ฉลองปีใหม่กับเรื่องตื่นเต้น

จริงๆ การไปโรงพยาบาลคงเป็นเรื่องปกติของหลายๆ คน แต่สำหรับดาแล้วไปโรงพยาบาลในเมืองจีนมันเป็นเรื่องที่น่ากังวลเอามากๆ จะพูดกับหมอรู้เรื่องไม๊ บอกอย่างไปทำอีกอย่าง เพราะจากประสบการณ์ที่ผ่านมา คนจีนไม่ค่อยมีเซนส์เรื่องการเดาความหมาย อย่างคนไทยฟังอาบัง อาซิ้มที่พูดไทยไม่ชัด เรายังฟังรู้เรื่อง ฟังไปเดาไป คนจีนโดยมากไม่เป็นแบบนั้น ยกเว้นจีนที่คลุกคลีกับต่างชาติบ่อยๆ จะมีพัฒนาการการเดาที่ดีขึ้น เช่นจีนที่บริษัทเป็นต้น เรื่องถัดมาก็คือ ความสะอาด ทั้งสถานที่แล้วก็บุคคล แล้วก็เรื่องการบริการ ฯลฯ สรุปก็คือพยายามดูแลร่างกายให้ดีที่สุด เพื่อจะได้ไม่ต้องเข้าโรงพยาบาล แต่จนแล้วจนรอดฟ้าก็ลิขิตให้ได้เข้าโรงพยาบาลจนได้ด้วยเรื่องงี่เง่า ที่ตัวเองยังไม่อยากเชื่อว่าต้องเข้าโรงพยาบาลด้วยเรื่องแบบนี้

เช้าวันที่ 31 ธ.ค. ตื่นมาอาบน้ำสระผมเตรียมไปทำงาน หยิบคอตตอนบัดมาปั่นหู ปั่นไปปั่นมาสำลีที่อยู่ตรงปลายมันหลุดคาอยู่ในรูหู หยิบกระจกมาส่องก็ยังมองไม่เห็น ไม่กล้าเขี่ย กลัวยิ่งเขี่ยมันยิ่งเข้าไปลึก ทำไงล่ะทีนี้ คิดไม่ออก ไปบริษัทก่อน หาคนช่วย

พอไปถึงบริษัทก็รีบแจ้นไปหาเลขาของCEO คนนี้ต้องช่วยได้แน่นอน เพราะว่าCEO เป็นต่างชาติ เค้าต้องจัดการเรื่องพวกนี้ให้กับครอบครัวของเจ้านายอยู่แล้ว และก็จริงอย่างที่คิด พอเล่าปัญหาให้เธอฟัง ก็ได้ชื่อ ที่อยู่ของโรงพยาบาลมาเรียบร้อย อย่างน้อยเจ้านายไปใช้บริการ มาตรฐานคงดีแล้วก็มีบริการสำหรับต่างชาติ ไปเองก็ไม่น่ากังวล คุณเธอยังใจดีช่วยเขียนภาษาจีนกำกับมาให้ด้วย บอกว่าถึงโรงพยาบาลแล้วให้ยื่นใบนี้ให้เจ้าหน้าที่

โรงพยาบาลนี้อยู่เขตเดียวกับบ้านของดา (แต่ไม่เคยไปมาก่อน) พอไปถึงก็ยื่นใบที่คุณเลขาเขียนมาให้เจ้าหน้าที่ คงประมาณว่าเป็นต่างชาติสำลีเกิดไปติดอยู่ในหู เจ้าหน้าที่จัดการไปเรียกเจ้าหน้าที่ที่ดูแลคนไข้ต่างชาติ พูดภาษาอังกฤษได้มาให้ บริการดีมากพาไปทำบัตรผู้ป่วย ฯลฯ จนกระทั่งไปส่งที่หน้าห้องคุณหมอ ดามีหน้าที่เดินตามกับจ่ายตังค์ค่าบัตร ประมาณ 75 บาท


นี่ตอนเข้าคิวทำบัตร ใส่เสื้อกาวน์ คือ เจ้าหน้าที่ที่มาช่วยดาผ่านขั้นตอนโรงพยาบาล




ตอนจ่ายตังค์ รับบัตร






นั่งรอเรียกที่หน้าห้องหมอ เห็นชื่อดาป่าว




คุณหมอก็โอเคค่ะ สำหรับคนไข้ต่างชาติ เค้าก็จะจัดคุณหมอที่ใช้ภาษาอังกฤษได้ให้ เข้าไปถึงคุณหมอก็คีบสำลีเจ้ากรรมออก เสร็จพิธี ไม่มีค่าบริการ สรุปว่าวันนั้นค่าใช้จ่าย 75 บาท แต่ค่าแท็กซี่ไปโรงพยาบาลเกือบพัน

ฉลองวันสุดท้ายของปีด้วยเรื่องแบบนี้ มันเป็นการสะเดาะเคราะห์ให้ปีใหม่หรือเปล่าน้อ

พวกของใช้ส่วนตัวส่วนใหญ่ดาจะซื้อมาให้พอใช้จากไทย ไม่อยากซื้อของที่นี่ใช้เพราะไม่อยากลองผิดลองถูก อย่างคอตตอนบัดนี่อยู่จีนมาห้าปีไม่เคยใช้ของที่นี่เลย แต่ของที่เอามาดันใช้หมดซะก่อน

ยี่ห้อนี้แหละที่ทำให้ต้องไปโรงพยาบาล




จริงๆ นี่เป็นยี่ห้อที่สองแล้ว ยี่ห้อแรกเป็นเหมือนกัน แต่โชคดีดึงเอาสำลีออกมาเองได้ เลยปาทิ้งไปทั้งขวด ด้วยแรงแค้น ซื้ออันใหม่มา ดันแย่ยิ่งกว่าเดิม ก็เลยสาบานกับตัวเองว่าคราวหน้าจะต้องเอาทุกอย่างที่จำเป็นมาจากไทยให้พอใช้ เข็ดแล้วจ้า......

Create Date : 10 มกราคม 2553		1 comments
Last Update : 10 มกราคม 2553 13:57:32 น.
Counter : 837 Pageviews.
Share Tweet