-----------------------------------
คำถาม: เวลาเห็น “สุริยคราส” หรือ “จันทรคราส” ต้องละหมาดด้วยหรือ?

คำตอบ:
เวลาเกิดปรากฎการณ์ที่ผิดปกติ ส่วนใหญ่แล้วท่านนบีจะละหมาดเพราะความกลัวต่ออัลลอฮฺครับ (กลัวความโกรธกริ้วของอัลลอฮฺ เช่น ฝนตกหนัก เกิดภัยพิบัติ แล้งจัด เกิดสุริยคราส เกิดจันทรคราส เป็นต้น)

ในกรณีของการละหมาดคุซูฟ (ละหมาดเมื่อเห็นสุริยคราส หรือ จันทรคราส)
ขอสรุปวิธีการจากสายรายงานต่างๆ ในบันทึกของอิมามอัลบุคอรี และมุสลิม ดังนี้ครับ

1. เป็นการละหมาดออกเสียง ที่ไม่มีการอะซาน ไม่มีการอิกอมะฮฺ แต่จะมีการประกาศเรียกคนให้มาละหมาดรวมกันที่มัสยิดว่า “อัศศ่อลาตุ้ลจามิอฺ” (ความหมาย “มาละหมาดรวมกัน”)

2. ละหมาดทั้งหมดเพียง 2 ร่อกะอะฮฺ แต่ละร่อกะอะฮฺ มี 2 รุกูอฺ
หมายความว่า จากปกติ 1 ร่อกะอะฮฺ 1 รุกูอฺ เป็น 1 ร่อกะอะฮฺ 2 รุกูอฺ
(บางสายรายงานระบุว่า 1 ร่อกะอะฮฺ 3 รุกูอฺ แต่นักวิชาการส่วนใหญ่ระบุว่าเป็นฮะดิษชาซ คือฮะดิษที่ค้านกับฮะดิษที่น่าเชื่อถือกว่าจึงไม่ถูกนำมาปฏิบัติ)
-------------------------
[[ขอยกตัวอย่างเสริมดังนี้ครับ]]
เมื่อตักบี้ร อิมามอ่านฟาติฮะฮฺ หลังจากนั้นอาจอ่านอัลบะก่อเราะฮฺ เมื่ออ่านจบ (ทั้งซูเราะฮฺ) ก็รุกูอฺ เมื่อรุกูอฺเสร็จขึ้นมาก็อ่านฟาติฮะฮฺต่อ และอ่านอาลิอิมรอนจนจบ (ทั้งซูเราะฮฺ) แล้วรุกูอฺอีกครั้งขึ้นมา และสุจูด เมื่อขึ้นมาอีกร่อกะอะฮฺก็ทำเช่นเดียวกับร่อกะอะฮฺแรกแต่ให้อ่านซูเราะฮฺที่สั้นกว่าเดิมและใช้เวลาน้อยกว่าเดิม
-------------------------

3. เป็นการละหมาดที่ทุกอิริยาบทใช้ระยะเวลานานในระดับที่สอดคล้องกัน หมายความว่าหากยืนอ่านอัลกุรอ่าน ½ ชม. การรุกูอฺก็ใช้เวลาที่สอดคล้องกับการยืน
ซึ่งในสมัยท่านนบี ท่านนำละหมาดนานมาก นานมากพอที่จะทำให้ศอฮาบะฮฺบางท่านมีอาการ ...

เช่น ในบันทึกของอิมามมุสลิม จากท่านจาบิร (ขออัลลอฮฺพอใจท่าน) กล่าวว่า “ท่านนบีได้ยืนละหมาด(กุซูฟ)นานมากจนหลายคนพากันทรุด”
หรือ จากท่านหญิงอัสมาอฺ (ขออัลลอฮฺพอใจท่าน) ในบันทึกของอิมามอัลบุคอรี และอิมามมุสลิม ที่กล่าวว่า “ท่านนบีได้ยืนละหมาด (กุซูฟ) นานมาก จนฉันเป็นลม ฉันเลยต้องไปเอาน้ำมาไว้ใกล้ตัวเพื่อคอยลูบหน้า ลูบหัว”!!!
ก็จะไม่ทรุดได้อย่างไรครับ ก็ท่านนบีท่านอ่านแบบค่อยเป็นค่อยไปทีละอายะฮฺ และร่อกะอะฮฺแรกท่านอ่าน บะก่อเราะอฺ ในรุกูอฺแรก และ อาลิอิมรอน ในรุกูอฺที่สอง ซึ่งผมคำนวณเล่นๆ ว่าไม่น่าจะต่ำกว่า 2.30 ชม. ในร่อกะอะฮฺ “แรก” ครับท่าน

----------------------------------
แน่นอนผู้ที่จะเกรงกลัวอัลลอฮฺอย่างแท้จริงนั้นคือผู้รู้ (อายะฮฺที่ 28 ซูเราะฮฺ อัลฟาฏิร)
----------------------------------

เกร็ดเสริม
1. สุริยคราสในสมัยท่านนบีเกดขึ้น 2 ครั้ง ครั้งที่มีระบุในฮะดิษ น่าจะป็นครั้งที่ 2 ซึ่งเกิดขึ้นเวลา 8:30 น. ในวันที่ 29 เชาวาล ฮ.ศ.10 ตรงกับเดือน มีนาคม ปี ค.ศ.630 (หรือ พศ.1173 ที่อ้างกันว่าเป็นปีที่พระถังซำจั๋งเดินทางไปชมพูทวีป -ขอแอบนอกเรื่องนิดครับ)
2. สุริยคราส ใช้ในภาษาอาหรับว่า “อัลกุซูฟ” ส่วนจันทรคราส ใช้ว่า “อัลคุซูฟ” ซึ่งคำว่า อัลคุซูฟ หากใช้กับแผ่นดินจะหมายถึง “ธรณีสูบ”
3. การละหมาด “อัลกุซูฟ” หรือ “อัลคุซูฟ” เป็นซุนนะฮฺมุอักกะดะฮฺ (สิ่งที่ควรทำอย่างยิ่งยวด) ตามมติของนักวิชาการส่วนใหญ่ ถึงแม้จะเกิดขึ้นในเวลาที่ห้ามละหมาดก็ตาม และจะมีการละหมาดก็ต่อเมื่อ “ได้เกิดเป็นเหตุการณ์ที่เห็นได้เองด้วยตาเปล่า” (ไม่ใช่ว่าเมฆบัง และรู้จากเพียงการคำนวณอย่างเดียว) การละหมาดสามารถทำได้ทั้งชาย และหญิง ไม่ว่าจะในมัสยิด หรือ ตามลำพังคนเดียวที่บ้าน และควรละหมาดให้นาน อย่างน้อยก็นานพอที่ทุกอย่างจะกลับเป็นปกติ

---------------------------------
วัลลอฮุอะอฺลัม
มุสลิมด้วยความเข้าใจ

Create Date : 11 มีนาคม 2559
Last Update : 11 มีนาคม 2559 19:02:12 น.		0 comments
Counter : 1714 Pageviews.
Share Tweet