หวัดดีจ้ะรุ่นน้อง

โอ๋ๆๆ ไม่เป็นไรน่า อยู่ซักสองสามเดือนก็จะเริ่มทำใจได้นะจ๊ะ พี่เคยจากแฟนมาเมืองนอก ใจหายวูบเหมือนกัน เข้าใจจ้ะ ว่าใจหายที่น้องอธิบายเป็นไง แต่พอได้เจอของแปลกหูแปลกตาเข้ามาประดัง มันจะตื่นเต้นแล้วพลอยลืมคิดถึงบ้านก็มีนะจ๊ะ

ไปเรียนต่อเหรอ แอบสงสัยน่ะ ไม่ตอบก็ได้นะ ไม่ว่ากัน

...มีพบก็ต้องมีจาก มีพรากก็ต้องมีเจอ...

จำไว้ให้ขึ้นใจค่ะ ฝนเหงา เจี๊ยบก็เหมือนกัน แต่เดี๋ยวก็กลับบ้านแหล่ะ....

อดทนต่อความเหงา อีก25ปี เราจะกลับไปบ้าน...นานไหม..

อ่านแล้วฮา ปนเศร้า...ค่ะ

( ปล. ในรูป นั่นน้องฝนเหงาใช่ไม๊คะ พี่รู้สึกว่า ตอนนี้ กับ ในรูป น้องอ้วนมากเลยค่ะ สังเกตจากรูปที่หัวบล๊อค รูปนั้นแก้มตุ้ยนุ่ยมากๆเลย )

อิ อิ วันที่เพื่อนมาส่ง กอดเพื่อนให้แน่นๆ เลยนะคะ

เอาน่านะไปเรียน เป็นความฝันของเรานี่หน๊า.....เด๋วก็กลับแล้ว สองปีแป็บเดียว..

- kanu_memphis ขอบคุณคับรุ่นพี่ที่มาเยี่ยม จริงๆแล้วผมไม่ได้เศร้ามากมายหรอก
แค่อยากระบาย ส่วนเล็กๆในหัวใจ(เอาซะลูกทุ่งเลย) แบบว่าอยู่กับเพื่อน น๊านๆ ถึงเวลาจากกันซะที
ผมไปเรียนภาษาคับ แล้วคิดว่าจะต่อเซมมง(ถ้าเป็นไปได้น่ะ)
- เจี๊ยบจัง โอ้โหหห อดทน 25 ปี นานนจนลืมไปเลย ฮ่าๆๆ แต่มีกิจัง ยูคุง อยู่ ยังไงก็ไม่เหงาใช่มั๊ยคับ??
- LilyAi แหะๆ รูปนั้นไม่ใช่ผมหรอกคับ เพื่อนในกลุ่ม แต่เมื่อก่อนผมก็ประมาณนี้แหละ แต่มันเป็นอดีตไปแร้ววT_T ปัจจุบันกลายเป็นแก้มลิงไปแล้ว
ใครมาส่งจะลากขึ้นเครื่องไปให้หมดเลยก๊าบบ

-thattron คับ สู้ตายสู้ๆ

- ผมมาเรียนภาษาคับ ชีวิตเบี่ยงเบนอย่างแรง เรียนภาษาญี่ปุ่งนี่เหมือนกลับไปเป็นเด็กอนุบาลอีกรอบ
เขียนถีงเป็นฝั่งเป็นฝา งานแต่งเจ้าหมูน้อยอย่าลืมส่งการ์ดมาให้ผมด้วยน่ะคับ อิอิ...(คิดไปโน่นแล้วเรา)

ไหนๆก็ไหน ไปแป๊บๆเดี๋ยวก็เรียนจบได้กลับแล้วค่ะ

555 รับประกันว่าเพื่อนๆยังไม่ทันลืมคนน่ารักอย่างคุณแน่นอน

แวะมาทักทายในวันศุกร์ที่สดใส

อิ อิ พรุ่งนี้ก็ได้หยุดแล้ว ดีใจจัง

...ความสุขมักผ่านไปเร็วเสมอ...


อันเพิ่งจะเข้าใจความหมายของคำๆนี้เมื่อไม่นานมานี้เองคะ

เพื่อนของอันคนนึกจะไปเรียนต่อที่อเมริกา เศร้ามากๆเลย

แล้วจบ ม.3 ก็ไม่แน่ว่าอาจจะมีไปอีกหลายคน

แต่ไม่ว่ายังไง เพื่อนก็ยังอยู่ในใจเราตลอดไป...

เอ่อ ภาษาญี่ปุ่นนี่พี่ไม่กระดิกเลยจ้ะ เซมมงคืออะไรอ้ะ (เห็นความอยากรู้อยากเห็นพี่มั๊ย เข้ามาเช็คดูคำตอบน้องนะเนี่ย)

สองปีเเป๊ปเดียวเองนะ เหงาก็เที่ยวตะลอนๆ อยากเป็นคนโฉด จะเเบกเป้ไปเที่ยวไกลๆ ไปลองปีนเขาสูงๆ ขอให้มีความสุขกับการใช้ชีวิตที่นี่ค่ะ

เพื่อนๆๆ เฮียน่ารักทั้งนัน้นะ

เข้าใจเลย ความรุ้สึกของคนไกลบ้าน มันคงเหงาน่าดู(นี่พยายามให้กำลังใจนะเนี่ย)
ว่าแต่ว่าจะไปสุวรรณภูมิวันไหนนะ จะได้บอกญาติพี่น้องเตรียมลุยน้ำ (ตา) ไว้ด้วย
เอาน่า..สองปี หายใจสองทีก็หมดแล้ว

ไม่เปนไรน่ะค่ะ

เพื่อนไม่มีวันทิ้งกัน

ไม่มีการลาจาก

แต่เค้าจะอยู่กับเราตลอดไป

ระยะทางกั้นความผูกพันไม่ได้หรอกค่ะ

* sekai no chuushin de,ai wo sakebu
ชอบเหมือนกัน .. อ่านแล้วซึ้งเชียว

เดี๋ยวจากเดี๋ยวพบ แล้วก็จะชินไปเองค่ะ
โลกนี้กว้างใหญ่ไพศาล ฝันให้ไกล ไปให้ถึงคะ
Good luck

มาแอบเศร้า เหงาด้วยคนค่ะ
แหมพอมาถึงญี่ปุ่นแรก ๆ ก็ต้องทำใจให้เข้มแข็ง
เพราะอาจจะน้ำตาไหล คิดถึงบ้านได้
พอเริ่มรู้จักผู้คน รู้จักสถานที่ไป รับรองไม่เหงาแน่ ๆ จ๊ะ

เพื่อนเป็นความทรงจำที่ดีมากๆๆเลยเนอะเข้าใจเลยอ่ะ

แต่พี่ว่าน้องฝนมาอยู่นี่ไม่มีเวลาเหงามากหรอกเพราะทั้งภาษากะการเรียน
ไงเจ๊ก็เอาใจช่วยนะจ๊ะ

มาแรกๆๆอาจใจหายบ้าง
แต่พี่ว่าคนเรามันอยู่ที่ใจอ่ะ บางคนจิตใจอ่อนแอง่ายอ่อนไหวง่าย ย่อมเหงาเป็นธรรมดา แต่บางคนไม่รู้สึกเหงามากเพราะเอาเวลาไปทำสิ่งที่ชอบ และบางคนก็เรียน มันจะสนุกคนละแบบ
พี่ว่าอย่างน้องฝนคงไม่เหงามากเพราะ ต้องมีกิจกรรมทำแน่นอนอ่ะ

แล้วจะตามอ่านเรื่องบ้าๆบอๆๆ เรื่องเดินตามก้นสาวยุ่น จากน้องฝนนี่แหละฮ่าๆๆ

เจ๊ว่าน้องคงหายเหงาถ้าเจอขาขาวๆๆอวบๆๆๆๆๆๆ กระโปรงสั้นๆๆ ของไฮสกูลที่นี่ ก๊ากๆๆๆๆ

ขอบคุณกำลังใจจากทุกคนค๊าบบ
จะใช้ชีวิตหนุกหนานสุดเหวี่ยงไปเรย

แนะๆพี่ปุ้ยแอบรู้อีก คริๆๆ

ตามก้นสาวยุ่นไรกันพี่ปุ้ย ผมอ่ะตั้งใจเรียนอย่างเดียว เรื่องอื่นไม่มุ่งๆๆๆๆ
อวบๆสั้นๆไม่ระคายผมหรอก หึๆ
พุทโท ..พุทโทๆๆๆๆๆ ข่มไว้ๆๆ ....T_T

อ่านแล้วคิดถึงตัวเองเลย เพื่อนมันก็ฝากนู่นฝากนี่ แต่มันไม่รู้รึไงว่าใจหายเหมือนกันนะยะ หุหุ ตอนนี้บางวันก็นั่งร้องไห้เหมือนกัน คิดถึงพ่อ น้องๆ เพราะมีแต่เพื่อนผู้ชาย ไม่รู้จะระบายให้มันเข้าใจหัวอกผู้หญฺิงได้ยังไง เฮ้่อ แต่เกียวโตนี่น่าอยุ่จริงๆนะคะ ว่างๆมาเที่ยวจิ จะพาไปเที่ยว อิอิ แต่อยากไปโตเกียวมั่งๆๆๆ