อากาศร้อนอย่างนี้ ใครๆ ก็อยากได้น้ำเย็นๆ โดยเฉพาะจากน้ำแข็งมาแก้กระหาย แต่จะรู้กันหรือไม่ว่า น้ำแข็งที่เราบริโภคนอกบ้านทุกวันนี้ใช้น้ำอะไรมาผลิต

คำตอบคือ “น้ำประปา”

ข้อมูลจากการประปานครหลวง (กปน.) แจ้งว่า

โรงงานทำน้ำแข็งส่วนใหญ่ในปัจจุบันใช้น้ำประปาเป็นวัตถุดิบในการผลิตน้ำแข็ง ซึ่งจะแบ่งออกเป็น 2 ชนิด ชนิดที่เป็น น้ำแข็งซอง หรือที่เป็นก้อนขนาดใหญ่ นำมาทุบให้เล็กลงเพื่อใส่เครื่องบดใส่ถุงพลาสติกขาวๆ ไปจำหน่ายต่อ ชนิดนี้เหมาะสำหรับแช่ของสด หรือบางครั้งทั้งแช่อาหาร แช่น้ำขวด รวมทั้งใส่แก้วบริการลูกค้า ส่วนอีกชนิดเป็น น้ำแข็งหลอดสำเร็จรูป ออกจากเครื่อง บรรจุใส่ถุงพร้อมจำหน่าย

ในการจัดส่งนั้นแม้โรงงานผลิตหลายแห่งมีมาตรฐานการขนส่งที่สะอาดน่าเชื่อถือ แต่ยังมีอีกจำนวนมากที่ใส่รถบรรทุกคลุมด้วยผ้าใบพร้อมกับมีพนักงานยืนคุมบ้าง นั่งทับบนน้ำแข็งบ้าง นี่ยังไม่ต้องเข้าไปดูถึงกรรมวิธีการผลิตน้ำแข็งในโรงงาน ที่เป็นที่ทำให้น้ำแข็งเกิดการปนเปื้อนได้ง่าย ด้วยเหตุที่กล่าวมานี้เอง น้ำแข็งส่วนใหญ่จึงมีคุณภาพน่าเป็นห่วง

สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา (อย.) ได้กำหนดในประกาศกระทรวงสาธารณสุข เรื่องน้ำแข็ง ว่า

จะต้องไม่ให้พบเชื้ออีโคไล และเชื้อจุลินทรีย์ที่ก่อให้เกิดโรค ทั้งยังกำหนดคุณสมบัติด้านกายภาพและเคมี เนื่องจากน้ำแข็งซองและน้ำแข็งหลอดมีโอกาสปนเปื้อนอันตรายทางกายภาพระหว่างผลิต รวมถึงหลักเกณฑ์ในการดูแลอุปกรณ์ กระบวนการผลิต การล้างทำความสะอาด สุขลักษณะของคนที่ทำงานควบคุมการผลิต ฯลฯ

จากการสำรวจของ อย. พบว่า

ทั้งน้ำแข็งซองและน้ำแข็งหลอด มักมีการปนเปื้อนจากเชื้อจุลินทรีย์ เช่น โคลีฟอร์ม อีโคไล ซึ่งเป็นจุลินทรีย์ที่ปนเปื้อนมาจากสิ่งปฏิกูล ส่วนใหญ่ปนเปื้อนจากผู้ปฏิบัติงานที่สัมผัสกับน้ำแข็งโดยตรง หรือจากการขนส่ง นอกจากนี้ถุงใส่น้ำแข็งที่มักจะใช้แล้วนำกลับมาใช้อีกจนกว่าจะขาด ฯลฯ ซึ่งเมื่อเชื้อโรคเหล่านี้เข้าสู่ร่างกายและเติบโตแข็งแรงขึ้นก็จะสร้างสารพิษทำอันตรายต่อผู้บริโภคได้อย่างรุนแรง เช่น ทำให้ท้องเสีย ฯลฯ