Bloggang.com : ma-fia2009 : 38 weeks 5 day ประสบการณ์ผ่าคลอด เจ้าเอย

38 weeks 5 day ประสบการณ์ผ่าคลอด เจ้าเอย

หลังจากที่แม่ตัดสินใจ ผ่าคลอดหนู
แม่ก็นั่งนับวันรอให้ถึงวันที่จะได้เจอหน้ากัน
เช้าวันพฤหัสบดีที่ 15 เมษายน 2553
แม่ตื่น ตีห้า เพื่ออาบน้ำ แต่งตัวเตรียมพร้อม
พ่อหนูจุดธูป ไหว้พระที่บ้านด้วยนะ คงขอพรให้คลอดหนูออกมาแข็งแรง
แม่ กับพ่อ ออกจากบ้าน แวะซื้อพวงมาลัย นำไปไหว้ ศาลพระภูมิ เจ้าที่
พอไหว้ขอพรเรียบร้อย
7.00 ก็ตรงไปยืนบัตรที่ชั้น 4 เพื่อแจ้งผ่าคลอด
พยาบาล ก็นำรถเข็นมาพาแม่ ไปห้องพักเพื่อเตรียมตัว พ่อเดินตามไปกลับแม่ไม่ห่างแม่รู้สึกอุ่นใจจัง
ห้องพักเราเลขห้อง 605 เป็นห้อง VIP เพราะห้องเดียวเต็ม แม่ไม่ยากนอนชั้นอื่น ยากนอนชั้นเดียวกลับหนู แม่เลยอัปเกรดห้อง และห้องนี่อยู่ตรงข้ามห้อง เนอสเซอรี่ พอดี
แม่เปลี่ยนเสื้อผ้า เป็นชุดโรงพยาบาล แล้วก็มีพยาบาลมาเจาะสายน้ำเกลือ
และผู้ช่วยพยาบาลก็มา โกนขน และสวนก้น พอเสร็จกิจเรียบร้อย แม่นอนรอรถเข็นมารับไปห้องผ่าตัดไม่ถึง 5 นาทีเรียกได้ว่าแทบไม่มีเวลาเตรียมใจเลยก็ว่าได้
พ่อตั้งใจเข้าไปถ่ายรูปหนู แต่เค้าไม่ให้เอากล้องเข้าไป เพราะกลัวมีเชื้อโรค แม่แอบเสียดายที่ไม่ได้ถ่ายรูปครอบครัวในนาทีแรกทีหนูคลอดออกมา อยู่เหมือนกัน
พอเข้าไปที่ห้องผ่าตัด แม่แอบมองไปรอบๆห้อง แล้วคิดว่านี่หรอห้องผ่าตัด มันเป็นครั้งแรกของแม่เลยลูก พอคุณหมอวิสัญญี และผู้ช่วยให้แม่นอนตะแคงเพื่อฉีดยา บ็อคหลัง ถึงเวลานี้แม่เริ่มตื่นเต้นแล้วล่ะ ฉีดยาบ็อคหลังแม่ไม่เจ็บเลย เจ็บที่หน้าอกตอนโดนจับงอตัวมากกว่า เพราะท้องมันใหญ่ เวลางอตัวเลยรู้สึกเจ็บ แต่แม่พยายามอดทน ให้หมอฉีดให้เสร็จเร็วๆ
พอหมอฉีดเสร็จแม่เริ่มชาที่ขาขวาก่อนเลยรู้สึกถึงตัวยามันวิ่งชาไปมาที่ขา
และขึ้นมาที่ท้องถึงอก คุณหมอหยิกที่หัวไหลแม่ แล้วหยิกที่ท้องถามว่าเจ็บเท่ากันไหม แม่ก็ว่ายังเจ็บน่ะ แต่น้อยกว่า แม่เริ่มรู้สึกเหมือนจะอ๊วก แต่ยังพอทนได้ พยาบาลเอาสายอ๊อกซิเจนมาใส่ให้ ทำให้แม่รู้สึกดีขึ้น
แล้วพ่อ ก็เข้ามานั่งจับมือแม่ แต่พ่อไม่ชอบกลิ่นในห้องผ่าตัด พ่อหนูรู้สึกไม่สบายตัว เหมือนจะเป็นลม แม่สงสารพ่อ และเห็นความพยายามที่พ่อมีให้แม่
ที่จะมาอยู่เป็นเพื่อน ทั้งๆที่พ่อกลัวเลือด และเข็มฉีดยามาก แม่เลยให้พ่อออกไปรอแม่ด้านนอกห้อง และย่ำให้อยู่รอดูหนูตอนที่เค้าพาหนูออกไป
คุณหมอ สุภัทรา ก็เข้ามาถึงทักทายแม่นิดหน่อย แล้วคุณหมอก็ลงมือผ่าเลย
แม่ก็ไม่รู้ว่าหมอผ่าตอนไหน รู้อีกที่คุณหมอบอกเจอน้องแล้วนะ
กำลังจะเอาน้องออกมา สักพักผู้ช่วยก็กดท้องแม่ ดันหนูออกมา แม่รู้สึกว่าตอนที่หนูกำลังจะออกมา หนูทีบขาในท้องแม่ด้วย หมอผ่าเร้วมากลูกไม่ถึง 5นาที หนูก็ออกมาแล้วลูก หนูคลอดเวลา 08.56 หนัก 3370 กรัม ยาว 51 ซ.ม และร้องเก่งมาก คุณหมอบอกว่าหนูไขเยอะมาก สงสัยแม่จะชอบกินขนมปัง แม่ไม่รู้ว่าเกี่ยวกันไหม แต่แม่ก็ชอบกินจริงๆแหละ อิอิ
ผู้ช่วย นำหนูมาเช็ดตัว แม่มองดูหนู นาทีนั้นแม่ได้แต่มอง ไม่พูด ไม่ถามอะไรทั้งนั้น มองดูหนูตัวแดงๆ นอนร้องที่โดนเช็ดตัวอยู่ แล้วผู้ช่วยก็อุ้มหนูมาให้แม่ดู เพศว่าเป็นผู้หญิงนะ และให้ดูป้ายชื่อหนูที่ ข้อเท้าว่าชื่อถูกต้อง หนูเป็นลูกสาวแม่ แล้วแม่ก็หอมแก้มหนู แม่รู้สึกหนูตัวอุ่นมาก แม่ดูหน้าหนูแล้วรู้สึกว่าหนูหน้าเหมือนแม่จัง หนูหน้ากลม ปากแดง ตัวแดง แล้วเค้าก็เอาหนูออกไปตรวจต่อ แม่ได้ยินคุณหมอ บอกว่าอย่าลืมแวะให้คุณพ่อดูด้วยนะคุณพ่อรอหนูอยู่ที่หน้าห้อง แล้วคุณหมอก็ฉีดยาให้แม่นอนหลับพัก แม่จำได้ว่าแม่หลับๆตื่นๆ อยู่ 2 ชั่วโมงในห้องรอดูอาการ พอ 11.00โมงกว่า แม่ก็ได้ขึ้นมาที่ห้องพัก ก่อนเข้าห้องพักแม่แวะดูหนูด้วย หนูอยู่ในตู้อบ หนูคงกำลังตกใจที่ถูกเอาออกมาจากท้องแม่ซินะ ข้างนอกมันสว่างหนูคงยังไม่ชิน พอเปิดห้องพักเข้าไป คุณตา คุณยาย และ พ่อ รอแม่ อยู่ที่ห้องพักแล้ว ทุกคนเห็นหนูกันมดแล้ว บอกหนูนอนร้องไห้เยอะมาก คุณยายบอกว่าหน้าเหมือนแม่เลย พ่อถ่ายรูปหนูมาให้แม่ดู แต่มันไกลแม่มองหนูไม่ชัด พอบ่ายๆ คุณยายทวด ตาโรจน์ ยายอ้อย และลุงเก๋มาเยี่ยมแม่ ทุกคนไปได้เห็นหนูในตู้อบแล้ว บอกหนูตัวใหญ่จัง อยู่ในท้องแม่มาได้ยังไง
พอ 6โมงเย็น พยาบาลห้องเนอสเซอรี่ พาหนูมาหาแม่กับพ่อ ให้แม่ดูเท้า ดูมือ ว่าหนูมีนิ้วมือครบ ไม่ขาดไม่เกิน และดูป้าบชื่อด้วย พยาบาลให้หนูอยู่กลับพ่อ แม่ได้ 1 ชั่วโมง แม่ยังอุ้มหนูไม่ได้ พ่อเลยได้อุ้มหนูคนแรกเลย พ่อดูตื่นเต็นมาก ที่ได้อุ้มหนู
พ่อบอกว่า หนูมีภาวะน้ำตาลน้อย คุณหมอต้องเติมน้ำตาลให้หนู แต่ไม่มีปัญหาอะไรแล้ว
เราอยู่โรงพยาบาลกัน 3 วัน 2 คืน ก็กลับบ้านได้ แม่เจ็บแผลผ่า 2 วันแรก เวลานอนแล้วต้องลุกนั่งจะลำบากมาก
แต่แม่ก็พยายามพลิกตัวไปมาในวันแรกบ่อยๆ และวันที่ 2 แม่ก็ลุกจากเตียงแต่เช้า นั่งเล่น รอเวลาไปให้นมหนู พอวันที่ 3 แม่ก็เริ่มเจ็บแผลน้อยลง เราเลยได้กลับบ้านกันในวันที่ 3
กลับบ้านเรากันนะลูก เจ้าเอย

Create Date : 24 เมษายน 2553

Last Update : 27 เมษายน 2553 16:00:14 น.

3 comments

Counter : 914 Pageviews.

แสดงความยินดีด้วยนะคะ ขอให้คุณลูกและคุณแม่แข็งแรงกันทั้งคู่นะคะ

โดย: Dikie

วันที่: 26 เมษายน 2553 เวลา:4:00:45 น.

ขอให้คุณแม่แข็งแรงเร็วๆนะคะ ให้น้องเอยเป็นเด็กเลี้ยงง่ายด้วยค่ะ ยินดีด้วยนะค๊า

โดย: Oujang

วันที่: 26 เมษายน 2553 เวลา:11:01:16 น.

แสดงความยินดีด้วยนะค่ะ น้องเอยน่ารักน่าชังมากๆเลยค่ะ ขอให้สุขภาพแข็งแรงทั้งคุณแม่และคุณลูกนะค่ะ

โดย: fangie IP: 10.0.2.229, 124.120.10.128 วันที่: 27 เมษายน 2553 เวลา:19:51:54 น.