โชกุนก็มีฮาเร็ม (1) ก่อนจะเข้าไปในฮาเร็ม มารู้จักประวัติศาสตร์กันนิดหน่อยเรียกน้ำย่อยค่ะ

เริ่มซีรี่ส์ใหม่อีกแล้ว คราวนี้เป็นการเขียนเล่าประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นแบบปิ่นๆ คือ ไม่จริงจังอะไรมาก ไม่ซีเรียส เขียนตามสบาย เนื้อเรื่องเป็นเรื่องจริง เล่าแบบเล่าให้ฟังกันเล่นๆดีกว่า

ตอนแรกตอนนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับ โอ-ขุ ค่ะ แต่ว่าตอนแรกยังไม่ได้เล่าถึงนะคะ คิดว่า คงมีสักสี่ห้าตอน ตอนนี้เกริ่นกันพื้นฐานกันไปก่อน ตอนหน้า เราจะมาเข้าเรื่องที่มันๆกันอีกที

------------------------
มาแสดงความยินดีกับชีวิตใหม่ หลานอีกคน... จะหลานชายหรือหญิงยังอีกนานกว่าจะรู้ของน้องคีตาญชลีคนสวยค่ะ
(อะฮึก ... แทงใจดำ คนไม่มีแฟน อย่าว่า แต่จะมีลูกเล้ยยยยย)

น้องคีฯถามมาในบล็อกเก่าๆก็เลยว่า จะเขียนเล่าเกี่ยวกับโอ-ขุ (Oh-oku大奥) ที่แปลตามตัวคันจิ (ตัวจีน) ว่า ใหญ่+ลึก (หรือจะบอกว่าใหญ่ในที่ลึกๆลับๆ อิอิ) หรือจะเรียกง่ายๆเข้าใจทันทีก็คือ "ฮาเร็มของโชกุน" เป็นสถานที่ที่ห้ามชายเข้า ยกเว้นโชกุนและลูกชายของท่าน

ปัจจุบันบางที ก็ใช้เรียกแบบเสียดสี บางที่ที่สาวๆแยะ ชายน้อย สาวมีอำนาจมากกว่าทำนองนี้

เรื่องในนั้นส่วนใหญ่สนุก นางใหญ่ๆนางเล็กๆแย่งอำนาจกัน มันไปเลย ส่วนใหญ่หนังเกี่ยวกับฮาเร็มของโชกุนจะมีประโยคโฆษณาว่า "สงครามของสตรี" (Women's War)

อันที่จริงก็เป็นตามนั้นจริงๆนั่นแหละ เพราะว่า สมัยก่อนโชกุนบางคนเกิดในปราสาท โตในปราสาท เป็นใหญ่ก็ในปราสาท ไม่เค๊ยไม่เคยไปไหนไกลๆกับเขาเล้ย แน่นอนว่า ไม่ใช่เฉียนหลงฮ่องเต้ในละครฮ่องกงจะได้พเนจรไป ผจญภัยไป เจอกับสาวๆไป เอ๊ะยังไง ละครโบราณของญี่ปุ่น ก็มีเรื่องคล้ายๆอย่างนี้ เนื้อเรื่องเหมือนกัน โชกุนหนีไปเที่ยว ไปต่อสู้กับคนร้าย เรียกว่า "โชกุนเดือด" (อันนี้แปลเอง ที่จริงเขาเรียกท่านนั้นว่า Abarenbou Shougun อาบาเระ แปลว่า ออกฤทธิ์ออกเดช มี โบ เติมลงไปเน้นว่า เป็นคนชอบลุย ทำนองนี้)

ก่อนที่จะพูดถึง โอ-คุ เรามาพูดกันถึงการปกครองของสมัยเอโดะ ซึ่งเป็น Background ที่สำคัญที่สุดของเรื่องนี้

1. ก่อนสิ้นสุดสมัยสงครามกลางเมือง
ประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นที่เป็นช่วงที่คนไทยรู้จักกันมาก น่าจะเป็นสมัยสงครามกลางเมือง เพราะมันมีสอนในวิชาประวัติศาสตร์โลกตอนเรียนมหาวิทยาลัยปีหนึ่ง แต่ขอบอกว่า ตอนเรียนไม่ได้สนใจเล้ย เพราะว่ารู้สึกว่า ชื่อจำยาก จำไปก็เท่านั้น (ตอนนั้นชอบประวัติศาสตร์การรบในสงครามระหว่างอ็อกตาเวียส กับมาร์คุส อันโตนิอุส (หรือจักรพรรดิ์ออกุสตุสกับมาร์ค แอนโทนี่) สมัยนั้นเกลียดพระนางคลีโอพัตรา แต่ว่าตอนนี้โตแล้ว สงสารพระนางอ่ะนะ

ออกนอกเรื่องไปไกล กลับมาที่ประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นกันต่อ ก่อนที่จะไปออกทะเลอีเจี้ยน ไม่ใช่ทะเลญี่ปุ่น

คนที่ได้รับประโยชน์หลังจากสงครามกลางเมืองสิ้นสุดลงอย่างแท้จริงคือ โทกุกาวะ อิเอยาสุ คนที่มีความพิเศษ ตรงที่ แก่ง่าย ตายช้า ไม่ว่าศัตรูอยากฆ่าใจจะขาดรอนๆ แต่ว่า เป็นมิตรกับตาแก่คนนี้ดีกว่าเสมอ ทำให้แกรอดมาตลอด รอดมาจนไม่มีใครที่เข้มแข็งกว่าตัวเหลืออยู่

กว่าอิเอยาสุจะได้ขึ้นสู่อำนาจในบั้นปลาย ก่อนหน้านี้คนที่รวบรวมประเทศได้สำเร็จไม่ใช่อิเอยาสุนะคะ แต่เป็นโอดะ โนบุนางะ คนที่มีข่าวลือว่า ตะแกมีอำนาจมากอย่างที่สร้างปราสาทเลียนแบบจักรพรรดิ์ (ปราสาทชื่อ อาสึจิ) ก็แน่ล่ะคะ โนบุนางะเป็นคนเก่ง เก่งอย่างนี้ ไม่มีใครอาจหาญเท่า เหลือก็แต่เท่ากับจักรพรรดิ์เท่านั้น ไม่มีใครรู้ว่า เรื่องอยากเท่าหรือแทนจริงหรือไม่ เพราะเสียชีวิต ในเหตุการณ์วุ่นวายที่ฮอนโนจิเสียก่อนโดยฝีมือของอาเคจิ มิทสึฮิเดะ (คนที่ต้องกล่าวถึงเพราะคนเขียนบล็อกชอบไม่มีเหตุผลอื่น)

ก่อนบุกฮอนโนจิ (เป็นวัดอยู่ที่เกียวโตค่ะ) มิทสึฮิเดะกล่าวประโยคที่กลายเป็นอมตะ "ศัตรูอยู่ที่ฮอนโนจิ！" (Teki ha Honnouji ni Ari) เพื่อปลุกเร้า

หลังจากโนบุนางะ อย่าคิดว่า มิทสึฮิเดะจะได้เป็นใหญ่นะคะ คนที่รวบอำนาจไว้เป็นของตัวเองได้ กลายเป็น "เจ้าลิง" โทโยโทมิ ฮิเดโยชิ ผู้ไต่เต้าจากชาวนามาเป็นทหารเลว ก่อนที่จะกลายเป็นแม่ทัพ และคนที่มีอำนาจที่สุดของญี่ปุ่นในที่สุด

แน่นอนว่า เจ้าลิงรองมือรองเท้าโนบุนางะมาก่อน รองมาจนได้ดี อย่างที่เรียกว่า อดทนจนได้ดีแหละค่ะ คนนี้เป็นอีกคนที่ไม่ได้โดนฆ่า แก่ตายเอง

ข้อเสียเพียงข้อเดียวของฮิเดโยชิก็คือ ไม่มีลูก กว่าจะมีก็แก๊แก่ ลูกโตไม่ทันแกตาย (เรื่องยังมีอีกแยะเล่าแล้วยาว เอาเป็นว่า ตัดตอนๆ) การตายของฮิเดโยชิทำให้ขั้วอำนาจไม่ได้สมดุล เกิดการระส่ำระสายอีกครั้ง ก่อนที่คนที่ได้อำนาจในที่สุดคือ อิเอยาสุ

ป๋าอิเอยาสุ แกมีคุณสมบัติอย่างที่บอกข้างต้น นอกจากตายช้าแล้ว แกยังอึ้ดอึด เพื่ออำนาจต้องเล่นแผนไหนแกก็ทำ ทำให้ละครบางเรื่องเอาตรงร้ายๆมาสร้างให้เป็นตัวร้าย ตัวโกง หรือไม่ก็เอาคนหน้าตาตัวโกงเชีย มาเล่นเป็นอิเอยาสุ

ส่วนตัวคนเล่า ชอบป๋าแกนะคะ แบบว่า อึดจนได้ดี

สิ่งหนึ่งที่อิเอยาสุทำเมื่อมีอำนาจเต็มตัวก็คือ ทำการย้ายศูนย์กลางการปกครองจากเมืองหลวงในทิศตะวันตกอย่างเกียวโต (ในละครประวัติศาสตร์มักเรียกว่า "มิยาโกะ" 都） ไปยังเมืองหลวงทางทิศตะวันออก "โตเกียว" 東京 ในสมัยที่ย้ายไปตอนแรก เรียกว่า "เอโดะ" 江戸 นะคะ ไม่ได้เรียกว่าโตเกียวอย่างปัจจุบัน

2. สมัยเอโดะอันรุ่งเรือง
เมื่อเข้าสู่สมัยเอโดะ บ้านเมืองสงบทำการค้ากันรุ่งเรืองค่ะ แม้ว่าจะมีการประกาศปิดประเทศในสมัยโชกุนคนที่ 3 ที่เป็นหลานของอิเอยาสุ แต่ในความเป็นจริงก็ยังค้าขายกับจีนกับชาติอื่นปกติ แม้กระทั่งกับฝรั่งที่กลัวนักกลัวหนา (มีเมืองท่าที่เปิดให้ฝรั่งค้าขายค่ะ นึกชื่อไม่ออกตอนนี้ อยู่แถวๆนางาซากินะคะ ถ้าจำไม่ผิด)

ศูนย์กลางการปกครองไปอยู่ที่เอโดะแล้ว แต่ว่าจักรพรรดิ์ยังคงประทับที่เกียวโตจนกระทั่งสมัยเมจิค่ะ

ที่ประทับของจักรพรรดิ์องค์ปัจจุบันคือ ปราสาทเอโดะ ที่อยู่ของโชกุนในสมัยก่อน ตัวปราสาทไม่เหลือแล้ว เพราะโดนไฟไหม้ แต่อาณาบริเวณต่างๆยังคงเหลืออยู่ บางทีเวลาเซ็งๆ เอากล้องไปถ่ายรูปแถวนั้นก็ยังสวย เพราะปัจจุบัน บริเวณโดยรอบกลายเป็นสถานที่ราชการ มีกระทรวงทบวงกรมต่างๆรวมตัวกันอยู่อย่างครบครัน เคยมีรุ่นพี่ขับรถพาวน (ขอบพระคุณมากนะคะ) ช่วงฤดูที่ซากุระบาน แถวนี้มีต้นซากุระสวยๆแยะมาก...โอย...ชอบ

ที่ปราสาทเอโดะนี่เองค่ะ ที่เป็นศูนย์รวมของเรื่องราวของสาวๆและไม่สาวทั้งหลายในฮาเร็มของโชกุนค่ะ

(โปรดติดตามตอนต่อไป โอ-ขุ คืออะไร สาวๆทั้งหลายมาจากไหน ระบบการบริหารเป็นอย่างไร)

Create Date : 08 สิงหาคม 2550 Last Update : 8 สิงหาคม 2550 18:24:30 น. Counter : 2320 Pageviews.		3 comments
Share Tweet