เข้าไปดูรอบหนังบัญเอิญเจอเพื่อนหนุ่มมาเดตกับแฟน โอ๊ยยย แอบช้ำใจ

ไอ้เพื่อนบ้านั่นก็แถมาทัก โชคดีว่าโทรศัพท์เข้าพอดีเลยดึงตัวเองมาจากจุดอึดอัดตรงนั้นได้

กะจะไปเสพความหล่อของพี่ติ๊กให้เต็มที่

เราก็นั่งดู นั่งหัวเราะกับปฏิกิริยาของคนข้างหน้า นั่งซึ้งกับหนังจนใกล้จะจบ จะถึงบทสรุปของเรื่องแล้วว่าคุณผีโผล่มาให้นางเอกเห็นทำไม

ชีก็ดูโทรศัพท์ตลอด แล้วหันมาพูดกับเราแล้วว่าน้าจะมารับแล้ว ออกไปก่อนได้ไหม

อ้าว ไหงตอนแรกบอกตรูว่าไม่มีธุระอะไร ไหงงี้อ่ะ หนังก็ไม่ทันจบ

ชีก็บอกจำเป็นจริงๆ คือเราเข้าใจนะ แต่ว่า ถ้าบอกเราตั้งแต่ตอนแรกอ่ะมันคงไม่เสียเซลฟ์แบบที่นั่งดูในโรงแล้วดูไม่จบ กว่าเราจะหาเวลาวันว่างๆมาดูหนังได้นี่ยากลำบากมากกกกกกกกกกกกก

ถ้าเกรงใจเพื่อนหน่อยปล่อยให้เพื่อนนั่งดูจนจบคนเดียวก็ได้นะ(ขอโทษที่เราเอาแต่ใจ แต่ตอนนั้นคิดงี้จริงๆมันเหวี่ยงมากอ่ะ)

นางก็ชวนยิกๆ พอออกจากโรงแล้วไปซื้อของกัน พอแยกกันดูของ นางก็โทรมาอีกทีว่าหาเราไม่เจอขอกลับก่อนนะ

อ้าวววววววววววววววววววววววววววววว ไหงงี้ฟะ โซนอยู่ติดถึงกันแต่ไม่หากันทิ้งกันไปงี้นะ ทำไมไม่ทิ้งตรูตั้งแต่ในโรงแว๊!


ทีนี้มาอยู่คนเดียวอารมณ์บูดมากกกกก

ต้องระบายออก ใส่หูฟังเปิดเพลงดังๆแล้วไปช็อป

ช็อปแหลกจริงๆ เงินที่อุตส่าห์ทำงานมาทั้งสัปดาห์หายวับในพริบตาด้วยของไร้สาระ เช่นครีมเปลี่ยนสีผม กระโปรง มาสคาร่ายี้ห้อแพงที่หยิบมาไม่ดูราคามานั่งคร่ำครวญตอนหลัง Y____Y



ช่วงทำงาน เครียดๆ เหนื่อย วันหยุดทั้งทีอยากพักผ่อน อยากทำตามใจตัวเองบ้าง แต่พอมาเจออะไรขัดใจมันก็พร้อมเหวี่ยงได้ตลอด

รู้ว่าตัวเองไม่มีเหตุผล แต่ เฮ้อ...

ทีหลังจะไปดูหนังคนเดียวแล้ว ไปดูกับเพื่อนทีไรไม่หนุกทุกที อาจเป็นเพราะเราต้องมาคอยกังวลคนข้างๆด้วย ถ้าเพื่อนไม่หนุกเราก็ไม่หนุกตาม

ไปดูครั้งก่อนคนเดียว ฉายเดี่ยว มีสมาธิดูหนัง จะทำไรก็ทำไม่ต้องคอยกังวลใครดีกว่ากันเยอะเลย :(



ปล. I Miss U รักฉัน อย่าคิดถึงฉัน เป็นหนังที่ดีจริงๆนะ แนะนำให้ดู :)