Bloggang.com : ฝนเหงา : เป็นคนกินง่าย....ก็เลยกินยาก ปัญหาของคนกินง่าย

เป็นคนกินง่าย....ก็เลยกินยาก ปัญหาของคนกินง่าย

สวัสดีครับ ไม่ได้เข้ามาเขียนบล๊อกกันนานนมทีเดียว
ช่วงนี้ Feel มันไม่ได้ (เหอะๆ ติ๊สเหลือเกินพ่อคุณ)
วันนี้นึกครึ้มอกครึ้มใจ อยากกลับมาเขียนบล๊อกอีกครั้ง ตามที่หัวใจมันเรียกร้อง

ถ้าลองอ่านหัวข้อบล๊อก "เส้นทางสู่ญี่ปุนปุ่นปุ้นปุ๊นปุ๋นนนนนนน"
แต่พักหลังชักกลายเป็นเส้นทางอื่นไปซะละ เพราะไม่ได้เขียนบล๊อก
เกี่ยวกับญี่ปุ่น ชักคิดถึงเหมือนกัน แต่ตอนนี้อยู่เมืองไทยแล้ว
เลยไม่ค่อยมีประสบการณ์และวัตถุดิบให้เขียนถึงซักเท่าไหร่

ส่วนเรื่องที่จะมาเขียน(บ่น)วันนี้ แม้จะเป็นปัญหาชีวิตส่วนตัว
แต่อาจจะไม่ใช่ปัญหาของผมคนเดียวก็ได้ หลายคนคงเคยเจอ
ปัญหานี้มาบ้างเหมือนกัน โดยเฉพาะสำหรับคน "กินง่าย"
เล่นกี่ครั้งก็โดนเจ้ามือกินหมด เอ๊ยยย....ไม่ใช่โดนกินไพ่

กินง่ายในที่นี้หมายถึง กินไม่ยาก.... อ้าว ตอบกวนตรีนชาวบ้านซะงั้นเรา
จริงๆแล้วคือ กินอะไรก็ได้ ไม่เลือกมาก กินอะไรก็อร่อยไปหมด

อ่านแล้วไม่เห็นว่ามันจะเป็นปัญหาชีวิตตรงไหน กินง่าย ดีซะอีก
ไม่เรื่องมาก จะบุกน้ำ ลุยไฟไปไหนก็สบาย กินได้ทุกอย่าง
ใช่ครับ.....มันเป็นเรื่องดี ยกเว้นในกรณีที่คุณไม่ได้ไปบุกน้ำลุยไฟ
หรือไปกินคนเดียว.....

แล้วปัญหามันคืออะไรล่ะ?
ขอเล่าพื้นเพเรื่องกินของผมหน่อย
ผมเป็นคนกินง่ายตั้งแต่เด็ก ยิ่งเป็นเด็กต่างจังหวัด
มีโอกาสได้กินของพื้นบ้าน ไปจนถึงของขึ้นห้าง
ทำให้ไม่ค่อยมีปัญากับการกินเลยแม้แต่น้อย
เพราะฉะนั้น ฟัวกราส์ ยัน รถด่วน
โอโทโร่ ยัน ปลาร้า กินได้หมด ผักก็กินได้แทบทุกชนิด

แต่ผมมาค้นพบปัญหาตั้งแต่ตอนเป็นเด็ก
เวลาไปกินข้าวกับครอบครัวหรือญาติ
พอไปถึงโต๊ะปุ๊บ ด้วยความน่ารักน่าเอ็นดู บ๊องแบ๊ว เป็นที่รักของผู้ใหญ่
ก็เลยได้รับการเหลียวแลเป็นพิเศษ "เอ้าลูก สั่งเลย อยากกินอะไร"
ไอ้เราก็ไม่ขัดศรัทธา จิ้มที่อยากกินมาหนึ่งเมนู
"อันนี้ก้างเยอะนะ เอาเมนูอื่นดีกว่า" ออๆครับๆ
จิ้มอีกเมนู
"อันนี้คาว กินไม่ได้หรอก" งืมๆ
จิ้มอีกที
"ป้าไม่กินเนื้อลูก" อร๊ากกกก
สรุปโยนเมนูให้คนอื่นสั่ง นั่งเงียบๆอย่างเจียมเนื้อเจียมตัว แสร้งว่าเป็นผ้าปูโต๊ะ อยู่ในมุมของเรา
ใครจะสั่งอะไรก็สั่งมา กินหมด...อร่อยหมด...แล้วก็ได้แต่แอบคิดในใจ
"แล้วไอ้ตอนแรกที่บอก อยากสั่งอะไรสั่งเลย มันหมายความว่าไงฟร่ะ !"

และก็ต้องประสบกับเหตุการณ์เช่นนี้อีกหลายครั้ง
จนคิดว่า ต่อไป ถ้าออกไปกินข้าวที่ร้าน จะทำป้ายแขวนคอล่ะ "กรุณาอย่ายื่นเมนูให้หนูสั่ง"

พอโตขึ้นมาหน่อย ถึงวัยไปกินข้าวกับเพื่อนฝูงบ้าง
ปัญหานี้ก็ยังไม่วาย กลับมากวนใจอีก
คราวนี้ไม่ใช่ด้วยความน่าเอ็นดูบ้องแบ๊ว แต่ด้วยความอวบอ้วน ลงพุง เห็นว่าเรากินเก่ง
บวกกับเพื่อนๆอยากกินแต่ไม่อยากสั่งเอง จะเม้าท์
เพื่อนก็เลยยื่นเมนูมาให้ พร้อมกับประโยคที่ไม่ค่อยอยากได้ยิน "อ่ะ มรึงอยากแดรกไร สั่งเลย"
ไอ้เรามีประสบการณ์ ก็เลยบอก "มรึงสั่งเหอะ กรูกินได้ทุกอย่าง"
เพื่อนยังไม่ยอม "มรึงสั่งไรกรูก็กินนั่นแหละ เอาเห๊อะ สั่งเลย"
อ่ะ สั่งก็สั่ง.......................
พอหน้าที่การสั่งอาหารเป็นของผม คนอื่นก็เม้าท์กันสนั่นหวั่นไหว
ไม่สนใจเรื่องสั่งอาหารอีกต่อไป เพราะมีเหยื่อรับกรรมไปแล้ว เหอะๆ

พอจะสั่งจริงๆ ความยากลำบากก็มาเยือน
จิ้มนี่ ไม่ได้....จิ้มโน่น ไม่ได้...จิ้มซ้าย จิ้มขวา ...จิ้มหน้า จิ้มหลัง ก็ไม่ได้
จิ้มจนจะหมดเมนูละ ก็เล่นไปกับเกือบสิบคน แล้วแต่ละคน......
คนนี้ไม่กินผัก คนนั้นไม่กินเนื้อ อีกคนไม่เอามัน
บางคนไม่กินไก่ รวมข้อห้ามของแต่ละคนแล้ว เหลือเมนูให้สั่งได้จึ๋งนึง
แต่ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ใครกินยากนะครับ อย่าเข้าใจผิด
เพียงแต่อยากบอกว่า อย่าให้คนที่กินง่ายที่สุดเป็นคนสั่งได้มั๊ย
เพราะสุดท้ายก็ต้องให้คนอื่นสั่งอยู่ดี .....เออ แล้วตะกี้มรึงไม่สั่งกันเองตั้งแต่แรกเล๊า!

เจองี้บ่อยๆเข้า ก็เลยงัดไม้นี้มาใช้ซะเลย
ถ้าโดนยัดเยียดเมนูมาให้เป็นคนสั่ง แล้วมันนั่งเม้าท์กันไม่ยอมช่วยเลือก
ก็จัดเมนูนี้ไป
"น้องๆ เอายำขากบ ผัดเผ็ดตุ๊กแก ลาบเลือด บลาๆๆๆ ฯลฯ"
คราวนี้หันมาเบรคกันเกรียว แล้วเอาเมนูไปเลือกกันเอง...

อยากบอกว่ามีอารมณ์เซ็งเล็กๆ (เล็กจริงๆ) เวลาโดนโยนเมนูมาให้สั่ง
พอสั่งแล้ว โน่นนี่ก็ไม่ได้ อย่างที่บอกกินไม่ได้ไม่ว่ากัน แต่รู้ว่าตัวเองกินยาก
หรือมีข้อจำกัดในการกิน ก็เลือกเองไปเลย ..ตัวเองก็กินได้ คนที่กินง่าย เค้าก็กินได้
(ถูกปากรึเปล่าก็อีกเรื่อง) แค่นี้ก็ได้กินโดยไม่ต้องเสียเวลา พนักงานรับออเดอร์ก็ไม่
ต้องยืนด่าอยู่ในใจ เมื่อไหร่มันจะตกลงกันได้ซะที เหอะๆ

อีกปัญหาหนึ่งที่ประสบอยู่บ่อยๆ อันเนื่องมาจากการเป็นคนลิ้น จระเข้ (กินอะไรอร่อยหมด)
นอกเหนือจากความอ้วน เอ๊ย..ความอวบ คือเวลามีคนมาถามว่า "อร่อยมั๊ย?"

สงสัยอยู่ว่า ตอนท้อง แม่คงแอบกินผงชูรสแทนข้าว
ลูกออกมาเลยหาของ "ไม่อร่อย" กินยากเหลือเกิน
พอมีคนมาถามแบบนี้ เลยไม่ค่อยกล้าตอบ ฮ่าๆๆ กลัวเค้าจะผิดหวัง
แล้วมาหาว่าเราหลอกลวง

ตอนเด็กๆเวลาแม่ทำกับข้าว จะชอบให้ชิม แล้วถามว่า ยังขาดอะไรบ้าง
ขมวดคิ้วสามหยักแล้วทำหน้าครุ่นคิด นี่มันเปรี้ยว หวาน มัน เค็ม หว่า?
ไม่สามารถตอบได้จริงๆ ว่ามันขาดอะไร รู้แต่ว่า อร่อยอ่ะ

กลายเป็นว่าอย่ามาให้ชิมเด็ดขาด เพราะคงตอบไม่ได้นอกจากคำว่า อร่อย
เว้นเสียแต่ จะทำขวดน้ำปลา หรือถุงน้ำตาล ตกใส่ อันนั้นพอจะบอกได้ เหอะๆ

บางครั้งเพื่อนชอบมาให้แนะนำว่า ร้านไหนอร่อย
อันนี้ก็ตอบยาก อยากจะบอกว่า "ถ้าอยากชัวร์ มรึงมายืมลิ้นกรูไปกินเลยดีกว่า"
รับรองอร่อยทุกร้าน หุๆๆ

สุดท้ายนี้ไม่ว่าคุณจะเป็นคนกินง่าย กินยาก ไม่สำคัญ ขอให้มีความสุขกับการกิน
โดยที่ไม่เบียดเบียนใคร แค่นั้นก็พอ ^_^
ออ....หรืออาจจะแสดงความใจกว้างด้วยการยื่นเมนูไปให้คนข้างๆ
แล้วบอกว่า "อยากกินอะไรก็สั่งเลย..." อ่ะจึ๋ยยยยยยย

เจอกันใหม่บล๊อกหน้า สวัสดีครับบ

Create Date : 19 มกราคม 2554

Last Update : 19 มกราคม 2554 20:43:52 น.

4 comments

Counter : 1504 Pageviews.

มีบุญที่เป็นกรรม

โดย: ตกตะกอน

วันที่: 19 มกราคม 2554 เวลา:21:36:22 น.

เข้าใจความรู้สึกค่ะ แต่ถ้าเจอเพื่อนเรื่องเยอะมีอาจมีวีน

โดย: javee

วันที่: 19 มกราคม 2554 เวลา:22:43:51 น.

สวัสดีค่ะ แหมยังงี้กินด้วยกันได้ค่ะ เพราะตัวเองเป็นคนกินง่าย เหมือนกัน หุ ๆ

โดย: Apple of my eye (Apples in my eyes

) วันที่: 20 มกราคม 2554 เวลา:9:42:01 น.

อ่านแล้ว อืมม..อยากเป็นคนกินง่ายอย่างงี้บ้าง
เป็นคนกินยากอ่ะ กินอะไรก็ไม่ค่อยอร่อยย ผักก็ไม่กิน ไอ้นั่นไอ้นี่ก็ ไม่เอา
เว้นแต่เครื่องดื่มมีแอล์ลกอฮอล์ จะกินง่ายย มากกก ได้ทุกประเภท ทุกญี่ห้อ อุอุ

โดย: yamaP IP: 114.181.228.223 วันที่: 18 มิถุนายน 2554 เวลา:8:48:10 น.