บล๊อกนี้กว่าจะคลอดใช้เวลานานหน่อยเพราะอยากลงทุกรูป...แต่ก็ไม่สามารถ ก็คัดเท่าที่จำเป็นและย่อรูปให้เล็กกว่าปกติหน่อยเวลาเปิดหน้าบล๊อกจะได้ไม่ช้ามาก.... โจวจวง หรือที่เรียกกันว่า "Venice of the Orient" เมืองที่ได้รับเลือกจาก UNESCO เป็นเมืองแห่งมรดกโลกอีกแห่งหนึ่งเป็นหมู่บ้านเล็กๆ สร้างขึ้นในราชวงศ์หมิงและราชวงศ์ชิงเมื่อประมาณ 900 ปีก่อนถึงเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน แต่หมู่บ้านนี้ก็ยังคงอนุรักษ์วิถีชีวิตเก่าๆ ได้เป็นอย่างดีโจวจวงเป็นเมืองที่อยู่ระหว่างเซี่ยงไฮ้กับซูโจวการเดินทางไปเมืองนี้มีอยู่สองทาง....ทางรถหรือทางเรือ ไม่แนะนำให้ไปให้ทางเรือเพราะใช้เวลานานมากถ้าขึ้นรถบัสให้ไปขึ้นที่คิวรถแถว Shanghai Indoor Stadiumเฉพาะค่ารถไปกลับก็ 150 หยวน ไปถึงโน่นแล้วยังต้องเสียค่าเข้าหมู่บ้านอีกคนละ 100 หยวน เราเลือกซื้อทัวร์ของคนจีนจากแถว Remin Park ประหยัดค่าใช้จ่ายไปแยะ ตึกที่เห็นนี่มีหลายบริษัทให้เลือกก็เดินเช็คและต่อรองราคาเอา ถ้าไปกันหลายคนก็ต่อรองราคาต่อหัวได้อีกเราไปกับเพื่อน 2 คน คนละ 120 หยวนราคานี้นอกจากค่ารถแล้วยังรวมค่าเข้าสถานที่ต่างๆ ด้วยถูกกว่าไปกันเอง 100 กว่าหยวนเสียตรงที่ไกด์พูดได้แต่ภาษาจีน....ภาษาอังกฤษได้แค่ yes, no, ok รถออก 8 โมงเช้า ใช้เวลาเดินทางประมาณ 90 นาทีและกลับถึงเซี่ยงไฮ้ประมาณ 5 โมงเย็นตอนขึ้นรถทุกคนต้องติดเข็มกลัดของทัวร์จะได้ตามตัวกันถูกและไว้ใช้แทนบัตรผ่านในสถานที่ต้องเสียค่าเข้าชมพอไปถึงหมู่บ้าน ไกด์ก็พาเข้าแถวถ่ายรูปที่แรกเราก็งงๆ ว่ามาถ่ายรูปทำไมสักพักไกด์ก็เอาบัตรเข้าหมู่บ้านมาแจกก็เลยรู้ว่าเค้าเอารูปถ่ายเราแสกนไว้หลังบัตรเข้าหมู่บ้านให้เก็บเป็นที่ระลึก จุดแรกที่ไปก็คือบ้านคหบดีเสิ่นบ้านหลังนี้สร้างขึ้นประมาณปี 1742 ในสมัยราชวงศ์ชิงประวัติของเศรษฐีที่เริ่มต้นจากไม่มีอะไร แต่เพราะขยันทำมาหากินจนกระทั่งร่ำรวยและเป็นคนที่ให้ความสำคัญและสนับสนุนเรื่องของการศึกษาบ้านหลังนี้อยู่นอกหมู่บ้านมีพื้นที่กว้างขวางสวนสวย....แต่พอเข้าไปในบ้านเราไม่ค่อยประทับใจเหมือนข้างนอกตรงที่เค้าไม่ได้ปรับปรุงให้น่าสนใจ จากนั้นนั่งรถออกไปอีกไม่ไกลมากรถก็พาไปปล่อยที่หมู่บ้านไฮไลท์ของเมือง ปกติเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบไปเที่ยวกับทัวร์เพราะเราเป็นคนชอบแวะซอกแวะแซกแวะชิมแวะถ่าย(รูป)ไปเรื่อยๆไม่ชอบเดินตามธงต้อยๆ พอมาจอยกับทัวร์ครั้งนี้....โดนประกาศเรียกต้อนเข้ากลุ่มทางไมค์โครโฟนบ่อยมาก ตอนหลังหัวหน้าทัวร์คงเบื่อโฟนเรียกกะเหรี่ยงไม่พูดจีน เลยนัดเวลาเจอกันที่รถเลย หมู่บ้านนี้มีพื้นที่ประมาณครึ่งตารางกิโลเมตรบ้านประมาณ 100 หลังคาเรือนเป็นบ้านที่สร้างในราชวงศ์หมิงและชิงหลายคนคงจำได้ว่าหมู่บ้านนี้เป็นฉากหนึ่งในภาพยนต์เรื่อง Mission Impossible IIITwin Bridge หรือ Shuangqiao สร้างขึ้นในราชวงศ์หมิง ประมาณปี ค.ศ. 1355เป็นสะพานหิน 2 อันเชื่อมทางเดินระหว่าง 2 คลองที่มาเจอกันตรงหัวมุมเสียดายที่ถ่ายมาเห็นแค่สะพานเดียว สะพานนี้ถือเป็นสัญญลักษ์ของโจวจวงเราไปวันธรรมดา นักท่องเที่ยวไม่ค่อยแยะเท่าไร ทางเดินเป็นซอยยาวๆ เลียบไปตามลำคลองเล็กๆ ในหมู่บ้านนี้ไม่ให้ใช้พาหนะอื่นนอกจากเรือ แม้แต่จักรยานหมู่บ้านเล็กๆ แต่ซอยแยกแยะค่ะเดินแล้วก็งงๆ ทำให้หลงได้เหมือนเขาวงกตเดินเลาะไปเรื่อยๆ ตามซอยต่างๆ มีอะไรให้ดูเพลินๆ แยะค่ะ บรรยากาศในเมืองก็เหมือนกับแหล่งท่องเที่ยวทั่วไปที่มีร้านขายของสำหรับนักท่องเที่ยว..... ร้านนี้ขายขนมโก๋ แบบต่างๆ คนขายใช้มีดอีโต้ซอยขนมโก๋ไพ่ได้เร็วมากและแผ่นสวยเท่ากันรองเท้าเย็บด้วยมือราคาไม่แพงคู่ละ 20 หยวนซื้อมาฝากหลานสาวตัวน้อย....อีกอย่างที่มาถึงโจวจวงแล้วต้องไม่พลาดก็คือขาหมูโจวจวง หรือ ว่านซานถีมีแพคใส่ซองฟอล์ยสูญญากาศเก็บกลับไปเป็นของฝากบางคนก็เล่นยืนโซ้ยกันตรงนั้นคนเดียวเป็นขาเห็นมันที่ขา(หมู)แล้วชวนขนลุก เดิมสะพานในหมู่บ้านมีประมาณ 40 แห่ง แต่ก็ผุพังไปตามกาลเวลาตอนนี้เหลืออยู่ประมาณ 13-14 สะพานเราเดินเลาะตามสะพานไปเรื่อยๆ เดินข้ามสะพานไหนก็สวยไปหมดนั่งเรือในแม่น้ำคิดค่าบริการ 1/2 ชั่วโมงลำละ 80 หยวนเห็นคลองเล็กๆ บรรยากาศคล้ายๆ กันก็เลยไม่ได้ลงเรือหลังจากกลับมาแล้วก็มาดูรูปจากคนที่ลงเรือและถ่ายรูปมาก็นึกเสียดายเหมือนกัน.....เพราะคงได้มุมมองที่แตกต่างกับการเดินอยู่บนบกเมืองนี้ไม่ใหญ่เกินไป ทำให้มีเวลาเดินทอดน่องแบบสบายๆเหนื่อยนักก็พักหน่อย....หยุดพักตรงราวสะพานนั่งพักไป ถ่ายรูปไปบ้านคหบดีจางในหมู่บ้านเปิดเป็นพิพิธภัณฑ์ให้คนเข้าไปเยี่ยมชมได้เห็นความเป็นอยู่ของเศรษฐีสมัยก่อนเราชอบบ้านนี้มากกว่าบ้านหลังแรกบ้านหลังนี้สร้างในปี ค.ศ. 1436-1449 ในสมัยราชวงศ์หมิงบ้านหลังนี้มีคลองผ่านในบ้านมีสวนในบ้านถึง 7 แห่งเดินเลาะออกไปทางคลองด้านหลังหมู่บ้านถนนเส้นนี้จะมีร้านอาหารอยู่เกือบทั้งสายริมข้างทางมีแม่ค้าเอาของแห้งมาวางขายไม่ค่อยเห็นมีร้านอาหารแบบสมัยใหม่ให้เห็นเดินเกือบทั้งหมู่บ้านเห็นมีร้านกาแฟ Illy ร้านนี้อยู่แค่ร้านเดียวเป็นร้านอาหารจีนเสียส่วนใหญ่ บางร้านอาจจะมีพวกอาหารฝรั่งแจมบ้างหน้าร้านจะมีพวกผักปลาใส่กะละมังโชว์ให้เห็นว่าของสดจริงๆ เช่นเคยค่ะ....ขอปิดบล๊อกด้วยอาหารมื้อเที่ยงที่โจวจวงทริปนี้เราเลือกนั่งร้านนี้บนระเบียงชั้นบนอาหารมื้อนี้สั่งมามีขาหมูโจวจวง, หมั่นโถวไส้ถั่ว, หอยโข่งผัดพริกแบบเสฉวน, Mapo Totu, ผักบุ้งไฟแดง ทั้งหมดนี้ 178 หยวน Create Date : 15 กันยายน 2552 Last Update : 20 กรกฎาคม 2557 8:59:56 น. 19 comments Counter : 4956 Pageviews. ShareTweet
บล๊อกนี้กว่าจะคลอดใช้เวลานานหน่อยเพราะอยากลงทุกรูป...แต่ก็ไม่สามารถ ก็คัดเท่าที่จำเป็นและย่อรูปให้เล็กกว่าปกติหน่อยเวลาเปิดหน้าบล๊อกจะได้ไม่ช้ามาก.... โจวจวง หรือที่เรียกกันว่า "Venice of the Orient" เมืองที่ได้รับเลือกจาก UNESCO เป็นเมืองแห่งมรดกโลกอีกแห่งหนึ่งเป็นหมู่บ้านเล็กๆ สร้างขึ้นในราชวงศ์หมิงและราชวงศ์ชิงเมื่อประมาณ 900 ปีก่อนถึงเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน แต่หมู่บ้านนี้ก็ยังคงอนุรักษ์วิถีชีวิตเก่าๆ ได้เป็นอย่างดีโจวจวงเป็นเมืองที่อยู่ระหว่างเซี่ยงไฮ้กับซูโจวการเดินทางไปเมืองนี้มีอยู่สองทาง....ทางรถหรือทางเรือ ไม่แนะนำให้ไปให้ทางเรือเพราะใช้เวลานานมากถ้าขึ้นรถบัสให้ไปขึ้นที่คิวรถแถว Shanghai Indoor Stadiumเฉพาะค่ารถไปกลับก็ 150 หยวน ไปถึงโน่นแล้วยังต้องเสียค่าเข้าหมู่บ้านอีกคนละ 100 หยวน เราเลือกซื้อทัวร์ของคนจีนจากแถว Remin Park ประหยัดค่าใช้จ่ายไปแยะ ตึกที่เห็นนี่มีหลายบริษัทให้เลือกก็เดินเช็คและต่อรองราคาเอา ถ้าไปกันหลายคนก็ต่อรองราคาต่อหัวได้อีกเราไปกับเพื่อน 2 คน คนละ 120 หยวนราคานี้นอกจากค่ารถแล้วยังรวมค่าเข้าสถานที่ต่างๆ ด้วยถูกกว่าไปกันเอง 100 กว่าหยวนเสียตรงที่ไกด์พูดได้แต่ภาษาจีน....ภาษาอังกฤษได้แค่ yes, no, ok รถออก 8 โมงเช้า ใช้เวลาเดินทางประมาณ 90 นาทีและกลับถึงเซี่ยงไฮ้ประมาณ 5 โมงเย็นตอนขึ้นรถทุกคนต้องติดเข็มกลัดของทัวร์จะได้ตามตัวกันถูกและไว้ใช้แทนบัตรผ่านในสถานที่ต้องเสียค่าเข้าชมพอไปถึงหมู่บ้าน ไกด์ก็พาเข้าแถวถ่ายรูปที่แรกเราก็งงๆ ว่ามาถ่ายรูปทำไมสักพักไกด์ก็เอาบัตรเข้าหมู่บ้านมาแจกก็เลยรู้ว่าเค้าเอารูปถ่ายเราแสกนไว้หลังบัตรเข้าหมู่บ้านให้เก็บเป็นที่ระลึก จุดแรกที่ไปก็คือบ้านคหบดีเสิ่นบ้านหลังนี้สร้างขึ้นประมาณปี 1742 ในสมัยราชวงศ์ชิงประวัติของเศรษฐีที่เริ่มต้นจากไม่มีอะไร แต่เพราะขยันทำมาหากินจนกระทั่งร่ำรวยและเป็นคนที่ให้ความสำคัญและสนับสนุนเรื่องของการศึกษาบ้านหลังนี้อยู่นอกหมู่บ้านมีพื้นที่กว้างขวางสวนสวย....แต่พอเข้าไปในบ้านเราไม่ค่อยประทับใจเหมือนข้างนอกตรงที่เค้าไม่ได้ปรับปรุงให้น่าสนใจ จากนั้นนั่งรถออกไปอีกไม่ไกลมากรถก็พาไปปล่อยที่หมู่บ้านไฮไลท์ของเมือง ปกติเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบไปเที่ยวกับทัวร์เพราะเราเป็นคนชอบแวะซอกแวะแซกแวะชิมแวะถ่าย(รูป)ไปเรื่อยๆไม่ชอบเดินตามธงต้อยๆ พอมาจอยกับทัวร์ครั้งนี้....โดนประกาศเรียกต้อนเข้ากลุ่มทางไมค์โครโฟนบ่อยมาก ตอนหลังหัวหน้าทัวร์คงเบื่อโฟนเรียกกะเหรี่ยงไม่พูดจีน เลยนัดเวลาเจอกันที่รถเลย หมู่บ้านนี้มีพื้นที่ประมาณครึ่งตารางกิโลเมตรบ้านประมาณ 100 หลังคาเรือนเป็นบ้านที่สร้างในราชวงศ์หมิงและชิงหลายคนคงจำได้ว่าหมู่บ้านนี้เป็นฉากหนึ่งในภาพยนต์เรื่อง Mission Impossible IIITwin Bridge หรือ Shuangqiao สร้างขึ้นในราชวงศ์หมิง ประมาณปี ค.ศ. 1355เป็นสะพานหิน 2 อันเชื่อมทางเดินระหว่าง 2 คลองที่มาเจอกันตรงหัวมุมเสียดายที่ถ่ายมาเห็นแค่สะพานเดียว สะพานนี้ถือเป็นสัญญลักษ์ของโจวจวงเราไปวันธรรมดา นักท่องเที่ยวไม่ค่อยแยะเท่าไร ทางเดินเป็นซอยยาวๆ เลียบไปตามลำคลองเล็กๆ ในหมู่บ้านนี้ไม่ให้ใช้พาหนะอื่นนอกจากเรือ แม้แต่จักรยานหมู่บ้านเล็กๆ แต่ซอยแยกแยะค่ะเดินแล้วก็งงๆ ทำให้หลงได้เหมือนเขาวงกตเดินเลาะไปเรื่อยๆ ตามซอยต่างๆ มีอะไรให้ดูเพลินๆ แยะค่ะ บรรยากาศในเมืองก็เหมือนกับแหล่งท่องเที่ยวทั่วไปที่มีร้านขายของสำหรับนักท่องเที่ยว..... ร้านนี้ขายขนมโก๋ แบบต่างๆ คนขายใช้มีดอีโต้ซอยขนมโก๋ไพ่ได้เร็วมากและแผ่นสวยเท่ากันรองเท้าเย็บด้วยมือราคาไม่แพงคู่ละ 20 หยวนซื้อมาฝากหลานสาวตัวน้อย....อีกอย่างที่มาถึงโจวจวงแล้วต้องไม่พลาดก็คือขาหมูโจวจวง หรือ ว่านซานถีมีแพคใส่ซองฟอล์ยสูญญากาศเก็บกลับไปเป็นของฝากบางคนก็เล่นยืนโซ้ยกันตรงนั้นคนเดียวเป็นขาเห็นมันที่ขา(หมู)แล้วชวนขนลุก เดิมสะพานในหมู่บ้านมีประมาณ 40 แห่ง แต่ก็ผุพังไปตามกาลเวลาตอนนี้เหลืออยู่ประมาณ 13-14 สะพานเราเดินเลาะตามสะพานไปเรื่อยๆ เดินข้ามสะพานไหนก็สวยไปหมดนั่งเรือในแม่น้ำคิดค่าบริการ 1/2 ชั่วโมงลำละ 80 หยวนเห็นคลองเล็กๆ บรรยากาศคล้ายๆ กันก็เลยไม่ได้ลงเรือหลังจากกลับมาแล้วก็มาดูรูปจากคนที่ลงเรือและถ่ายรูปมาก็นึกเสียดายเหมือนกัน.....เพราะคงได้มุมมองที่แตกต่างกับการเดินอยู่บนบกเมืองนี้ไม่ใหญ่เกินไป ทำให้มีเวลาเดินทอดน่องแบบสบายๆเหนื่อยนักก็พักหน่อย....หยุดพักตรงราวสะพานนั่งพักไป ถ่ายรูปไปบ้านคหบดีจางในหมู่บ้านเปิดเป็นพิพิธภัณฑ์ให้คนเข้าไปเยี่ยมชมได้เห็นความเป็นอยู่ของเศรษฐีสมัยก่อนเราชอบบ้านนี้มากกว่าบ้านหลังแรกบ้านหลังนี้สร้างในปี ค.ศ. 1436-1449 ในสมัยราชวงศ์หมิงบ้านหลังนี้มีคลองผ่านในบ้านมีสวนในบ้านถึง 7 แห่งเดินเลาะออกไปทางคลองด้านหลังหมู่บ้านถนนเส้นนี้จะมีร้านอาหารอยู่เกือบทั้งสายริมข้างทางมีแม่ค้าเอาของแห้งมาวางขายไม่ค่อยเห็นมีร้านอาหารแบบสมัยใหม่ให้เห็นเดินเกือบทั้งหมู่บ้านเห็นมีร้านกาแฟ Illy ร้านนี้อยู่แค่ร้านเดียวเป็นร้านอาหารจีนเสียส่วนใหญ่ บางร้านอาจจะมีพวกอาหารฝรั่งแจมบ้างหน้าร้านจะมีพวกผักปลาใส่กะละมังโชว์ให้เห็นว่าของสดจริงๆ เช่นเคยค่ะ....ขอปิดบล๊อกด้วยอาหารมื้อเที่ยงที่โจวจวงทริปนี้เราเลือกนั่งร้านนี้บนระเบียงชั้นบนอาหารมื้อนี้สั่งมามีขาหมูโจวจวง, หมั่นโถวไส้ถั่ว, หอยโข่งผัดพริกแบบเสฉวน, Mapo Totu, ผักบุ้งไฟแดง ทั้งหมดนี้ 178 หยวน
บล๊อกนี้กว่าจะคลอดใช้เวลานานหน่อย
โจวจวง หรือที่เรียกกันว่า "Venice of the Orient" 
รถออก 8 โมงเช้า ใช้เวลาเดินทางประมาณ 90 นาที
จุดแรกที่ไปก็คือบ้านคหบดีเสิ่น
ปกติเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบไปเที่ยวกับทัวร์
หมู่บ้านนี้มีพื้นที่ประมาณครึ่งตารางกิโลเมตร
บรรยากาศในเมืองก็เหมือนกับแหล่งท่องเที่ยวทั่วไป
เช่นเคยค่ะ....ขอปิดบล๊อกด้วยอาหารมื้อเที่ยงที่โจวจวง
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 325 คน [
รีวิวร้านอาหารในบล๊อกนี้เป็นความเห็นส่วนตัว ไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียกับทางร้าน สำหรับคนที่ไปมาชอบไม่ชอบอย่างไร มาเม้นท์ให้ความเห็นได้ แต่กรุณาใช้คำที่สุภาพ
รีวิวอาหารจีนปักกิ่งโบราณ
ดูรูปเที่ยวเพลิน ๆ มาเจอขาหมูในจาน นางฟ้าต้องกลืนน้ำลายค่ะ
ขาหมูมันเยอะ ๆที่น่ะของโปรด...
เต้าหู้ผัดพริกก็น่ากิน ไว้ต้องหาทำกินตามบ้างแล้วค่ะ...