(◕‿◕✿) e-pa or e-บร้า โชว์ของที่ซื้อมาจาก e-bay จ้า

บล๊อกนี้เป็นแค่บล๊อกโชว์สมบัติที่อีป้าซื้อมาจาก ebay นะ มันช่างถูกโคดดด อีป้าภูมิใจนำเหนอมาก ตอนนี้ที่อีป้ามีชีวิตอยู่ต้องอาศัยอินเตอร์เน็ทในการช้อปปิ้ง เพราะว่าบ้านอีป้ามันอยู่หลังเขามาก ห้างก็พอมี แต่มีแค่ jcpenny กับ sear แค่เนี้ย อีลุงก็ไม่ค่อยจะพาอีป้าไป เพราะกลัวอีป้าอยากได้โน่นได้นี่ ลุงต้องมาจ่ายให้อีก เหมือนลุงจะงก แต่จริงๆ แล้วป่าวเรย ช้อปปิ้งแต่ละที คุณชายเค้าซื้อของตัวเองหมดเป็นหมื่น แต่พออีป้าจะหยิบจับอะไรบ้าง ลุงต้องถามว่า "how much?" เป็นคำถามแรก จนอีป้าอยากจะเอาป้ายราคายัดปากลุงจริงๆ เอ้าๆ กินเข้าไป๊ จะได้ไม่พูดมาก 5555

อีป้าก็เลยตัดปัญหาไปซะ ด้วยการช้อปปิ้งทางเน็ท ซื้อมาจากอีเบย์สั่งมามากมายก่ายกอง ที่เอามาให้ดูเป็นส่วนนึง สั่งมาขนาดที่ว่า พอของมาส่งลุงต้องขอดู ต้องมาตรวจสอบ จิกกัดอีป้าว่า "ซื้อไรมาอีกละ ของเธอทั้งนั้นที่มาส่งน่ะ" อีป้าเลยสวนกลับไปว่า "ว่าชั้นทำไมเนี่ย นี่มันตังค์ชั้นเองนะ เธอไม่ได้ซื้อให้ชั้น ไม่มีสิทธิมาบ่นชั้น" ลุงเลยเงียบไป แต่แล้วก็บ่นอีป้าอีกว่า "ตู้จะไม่พอใส่อยู่แล้ว ชั้นไม่ได้หวงเรื่องเงินนะ" อะคะ (ก็มันเงินของกรูนี่คะ) ไอ้ลุงนี่ อีป้าไม่อยากจะพูด ห้องนอนสามห้อง ทุกห้องในตู้เสื้อผ้ามีแต่เสื้อผ้าลุงง่ะ คิดดู ไอ้ของเยอะแยะนั่นมันของลุงทั้งนั้น ทีอีป้าซื้อรองเท้ามาแค่สิบคู่ ลุงบ่นหาว่าอีป้าเป็นอีแมนด้า มาร์คอส (เมียประธานาธิบดีฟิลิปปินส์ที่ชีชอบสะสมรองเท้า มีรองเท้าเป็นหมื่นคู่) ไอ้นี่นี่ ไม่ซื้อให้ก็ไม่มีสิทธิมาบ่น

อีป้าโชว์ของดีกว่า พูดถึงลุงแร้วมันรมณ์เสียจริงๆ กร๊ากๆ ดูของดีฝ่า สบายใจ



กระเป๋าโค้ช ราคาป้าย $200 กว่าเหรียญ อีป้าซื้อมาได้ $130 เหรียญรวมค่าส่งแร้ว กร๊ากๆ พออีลุงเห็นก็ถามคำแรกว่า "เท่าไหร่? แพงจัง ซื้อทำไม ทำไมใช้แต่ของแพงๆ" เฮ่อ ไอ้ลุงเอ๋ย อีป้าไม่เคยบ่นเลยนะเวลาลุงซื้ออะไรน่ะ เมื่ออาทิตย์ที่แล้วลุงซื้อเขากวางใน ebay ไป $4000 ...(เป็นเงินไทยแสนสอง) กรูจะบร้าาาา ลุงเล่าให้แม่ฟังแม่ลุงยังบ่น ว่าซื้อทำไม แต่อีป้าไม่เห็นจะบ่นเลย อีป้าได้ยินลุงเถียงกับแม่ทางโทรศัพท์ แล้วอ้างกับแม่ว่า "ทีอีป้ายังไม่บ่นเรย แม่จะบ่นทำไมเนี่ย" กรูจะบ่นทำไม ก็ตังค์ของเมิงงงง เมิงงจะซื้ออะไรก็ซื้ไปซิ เวลากรูซื้ออะไรก็อย่ามาบ่นกรูก็แร้วกัน อิๆๆ อีป้าคิดแค่นี้แหละ แต่ตอแหลบอกลุงไปว่า "โอ๋ๆๆ ชั้นไม่ว่าเธอหรอกจ้ะ ชั้นรู้ว่าของทุกอย่างที่เธอซื้อมา ครือ การลงทุนนะ เดี๋ยวเธอเอาไปดัดแปลงอะไรนิดๆ หน่อยๆ ก็ขายต่อได้เงินแพงๆ เองจ้ะ" น๊านน !! ถูกใจลุง ลุงจุ๊บๆ อีป้าใหญ่เชียว ตอแหลเท่าน๊าน ที่มันจะครองโลกนี้ได้ 555

โชว์กระเป๋าตังค์ต่อไปดีฝ่า



กระเป๋าตังค์นี้ซื้อมา $40 ราคาป้าย $98 มีใบเสร็จ gift ของร้าน coach มาด้วย มั่นใจละคร้า ว่าของจริง แต่มันเล็กไปหน่อย ใส่กะตังค์ไม่ค่อยพอเรย (กะตังค์แบงค์ใหญ่ๆ ใบละร้อยเหรียญนี่ไม่ค่อยจะมีใส่ ใส่แต่แบงค์ $1 กับเหรียญหนักอึ้งกระเป๋าตุงเชีย 555)

ต่อไปเสื้อกั๊ก



ราคาป้าย $40　ซื้อมา $7 เหรียญ ถูกขรี้ๆ จริงๆ ลุงเห็นแล้วบ่่นว่า "ของโขมยมาหรือเปล่าเนี่ย ทำไมถูกจัง คนขายให้เธอเป็นคนดำใช่มะ? " ไอ้ลุงนี่มันกวนจริงๆ อีป้าเลยเถียงไปว่า "ไม่รู้ ซื้อของอีเบย์มันเห็นหน้าคนขายที่ไหนเล่า" อีป้ามีเสือกั๊กอีกตัวของ guess ที่อีป้าซื้อมาจากอีเบย์ด้วยนะตัวละ $39 ที่มันแพงเพราะเป็นขนกระต่ายแท้ตรงปก ไม่ได้ถ่ายรูปมา ลืมๆ แต่มันสวยงามอย่างแรงจริงๆ ใส่แร้วดูแร่ดโคดดๆ (ไว้ดูรูปบล๊อกต่อไปแร้วกัน อีป้าใส่ไปดูมวยที่ลาสเวกัสมา สวยซะจนมีฝรั่งมันตะโกนใส่อีป้าว่า "Japanese pussy, come on ! come on ! " (ไว้อีป้าเล่าความโง่เง่า ถ่อย สถุล ของชาวอเมริกันให้ฟังในบล๊อกถัดไปแล้วกันนะ มันโง่จริงๆ ไอ้พวกนี้ อีป้าหอยไทยแท้ๆ มันมาตะโกนว่า "หอยญี่ปุ่นๆ" ได้ไงฟระ กร๊ากๆ )

ต่อไปแท๊กห้อยกระเป๋าเดินทางของวิคตอเรียซีเคร็ท



งามมากมายจนอีป้าไม่กล้าใช้ติดกระเป๋าเดินทางเลย กลัวแท๊กหาย กลัวคนขโมยแท๊ก ซื้อมา $0.99 เหรียญ 555 ถูกขรี้ๆ แต่งามหลาย ๆ เอาไปขายต่อดีฝ่า ไม่กล้าใช้จริงๆ เอาไปห้อยกระเป๋าเดินทาง เดี๋ยวหาย (แท๊กหายนะ ไม่ใช่กระเป๋า)

ต่อไปเป็นเกือก....



อันนี้ของ DKNY jeans $14 เหรียญ



อันนี้ไม่มียี่ห้อ แต่เป็นบูทสูงครึ่งน่อง $15 ชอบมากเรยคู่นี้ มันใส่แล้วเดินสบาย เพราะไม่สูงเกินไป เกือกบางอย่างซื้อมาแพงๆ แต่ใส่แล้วเจ็บซ่นตรีนนี่อยากเอาไปปาหัวหมาจริงๆ (จะปาหัวตัวเองก็เกรงใจ ถึงจะโง่ซื้อมาแล้วก็เหอะ กร๊ากๆ)



อันนี้ยี่ห้อ exchange by David Bowie $7 อันนี้ก็ชอบ ใส่สบาย แต่มันหลวมนิดนึง ไปเจอแต่เบอร์ใหญ่กว่าเบอร์ปกติของตัวเองนิดนุง แต่ก็ซื้อ เพราะมันของยี่ห้อ แถมยังถูกจนตาลุกวาว !!! เห็นของดีมียี่ห้อราคาถูกแล้วอีป้าจะแบบว่า เกิดอาการ น้ำลายฟูมปาก ... อยากได้จนใจสั่น ตัวสั่น มือไม้สั่น คลิกซื้อไปโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัวจริงๆ (อาการคล้ายลมบ้าหมู + โรคจิตยังไงยังง้าน)



คู่นี้ชอบมาก ตอนก่อนซื้อ $39 แต่พอลองใส่แล้วมันสูงมาก เดินแล้วเมื่อยขาโคตร ทำให้เดินช้ายิ่งกว่าเต่าตาย จะเอาไปขายต่อถูกๆ ก็เสียดาย เพิ่งใส่ไปบ้านแม่ที่ฟลอริด้าหนเดียวเอง อีป้าจะเก็บไว้ใส่แถวๆ นี้วันที่อีป้าออกไปข้างนอกแป๊บๆ ไม่เดินมากก็แร้วกัน ninewest　ก็ใช่ว่าจะใส่ดีนะเนี่ย บอกตามตรง เสียดายเงินจริงๆ ซื้อมาสองคู่ยี่ห้อเนี้ย ใส่ห่วยทุกคู่ไป ต่อไปนี้จำไว้เรยย กรูจะไม่ซื้อเมิงอีกแร้ว ไอ้ยี่ห้อเก้าตะวันตก (ninewest) เนี่ย มันคงไม่ถูกกับซ่นตรีนคนเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ของอีป้า ไว้อีป้าเจอยี่ห้อ ten south east asia จะซื้อมาใส่ก็แร้วกัลลล

นอกจากนี้ยังมีของอื่นๆ เช่น ผ้าพันคอแคชเมียร์ อีป้าซื้อมา 2 ผืนผืนละ $10 เหรียญ นุ่มมาก แคชเมียร์แต๊ๆ made in Scotland เชียวนะ ของอื่นๆ ที่ไม่เกี่ยวกะแฟชั่นก็มี โทรศัพท์ไว้โทรกับ skype โทรกลับบ้าน ซื้อมา $9.50 , มีดพก swiss army ซื้อมา $1 (ราคาเต็ม $16) ตอนนี้ไม่ว่าอีป้าจะซื้ออะไรก็จะเข้าไปดูอีเบย์ก่อนเป็นอย่างแรกเลย เพราะมันถูกจริงๆ กร๊ากๆ สะใจหลายเด้อ !!!

ก่อนจบบล๊อกวันนี้อีป้ามีข่าวดีจะประกาศให้ทุกคนทราบว่า วันนี้อีป้าได้เริ่มการ diet ประจำปีนี้เป็นวันแรก เนื่องจากว่าตั้งแต่มีปั๋วมานี่อยู่ดีกินดีเหลือเกิน นน. ที่เคยลดได้ปีที่แล้วเดือนสค. กลับคืนมาหมดแล้ว ตอนนี้หนัก 119 ปอนด์ (ชั่งเมื่อเช้านี้)คิดเป็นกก. คือ 53.9 กก. แต่น่าแปลกก็คือ กางเกงที่เคยซื้อมาตอนลดความอ้วนตอนหนัก 48 กก. เมื่อปีที่แล้วยังใส่ได้อยู่ (แต่ปลิ้นหน่อย) อีป้าจึงพอสรุปใจความได้ว่า อาหารฝรั่งไม่ค่อยทำให้อ้วนลงขา แต่จะไปอ้วนที่นม พุง แขนใหญ่แทน ถ้าทุกคนสังเกตดีๆ จะเห็นได้ว่าฝรั่งส่วนมากอวบอึ๋มช่วงบน (นมมักใหญ่ พุงห้อยย้อยเชียว) แต่เพรียวช่วงล่าง (ฝรั่งส่วนมากขาสวยนะ อีป้าเคยเจอคนนึงข้างบนใหญ่เท่าช้าง แต่ข้างล่างใหญ่เท่าม้าเอง 5555) ส่วนแผนการลดนน. ก็ไม่มีอะไรมาก กินเฮอร์ผสมนมถั่วเหลืองแทนอาหาร 2 มื้อ + ผลไม้จะได้มีกากใยให้ขรี้ อีกมื้อจะกินวัว กินควาย กินขนมนมเนยอะไรก็ยัดเข้าไปอย่างให้เสีย 555 ตามใจปากได้มื้อนึง แต่ตอนนี้ทั้งอีป้าและอีลุงก็กินแต่อาหารลดนน. กันทั้งคู่ แต่ลุงยังกินครบ 3 มื้ออยู่ ดังนั้นมื้อที่เหลือที่อีป้าบอกว่ากินอะไรก็ได้ อีป้าก็ต้องกินอาหารลดน้ำหนัก พวกผัก ปลากับลุงอยู่ดี แม้กระทั่งทำขนมเดี๋ยวนี้อีป้ายังอบแต่ขนมสูตรควบคุมนน. เมื่ออาทิตย์ที่แล้วอบ lemon almond loaf เดี๋ยววันนี้จะออกไปซื้อแครอท แล้วมาทำ carrot cake apple sauce (โอยย แค่คิดก็น้ำลายไหลแร้ว) (-_-") (นี่แน่ใจนะเนี่ยว่าตั้งใจลดนน.) เป้าหมายในการลดนน. ของอีป้าก็คือ ลดให้ได้ 110 ปอนด์ (49 กก.) แค่ 8 ปอนด์เอง ขรี้ๆ มาก ส่วนโปรแกรมออกกำลังกายก็คือ ตอนกลางวันเดินไปเอาจดหมายที่ตู้จม. ระยะทาง 500 เมตร (บ้านอยู่หลังเขามาก ตู้จม. อยู่ห่างตั้งครึ่งกิโลคิดดู ตู้จม. จะอยู่ตรงถนนใหญ่) แล้วก็ยกเวจแขน ยกเวจด้วยขา บ้านลุงมีห้องยิมอยู่ข้างล่าง ก็เลยไม่ต้องไปฟิตเนสอะไร เรื่องลดนน. อีป้าจะอัพเป็นระยะก็แล้วกันนะ อีป้ากะจะกินแบบนี้ไปประมาณ 2 อาทิตย์ + ออกกำลังกาย แล้วมาดูกัน อิๆๆ



นี่คร้าบ ชุดไดเอ็ทของอีป้า เช้าอัพ L-carnitine 1 เม็ด เย็นอัพอีกหนึ่ง แล้วก็แทนอาหาร 2 มื้อด้วยเฮอร์ฯ

ตอนต่อไป...เล่าเรื่องไปดูมวยที่ลาสเวกัส กับบ่นเรื่องไปเก็บเขากวางบ้าบอ

Create Date : 18 เมษายน 2553 Last Update : 20 เมษายน 2553 6:29:02 น. Counter : 1063 Pageviews.		9 comments
Share Tweet