|
แบกเป้ ลุยเดี่ยวฯ วันที่ 26 ถ้ำติ่ง ลาว
วันที่ 1 เมษา
ตื่นแต่เช้าไปทัวร์ถ้ำติ่งคนเดียว Carolina ขอนอนต่อค่ะ เห็นรูปในโปสการ์ดสวยดี เลยอยากไปดู
โชคดีบริษัทที่ฉันไปด้วย เขามีเรือลำใหญ่ เห็นเรือของทัวร์อื่นลำเล็กๆ เป็นเรือธรรมดา
ข้างเรือในสวย
อากาศตอนเช้าเย็นสบายดีมาก แดดก็ไม่มี เลยไม่มีใครนั่งด้านใน นั่งดูวิวตรงหัวเรือกันหมด
ก่อนไปถ้ำติ่งแวะหมู่บ้านม้งอีกที่นึงค่ะ ที่นี่ดีกว่าตอนไปทัวร์น้ำตกหน่อย คือดูเป็นมืออาชีพในการทำสินค้าขายมากกว่า สินค้าน่าซื้อกว่า
ผู้หญิงในหมู่บ้านส่วนใหญ่ทอผ้าขาย สินค้าแฮนด์เมดจริงๆ ทอกันเห็นๆ
แต่สะพานที่ต้องเดินข้ามไปนี่ซี หวาวเสียวมากๆ ขนาดดิฉันไม่หนักมาก เดินยังยวบตาม แล้วคนอ้วนๆเดินจะไม่เสียวแย่แหรอ
ถึงแล้วค่ะถ้ำติ่ง มองจากในเรือขึ้นไปสวยดีค่ะ เหมือนในโปสการ์ดเลย
บริษัทนี้รวมค่าเข้าไว้กับทัวร์แล้ว เลยไม่ต้องจ่ายค่าเข้าต่างหาก
มองจากข้างบนลงมา วิวสวยมากค่ะ
ภายในถ้ำ มีพระพุทธรูปมากมาย
มากจริงๆ ทั้งองค์เล็ก องค์ใหญ่ เรียงกันไม่เป็นระเบียบ
ลงจากถ้ำนี้จะมีทางแยกไปทางซ้าย เขาบอกว่ามีอีกถ้ำนึง เดินไกลกว่า และขึ้นเขาไปไกลกว่าถ้ำติ่ง
แต่ข้างในไม่มีอะไรน่าสนใจเลยค่ะ เป็นถ้ำมืดๆ แล้วก็มีพระพุทธรูปวางบนชั้นหินธรรมดาแค่นั้นเอง เดินเหนื่อยเปล่าเลย
มีที่ดูได้หน่อยก็ประตูทางเข้านี่แหละ
ขากลับแดดร้อน ทุกคนเลยหนีเข้ามานั่งข้างในหมด ขนาดว่าฝรั่งบ้าแดดแท้ๆ ยังหนีมาหลบข้างในเลย
กลับจากทัวร์ ช่วงบ่ายก็พักผ่อน นอนผึ่งแอร์ ดูซีรีย์ญี่ปุ่นที่ขนมาจากเมืองไทย ทัวร์นี้ดิฉันขนซีดีมา 5 เรื่อง หนังสืออีกสองเล่ม เอาไว้แก้เซ็ง 
เย็นๆ Carolina ก็กลับมา วันนี้เธอไปทัวร์น้ำตกตาดกวางสีที่ดิฉันไปมาวันก่อนค่ะ
พรุ่งนี้ดิฉันตั้งใจจะเดินทางต่อไปเวียดนามแล้ว ส่วน Carolina เธอยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะไปไหนดี
เราก็เลยจะแยกทางกันที่นี่ เพราะเธออยากวางแผนเที่ยวเอง ตัดสินใจเองว่าจะไปไหน เมื่อไหร่ อยู่นานแค่ไหน เพราะที่ผ่านมามันเป็นแผนการเที่ยวที่ดิฉันวางแผน
จะว่าไปเราสองคนเหมือนกันตรงนี้แหละ คือชอบเป็นคนตัดสินใจเองว่าจะไปไหน เมื่อไหร่ เพราะเหมือนกันแบบนี้เลยไปเที่ยวด้วยกันต่อไม่ได้
พอดิฉันอยากเดินทางต่อไปที่อื่น เธอก็ไม่อยากไป แล้วก็พาลจะโกรธกันซะเปล่าๆ
ตัวดิฉันเป็นคนตัดสินใจเร็ว คิดว่าวันนี้จะไปก็ไปเลย แต่ Carolina เวลาถามว่าจะไปเมืองนี้ต่อเลยมั้ย เธอก็มักจะตอบว่า ไม่รู้ซี ไม่รู้แหมือนกันว่าจะไปไหนต่อดี ยังไม่ได้ตัดสินใจเลย เป็นอย่างนี้หลายหนมาก พาลหงุดหงิดกันเปล่า
เธอก็ว่าดิฉันติดสินใจเร็วไป ดิฉันก็ว่าเธอคิดช้าเกิน เลยแยกกันดีกว่า จะได้ไม่ต้องมาห่วงความรู้สึกกัน
จริงๆ Carolina ก็บอกให้ดิฉันไปเวียดนามก่อนเลยก็ได้ ตอนที่มาถึงด่านลาวตอนแรกแล้วเขาเพิ่งเจอว่าวีซ่าเขายังเข้าเวียดนามไม่ได้
ดิฉันก็อยากจะไปนะ แต่รู้สึกไม่ค่อยดี ถ้าทิ้งให้เขาเดินทางคนเดียว เพราะเขายังไม่คุ้นกับเอเชีย ดูเขากลัวไปหมด ก็เลยอยู่กันต่อ ให้เขาคุ้นเคยอีกนิด แล้วค่อยหาทางแยกแบบไม่โกรธกันทีหลัง
พอดิฉันตัดสินใจได้แล้วว่าจะไปเวียดนามต่อ ก็มาเช็คราคาที่บริษัททัวร์ที่นี่ แต่ไม่มีรถไปเว้ หรือฮานอยโดยตรงเลย
มีไปเมืองอื่นที่ไม่คุ้นชื่อ ไม่ได้หาข้อมูลมา เลยไม่อยากเสี่ยงไป
ถ้าจะเดินทางโดยรถบัสไปเว้ จะต้องนั่งรถจากหลวงพระบางไปเวียงจันทน์ก่อน
รถออกเช้า ไปถึงโน่นหกโมงเย็น แล้วต้องเปลี่ยนรถไปเว้อีกคันนึง รวมระยะเวลาเดินทางทั้งหมดประมาณ 30 ชม. แค่นึกก็ปวดก้นแล้ว 
แต่คนขายทัวร์แนะนำว่าไปถึงเวียงจันทน์แล้วค้างคืนที่นั่นดีกว่า เผื่อรถเสีย เพราะรถเมล์ลาวเสียบ่อย
ถ้าเสียแล้วรถมาช้า เราก็จะพลาดรถไปเว้ และต้องซื้อตั๋วใหม่ เท่ากับถ้าไปทางรถ ต้องเสียเวลาเดินทาง 2 วัน
แผนเดิมของดิฉันคือนั่งรถจากหลวงพระบางไปหนองเขียว แล้วนั่งเรือไปเมืองงอย จากเมืองงอยนั่งเรือไปเมืองขวา และข้ามไปฝั่งเวียดนามทางด่านเดียนเบียนฟู
แต่ถ้าเดินทางคนเดียว รู้สึกไม่ค่อยปลอดภัยเท่าไหร่ ที่อ่านมาเมืองขวาเป็นเมืองเล็กๆ ที่พักมีให้เลือกไม่มาก
แล้วต้องตื่นแต่เช้ามืด ข้ามเรือเพื่อ นั่งรถเข้าเวียดนาม ซึ่งมีแค่วันพุธ ศุกร์ อาทิตย์ ตอน 6 โมงเช้าเท่านั้น
รูปประกอบจาก google ค่ะ เป็นรูปเรือที่นั่งเพื่อไปขึ้นรถตู้ที่จะไปเดียนเบียนฟู
ดิฉันนัดกับคนในเว็บบอร์ด TKT ไว้กลุ่มนึงว่า วันที่ 12 เมษา จะไปเจอกันที่ปักกิ่งแล้วเที่ยวด้วยกัน จะได้คนหารค่ารถ
ถ้าต้องเสียเวลาอีก 2 วันนั่งรถ เวลาอยู่ในเวียดนามก็จะน้อยลง
เลยตัดสินใจว่าจะนั่งเครื่องบินไป ซื้อเวลาไปสองวัน
ค่าตั๋วเครื่องบินแพงมากค่ะ คิดแล้วก็เสียดายเงิน ส่วนต่างระหว่างค่ารถกับค่าเครื่องบินประมาณ 3000 บาท
จริงๆถ้าคิดว่าซื้อเวลาและไม่ต้องนั่งรถเมื่อยๆ โดยไม่ทำอะไรสองวัน มันก็ไม่แพงหรอกเนอะ  ปลอบใจตัวเองไม่ให้นึกเสียดายเงินทีหลัง
คืนนี้ฝนตกลมแรงอีกแล้ว และแน่นอนไฟดับ
ต้องนั่งกินข้าวเย็นใต้แสงเทียน เหมือนจะโรแมนติคนะ ถ้าแมงเม่าไม่เยอะ เย็นนี้กินอาหารเย็นที่ร้านอาหารด้านล่างตึกที่เราพัก
ค่าใช้จ่ายวันที่ 26 : ค่าอาหาร 406 บาท, โรงแรม 198 บาท , ค่าทัวร์ถ้ำติ่ง 359 บาท, ค่ารถตุ๊กตุ๊กไปสนามบิน 78 บาท , อินเตอร์เนท 10 บาท, โปสการ์ด 62 บาท, ตั๋วเครื่องบินไปฮานอย 4815 บาท รวมเป็นเงิน 5928 บาท
ยอดรวมทั้งหมด 32,641 บาท
| Create Date : 20 มิถุนายน 2554 |
|
0 comments |
| Last Update : 20 มิถุนายน 2554 22:30:18 น. |
| Counter : 1952 Pageviews. |
|
 |
|
ปลอบใจตัวเองไม่ให้นึกเสียดายเงินทีหลัง
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [
