ผมเป็นคนที่ติดโซเชี่ยวมาก อะไรต่างๆ อารมณ์ดี เสีย ดีใจเสียใจ ผมจะโพสลงเฟสบุ๊คทุกอย่าง จนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อปี 57 คือตอนนั้นผมได้ฝึกงานที่ช่อง 9 ตอนที่เข้าไปใหม่ๆ ตอนนั้นยังไม่มีงานทำ ผู้ใหญ่ยังไม่ป้อนงาน แล้วกับตอนนั้นรู้สึกว่าคนรอบตัวมีแต่คนสร้สงภาพ เลยอึดอัด เลยถ่ายรูปแมว พร้อมแคปชั่นว่า อยู่กับมันดีกว่าอยู่กับคนที่สร้างภาพ แต่สิ่งที่ผมพลาดคือการเช็คอิน  และไม่นานต่อมาอาจารย์ที่เป็นที่ปรึกษาผมเรียกพบ และพาไปหาผู้บริหาร เค้าบอกว่าเค้าไม่พอใจมากที่ผมโพสแบบนี้ แต่ผมก็งง ผมโพสร้ายแรงตรงไหน สุดท้ายอาจารย์ที่ปรึกษาเลยเอาผมออกจากที่นั้นแล้วไปยัดใส่ตรงที่ มหาลัย 

บอกเลยว่าอนาคตที่จะทำงานสายข่าวบันเทิงผมหายไปเลย แล้วมันส่งผลต่อการหางานของผมมากในตอนนี้ 

แต่ผมยังไม่หยุดเพียงเท่านั้น ผมเป็นพวกประเภท มีอะไรโพสลงหมด แล้วเหตุที่เกิดขึ้นต่อไปคือ ผมไปโพสว่าคนนึงในเฟสเพราะไม่พอใจ จริงๆตอนนั้นผมคิดว่ามันเป็นพื้นที่ส่วนตัวไม่น่ามีใครเข้ามาดู สรุปคนนั้นเอาเรื่องไปฟ้องอาจารย์ที่ภาค ทำให้ผมโดนตักเตือน 

ครั้งต่อมา ผมมีเรื่องกับเพื่อนเพราะผมเกิดอิจฉาเพื่อนเล็กน้อย โพสทำนองประชดเล้ก แต่ไม่ระบุตัวตน สรุปเรื่องแดง กลายเป็นต้องไปขอโทษเพื่อนคนนั้น ยังดีที่เพื่อนให้อภัย 

ครั้งล่าสุด ผมไปเห็นรุ่นน้องคนนึง เรียนจบมาได้ 1 ปี เงินเดือน 3 แสน ผมเลย โพสทำนองว่า น้องเค้ามีเสี่ยหรือป่าวทำไมรายได้ดีจัง สรุป น้องคนนั้นรู้ตัวแล้วยกพวกมาถล่ม สรุปผมก็ต้องแบกหน้าไปขอโทษ 

จากที่ผ่านมา ผมรู้ว่า เฟสบุ๊คมันอันตรายมาก แล้วผมเป๋นพวกมีอะไรต้องหาที่ระบาย มีความทุกข์ต้องลงเฟส ทุกวันนี้กลายเป้นคนไม่มีเพื่อน เพราะเพื่อนตัดสินผมจากเฟสบุ๊ค ซึ่งจริงๆ มันมีอะไรที่ดีกว่านั้น แต่ผมไม่เคยโพสลงเฟส ส่วนใหญ่จะเปนเรื่องบ่นมากกว่าที่ลงเฟส 

ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน ผมควรเล่นเฟสต่อไปหรือควรเลิกเล่นสักที