เซี่ยงไฮ้ตอนที่ 1 - บทนำ
เซี่ยงไฮ้ตอนที่ 2 - Dong Tai Lu




ข้ามถนนไปฝั่งตรงข้ามของ Dong Tai Lu จะเป็นตลาดต้นไม้กับตลาดนก
ถนนกำลังขุดปรับปรุงเดินลำบาก
เราก็เลยเดินผ่านไปไม่ได้แวะเข้าไปสำรวจ
เพราะตั้งใจว่าจะกางแผนที่เดินไปมัสยิดเซียวเทาหยวน(Xinataoyuan)
ที่เป็นมัสยิดที่ใหญ่ที่สุดในเซี่ยงไฮ้
แล้วเดินต่อไปอวี้หยวนหรือสวนอวี้ที่อยู่ไม่ไกลกัน













ระหว่างทางก็แวะดูโน่นดูนี่ไปตามประสาเที่ยวแบบสบายๆ
....นี่เป็นขนมประมาณเบเกอรี่ที่เป็นขนมเกาหลี
ที่เมืองจีนคลั่งไคล้อะไรที่เป็นเกาหลีมานานกว่าบ้านเรา
เพราะมีคนเกาหลีเข้ามาอยู่ในเมืองจีนแยะทีเดียว
มีดงเกาหลีใหญ่ๆ อยู่ทั่วไปหมด
ขนมร้านนี้ท่าทางจะขายดี เพราะเห็นทำอยู่ตลอด
ขนมหลายอย่างขายจนเกลี้ยงถาด
พอดีเราไม่ชอบกินขนมพวกนี้ก็เลยเดินผ่านไป













บริเวณรอบๆ กำลังสร้างตึก ปรับปรุงถนนเดินลำบากมาก
แผนที่ที่ใช้ก็เป็นแผนที่ที่แจกมาจากสนามบินกับที่มาจากหนังสือนำเที่ยว
พลิกหลังกลับหน้าตีลังกาดูยังง๊ายก็ยังงงมากๆ
แต่เพื่อไม่ให้เสียโอกาสระหว่างเดินหาจุดหมาย
ก็ซอกแซกเข้าซอยเล็กซอยน้อยไปเรื่อย
สนุกไปอีกแบบ....














เดินไปเดินมา โผล่มาที่วัดแห่งหนึ่งอยู่ในซอย
เรียกกันว่า "วัดขงจื้อ"
เป็นวัดที่สร้างตั้งแต่ศตวรรษที่ 13
เก็บค่าเข้าชมภายในวัดคนละ 10 หยวน
เราชะโงกเข้าไปดูนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้แวะเข้าไป














แถวนี้ที่เรียก Old Town
แถบนี้ยังจะเป็นบ้านเก่าที่เรียกว่า Longtang
เป็นบ้านในซอยเล็กซอยน้อยที่ใช้พื้นที่ส่วนกลางร่วมกัน
เหมือนกับ Hutong ที่ปักกิ่ง
เท่าที่สังเกตุเอาเอง
บ้านของเซี่ยงไฮ้จะสร้างมีดีไซน์แบบฝรั่งเศษ
สูง 2-3 ชั้น ที่สร้างกันมาตั้งแต่ ค.ศ.1920
แต่บ้าน Hutong ของปักกิ่ง
จะสร้างแบบง่ายๆ ชั้นเดียว และมีอายุนานกว่า Longtang ของเซี่ยงไฮ้















ดูจากแผนที่ เป้าหมายที่เราต้องการจะไปไม่ไกลจากตรงนี้เท่าไร
สอบถามทางจากชาวบ้านในซอยแถวนั้น
ไม่ค่อยได้ความเท่าไร
เพราะคนท้องถิ่นเซี่ยงไฮ้จริงๆ จะะพูดภาษาเซี่ยงไฮ้
ซึ่งต่างจากภาษาจีนกลาง














ดีนะที่เราเดินเข้าไปตอนบ่ายแก่ๆ แล้ว
ไม่ต้องคอยระวังน้ำหยดลงหัวแหมะ..แหมะ...














อยากกินไก่ก็เชือดไก่ต้มไก่ถอนขนกันตรงนั้น
มีรถเข็นขายของกินเข็นขายในชุมชน













ตอนที่ไปใกล้เทศกาลไหว้บะจ่าง
คุณลุงคนนี้กำลังต้มบะจ่างเสร็จใหม่ๆ
ไม่รู้ว่าต้มขายหรือต้มไว้สำหรับกินเอง














ถึงยังไม่รู้ว่าจุดหมายที่ตั้งใจจะไปใกล้ถึงหรือยัง
แต่ก็ยังเอ้อระเหยเดินดูโน่นดูนี่ไปเรื่อยๆ เพลินดี













ความที่พอหลงเข้าไปแล้วเป็นซอกเล็กซอกน้อยเต็มไปหมด
ยิ่งเดินก็เหมือนเขาวงกต
ถามทางก็ไม่ได้ความ
เลยเริ่มใช้วิธีสังเกตุ...
มีชาวบ้านที่เป็นเป้าหมายน่าสงสัยเดินไปทางไหนก็เดินตามไป
อ้าว...เค้าเดินเข้าบ้านในซอยตันก็บ่อย
เรียกว่าเดินจนหมดแรงก็ไปไม่ถึงไหนสักที
รอบล๊อกต่อไปนะคะว่าตกลงเราได้ไปไหนต่อ...

Create Date : 07 มิถุนายน 2552
Last Update : 25 สิงหาคม 2552 14:34:34 น.		18 comments
Counter : 2200 Pageviews.
Share Tweet