnyTent, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณอุ้มสี

ขอบคุณที่แบ่งปัน

โดย: Kavanich96

วันที่: 7 มีนาคม 2562 เวลา:3:01:51 น.

สวยงามมากค่ะ ดูเพลินเลย

โดย: wow IP: 212.47.252.101 วันที่: 7 มีนาคม 2562 เวลา:14:44:06 น.

นั่งอ่านนั่งไล่ดูรูป
อยากไปเส้นทางนี้มั้งจังเลยค่ะ
อ่านเพลินเลย

ปลายปี 60 ไปท่าสองยาง
ที่ไปนอนท่าตาฝั่ง ไปทาง อ.แม่สะเรียง
เข้า อ.สบเมย นิดเดียวตรงด่าน
ไม่ได้เที่ยว อ.สะเมย จริงจังเลย

พี่ที่เค้าขับเรือไปส่งที่ อช.ท่าตาฝั่งก็เล่าว่า
มาคราวหลัง ขึ้นเรือที่เดียวกัน แต่ล่องตามน้ำ
ตอนไป อช.ท่าตาฝั่ง นั่งเรือทวนน้ำ

ไปเที่ยวสบเมย ก็แนะนำว่านั่งเรือข้ามไปเที่ยว
หมู่บ้านกะเหรี่ยงของพม่าได้ มีของขายพื้นบ้าน
แต่น้ำวนอันตรายนิด แต่พวกคนขับเรือแถวนั้นชินกันแล้ว
ได้ยินคำว่าน้ำวน ชักขยาด 555 ไม่สิ กลัวเลยล่ะ

แต่เกาะหลังคาคุณพายุแล้ว
ชอบเส้นทางลัดเลาะตามแม่น้ำสาละวินมากเลย
ชอบตรงที่มีวิถีชิวิตชาวบ้านที่ยังดิบ ๆ อยู่
อิงแอบธรรมชาติ มันทำให้เราชมเพลิน
ดูชีวิตเค้าไม่ต้องปรุงแต่งอะไรมากมาย
มันน่ารัก น่าชื่นชมไปอีกแบบค่ะ

ส่วน อ.แม่สะเรียงนั้น
ถ้าให้เทียบกับ อ.ปาย แล้ว
ส่วนตัวชอบ อ.แม่สะเรียงมากกว่า
ยามค่ำคืนร้านรวงก็น่ารัก ไม่อึกทึกเหมือนปาย

ไว้ติดตามตอนต่อไปน๊า

โดย: JinnyTent

วันที่: 8 มีนาคม 2562 เวลา:16:14:33 น.

เพิ่งไปเส้นนี้มาเมื่อปลายปี ตาก-แม่ฮ่องสอน เสียดายจังไม่ได้แวะตรงจุดชมเจดีย์ แปลกดีครับ

โดย: IFINDNOI (Ces

) วันที่: 11 มีนาคม 2562 เวลา:6:08:31 น.

มาขอเกาะรถคุณพายุไปสุดแดนด้วยนะคะ
รถน่านั่งทางไกลมากๆ ส่วนที่จะไปแม่สามแลบนั้น
ฝากไว้ก่อนเพราะจะกลับมาถอย 4x4 หรือจะรอ
หาคนช่วยขับคะ

เส้นทางไปไหนเพื่อรื่นรมย์ชมวิวนั้น ถ้านานๆจะเห็น
บ้านสักหลัง รถข้างหน้าไม่มี แถมข้างหลังก็ยังไม่
เห็นเข้ามาในสายตา ต้องนับว่าวิวแถวนั้นบริสุทธิ์
ดีต่อใจมากๆเลยค่ะ

ดอกไม้ที่สิงคโปร์นั้น หลากหลายมาก เก็บมาไม่ได้
ถึงครึ่ง ส่วนใหญ่ก็ไม่รู้จักชื่อ ไม่มีเวลาเก็บชื่อมาด้วย
แต่ที่เรียกว่า ตุ้มหูนางฟ้า นั้นก็คือ โคมญี่ปุ่น ทั้งหมด
เลยค่ะ อีกโดมที่จะตามมา คือ cloud forest
จะมีเยอะยิ่งกว่าโดมนี้ แล้วจะมาตามไปชมนะคะ

โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า

วันที่: 11 มีนาคม 2562 เวลา:9:19:51 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
peeamp Literature Blog ดู Blog
เป็ดสวรรค์ Photo Blog ดู Blog
พายุสุริยะ Travel Blog ดู Blog

ขอบคุณที่บอกค่ะ
ไว้จะไปมั่ง..โหวต

โดย: อุ้มสี

วันที่: 13 มีนาคม 2562 เวลา:0:41:48 น.

มาตอบค่ะ
ขอเดาว่า แธ่น แธน แธ้นนนน
ถึงอช.ท่าตาฝั่ง

แล้วก็ลุ้นดูคำตอบ 5555

โดย: JinnyTent

วันที่: 13 มีนาคม 2562 เวลา:21:33:07 น.

ขอบคุณที่ชอบแกงขี้เหล็กบ้านป่านะคะ
ที่เขาทำขายเขาก็ยากจะลงทุนของแพงๆ
มันจะหากำไรยาก เพราะจริงๆแล้ว อาหารทำขาย
ทุนต่อจานรวมค่าแรงคนทำก็ไม่ถึงครึ่งราคาที่ขายหรอกค่ะ
บ้านเราจึงไม่ค่อยซื้อกิน นานๆออกไปกินข้างนอก
ก็เลือกกินแต่ดีๆหน่อย แพงก็ไม่ว่า ยกเว้นถ้าหาดีไม่ได้
อะไรก็กินได้ค่ะ ปลอบตัวเองว่า ไม่ต้องออกแรงทำเอง
ไม่อดตายก็ดีแล้ว แหะๆ

โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า

วันที่: 15 มีนาคม 2562 เวลา:11:17:22 น.

มาลุ้นคำตอบ
ยังอยู่ที่แม่ตะวอ อิอิ

โดย: JinnyTent

วันที่: 19 มีนาคม 2562 เวลา:20:28:33 น.

ตอนเราไปอย่างเปลี่ยว อิอิ

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 25 มีนาคม 2562 เวลา:22:00:04 น.