Bloggang.com : ป้าซ่าส์ : @ ลำปางบ้านใหม่ของเรา @ 2

@ ลำปางบ้านใหม่ของเรา @ 2

@ ตอน...ลำปางบ้านใหม่ของเรา @

ตอนนี้โจกลายเป็นพี่สาวแล้วค่ะ พวกเราได้ย้ายบ้าน
ใหม่กันแล้ว เนื่องจากพ่อต้องไปเป็นป่าไม้อำเภอที่ลำปาง
บ้านหลังใหม่ของเราเป็นบ้านพักพนักงานป่าไม้ อยู่ในแขวงป่าไม้
อะไรสักอย่าง จำไม่ค่อยได้แล้วค่ะ แต่จำได้ว่าไกล
จากตัวเมืองมากๆๆ เป็นบ้านป่าบนดอยยังไงยังงั้นเลย
เป็นบ้านไม้สักสองชั้น หน้าบ้านมีต้นตะขบป่าอยู่ต้นนึง
ซึ่งก็จะมีนกต่างๆแวะเวียนกันเข้ามากินลูกตะขบป่าพร้อม
กับเสียงร้องเจี๊ยวจ๊าวระงมดังลั่นเลยค่ะ ส่วนหลังบ้านก็เป็นป่า
กว้างใหญ่มากๆๆ คำว่าป่าในที่นี้ไม่ใช่พื้นที่รกๆน่ะค่ะแต่เป็น
ป่าจริงๆที่มีลิง ค่าง บ่าง ชะนี หมูป่า ออกมาโชว์ตัวให้โจกับ
น้องตื่นเต้นและตกใจเป็นระยะๆๆ

บ้านหลังนี้แจ๋วและเจ๋งมากๆเลยค่ะ ข้างๆบ้านมีท่อนไม้ซุง
ที่เป็นไม้สักต้นใหญ่มากๆ ชนิดที่ว่าแขนผู้ใหญ่โอบไม่รอบ
กองซ้อนกันอยู่เป็นร้อยๆต้น ยังไม่หมดน่ะค่ะยังมีท่อนไม้สัก
ที่เลื่อยเป็นแผ่นๆ เหมือนเขียงไม้อันหนาๆกองสูงเป็นภูเขาเลากา
มันเยอะมากจริงๆน่ะคะ และโจเชื่อว่าภาพกองไม้ซุงที่ใหญ่
ขนาดนั้นคงหาดูได้ยากเต็มทีในสมัยนี้ หรืออาจจะหาดูไม่ได้
อีกแล้ว โจเคยถามพ่อว่าทำไมบ้านเรามีเขียงเยอะจังคะพ่อ
พ่อบอกว่ามันไม่ใช่เขียงหรอกลูกแต่มันเป็นท่อนไม้สักที่พวก
ลักลอบตัดไม้ทำลายป่าตัดมาเตรียมเอาไปทำไม้ปาร์เก้
และพ่อกับเพื่อนๆก็ไปจับและยึดคืนมาเป็นของหลวง

ไอ้กองไม้ซุงและเขียงนี่แหละค่ะ แจ๋วสุดๆสำหรับโจและน้อง
มันเป็นของเล่นชั้นยอดเลยล่ะคะ ท่อนไม้ซุงเป็นที่ปีนป่าย
ชั้นดีเลยค่ะ ตอนเย็นๆ โจและน้องจะมาแข่งกันว่าวันนี้ใคร
จะเป็นแชมป์เปี้ยนสุดยอดเจ้าแห่งการปีน และก็เกือบจะทุกครั้ง
ที่น้องจะเอาชนะโจได้อย่างขาดลอยทุกที เพราะน้องจะตัวใหญ่
และแข็งแรงกว่าโจ ส่วนเขียงไม้เนี่ยเปรียบเสมือนเลโก้ของเล่น
สุดฮิตในสมัยนี้เลยน่ะคะ เพราะเราจะเอามันมาเล่นเป็นเกมส์ตัวต่อ
แล้วแต่จินตนาการจะพาไปในแต่ละวัน เท่าที่จำได้นะคะเราจะต่อเป็น
รถมั่ง รถไฟมั่ง ปราสาท เฟอร์นิเจอร์ โต๊ะ เก้าอี้ เวทีคอนเสิร์ต
อู้ยจิปาถะ พอเล่นท่อนไม้เบื่อแล้ว เราก็จะวิ่งมาหน้าบ้านดื่มน้ำฝน
จากโอ่งดินใบเล็กๆหน้าบ้านดื่มกับกระบวยไม้อันจิ๋วที่แม่ซื้อมาให้
เด็กๆใช้โดยเฉพาะ มันเป็นน้ำที่หวานและชื่นใจจริงๆค่ะ บางครั้ง
พวกเราก็จะไปวิ่งไล่ฝูงนกที่มากินลูกตะขบป่าหน้าบ้าน มันสนุก
มากเลยค่ะที่โดนฝูงนกรุมด่าเราต่างๆนาๆ เจี๊ยวจ๊าว จุ๊ จิ๊ แล้วเรา
ก็จะจบเกมส์แต่ละวันด้วยการปีนไปเขย่าลูกตะขบป่าที่สุกๆ ให้ร่วง
ลงมาเพื่อเก็บไว้เล่นเกมส์ในตอนกลางคืน โจกับน้องเรียกมันว่า
เกมส์กินลูกตะขบป่าในมุ้งมันเป็นเกมส์แห่งความลับที่รู้กันระหว่าง
โจกับน้องเท่านั้น เราไม่เคยบอกแม่เลยค่ะแม้จนปัจจุบันนี้

Create Date : 07 กรกฎาคม 2550

Last Update : 7 กรกฎาคม 2550 3:46:51 น. 2 comments

Counter : 355 Pageviews.

Share
Tweet

จากกรุงเทพฯตามขึ้นมาลำปาง ชีวิตแบบที่เล่ามาน่าสนุก
นะ แต่คงเหงาเอาการเพราะอยู่ในป่าในดง

โดย: friendship IP: 124.121.4.205 วันที่: 7 กรกฎาคม 2550 เวลา:14:27:00 น.

โดย: แป๋วภูเก็ต

วันที่: 9 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:13:03 น.