นิยายชุดวงร้าวในเงาน้ำ ประกอบด้วย 3 เรื่อง

โดยสำนักพิมพ์เพื่อนดี

รอยวารี โดย กนกวลี พจนปกรณ์

แหวนพระจันทร์ โดยอุรุดา โควินท์

เพลงใบไม้ โดยแขคำ ปัณณะศักดิ์

ตามคำนำสำนักพิมพ์ แนะนำหนังสือชุดนี้ บอกไว้ว่า นิยายชุดนี้ไม่มีลำดับ

เป็นเรื่องราวของ 3 ชีวิต 2 หญิง 1 ชายที่มาเกี่ยวข้องกัน โดยแต่ละเล่ม จะมีตัวหลัก ที่เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขา ในมุมมองของตัวเอง

รอยวารี - เป็นเรื่องของเมียหลวงผู้ที่ชีวิตเพียบพร้อม

แหวนพระจันทร์ - เป็นเรื่องของผู้หญิงที่ได้ชื่อว่าเมียน้อย

เพลงใบไม้ - เป็นเรื่องของผู้ชายผู้รู้สึกขาดบางสิ่งจนต้องแสวงหามาเติมเต็ม

ทั้งสามเล่มนี้ เล่าเรื่องของตัวเองอย่างอิสระ จะมีเพียง 3 เหตุการณ์ที่พาดผ่านกันเท่านั้น ซึ่งอ่านแล้ว บอกได้เลยว่า -- เป็นสิ่งที่เรารอคอยเลยก็ว่าได้ -- เพราะแต่ละเล่มเล่มเหตุการณ์ในแต่ละตอนนั้นไม่เหมือนกัน แน่ละ ว่าใครๆ ก็ต้องเล่าให้ตัวเองดูดี คนอ่านอย่างเราก็เลยต้องตามดู ว่าจะตัดสินใจเชื่อใครดี (แต่ในที่สุดก็เลือกไม่ถูกอยู่ดี)

ตอนที่ได้รู้เรื่องคร่าวๆ ว่าเกี่ยวกับเมียหลวงเมียน้อย ก็ยังลังเล ว่าจะอ่านดีไหม เพราะมันเป็นแนวที่เสี่ยงอยู่เหมือนกันว่าจะอ่านแล้วไม่ชอบ แต่เมื่อเห็นรายชื่อนักเขียน ก็รู้สึกว่างานนี้ไม่น่าพลาด

พอได้หนังสือมา ก็เลยตัดสินใจเริ่มอ่านเล่มแรก “เพลงใบไม้ / แขคำ ปัณณะศักดิ์” (คลิกที่ชื่อเพื่อดูรีวิวของเรื่องนี้ได้นะคะ)

คิดว่าตัดสินใจไม่ผิด ที่อ่านเล่มนี้ก่อนเพื่อนค่ะ รวมถึงการไม่อ่านคำนำ ก่อนอ่านเรื่องด้วย (ปกติเราอ่านไล่มาแต่แรกทุกหน้านะ เล่มนี้พลาดไปได้ไงไม่รู้ แต่ก็ดีที่ไม่อ่านก่อน)

เพราะเพลงใบไม้ มีการซ่อนบางสิ่ง ให้เราได้ลุ้นและพยายามเอาใจช่วยตัวละครในเรื่องทุกตัว เป็นแบบที่อ่านไปก็ภาวนา ขออย่าให้เป็นอย่างนั้นเลยทั้งๆ ที่ในใจก็คาดเอาไว้ว่าใช่ ต้องใช่แน่ๆ แฮ่ๆ ซึ่งอารมณ์นี้อาจจะเกิดน้อยกว่า ถ้าคุณได้รู้เรื่องราวของทั้งสามคนมาแล้วก่อนหน้านี้

และเมื่ออ่านจบ จากที่ตอนแรกคิดว่า อาจจะเกลียด ถึงขั้นสาปแช่ง ชายผู้มากรักคนนี้ ก็กลับกลายเป็นสงสาร แต่ไม่เห็นใจนะ คงเป็นเพราะผู้เขียนเก่งที่เขียนออกมาในแนวที่ทำให้เรารู้สึกว่าสุดท้ายก็ให้อภัยเขาเถอะ เขาสำนึกผิดและได้รับผลนั้นแล้ว

เรื่องนี้มีข้อคิด คอยสะกิดใจอยู่ตลอดเรื่อง อ่านแล้วลองกลับมามองตัวเองบ้าง นอกจากจะได้ความบันเทิงแล้ว สิ่งที่แฝงมากับตัวหนังสือนั้นกินใจจริงๆ ค่ะ

เล่มต่อมาที่อ่านคือ “แหวนพระจันทร์ / อุรุดา โควินท์”

พออ่านเล่มของคุณสามีแล้วก็รู้สึกว่าสนใจเรื่องของคุณเมียน้อยขึ้นมาเลยค่ะ รู้สึกมีความน่าสนใจมากในตัวผู้หญิงคนนี้ แม้แต่จากปากคำของผู้ชายคนนั้น (หรือว่ามันเป็นธรรมดานะ ที่ผู้ชายมักคิดว่าเมียน้อยน่าสนใจกว่าเมียหลวง)

เรื่องนี้ผู้เขียนไม่ได้มุ่งจะเล่าเฉพาะเรื่องราวระหว่างตัวคุณสามี กับคุณเมียน้อยเท่านั้นค่ะ แต่เน้นเล่าเรื่องราวชีวิตของเธอทั้งก่อนจะพบกับตุลย์ และเรื่องราวปัจจุบัน แน่นอนว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ดูเป็นคนจริงๆ อ่านแล้วเหมือนได้รับรู้ชีวิตเพื่อนสาวสักคน ไม่ใช่นางร้ายหรือนางเอกในนิยาย นั่นทำให้คนอ่านอย่างเรา ต้องคอยเอาใจช่วยเธอตลอด

อยากชมมากๆ ว่าเป็นการเล่าเรื่องที่ฉลาดมาก สำหรับผู้หญิงที่เห็นๆ อยู่แล้วว่าทำเรื่องผิดสังคมไม่ยอมรับ นอกจากนี้ถ้อยคำ ความคิดต่างๆ ที่ผ่านปากคำของเธอ มันช่างตรงใจผู้หญิงอย่างเราซะจริง

สรุปว่า อ่านแล้ว ก็ไม่เกลียดเธอหรอกค่ะ กลับชอบมากซะอีก

เล่มสุดท้าย “รอยวารี / กนกวลี พจนปกรณ์”

พออ่านสองเล่มมาแล้ว ถึงเล่มนี้ ก็เลยพยายามมองหาจุดตัดของทั้งสามเหตุการณ์ค่ะ ว่าเล่มนี้จะเล่าว่ายังไง .. สรุปได้ว่า 3 เล่มเล่าไม่เหมือนกัน ทำเอาคนอ่านอย่างเราอัดอั้นตันใจเล็กๆ ไม่รู้จะเชื่อใครดี

แต่ก็ดีนะคะ เพราะถ้าเล่าเหมือนกันเปี๊ยบ เรื่องคงไม่น่าสนใจ เพราะเราเป็นคนไม่ชอบอ่านอะไรซ้ำๆ เหมือนกัน

เรื่องเล่าของเมียหลวงในเรื่องนี้ จะว่าไป เธอเป็นเมียหลวงที่ดู ‘ปกติ‘ ในสายตาเรา หรืออย่างน้อย เธอก็เล่าว่า เธออยู่แบบธรรมดา ในครอบครัวที่อบอุ่น แต่พอเห็นท่าทีสามีที่ผิดแปลกไป ปฏิกิริยาตอบสนองของเธอ ก็เป็นไปในแบบที่คนอื่นๆ เขาก็เป็นกัน (ยอมรับเลย ว่าลองคิดเองว่าถ้าเราเป็นเธอก็คงทำเหมือนกันนั่นแหละ) ดังนั้น เนื่อเรื่องในเรื่องนี้จึงไม่หวือหวานัก เป็นการเล่าถึงความเป็นไปหลังสามีมีเมียน้อย และความเจ็บปวดจากความรู้สึกถูกทรยศหักหลังจากผู้ชายที่เคยสัญญาว่าจะรักเธอตลอดไป ใช่ มันเจ็บปวด ผู้เขียน ทำให้เรารู้สึกสะเทือนลึกในใจ แบบเดียวกับเธอ

และบทสรุปของครอบครัวที่เธอเลือก -- แน่นอนว่าแม้เธอจะออกปากให้เขาเลือก -- แต่สุดท้ายคนเลือกจริงๆ ก็คือเธอ เป็นผู้เลือกชีวิตของตัวเอง และลูกน้อย

นิยายชุดนี้เป็นชุดที่ชอบมากทั้งสามเล่มค่ะ และรู้สึกว่าไม่น่าพลาดด้วยประการทั้งปวง