ในฐานะกวี นักคิด นักเขียน
ท่านและข้าพเจ้านั้นเปลี่ยน การณ์ตกต่ำ
สิ่งที่ท่านทำและข้าพเจ้ากระทำ
ย่อมย้อนย้ำ หลักการนั้นต่างกัน

ท่านทุ่มเท และลิงโลดใจ
ท่านไชโยโห่ร้อง มิอดกลั้น
ท่านบอกว่านี่คือเหตุการณ์สำคัญ
ซึ่งท่านร่วมผลักดัน เอาเป็นเอาตาย

ท่านกวักมือเรียกร้องสะเทือนสะท้าน
ให้กองกำลังทหาร อาวุธหลากหลาย
ออกมายึดอำนาจ จับคนมากมาย
คือเป้าหมายของท่านที่ต้องการ

ท่านโกรธท่านเกรี้ยวกราดคนเห็นต่าง
ทั้งทุกอย่างที่ข้าพเจ้า เสนอผ่าน
ท่านบอกว่าข้าพเจ้า มิร่วมอุดมการณ์
และพาลผลักเป็นศัตรูทางความคิด

ข้าพเจ้าสิ้นสงสัย
เรื่องเสรี ประชาธิปไตย เคารพสิทธิ์
นั่นเป็นเรื่องของท่านและชีวิต
ที่ท่านเลือกลิขิต ประจักษ์ตา

วันที่ท่านดีใจโห่ร้องกับรัฐประหาร
ทั้งว่าเผด็จการทหาร นั้นดีกว่า
ดีกว่าประชาธิปไตยที่ต่อสู้กันมา
นั่นคือเส้นเวลา ที่เป็นไป

ข้าพเจ้าเป็นอดีตกับกลุ่มท่าน
เป็นอดีตประสบการณ์ของข้าพเจ้าใหม่
ชีวิตส่วนตัวเรายังสัมพันธ์ไว้
ข้าพเจ้ามิใช่กลุ่มท่านอีกแล้ว

ในฐานะกวี นักคิด นักเขียน
ท่านเปลี่ยนข้าพเจ้าเปลี่ยนยังแน่แน่ว
ท่านยึดเผด็จการทหาร เป็นหลักแนว
ข้าพเจ้ายังรักหลักแก้วประชาธิปไตย!

ธัช ธาดา
13:56 น./ 5 มีนาคม 2015
เนินตะวัน-พรหมคีรี: นครศรีธรรมราช.

ที่มา : https://www.facebook.com/chaiyachot.uttamang