Bloggang.com : นราเกตต์ : คู่อริรัก นิยายชุด โรงเตี๊ยมอลเวง (มากกว่ารัก)

คู่อริรัก นิยายชุด โรงเตี๊ยมอลเวง (มากกว่ารัก)

มารีวิวต่อจากเมื่อวานนี้ค่ะ คู่อริรัก น่าจะเป็นเรื่องปิดท้ายของหนังสือชุดนี้ โรงเตี๊ยมอลเวง เมื่อตัวเจ้าของโรงเตี๊ยมเองก็ต้องออกเรือนแต่งงานเหมือนกัน แถมเป็นการแต่งงานที่ไม่ได้เต็มใจสักนิด

คู่อริรัก เล่ม 1 ชุด โรงเตี๊ยมอลเวง
โดย เตี่ยนซิน / พวงหยก แปล
จำนวน 216 หน้า

เรื่องย่อ

'หลงอู๋ซวง' เฝ้ารอวันที่จะได้จัดงานชุมนุมนักชิมดั่งที่ใฝ่ฝัน เครื่องปรุงเลิศรสที่สรรหาปล้นมาตลอดหลายปีก็เพื่อวันนี้ แต่แล้ว ข้าวไข่มุก อันล้ำค่าที่นางใช้เวลาถึงสามปีคิดค้นขึ้นก็ถูก 'กงซุนหมิงเต๋อ' เสนาบดีคู่ปรับรับคำสั่งจากฮ่องเต้ให้มากว้านเอาข้าวของนางไปเป็นเครื่องบรรณาการ งานนี้นางจึงแค้นเสียยิ่งกว่าแค้น ทำอย่างไรก็ต้องไปทวงข้าวคืนให้ได้

ความรู้สึกหลังอ่าน

เล่มแรกว่าด้วยการทวงข้าวไข่มุกของหลงอู๋ซวง การเผยชาติกำเนิดที่ผู้เขียนเก็บงำมาตลอดทั้งชุด ว่านางนั้นไม่ธรรมดา แต่สำหรับคนอ่านก็พอจะเดาออกได้แต่แรกแล้วว่านางเอกเป็นใคร เพราะแซ่ 'หลง' ก็พอจะบ่งบอกอยู่เป็นนัยๆ (แม้ไม่ได้ใช้ อ้ายซินเจียหลอ ก็เถอะ)

พอได้อ่านเล่มนี้ก็เข้าใจทันทีว่าทำไมในดวงใจบ่มรัก ตระกูลของเปาหมั่นอี้ถึงไม่ถูกประหาร ที่แท้ฮ่องเต้ก็แสนจะกลัวนางเอกเราหัวหดอย่างกับอะไรดี เธอใหญ่ปานนั้น แล้วการทวงข้าวอันน่าปวดหัวก็ดำเนินไปจนที่สุดเมื่อข้าวกลายเป็นเครื่องบรรณาการและถูกส่งเข้าวังแล้ว ปล้นก็ปล้นไม่ได้ ทางเดียวที่จะได้คืนมาก็คือต้องให้ฮ่องเต้พระราชทานเป็นรางวัลให้เท่านั้น

แต่ถ้าไม่มีเหตุอยู่ดีๆ ก็พระราชทานไม่ได้ ท้ายสุดเมื่อจนมุก ข้าวไข่มุกก็เลยต้องกลายเป็น ของขวัญสมรสพระราชทาน...ไหนจะแก้ปัญหาเรื่องข้าวไหนจะแก้ปัญหาเรื่องหาคนมาจัดการหลงอู๋ซวง เหมือนยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว ฮ่องเต้แสนปรีดา...

ส่วนนางเอกเราโกรธแสนจะโกรธ แถมยังถูกคนสนิทหักหลังเอาดื้อๆ ครึ่งแรกนี้เริ่มเห็นใจหลงอู๋ซวงขึ้นมาแล้ว คิดว่าคาแรคเตอร์ซอฟลงกว่าตอนเป็นตัวประกอบในเรื่องอื่นๆ มาก คือไม่ร้าย ไม่ยั่ว ไม่ชั่วเท่า ความน่าหมั่นไส้ลดลงไปหลายส่วน แต่ที่น่าโมโหกว่ากลับเป็นพระเอกค่ะ น่าโมโหมาก ๆ ว่าไปแล้วที่นางเอกหัวเสียนั้นก็ไม่ผิดหรอก คนอ่านเข้าใจดีทีเดียว

คู่อริรัก เล่ม 2 ชุด โรงเตี๊ยมอลเวง (เล่มจบ)
โดย เตี่ยนซิน / พวงหยก แปล
จำนวน 184 หน้า

เรื่องย่อ

เล่มแรกจบลงตรงทั้งคู่แต่งงานกัน ส่วนเล่มสองเป็นเรื่องหลังชีวิตแต่งงานของทั้งคู่ มีการสืบคดีหลายคดี แถมชีวิตแต่งงานที่เริ่มแบบรุ่งริ่ง ก็ค่อยๆ ร่อแร่ลงเรื่อย ๆ

ความรู้สึกหลังอ่าน

เห็นใจ หลงอู๋ซวง มากกกกกกกกกกก.... คู่อริรักกลับกลายเป็นนิยายรักหวานซึ้ง นางเอกน่าสงสารเป็นที่สุด พระเอกนิสัยไม่ดี กำราบนางเอกจนชีปางตาย แถมยังไม่ดูดำดูดี งือๆๆ อ่านไปก่นด่าพระเอกไป ข้อดีอย่างเดียวของนิยายเรื่องนี้คือ บทจรรโลงโลก มีหลายฉากแถมยังดุเด็ดเผ็ดมัน อุ๊ย...

(รู้นะว่าคิดอะไร หวือหวาไม่เท่าโรมานซ์หรอก) แต่นอกนั้นพระเอกมัน...น่าสับเป็นอาหารแมวสักหมื่นชิ้น

ผู้ชายอะไร งือๆ

หมดเมนต์เท่านี้ ได้เรื่อง คู่วิวาห์พาป่วน มาแล้ว ท่าทางกุ๊กกิ๊กเดี๋ยวจะอ่านเปลี่ยนบรรยากาศ ชั้นต้องการน้ำตาล ไม่ใช่น้ำตา อ่านแล้วไม่เอาซึ้ง อยากได้ฮาๆ เฟ้ย

เป็นยังไงจะมาเล่าอีกทีค่ะ

Create Date : 31 ตุลาคม 2552

Last Update : 1 พฤศจิกายน 2552 13:22:40 น.

3 comments

Counter : 8835 Pageviews.

ชอบมากๆๆเลย

หนุกดี

ชอบทุกเล่ม มุกตอนเลย ของโรงเตี๊ยมอลเวง เนี้ยะ

นางเอก ทำปวดหัวได้ใจจริงๆๆ

โดย: หนึ่ง IP: 192.168.200.9, 58.9.199.8 วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:17:30:12 น.

ชอบนิยายของเตี่ยนซินค่ะ ชุดโรงเตี๊ยมอลเวงสนุกได้ใจมาก รองจากชุดสาวงามสะคราญโฉม อิอิ

โดย: xiaoshuzi IP: 118.174.23.181 วันที่: 7 มิถุนายน 2553 เวลา:1:03:10 น.

เราชอบนิยายของเตี่ยนซินเหมือนกัน เริ่มติดตามจากคุ๊กกี้หน่ะค่ะ แต่พอมาอ่านมากกว่ารัก เราเริ่มรู้สึกว่าเตี่ยนซินให้ความสำคัญกับตัวเอกเพียงหนึ่งเดียวของชุดนั้นๆ มากจนเกินพอดี อย่างเช่นเรื่องดวงใจบ่มรักก็ยกแม่นางหลงอู๋ซวงซะแบบเวอร์มากไป จริงๆ น่าจะให้ความสำคัญกับนางเอกมากกว่า ไม่รู้นะตามความคิดเราาเฉยๆ จ้ะ แต่ยังไงยังชอบมากกว่ารักอยู่ มีเก็บทุกเล่มเลย ^^

โดย: ting IP: 192.168.0.32, 58.137.55.42 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:15:25:12 น.