วาสนาพานพบ (喜龍套 #3) by 于晴, Yu Ching, อวี๋ฉิง, อวี้ (Translator)

ชุดม่านรักเคหาสน์ธารฟ้า 3

สำนักพิมพ์แจ่มใส มากกว่ารัก

พิมพ์เมื่อ พฤศจิกายน 2558

จำนวนหน้า 239 หน้า ราคา 189 บาท

คำโปรย...

สถานะของ ‘เสิ่นซิ่วเหนียง’ ในเคหาสน์ธารฟ้าแตกต่างจากคนอื่น

นางมิได้เกี่ยวพันกับพ่อบุญธรรมผู้นั้นโดยตรง

แต่เพื่อความปลอดภัยในภายภาคหน้าของลูกน้อย

นางต้องไม่เป็นที่สะดุดตาสะดุดใจ จึงสวมหน้ากากสตรีอ่อนแอไม่เอาไหนเรื่อยมา

และก็เพราะเสแสร้งแกล้งทำมานานเกินไป ยามนี้แม้ไม่มีภัยใดแล้ว

นางกลับยังคงเอาแต่หลั่งน้ำตาให้กับทุกเรื่องราวด้วยความเคยชิน

กระทั่งบุตรชายวัยสิบขวบของนางยังถึงกับกลอกตาใส่

ชีวิตของพวกนางสองแม่ลูกก็เป็นไปอย่างปกติสุขเช่นฉะนี้

จวบจนวันที่เคหาสน์ธารฟ้าได้ต้อนรับบรรดาศิษย์พี่ทั้งหลายของชายแซ่โม่

หนึ่งในนั้น... ศิษย์พี่สี่... คือ ‘อดีต’ ซึ่งนางไม่ยินดีจะหวนกลับไป

เมื่อไม่คิดจะชี้แจงเหตุผลกับผู้ใด

ลงท้ายจึงกลายเป็นนางหนีออกจากบ้านมาลำพัง

และก็พบภายหลังว่าตนนั้นคิดผิด เพราะ...

‘ฮือๆๆ เสี่ยวเผิง แม่คิดถึงเจ้ายิ่งแล้ว อยากกอดร่างนิ่มๆ หอมๆ

ของเจ้าเข้านอนเหลือเกิน ฮือๆๆๆ’

ยากจะเปรียบเทียบจริงๆ

ว่าน้ำที่ไหลออกจากดวงตานางกับน้ำในแม่น้ำของเจียงหนาน

อย่างไหนท่วมท้นล้นหลามกว่ากัน!

-------- หลังอ่าน -------

โม่เหยาเซิง vs เสิ่นซิ่วเหนียง

เสิ่นเสี่ยวเผิง - ลูกชาย

จริงๆ ตอนอ่านเรื่องนี้รู้สึกไม่ปลื้มอย่างแรง คงเป็นเพราะนางเอกเจ้าน้ำตา แถมยังติดลูกมาก ต้องกอดต้องหอมลูกชายตลอดเวลา

ส่วนลูกชายนั่นก็ค่อนข้างโตเกินวัย หรือจริงๆ อาจจะสมวัยแต่คนเขียนทำให้เรารู้สึกรักหรือเอ็นดูเด็กคนนี้ไปด้วยไม่ได้ ออกจะรำคาญ (ต๊ายยยย จริงๆ แล้วหญิงรักเด็กนะคะ)

สรุปเลยรำคาญแม่ลูกคู่นี้อยู่มาก

ตัวพล็อตหลักก็เป็นการหวนกลับมาเจอกันของพระเอกนางเอก แล้วค่อยๆ คลายปมที่ทำให้นางเอกหนีออกจากบ้านมาตอนท้อง แล้วพอผ่านไปหลายปีมาเจอกันใหม่ก็เลยมีประเด็นว่า ตอนนี้พวกเขาต่างก็เปลี่ยนไปไม่ใช่นิสัยเหมือนเดิมแล้วจะยังคงรักกันอยู่ไหม

ก็ต้องใช้เวลาและการกระทำเป็นเครื่องพิสูจน์นะ