เดือนเม.ย. ที่เซี่ยงไฮ้
วันนี้เข้าเดือนพ.ค.แล้ว รู้สึกว่านอกจากงาน ก็คืองาน วันหยุดไปออกกำลังกาย เดินเล่น ดูหนัง ไปเที่ยว ทั้งหมดทั้งปวงทำคนเดียว เจ๋งไม๊ล่ะ เมื่อก่อนขนาดตอนอยู่ม.ปลายจะเข้าห้องน้ำ ยังต้องหาเพื่อนไปด้วย (ไม่รู้ว่าห้องน้ำมันน่ากลัวตรงไหน) ตอนนี้ฉายเดี่ยว ขืนรอมีเพื่อนคงไม่ได้ทำอะไรซักอย่างออกไปเดินเล่น เออ...นี่มันก็ปลายฤดูใบไม้ผลิแล้วนี่นะ อีกไม่กี่วันก็หน้าร้อนแล้ว เลยรีบๆ ถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึก ปีนี้หน้าหนาวยาว จนป่านนี้แล้วอากาศยังเย็นๆ อยู่เลยถ่ายไปเรื่อยๆ ก็เพลินดีเหมือนกัน แต่เอามาลงแค่นี้แล้วกันวันที่29 ทำงานวันสุดท้าย 30 - 4พ.ค. รัฐหยุดให้ประชาชนไปช่วยกันเที่ยวงานWorld Expo เพื่อนคนนึง (ในจำนวนที่มีอยู่น้อยนิด) โทรมาชวนให้ไปกินข้าวที่บ้าน เนื่องในโอกาสวันเปิดงานExpo....แล้วมันเกี่ยวอะไรกับพวกเราล่ะเนี่ย แฟนเค้าท้องโย้ๆ ยังงั้นก็ยังขยันไปเรียนภาษาจีน เดือนหน้าก็กำหนดคลอดแล้ว เลยต้องหยุดเรียน เดี๋ยวไปเกิดลูกในห้องเรียนจะลำบากสาวสามชาติ เพื่อนเป็นตากล้องเลยไม่ค่อยจะมีรูปเพื่อนคนนี้ดูออกไม๊เนี่ยว่าชาติไหนบ้าง.......เดาไม่ออก ลงไปดูเฉลยข้างล่างคนซ้ายท้องแอ้งแม้งคือญี่ปุ่น......หน้าตาบอกเชื้อชาติดีแท้คนขวา.....ดาเอง ไทยร้อยปุงเซ็ง ฮาฮา.......ไม่บอกไม่รู้คนกลาง.......ยังไม่มีคนเดาถูก เกาหลีคร้าบผม........งงล่ะซิ ดาว่าตาโต จมูกโด่ง ผิวคล้ำนิดๆ แบบนี้ หลอกว่าเป็นสาวใต้ ไม่ก็มาเลย์ อินโดฯ คงมีคนเชื่อ เธอเป็นเกาหลีแบบกลายพันธุ์ จับตะเกียบประหลาดๆ ภาษาเกาหลีไม่คล่องเท่าอังกฤษ พ่อแม่โมทนาสาธุไปแล้วอาหารมื้อนั้น มีทั้งญี่ปุ่น เกาหลีปนๆ กัน (ตามแต่ความสามารถจะอำนวย)จานนี้มิโซะราดบนเต้าหู้ มีข้าวโพด คัทซุโอบุชิด้วยมั้ง ไม่แน่ใจ เอาเข้าเตาอบ ออกมาหอมฉุยจานนี้เกาหลี คล้ายๆ กับโอโกโนมิยากิของญี่ปุ่น จำชื่อไม่ได้แล้ว รู้แต่ว่าอร่อย กินไปก็นินทาพิธิเปิดงานไปด้วย นี่มันขนคนทั้งประเทศมาไว้บนเวทีเหรอเนี่ย อ้อ.....พวกญี่ปุ่นเค้าว่าTheme song เนี่ยมันทำนองเดียวกับเพลงญี่ปุ่นเพลงนึง ทางจีนออกมาบอกว่าเค้าได้ขอใช้ (ไม่ได้ก๊อบอย่างที่ใครๆ คิด) กลายเป็นว่าในขณะที่จีนกำลังโปรโมตงานอย่างหน้าดำคร่ำเครียด เรื่องTheme songกลับเป็นโจ๊กของทางญี่ปุ่นไปซะถ้าไม่ดูนาฬิกาก็คงลืมเวลาไปเลย ช่วงเวลาแห่งความสุขมักผ่านไปเร็วเสมอ