คำให้การจากศพในห้องใต้ดิน...นิยายรัก(?)ชื่อโหดแห่งปี ผู้แต่ง : ภูวดี ตู้จินดา(Clear Ice) คำโปรย : ฉันมีเรื่องราวบางอย่างที่อยากจะเล่าให้คุณฟัง เรื่องราวที่แสนโหดร้าย เศร้าโศก ไร้สิ้นความหวังซึ่งเลือนรางยิ่งกว่าสายหมอกยามสาย เรื่องราวของความไม่ถูกต้อง อยุติธรรม จนไม่น่าเชื่อว่าเกิดขึ้นอยู่ในสังคมเดียวกับสังคมที่คุณใช้ชีวิตอยู่ทุกวันนี้ แต่เชื่อและยอมรับเถอะ ว่ามันเป็นความจริงที่เกิดขึ้นอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน ถ้าหากคุณพร้อมจะฟังเรื่องราวจากฉันแล้ว ตามมาในที่ที่ฉันอยู่ ห้องใต้ดิน สถานที่ซึ่งร่างกายของฉันถูกเหล่าฆาตกรช่วยกันฝังอยู่มานานเกือบหนึ่งปีแล้ว !!! ราคา 149 บาท สำนักพิมพ์ แจ่มใส อืม...เพิ่งจะได้อ่านหนังสือเล่มนี้ หลังจากดองเค็มข้ามปีทีเดียว บอกไม่ถูกว่าทำไมถึงไม่หยิบมันขึ้นมาอ่านเสียที อาจจะเป็นเพราะสีทึมๆของหน้าปกกระมัง อีกเล่มที่ซื้อมาช่วงเดียวกันก็เรื่อง "ps. I hate you" ที่หน้าปกโทนเดียวกัน เล่มนั้นก็ยังคงดองอยู่ คงต้องรีบหาโอกาสทุบไหเสียแล้วสิ อยากจะเรียกเรื่องนี้ว่าเป็น "นิยายรักชื่อโหดแห่งปี" หุหุ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะเรียกว่านิยายรักได้มั้ยน้า หรือจะเรียกว่านิยายสืบสวนระทึกขวัญดี ไม่รู้คนเขียนต้องการให้อยู่ในหมวดไหน? อืม...เอาเป็นว่าสำหรับจขบ.เรื่องนี้มันมีหลายๆรสปนกันแล้วกันนะ เรื่องดำเนินเรื่องโดยให้วิญญาณเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ชื่อ "แองเจล่า เครตั้น" เป็นผู้เล่าเรื่อง เธอเป็นผู้เล่าโดยเป็นเป็นคนบรรยายฉาก บรรยายตัวละคร ทำหน้าที่เป็นผู้มองดูทุกอย่างรอบตัวโดยไม่สามารถทำอะไรอย่างอื่นได้ ในเรื่องนี้ไม่มีฉากแสดงอภินิหารอะไรทั้งนั้น(ทั้งๆที่จขบ.อยากจะให้มีจะแย่ ) อืม...เรียกได้ว่าเป็นนิยายแนวๆ "drama" ก็ว่าได้ เรื่องเริ่มต้นโดยให้ แองเจล่า บรรยายชีวิตของเธอนิดหนึ่ง แล้วก็เล่าคร่าวๆเกริ่นๆว่าเธอตายได้ยังไง แต่ยังไม่เปิดเผยมาก แล้วก็กล่าวถึงการมาถึงของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่มีชื่อว่า "นาโอมิ รีฟเวอร์" (ตอนแรกจขบ.นึกว่าเธอมีเชื้อญี่ปุ่นซะอีก แต่ไม่ใช่แฮะ) นาโอมิกับแองเจล่ามีหลายๆอย่างที่คล้ายๆกัน พวกเธออายุเท่ากัน ผิวสีกาแฟเหมือนกัน ผมหยักศกอ่อนๆยาวๆเหมือนกันอีกด้วย แต่จุดเริ่มต้นที่ทำให้เด็กสาวทั้งสองมาอยู่ในบ้านที่เป็นสถานที่เกิดเหตุ "ฆาตกรรม" ครั้งนี้นั้นต่างกัน เอาเป็นว่าส่วนนี้ไปหาอ่านเอาเองนะคะ(เดี๋ยวยาว ) อืม...ดูเหมือนพื้นเพชีวิตของแองเจล่าจะดีกว่าของนาโอมิ แต่หลังจากที่ได้มาอยู่ในบ้านหลังนี้ จขบ.ว่านาโอมิโชคดีกว่าแองเจล่ามาก คือ... ช่วงที่แองเจล่ายังมีชีวิตอยู่ที่นี่เธอไม่มีเพื่อนเลยสักคน แต่นาโอมินั้นมีเพื่อนร่วมบ้านแสนดีอยู่คน ชื่อ "แครี่" และยังมีเพื่อนนักเรียนอีกคน ชื่อ "จูน" เด็กสาวชาวไทย จขบ.ชอบเพื่อนของนาโอมิมากๆ อ่านๆไปแล้วรู้ซึ้งเลยว่าคำว่า "เพื่อนแท้" มันเป็นยังไง และมีค่าแค่ไหน ในความเห็นของจขบ. คนที่น่าสงสารที่สุดก็คือแองเจล่า แน่นอนว่าตอนที่ยังมีชีวิตอยู่เธอไม่มีเพื่อนเลยสักคน ทั้งโดนรังแก แม้นาโอมิก็โดนเหมือนกัน แต่เธอก็ยังมีเพื่อนคอยปลอบใจ มีบางฉากที่แองเจล่าบรรยายความรู้สึกของตัวเอง มีทั้งอารมณ์น้อยเนื้อต่ำใจ อารมณ์เอาใจช่วยนางเอกไม่ให้มีจุดจบเหมือนตัวเอง อารมณ์อิจฉานางเอกเป็นบางครั้ง ซึ่งอันนี้จขบ.เข้าใจเธอนะ ตอนอ่านจะรู้สึกเลยว่าแองเจล่าน่าสงสารมาก คือ...เธอมีอะไรๆเหมือนนาโอมิทุกอย่าง เพียงแต่ไม่โชคดีเท่านาโอมิเท่านั้นเอง นี่ตัวอย่าง เป็นเหตุการณ์หลังจากที่นาโอมิได้พบและเริ่มรักกับเมษาพระเอกของเรื่อง แน่นอนว่าแองเจล่าอยากให้นาโอมิพบแต่เรื่องดีๆ แต่ก็มีบางอารมณ์ที่อดอิจฉาไม่ได้ ฉันรู้สึกถึงก้อนสะอื้นที่เลื่อนขึ้นมาอยู่ที่ลำคอ ความรู้สึกอัดอั้นขยายขึ้นมาจนเกือบจะดันให้หัวใจในทรวงอกแตกเป็นเสี่ยงๆ น้ำตาที่ไม่มีใครมองเห็นไหลออกจากสองตาอย่างเงียบๆ ฉันอยากจะให้คนทั้งโลกได้ยินเสียงกรีดร้องแห่งความเงียบที่ปะทุอยู่ภายใน ...เสียงกรีดร้องจากวิญญาณของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่จะไม่มีวันได้รับรู้ว่าความรักระหว่างชายหนุ่มหญิงสาวเป็นอย่างไร... ถ้าทำได้ฉันจะยอมแลกทุกอย่าง เพียงได้อยู่ตรงนั้นสักเสี้ยววินาที ...แต่ฉันไม่มีอะไรจะแลกอีกต่อไปแล้ว... เหลือเพียงวิญญาณที่ล่องลอย ที่ได้แต่เฝ้ามองความเป็นไปโดยที่ไม่มีใครรับรู้...เท่านั้นเอง แวบหนึ่งที่ความรู้สึกเกลียดชังโหมไหม้ราวกับไฟป่า รุนแรงจนแทบมอดไหม้ ลุกลามเกาะกินหัวใจจนฉันหยุดเอาไว้ไม่อยู่ ฉันเกลียด...เกลียดเด็กสาวที่เป็นเหมือนภาพสะท้อนในกระจกเงาของตัวเอง ...เกลียดจนจับใจ... <หน้า 100> มันดราม่าดี ทำให้เรื่องไม่แบนๆ แต่มีมิติ อืม...แล้วก็มีเหตุการณ์นึงที่จขบ.สงสารนางเอกมาก คือ... นาโอมิโดนแฟนของพี่สาวคนโตของบ้านนี้ข่มขืน(บ้านนี้ไม่มีใครดีสักคน ยกเว้นแครี่) แล้วอันนี้โดนจริงๆไม่ใช่แค่เกือบ แบบ...ความจริงแล้วคนเขียนจะไม่เขียนให้มีฉากนี้ก็ได้นะ ยอมรับว่าทำร้ายจิตใจกันมาก แต่จขบ.ก็ว่าเหมาะแล้วล่ะที่เขียนเรื่องนี้ขึ้น ไม่ใช่จขบ.อยากให้นาโอมิโดนแบบนั้นนะ เพียงแต่ว่าการที่เกิดเรื่องแบบนี้ ในบ้านที่มีสภาพแวดล้อมเช่นนี้ก็ควรอยู่ ในชีวิตจริงจะมีพระเอกที่ไหนมาช่วยเราได้ทุกครั้งบ้างล่ะ แต่หลังจากเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น เราชื่นชมพระเอกขึ้นอีกมาก จากเดิมที่ชอบอยู่แล้ว เขาไม่ได้ว่าอะไรนาโอมิสักคำ ไม่ได้รังเกียจ เหมือนที่ผู้ชายบางคนอาจรู้สึกเมื่อผู้หญิงของตัวโดนข่มขืน เมษายอมรับได้ คอยปลอบโยน และยังรู้สึกเจ็บปวดด้วยซ้ำที่เขาช่วยนาโอมิไม่ได้ อืม...รู้ซึ้งเลยว่าผู้ชายคนนี้เป็นคนดีจริงๆ และนาโอมิโชคดีที่มีคนดีๆแบบนี้เป็นคนรัก สรุป เรื่องราวในหนังสือดำเนินไปแบบที่ทำให้จขบ.วางไม่ลง หลายๆอย่างมันจะเปิดเผยออกมาเองทีละหน่อยๆ เรื่องที่บางทีกำลังราบรื่นก็จะมีอะไรบางอย่างมาหักมุม อ่านแล้วไม่ขัดนะ ตื่นเต้นดีด้วยซ้ำ ตามลุ้นไปตลอดว่าเรื่องจะเป็นยังไงต่อไป จะให้เล่าก็ยากเพราะมันเป็นไปตามจังหวะของมัน เอาเป็นว่าตอนจบของเรื่องคลี่คลายด้วยดี คนดีก็ได้รับสิ่งดีๆ คนชั่วก็รับกรรมไป อืม...เอาเป็นว่าจขบ.รักหนังสือเล่มนี้มาก มันให้ข้อคิดอะไรหลายๆอย่าง สอนให้เรามีความรู้สึกเห็นใจเพื่อนมนุษย์ด้วยกันมากขึ้น และก็ได้รู้อะไรที่ไม่เคยรู้มาก่อน อย่างแก่นของเรื่อง "เรื่องการเหยียดสีผิว" เงี้ย จขบ.รู้ว่ามีนะ แต่ไม่คิดว่ามันจะโหดร้ายรุนแรงขนาดนี้เลย ใครยังไม่ได้อ่านว่างๆก็ลองอ่านนะคะเล่มนี้ จขบ.ว่าคุ้มค่าอ้ะค่ะ   Create Date : 26 เมษายน 2550 17 comments Last Update : 13 พฤษภาคม 2550 4:27:14 น. Counter : 724 Pageviews. Share Tweet

โห...อ่านรีวิวชักเสียดายที่ยังไม่ได้อ่าน   โดย: พุดน้ำบุศย์ IP: 58.10.234.144 26 เมษายน 2550 10:31:07 น.

ว้่าววววว นานๆ ทีจะมีคนพูดถึงหนังสือเล่มนี้สักที ขอบคุณมากๆ ค่า >_< คำให้การฯ เป็นหนังสือเล่มที่ไอซ์เขียนจบแล้ว ภูมิใจที่สุดเลยนะ ^^ ดีใจที่รักหนังสือเล่มนี้ค่ะ คนเขียนก็รักเล่มนี้มากเหมือนกัน ^^   โดย: Clear Ice 26 เมษายน 2550 12:34:31 น.

แอมจ๋า ยินดีที่ได้รู้จัก ^^ นาน ๆ จะเจอคนรุ่นเดียวกัน กิกิ แอบกระซิบหน่อยได้ไหมอ่า ว่าตะเองเลือกคณะอะไรมั่งอ่าจ๊ะ อยากรู้จนน้ำลายยายไหย ฮี่ ๆ ขอบคุณที่มาเชียร์เราน๊า เราอัพเรื่องสอบสัมภาษณ์แล้วแหละ ถ้าอยากรู้ว่าเราเปิ่นขนาดไหน ตามไปอ่านได้จ้า สำหรับคำให้การ ฯ เรื่องนี้ อ่านตั้งแต่ยังเป็นนิยายออนไลน์เลยล่ะ แต่ว่า มาอ่านตอนดึก ๆ ไงคะ ตอนที่นาโอมิขุดดินอะ สยองมั่ก ๆ ชอบที่มีแบบกดติดวิญญาณด้วย   โดย: NuenG (blue_diamond ) 26 เมษายน 2550 13:20:31 น.

ชักสนใจ แต่สรุปว่ามันเป็นแนวไหนกันแน่ค่ะ รัก เศร้า รันทด เครียด สยองขวัญ หรือสืบสวน ถ้าเป็นแนวเศร้าหรือรันทด คงต้องขอผ่านค่ะ   โดย: หมูย้อมสี 26 เมษายน 2550 16:16:04 น.

เคยอ่านแต่นานมากแล้วค่ะ ตอนนั้นรู้สึกว่าอ่านไปเศร้าไป ตื่นเต้นเป็นบางช่วง สยอดสยองเป็นบางตอน โดยรวมมีครบทุกรสชาติ สนุกแบบวางไม่ลงอย่างที่จขบ.บอกเลยค่ะ   โดย: แฮมสเตอร์ 26 เมษายน 2550 22:05:52 น.

ซื้อมาได้เกือบสองปีแล้ว...แต่ยังไม่ได้อ่าน สงกะสัยต้องไปหยิบมาอ่านแล้วสิ คงได้หลุดจากไหดองละ   โดย: YUI_MUNMOO 26 เมษายน 2550 23:23:13 น.

-คุณพุดน้ำบุศย์ ว่างๆก็ลองอ่านนะคะ ชอบไม่ชอบอย่าโทษกันเน้อ -คุณClear Ice โดยส่วนตัวแล้วชอบเล่มนี้มากเลยค่า อยากให้เขียนแนวนี้ออกมาอีกนะ แต่ขอให้ตอนจบดีๆด้วยนะคะ ไม่อยากเศร้า -หนึ่ง หวัดดีจ้า เดี๋ยวจะตามไปอ่านที่บล๊อกนะ หุหุ เรื่องหนังสือ ชอบฉากกดติดวิญญาณเหมือนกัน 555+ อย่ากะชัตเตอร์ แล้วก็...เรื่องคณะ เราเลือก 1.สัตวแพทย์ เกษตร 2.สัตวแพทย์ มหิดล 3.เศรษรฐศาสตร์ มธ. 4.เศรษฐศาสตร์ เกษตร ไปอ้ะจ้ะ รอผลอยู่ เมื่อไหร่มันจะประกาศสักทีนะ ขอให้ติดเถอะ เพี้ยง! -คุณหมูย้อมสี จขบ.ไม่อาจนิยามได้ว่าแนวไหนค่ะ ขอโทษด้วย แต่คิดว่าไม่โศกรันทดนะคะ น่าจะแนวดราม่าระทึกขวัญมั้งคะ -คุณแฮมสเตอร์ อาฮ่า ดีใจที่ชอบเหมือนกันนะคะ -คุณYUI_MUNMOO ไหนๆก็ซื้อมาแล้วนะ ลองทุบไหออกมาอ่านหน่อยจะเป็นไร ชอบไม่ชอบว่ากันอีกที หุหุ   โดย: shamrock (amy_de_alamode ) 27 เมษายน 2550 6:16:29 น.

555 จะพยายามนะคะ ส่วนเรื่องนี้ ไอซ์ ((เป็นพี่แหงๆ พี่เยอะด้วย ฮา ถ้า จขบ. รุ่นเดียวกับน้องหนึ่ง 555)) เขียนเป็นแนว Drama Thriller นะคับ เอาใจช่วยเรื่องเอนท์ด้วยค่า ^^   โดย: Clear Ice 27 เมษายน 2550 7:25:20 น.

หวัดดีวันศุกร์จ้า อิอิ มาล้วงความลับของแอม ว้าวววว เลือกรั้วนนทรีตั้งสองอันดับแน่ะ เชียร์ให้ติดอันดับหนึ่งจ้า จะได้มาเป็นลูกพระพิรุณด้วยกัน ว่าแต่ คะแนนของแอมเกินมาไหมอะ ? เราว่าสัตวะแพทย์ เป็นคณะที่น่ารักดีอะ อิอิ แต่ถ้าต้องรักษาพวกสัตว์เลื้อยคลาน เราคงแอบสยองอยู่หน่อย ๆ อ้อ บล็อกเราอะ เพิ่งรีวิวหนังสือเป็นเรื่องแรกเอง แล้วก็ยังคงค้างอยู่แค่นั้น ฮ่าฮ่า เรื่องเซ็ปติมัส ฮีป อ่าจ้ะ ตอนนี้เราเพิ่งอ่านมิเกะจบถึงตอนล่าสุด แต่ยังขาดเล่มที่เป็นเรื่องสั้นอะ อ้อ ก่อนเราไปสัมภาษณ์หนึ่งวันนะ ป๊าเรามาขู่ว่า ลูกเพื่อนป๊าเราอะ เคยไปสัมภาษณ์โควตาที่มก. ทีนี้อาจารย์ก็ถามว่า เมืองจันท์(บ้านเรา)มีอะไรที่เป็นประวัติศาสตร์บ้างอะ ลูกเพื่อนป๊าเราก็ตอบว่า พระเจ้าตาก อาจารย์บอก "ผิด" เค้าบอกว่าต้องตอบว่า คุกขี้ไก่ ตึกแดงอะไรงี้ ผลออกมา เค้าก็ตกสัมภาษณ์อะ ก็ขึ้นอยู่กับอาจารย์ด้วยอะเนอะ เจอคนคุยสนุก ก็เฮฮาแฮปปี้   โดย: NuenG (blue_diamond ) 27 เมษายน 2550 10:30:22 น.

เป็นเล่มแรกของไอซ์ที่เราอ่านค่ะ ชอบมาก ๆ กับการนำเสนอ "ความจริง" ที่โหดร้ายในสังคม อ่านไปน้ำตาไหลพรากเลยล่ะ   โดย: Masaomi IP: 125.24.82.157 27 เมษายน 2550 12:22:50 น.

แว่บมาอีกทีจ้าแอม เรามาขอส่งแท็ก "คุณหน้าเหมือนดาราคนไหน" ให้แอมนะจ๊า อิอิ มาเล่นกันขำ ๆ ระหว่างรอผลชี้ชะตาแอดมิชชั่นะจ๊ะ ติดตามรายละเอียดที่บล็อกเค้านะตะเอง   โดย: NuenG (blue_diamond ) 27 เมษายน 2550 15:03:49 น.

-พี่ไอซ์(ถือโอกาสเรียก แหะๆ) ขอบคุณที่อวยพรนะคะ เขียนออกมาอีกหนูซื้อแน่ค่ะพี่ -คุณMasaomi เห็นด้วยค่า ว่ามันตีแผ่สังคมจริงๆ บางฉากก็แอบเศร้าเนอะ -ถึงหนึ่ง แอมพูด หุหุ เรื่องคะแนน...อืม...มันก็เกินมานะ แต่กลัวปีนี้คะแนนเฟ้ออ้ะ เสียว! มิเกะเราก็อ่านนะจ๊า อ่านทุกเล่มแล้วยกเว้นเล่มล่าสุด 555+ อืม...พวกอาจารย์ที่สอบสัมฯนี่ก็แปลกดี ชอบถามอะไรก็ไม่รุ นี่ถ้าเขาถามเราว่าที่ยุดยามีไรมั่งเราก็คงตอบไม่ได้ เอิ๊กๆ มีวัดมั้งคะ วัดเต็มเลย เด็กกรุงเก่าก็เงี้ย   โดย: shamrock (amy_de_alamode ) 28 เมษายน 2550 4:51:16 น.

ยังไม่ได้อ่านเลยอะ แต่เท่าที่ดูรีวิวแล้ว น่าสนใจมิใช่น้อย จะลองไปหามาอ่านดูจ้า   โดย: kakashini 30 เมษายน 2550 16:51:52 น.

น่าสนใจแฮะ ได้ยินชื่อมานานค่ะ แต่ยังไม่มีโอกาสหามาอ่านซะทีง่ะ เอ..แบ็คกราวด์บล็อกนี้ไม่ขึ้นให้เราหรือไงหว่า ถึงขึ้นเป็นพื้นดำๆ ง่ะ ยิ่งพอตัวอักษรสีดำด้วย เลยอ่านยากเข้าไปใหญ่เลย   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 3 พฤษภาคม 2550 12:05:14 น.

-คุณ kakashini น่าอ่านนะค้า ว่างๆก็ลองหามาอ่านนะ -คุณสาวไกด์ ลองดูค่ะ อืมเรื่องแบล็กกราวด์นี่กังวลจัง มันไม่ขึ้นจริงหรือนี่ ขอบคุณที่บอกนะคะ   โดย: shamrock (amy_de_alamode ) 4 พฤษภาคม 2550 21:30:36 น.

อ่านเรื่องนี้แร้วปะทัดจัยมากกร้องไห้เรยอะสงสานนาโอมิกับแองจี้จังเรย(โดยเฉพาะแองจี้)เปนนิยายที่ดีมากที่สุดเท่าที่เคยอ่านมาเลย   โดย: น้องนู๊ว์ เตน IP: 180.180.105.66 5 พฤษภาคม 2553 21:07:20 น.

เรื่องนี้เพื่อนแว่นอ่านไปแล้วอ่ะ แต่แว่นยังไม่ได้จับเลย เดี๋ยวต้องหาอ่านแล้วสิ แต่ ps. I hate you แว่นอ่านแล้วนะ สนุกดี แต่ตอนจบแว่นว่ามันยังไงๆอยู่ แหะๆ ลองอ่านเองดีกว่าเนอะ   โดย: ป้าแว่น (crystalblink ) 9 พฤษภาคม 2553 16:16:20 น.