Owners Villa X2 Kuiburi ทดแทนกันได้สนิทไหมนะ

28-29 / 03 / 2010

เหตุเกิดจากการจอง Le bayburi ไว้เพราะจะพาคุณแม่ไปพักผ่อนจองไปหลายอาทิตย์ แต่ก่อนไปโทรเช็คกับทาง เลอเบย์บุรีอีกครั้ง ปรากฏว่างานเข้า reservations ทำชื่อจองทับกัน เหวย... แล้วชั้นจะทำยังไง งานนี้ก็เหวี่ยงอะสิ ทำงานแบบนี้มันไม่มืออาชีพเลย เค้าเลยแก้ไขให้โดยการบอกกับเราว่า จะให้ที่พักที่ดีที่สุดที่เค้ามีให้กับเรา ตอนแรกฟังดูแล้วเหมือนว่าจะดีแต่พอได้ยินว่า ที่พักที่จะให้ไปแทนน้้นคือ X2 จะให้ Owner Villa ซึ่งพักได้ 4 คน 1 หลัง และ pool villa อีก 2 หลัง รวมเป็น 8 คน

คนอื่น อาจคิดว่าทดแทนกันได้สนิท และอาจจะดูดีกว่า Lebay Buri เสียอีกด้วยซ้ำ แต่..... เมื่อปีที่แล้วข้าพเจ้าเพิ่งไปมา และเพื่อไม่ให้เกิดปัญหา เป็นอันว่า ไปซ้ำอีกทีก็ได้ฟร่ะ เพราะไปครั้งที่แล้วก็พักแค่ poolvilla หนนี้พัก Owners เลยนะ เอาก็เอา

เป็นที่รู้ๆ กันว่า X2 กุยบุรีนั้นไกลแถมหาอาหารเย็นทานยาก จึงต้องแวะหอบหิ้วเสบียงไปให้พร้อม พวกเราจึงแวะไปซื้ออาหารทะเลที่สะพานปลาชะอำกันก่อน



เลือกกุ้ง ปู หอย ปลา กั้ง อย่างละหลายๆ โล หมดไปเกือบ 4000 บาท



ให้เค้าทำให้พร้อม ทั้งนึ่ง ย่าง อบ ทอด และผัด





กะว่ามื้อเย็นนี้จะหม่ำอาหารทะเลกันให้ท้องแตกตาย

มื้อเย็นพร้อมแล้ว แต่มื้อกลางวันล่ะ จะกินอะไรกันดี พี่ชายอยากกินก๋วยเตี๋ยวปลา จึงพาไปร้านนำชัยใกล้ๆ พุทธรักษา รสชาติงั้นๆ แต่ไม่คาว ทีสำคัญเจ้าของร้านเอะอะโวยวายเสียงดังมาก ด่ากันสนั่นร้าน คนกินก็กล้าๆ กลัวๆ นั่งไม่สงบ แม่บอกว่าพามาร้านอะไรแบบนี้ 555 เหมือนร้านแป๊ะนึ้งบ้านเราเลยแม่ โวยวายแบบนี้ขายดีนักแล

จากนั้นก็ไปเพลินวาน ไประลึกความหลังครั้งยังเยาว์ของพวกเด็กแนวอย่างครอบครัวเรา



คนเยอะเกิ๊นนนนน ถ่ายรูปตรงไหนก็มหาชนคนล้นหลาม



มีมุมนี้พอถ่ายได้หน่อย



พี่ชายเราหันมาบอกว่า ทำไมเราไม่มากินอาหารกลางวันกันที่นี่ อ้าว...ก็ตอนแรกบอกอยากกินก๋วยเตี๋ยวปลา วุ๊ย...รุ่นนี้เอาใจยากจิง จิ๊ง

กินไอ้พวกนี้ไปแทนละกัน





แม่บอกว่าร้านเก่าๆ แบบนี้ แปะสังกะสี บรรยากาศสมัยแม่เป็นสาวๆ แบบนี้ก็ดังได้เนาะ คนยังกะหนอน สรุปไม่ได้ว่าแม่ชอบหรือไม่ชอบ

แต่คุณพี่ 2 คนนี้ชอบค่ะ



จากนั้นก็ไปวัดห้วยมงคล



ไปแอบกินข้าวกันอีกคนละจานที่โรงทาน แม่อะชอบมากเลยกับบุฟเฟ่ต์โรงทานเนี่ย อย่าลืมทำบุญด้วยนะคะ

พี่ๆ ที่ยังไม่เคยมาไปลอดท้องช้าง กราบหลวงพ่อขอพร ขอเลขกันใหญ่ สาธุขอให้ถูกหวยด้วยเทอญ ได้ยินพี่ชายพี่สะใภ้อฐิษฐานแบบนี้



กว่าจะไปถึง X2 กันได้ก็เกือบ 17.00 น. เพราะว่ามัวแวะนั่นแวะนี่ ตลอดทางโดยเฉพาะปั๊มน้ำมัน กว่าจะมาถึงกุยบุรีได้ แวะเกือบ 10 ปั๊ม น่าทำรีวิวทัวร์ 9 ปั๊มซะจริงๆ

มาถึงแล้วก็รับน้ำเย็นๆ คนละแก้วก่อน จากนั้นก็พาเรามาส่งที่ Owners Villa และ Pool Villa เลย

รีวิวครั้งนี้จะไม่รีวิว Pool Villa แล้วนะคะ เพราะว่า View ไว้ละเอียดแล้วตั้งแต่ครั้งก่อน คราวนี้ขอเจาะเฉพาะ Owners อย่างเดียวเลย



ปกติราคา Owners Villa คืนละ 29,250++ ถ้าเป็นช่วง Peak ก็ 40,000 สำหรับ 4 คน แพงเว่อร์มากๆ ส่วน Pool Villa ก็คืนละ 9750++ สำหรับ 2 คน สรุปว่างานนี้เค้าชดเชยให้เรา 8 คนต่อ 1 คืน มูลค่าประมาณ 50,000 บาทพร้อมอาหารเช้าที่เราเหวี่ยงมาจนได้ มีอย่างที่ไหนทำผิดแล้ว จะมาเปลี่ยนที่ให้แถมไม่ให้อาหารเช้าทั้งที่รีสอร์ทห่างไกลความเจริญซะขนาดนั้น

แต่สิ่งที่เราอยากได้คือ ความอบอุ่นของครอบครัวที่จะมาพักอยู่ภายในบ้านหลังเดียวกัน ถึงแม้ Le Bayburi จะราคาต่อคืน 30000 แต่เราจะได้นอนหลังเดียวกัน โดยที่อีก 4 คนไม่ต้องแยกไปนอนหลังอื่น

ไม่อยากอารมณ์เสีย ในเมื่อยอมรับเงื่อนไขแล้วก็เดินหน้าหาความสุขใส่ตัวกันต่อไป ดีกว่ามานั่งตำหนิติเตียน

ตึกนี้ เป็นส่วนของที่พักประกอบไปด้วยชั้นบนกับชั้นล่างสามารถนอนได้ 2 คน ถ้าจะเพิ่มเตียงเสริมก็ได้ ด้านหน้ามี pool ส่วนตัวให้แหวกว่าย



มีจากุซซี่นิดๆให้น้ำพุ่งๆ กระแทกพุง



และส่วนนี้เป็น Private Kitchen and dining area



และนี่เป็นด้านหลังของตึกระหว่าง ตึกที่นอนกับตึกที่เป็นส่วนของ kitchen เชื่อต่อกันด้วยสะพานข้ามไปยังดาดฟ้า



เข้าไปดูข้างในกันบ้าง ข้อดีสุดๆ ของ Owners Villa คือ beachfront position จากที่นอนสามารถมองเห็นทะเลได้เลย สวยมากชอบมากมาย สาเหตุนี้เป็นสิ่งเดียวที่ทดแทนความรู้สึกเราได้สนิท



เปิดประตูเข้ามา ก็จะเห็นเคาท์เตอร์เก็บสัมภาระ และส่วนของมินิบาร์ก่อนเลย



ข้างล่างก็จะมีเตียงนอน ทีวี DVD ห้องน้ำแบบ Shower ไม่มีอ่างอาบน้ำ



ขึ้นบันไดวนไปข้างบนค่ะ สูงชันเอาเรื่องเลย จึงให้แม่กับพี่สาวนอนข้างล่างส่วนตัวเรานั้นยอมเสียสละขึ้นไปนอนข้างบน




ห้องนอนข้างบนก็มีเตียงนอนกว้างใหญ่ สบายๆ ด้วยที่นอนอย่างดีหมอนขนเป็ดนุ่มนิ่มเหมือนกับข้างล่าง



แต่....ขอตำหนิอย่างแรงคือข้างบนไม่มีทีวีค่ะ แล้วเสียงทีวีข้างล่างก็กระจายขึ้นมาอย่างชัดเจน

ห้องน้ำข้างบนก็จะกว้างน้อยกว่าด้านล่างหน่อยนึง แต่ดีกว่าตรงที่มีทั้ง Shower และอ่างอาบน้ำชมแสงจันทร์



ตู้อาบน้ำ น้ำระบายไม่ค่อยดี



ไม่ได้ใช้อ่างอาบน้ำตอนกลางคืน มาใช้เอาตอนเช้าของอีกวัน แต่ว่าเปิดน้ำแล้วระบายน้ำออกไม่ได้อีก ปรับปรุงด่วนด้วยค่ะ X2 อย่างทำให้เสียชื่อในเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้ แถมฝักบัวยังหลุดออกมายัดกลับเข้าที่เดิมไม่ได้อีก



ออกไปดูที่ดาดฟ้า มี Sofa ไว้ให้นอนชมดาว



จากดาดฟ้ามองลงไปข้างล่างเป็นแบบนี้



อรั๊ยยย์ มองผ่านกระจก มามี๊ อาเฮีย อาเจ๊ เปลี่ยนเสื้อผ้าลงไปเล่นน้ำทะเลกันแล้ว เหลือแต่เราบ้าถ่ายรูปอยู่ข้างบนคนเดียว



แต่ช้าก่อน ... วิญญาณนักรีวิวอย่างเราต้องมีความรับผิดชอบ เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วรีบลงไปถ่ายที่ห้องครัวก่อน



ครัวอลัง และ modern มีอุปกรณ์ที่จำเป็นต่อการทำงานได้เกือบครบครันค่ะ





แต่กลิ่นในห้องแย่มากๆ เลยค่ะตอนนี้ เพราะว่าอาหารที่เราซื้อมากลิ่นคุ้งเต็มห้องไปหมด



และ Sofa bed นี้อาจจะต้องเป็นที่นอนของใครบางคน เรื่องของห้องครัวยังอีกยาวค่ะ แถมมีเรื่องขำๆ ให้เก็บมาเล่ากันอีกหลายวัน



ไปเล่นน้ำดีกว่าค่ะ ก่อนลงไปเปิดไฟไว้เต็มบ้านเลยค่ะ





ตอนนี้ที่ชายหาด ไม่มีใครเลยค่ะนอกจากครอบครัวของเรา ทะลนี้เราจอง 555 ช่าง private sea ซะจริงๆ







สาวเหลือน้อยคนนี้ ที่เป็นแรงบันดาลใจของทุกคนที่อยากพาแม่มาพักผ่อนก่อนที่จะมาแม่ไม่สบายต้องไปหาหมอฉีดยา 3 วันติดเพราะว่าเป็นกรวยไตอักเสบ เกือบแพ้ยาเพราะปากสั่นตัวสั่นทำให้เราใจไม่ดีคิดว่าจะต้องล้มเลิกซะแล้ว แต่แล้วแม่ก็แข็งแรงด้วยแรงใจที่อยากมาเที่ยวกับลูกๆ



ถ้าแม่ยังแข็งแรงและใจสู้แบบนี้ สัญญาว่าจะพาแม่มาทุกปี พวกเรารักแม่ค่ะ



อยากหยุดวันเวลาแบบนี้ไว้นานๆ



ไม่มีอะไรจะให้ความสุขได้มากเท่ากับครอบครัวที่อบอุ่น รักใคร่ผูกพัน พี่น้องมีความเข้าอกเข้าใจกัน และคนที่จะมีความสุขมากกว่าใครๆ ก็คือคนที่เรารัก ร่มโพธิ์ร่มไทรของเราเอง



พ่อจากพวกเราไป 30 ปีแล้วถ้าพ่อยังมีชีวิตอยู่ วันนี้ครอบครัวของเรา 4 คนพี่น้องคงมีความสุขและสมบูรณ์สุดๆ เพราะตอนนี้ครอบครัวของเรากลายเป็นครอบครัวใหญ่ ถ้าจะนับให้ครบก็เกือบ 20 คนแล้ว เพราะตอนนี้มีพี่เขย น้องเขย พี่สะใภ้ หลานๆ อีก 7 คน



พวกเราสัญญากันได้ไหม ว่าเมื่อใดที่ถึงเวลาที่แม่ต้องจากพวกเราไป เราจะไม่ทอดทิ้งกัน และขอภาวนาให้วันนั้นอย่ามาถึง



เล่นน้ำทะเลจนมืดค่ำก็พยุงแม่ขึ้นบ้าน เพราะแม่แข้งขาไม่ค่อยจะดีแล้ว การทรงตัวเริ่มลำบาก นั่งรถนานๆ ก็ปวดขา ก็อายุ 75 แล้วนี่เนอะ

แต่ยังไม่อยากหยุดเล่นเลยอะ



ปีที่แล้ว เวลาแบบนี้ ที่ตรงนี้ แม่และพี่สาว หลานสาว พี่ต้นและเราก็มาที่นี่ แต่วันนี้พี่ต้นไม่ได้มาด้วยเพราะติดทำผลงานเลื่อนวิทยฐานะเลยไม่สามารถมาได้ เราเองก็รู้สึกผิดที่ไม่ได้อยู่ช่วยทำ แต่พี่ต้นเก่งอยู่แล้วถึงเราไม่ช่วยทำพี่เค้าก็ทำได้จนเสร็จ อิอิ เป็นสามีเราต้องอดทนและช่วยเหลือตัวเอง แต่...เราก็ช่วยจ้ำจี้จ้ำไช คอยถามไถ่และกระตุ้นให้พี่เค้าทำมาอยู่ตลอด



ทุกคนรีบไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วมารวมตัวกันที่ห้องครัวอันแสนจะ private ของเรา อาหารอันโอชะรอพวกเราอยู่ ค่ำคืนนี้เราจะมีความสุขกันให้สุดๆไปเลย

หลานสาวคนนี้เป็นคนจัดเตรียมอาหาร อุ่นใส่จานและเตรียมทุกอย่างไว้ให้ น่ารักจริงๆ



แถมถ่ายรูปสวยๆ ไว้ให้เรามารีวิวอีกด้วย ครั้งนี้เลยต้องใส่ลายน้ำเป็นชื่อ 2 คน คือ Pat & eek เดี๋ยวโดนมันฟ้องหาว่าละเมิดลิขสิทธิ์ คิกๆ ปกติแล้วหลานคนนี้ไม่ชอบเที่ยวแนวหรูหรา ไฮโซ เพราะทำงานอยู่กับองค์กรอิสระที่เน้นการท่องเที่ยวแบบยั่งยืน เชิงอนุรักษ์อะไรประมาณนั้น ซึ่ง concept ต่างจากคุณอาที่แสนจะไฮโซเล้ย เพราะอาชอบแบบสบายๆ แต่ครั้งนี้ยอมมาด้วยทำเราปลื้มเลยที่หลานยอมรับการเที่ยวแบบนี้ได้



ส่วนพี่สะใภ้คนนี้ ก็แสนดีเสียสละและเป็นแม่บ้านแม่เรือน ดูแลพวกเราเป็นอย่างดี



และขอนำเสนอ พี่ชายคนโตที่ปกติแล้วหาเวลามาเที่ยวกับเรายากมาก เพราะว่าธุรกิจพี่ท่านนั้นยุ่งเหยิง จนไม่มีเวลาปลีกตัวมา มาครั้งนี้ได้ทำให้แม่มีความสุขสุดๆ เพราะพี่เค้าคือลูกรักหัวแก้วหัวแหวน



เตรียมนั่งโต๊ะแล้ว เพราะพี่ท่านหิวมากกว่าใครๆ สงสัยจะใช้พลังงานมากไปหน่อยเพราะพูดไม่หยุดมาตลอดทาง แถมพี่สะใภ้คนโต และลูกๆ ไม่ว่างจะมาด้วยคงแอบเหงาใจ



ต่อไปนี้จะรีวิวอาหารอันโอชะ



เริ่มจากกั้งทอดกระเทียมพริกไทย 2 กิโลทุกอย่างจะจัดแบ่งเป็น 2 จาน



ปู 6 กิโล ขนาดใหญ่ 2 โล ขนาดกลางอีก 4 โล



หอยเชลล์ทาเนยย่างอีก 2 โล



ปลาเก๋าทอดกรอบราดพริก



ปลาเก๋าตัวใหญ่มากๆ สดและเนื้อหวานเป็นที่สุด



ปลากะพง 3 รส



โอยยย...น่าเขกหัวตัวเอง ลืมถ่ายกุ้งอีก 2 กิโล งั้นก็ข้ามไปข้าวผัดกุ้งเลยละกัน



ตามมาติดๆด้วยข้าวผัดปู



เครื่องดื่มพร้อมสรรพ (ซื้อมาเอง) แต่น้ำแข็งขอฟรีจากที่พัก แต่เราก็กันเหนียวซื้อติดมาด้วย อุปกรณ์ทุกอย่าง ถ้วย ชาม Owners Villa มีพร้อม เอาไป 9 คะแนนเดี๋ยวจะบอกตอนหลังว่าเพราะอะไรถึงไม่ให้ 10 เต็ม

บรรยากาศของอาหารมื้อนี้ ดีเยี่ยม แสดงไฟสลัวๆ ริมชายหาด แต่เปิดแอร์เย็นเฉียบทำให้พวกเรามีความสุขมากๆ อยากให้เวลาผ่านไปช้าๆอีกแล้ว





2 มือก็ง้างแงะแทะปู ช้อนส้อมแถบไม่มีความหมายถ้าไม่ได้ตักข้าวเข้าปาก



ช่วงที่เราไปข่าวการเมืองมาทำลายบรรยากาศ ช่วงน้้นนายกอภิสิทธิ์เจรจากับ นปช. จึงเปิดทีวี ทำให้ไม่มีเสียงเพลงมาสร้างความสุนทรีในอารมณ์



พี่สะใภ้อยากร้องคาราโอะเกะ แต่ร้องไม่ได้



นั่งเล่น นั่งคุย นั่งกินจนพุงจะแตกจนดีกพอประมาณ ก็แยกย้ายกันไปนอนบนที่นอนอันแสนนุ่ม



ใครใคร่นั่งดูนอนดูทีวีก็ดูไป มุมนี้เป็นมุมโปรดของพี่สาวเราเลย



แต่พี่ชายเข้ามาโวยวายก่อนไปนอนว่าห้องนอนในส่วนของ Owners อะมีกลิ่นเหมือนส้วมแตก ตอนแรกมาโทษเราใหญ่ว่า กินมากจนถ่ายสะเหม็นเชียว เราก็บอกว่าปล่าวนะ ยังไม่ได้ถ่ายเลยแค่อาบน้ำแล้วก็แปรงฟันเท่านั้น
แต่ทุกคนก็ได้กลิ่นว่ามันเหม็นเหมือนกลิ่นห้องน้ำ จึงเรียกแม่บ้านให้มาพิสูจน์กลิ่น แม่บ้านมาก็บอกว่าได้กลิ่น แล้วก็เอาสเปย์ดับกลิ่นมาฉีด แต่มันก็ไม่หาย คิดว่าเนี่ยคือข้อผิดพลาดอันใหญ่หลวงของที่นี่เลย พวกเราสรุปกันว่าระบบการระบายน้ำของห้อง Owners ไม่ดี เพราะอาบน้ำก็น้ำไม่ค่อยจะระบาย อ่างอาบน้ำก็ปล่อยน้ำไม่ได้ แถมยังมีกลิ่นเหม็นอีก แต่พอเข้ามาอยู่ในห้องนานๆ มันก็ชินพอตอนเช้ากลิ่นก็จางๆ ไป เลยพอทนไหว

ตอนเช้าไม่อยากจะตื่นอีก เราชอบที่นอนของที่นี่เป็นพิเศษมันปรับอุณหภูมิได้อะ ข้างในผ้าห่มอุ่นเชียว แต่ข้างนอกผ้าห่มเย็นเจี๊ยบเลย ชอบๆๆ อยากได้กลับบ้าน



โอย..ไม่ไหวแล้วหลับก่อนนะ แล้วจะมาต่อวันใหม่ให้จบ พระอาทิตย์ยามเช้าจะสวยแค่ไหนรอชมต่อไปนะคะ

มาแล้วๆ ตอนเช้าแล้วไม่อยากรีบตื่น รีบลุกขึ้นไปเปิดม่านตอนตี 4 อยากเห็นทะเล และได้ยินเสียงคลื่นจากที่นอน



พระอาทิตย์ขึ้นแล้วค่ะ









พี่ชายกับพี่สะใภ้ออกมาสูดโอโซนตอนเช้า



คู่นี้รักและดูแลกันดีมาก หยอกล้อกันตลอด เป็นครอบครัวที่อบอุ่นจนลูกโตแล้วก็ยังหวานชื่น





แล้วก็ไปเล่นน้ำทะเลกันอีกรอบ





แม่ก็ไปเล่นกะเค้าด้วย เดินไม่ไหวแต่ใจสู้





ใครๆ มักจะบอกว่าทะเลแถวๆกุยบุรีไม่สวย แต่เราว่ามันก็พอเล่นได้ถึงจะไม่ใสทรายไม่ขาว แต่ก็ยังสวยอยู่



เมื่ออยู่ในทะเลไม่ว่าจะอายุเท่าไหร่ ก็ร่าเริงเหมือนเป็นเด็ก







แต่เราขี้เกียจลงเล่น ได้แต่นั่งดูอยู่ในบ้าน แดดส่องจนต้องปิดม่าน



พี่ชายมาตามไปทานอาหารเช้าแล้ว



มาทานอาหารเช้าพร้อมหน้าพร้อมตากันทุกคน



แม่เจริญอาหารมากๆ



ก็น่ากินแบบนี้นี่เอง







มื้อนี้ X2 เค้ารับผิดชอบ ถ้าไม่รับผิดชอบก็ไม่ไหวแล้วล่ะค่ะ เพราะว่าจากปรานบุรีให้เรามากุยบุรี ไกลออกมาอีกไม่ใช่น้อยๆ แถวๆ Le bayburi ถึงแม้จะไม่มีอาหารเช้า แต่ก็หาทานได้ง่ายกว่าเยอะ นี่ถ้าเราไม่ได้อาหารเช้าต้องถ่อสังขารออกไปกินข้างนอก แต่ถ้ากินในนี้เราต้องจ่ายอีกไม่ใช่น้อยๆ เลย



กินอิ่มแล้วยังมีเวลาเหลือให้เดินเล่น ที่นี่ดีอยู่อย่างจะเช็คเอาท์กี่โมงก็ได้ เราสามารถเช็คเอาท์ได้ตอน 6 โมงเย็นเลย แต่คงอยู่ไม่ถึงเพราะคืนนี้จะไปพักที่บ้านลักษสุภาต่ออีก

แม่กับพี่สาว สวยไม่แพ้กันเลย



พี่ชาย 2 คนขึ้นไปข้างบน ไปมองดูหลังคาและภาพรวมของรีสอร์ท



สระว่ายน้ำส่วนกลาง



บริเวณด้านหลังห้อง owner



ด้านข้างห้องครัว



ที่ pool villa ส่วนตั๊ว ส่วนตัวหน้าห้อง



ส่วนหย่อมหน้าบ้าน สำหรับความเป็นส่วนตัวของ X2 ก็ใช้ได้นะ โดยเฉพาะห้องที่เราพักไม่มีใครมาวุ่นวาย เงียบดี อยู่ริมสุดและติดหาดอีกด้วย




ติดหาดทรายแบบนี้ แต่ว่าเดินลงไปจากบ้านเลยไม่ได้นะคะ ต้องเดินวกกลับไปทางด้านหลัง แล้วเดินลงมีอีกที เพราะว่ามีกำแพงหินกั้นไว้สูงพอประมาณ



เหมือนฝาแฝดไหมคะ เรากะพี่สาวอายุห่างกัน 13 ปี แต่จะแก่แซงหน้าพี่ซะแล้ว



คู่นี้สวีทกันตลอด



จนมีลูก 2 คนแล้วก็ยังไม่วาย แต่ลูกไม่มา 1 คนเพราะฝึกงาน ยัยอิ๊กคือลูกสาวคนโต และเป็นหลานสาวคนโตสุดของตระกูลเรา



นั่งเล่นกันไปนั่งเล่นกันมา ก็หิวกันอีกแล้วค่ะแต่อาหารเมื่อคืนยังไม่หมดเหลืออีกบาน จึงไปอุ่นแล้วทานกันอีกรอบ



พอถึงตอนทานเสร็จ อยากทำความสะอาดให้เค้าหน่อย มีเรื่องขำๆมาให้จดจำนิดนึงเพราะตอนที่พนักงานพาเข้ามา เค้าอธิบายว่ามีเครืองล้างจาน พวกเราช่วยกันหาใหญ่ว่าอยู่ตรงไหนของห้อง แต่หากันจนมั่นใจว่าไม่มีแน่ๆ จึงโทรไปถามว่า

we : จะทำยังไงดีกับถ้วยจานคะ
น้อง x2 : มีเครื่องล้างจานให้ในห้องค่ะ
we : อยู่ตรงไหนอะคะ ทำไมเราหาไม่เจอ
น้อง X2 : ในห้องมีค่ะ
we : ในห้องครัวนี่น่ะเหรอคะ หรือว่าตั้งไว้ข้างนอก
น้อง X2 : ในห้องเลยค่ะ ด้านหลังอะค่ะ
we : งั้น..ยังงี้ดีกว่า ส่งแม่บ้านมาช่วยดูหน่อย ว่าอยู่ตรงไหน

15 นาทีผ่านไป ก็มีน้องผู้ชายมาเคาะประตู แล้วก็ยื่นสก็อตไบร์ทก้บถุงมือล้างจานให้

พวกเรามองหน้ากัน พอเค้าพ้นสายตา กร๊ากกกก แตก กับเครื่องล้างจานของห้อง owner villa จนแทบจุก ทำไมไม่บอกว่าเป็นอุปกรณ์ที่ใช้ล้างจาน แบบนี้เค้าเรียกเครื่องล้างจานเหรอคะ X2

ดังนั้นเลยต้องล้างกันแบบนี้ แล้วคว่ำไว้ จริงแล้วถ้าไม่ล้างก็ได้ปล่อยทิ้งไว้ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร แต่ด้วยจิตสำนึก ไม่อยากให้เค้าว่าเอาได้ว่า กินกันแล้วก็ทิ้งเรี่ยราดเหมือนคนไม่มีวัฒนธรรม



พี่สาวเราอยากได้อันนี้ไปเป็นที่ระลึก แต่เค้าคิดค่าของที่ระลึกกระป๋องละ 60 บาท ใจไม่ปล้ำเลย ราคาห้องก็แพงๆ แต่หวงมินิบาร์ ไม่เหมือนที่พักอื่นๆอีกหลายที่ เด๊๋ยวนี้เค้าไม่หวงให้กินได้ตามสบาย



แล้วก็ได้เวลาต้องย้ายที่พักแล้ว เนื่องจากต้องขับรถไปอีกเกือบ 100 โลกว่าจะถึงหัวหินทำใ ห้อยู่ไม่ถึง 18.00 น.ตามที่มีสิทธิ์

งั้นขออำลา Owner Villa X2 Kuiburi ไปด้วยรูปนี้ค่ะ เสียดายที่ภาพนี้พี่ชายคนโตไม่ได้อยู่ด้วย มัวแต่นอนหลับอยู่อีกห้องเลยไม่มีภาพครอบครัว 4 พี่น้องกับแม่อันเป็นที่รักเลย



สรุปถึงทริปนี้จะไม่ได้สมหวังดั่งที่ตั้งใจที่จะพัก Le bayburi ตั้งแต่แรก การมาพักที่ X2 Kuiburi ก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรมากนัก เพียงแค่เดินทางไกลมากขึ้น และต้องแยกกันไปนอนถึง 3 หลังทำให้ความอบอุ่นลดน้อยลง กิจกรรมบางช่วงมันไม่เหมือนกับอยู่บ้านหลังเดียวกัน แทนที่จะได้นั่งดูทีวีด้วยกันจนดึกดื่น ต้องกลับไปห้องใครห้องมัน แต่ที่ทำให้เรารูัสึกดีคือเหมือนเราได้มาถึงทะเลกันจริง ได้เล่นน้ำ ได้่ว่ายน้ำ ขนาดนอนอยู่ข้างบนยังมองเห็นทะเลเต็ม ดึกๆดื่นๆ มีเสียงคลื่นกระทบฝั่ง มีความสุขมากๆ

แต่โดยรวมก็โอเคแล้วนะคะ ปรับปรุงกลิ่นในห้องด้วยค่ะ และมืออาชีพกว่านี้อีกสักินิด X2 ก็จะอยู่ในใจเราตลอดไป

Create Date : 02 พฤษภาคม 2553		9 comments
Last Update : 7 พฤษภาคม 2553 2:22:46 น.
Counter : 3020 Pageviews.
Share Tweet