(◕‿◕✿) เที่ยว Las Vegas รอบสองจ้ะ

มาแร้วๆ อีป้ามาแร้ว หลังจากที่ดองเค็มบล๊อกมาหลายวัน หลังจากกับจากลาสเวกัสหนที่สอง อีป้าก็มัวแต่วุ่นวายกับการทำหน้าที่แม่บ้าน ยิ่งตอนนี้วุ่นกว่าเดิม เพราะลุงได้มอบตำแหน่งคนสวนอันทรงเกียรติให้อีป้าอีกตำแหน่งนึง แมร่งกลัวอีป้าจะว่างจริงๆ เห็นอีป้าเล่นเกมส์หน่อยละเป็นไม่ได้ บ่นอุบอิบเชียว ถามว่า "งานแปลที่ไทยไม่มีทำแล้วรึไง?" , "ไม่เบื่อมั่งรึไงไอ้เกมส์ปลูกผักทำอาหารเนี่ย?" ก็ไม่เบื่อน่ะสิ เหมือนที่ลุงเล่นเกมส์ชกมวยได้ทุกวี่ทุกวันนั่นแหละ

ตอนนี้อีป้าก็ปลูกผักของจริงด้วย ปลูกกระเพรา, ผักโขม, มะเขือเทศ, ผักบุ้ง (แบบที่ดอกสวยๆ นะ ไม้ดอก ไม่ใช่ไม้แดกกกก 555) แล้วก็ดอกทานตะวัน ดอกไม้ป่า ต้นหอม มีแต่ทานตะวันกับผักบุ้งที่โตเร็วมาก ส่วนไม้แดกกกก นี่มันโตช้าซะเหลือเกิ๊น ไม่รู้จะได้แด๊กเมื่อไหร่เนี่ย อยากกินผัดกระเพราะจะลงแดงตายอยู่แร้น โตเร็วๆ สิลูกแม่ แม่จะได้จับกินซะให้หมด

เล่าเรื่องที่ไปลาสเวกัสดีกว่า เป็นทริปที่ทำให้อีป้าแค้นใจมากกกกก เกลียดไปเรย ไม่อยากไปแล้ว เนื่องจากว่า เครื่องบินดีเลย์ตอนขาไปประมาณ 7 ชั่วโมง อีป้าแหกขี้ตาตื่นไปขึ้นเครื่องแต่เช้า แต่เครื่องดีเลย์ จริงๆ ต้องไปถึงลาสเวกัสตอนเที่ยงวัน แต่กลับกลายเป็นว่าไปถึงตอนสามทุ่ม กว่าจะได้กินข้าวก็เที่ยงคืน มิหนำซ้ำ พออีป้าไปถึงรร. เช็คอินเสร็จ กินข้าวเสร็จ กะจะอาบน้ำนอนให้มันชื่นหัวใจซะหน่อย ไอ้ฝักบัวในห้องน้ำก็ช่างอ่อนแอซะ อีป้าบิดนิดเดียว หักคามือเรยทีเดียว อีป้ารีบให้ลุงโทรไปตามช่างกว่าช่างจะมาได้ก็ปาเข้าไปเกือบตีหนึ่ง น้ำตะนองเต็มห้องน้ำเชียว อีป้าคิดแล้วก็อยากจะลอยกระทงซะให้รู้แล้วรู้รอดไป (-_-") แต่นี่มันเลยเดือนสิบสองมานานแร้วอะนะ ก็เลยอดใจไว้ ไว้ปีหน้าคราวหน้าเกิดเหตุการณ์เยี่ยงนี้อีก อีป้าจะทำกระทงลอยแมร่งซะเรย 555

พอช่างมาถึงซ่อมเสร็จก็ถามลุงว่า "ไหนๆ ขอดูหน้าจอมพลังหน่อยซิ" แมร่งมาโทษอีป้าอีกแน่ะ หาว่าอีป้าทำหัก ฝักบัวบ้านแกมันอ่อนแอตังหากเว้ย สงสัยจะ made in china ถ้า made in Thailand ละก็ไม่มีทางเป็นแบบน้หรอกน่า พอช่างซ่อมจากไปอีป้ากับลุงก็รีบเข้าไปอาบน้ำ (ไม่ได้อาบด้วยกันนะ โปรดอย่าใช้จินตนาการผิดๆ (-_-"))

ไปหนนี้พัก excalibur ไม่ได้พัก the mirage สุดหรูเหมือนเคย เพราะมันแพง อีกอย่างนี่ไม่ได้มาแต่งงานแล้ว พักเห่ยๆ ก็ได้ แต่รร. นี้ก็ไม่ได้เห่ยมาก แค่จะมีพวกทัวร์เจ๊กๆ จีนๆ มาลงเยอะไปหน่อย เลยดูเหมือนเยาวราชยังไงยังงั้น ส่วนห้องพักนั้นกว้างขวางใหญ่โตดี เตียงนอน หมอน ก็นอนสบาย มีเน็ท Lan ให้เล่น (น่าแปลกจริงๆ ใครๆ เค้าก็เปลี่ยนไปใช้ไวไฟกันหมดแล้วแท้ๆ รร. นี้ยังเห่ยอยู่ได้)

หลังจากพักผ่อนเต็มที่ เช้าตื่นมาลุงก็ลงไปซื้อกาแฟให้ตัวเอง กับซื้อช๊อคโกแลตร้อนให้อีป้า (ตั้งแต่อีป้ามาอยู่เมกานี่เลิกดื่มกาแฟแล้วฮ่ะ) กินกับคริสปี้ครีม ประกาศๆ !! อีป้ามีความยินดีที่จะแจ้งให้ทุกทั่นทราบว่า ตั้งแต่อยู่เมกามา 6 เดือน นี่คือ ครั้งแรกที่อีป้าได้ลองลิ้มชิมรสคริสปี้ ครีม และขอบอกว่า มันก็คือ โดนัทธรรมดา ที่อีป้าคิดมาตลอดว่ามันจะวิเศษวิโสมากกว่านี้ จินตนาการไว้ซะหรูหราว่ามันคือ โดนัทเทพ ที่ไหนได้กินเข้าไปก็รู้สึกเหมือนกินดังกิ้นโดนัทที่ไทย ยังไงยังง้าน จะต่างกันตรงที่ แป้งคริสปี้ ครีม จะนุ่มนิ่มกินอร่อยกว่าก็เท่านั้น ลุงก็บอกว่าอร่อยดี อีป้าก็ว่าอร่อยดี แต่มันไม่เหมือนจินตนาการที่อีป้าตั้งไว้ เพราะว่าเวลาใครมาจากเมกา คนไทยเป็นต้องฝากซื้อคริสปี้ครีม หรือฝากให้หิ้วคริสปี้ครีมไปฝาก อีป้าเลยเข้าใจผิดมาตลอด นึกว่ามันเป็นโดนัทเทพ ที่ในโลกมนุษย์นี้จะหากินที่ไหนไม่ได้อีกแล้วนอกจากอเมริกา คิดไปเองว่ามันจะต้องอร่อยกว่านี้ร้อยเท่า อะไรก็ไม่รู้อ้ะ ที่จริงคือ อร่อยกว่า ดังกิ้นโดนัทเท่าเดียวเอง ผิดหวังเจงๆ (-_-")



รูปนี้ถ่ายหน้าลักซอร์ รร. ธีมอียิปต์

หลังจากอาหารเช้า ลุงก็พาอีป้าเดินข้ามฝั่งไป NYNY แล้วก็เดินไปกินข้าวกลางวันที่ MGM Grand มากับลุงนี่ไม่ต้องหวังจะได้กินอะไรข้างทาง หรือ food court ฮีไม่กินค่ะ มีหนนึงอีป้าพาลุงไปถนนข้าวสารแล้วอีป้าไปซื้อผัดไทยรถเข็นมากิน ลุงยังมองอย่างเหยียดหยาม ว่ากินเข้าไปได้ยังไง ก็ไม่ใช่ลุงจะไฮโซอะไร แต่เค้าท้องไส้อ่อนแอ แต่อีป้านี้แม้แต่ของเน่าๆ ยังไม่อาจจะทำอะไรลำไส้เสริมใยเหล็กของอีป้าได้เรย กร๊ากๆ ลุงเลยพาอีป้าไปกินอาหารจีน อีป้าสั่งเกี๊ยวซ่ามากินเป็นออร์เดิรฟ ลุงกิน kung pao chicken ส่วนอีป้ากิน orange chicken ของอีป้าอร่อยกว่าเยอะเลย ลุงมาแย่งกินใหญ่เชียว กินเสร็จก็เดินไป walgreen ไปซื้อครีมโกนหนวด แล้วก็กลับมาแต่งตัว เพราะตอนเย็นจะต้องไปดูมวยอีวานเดอร์ โฮลีฟิลด์ นี่คือ จุดประสงค์หลัก ของการมาลาสเวกัสในครั้งนี้



NYNY จะอยู่ฝั่งตรงข้าม excalibur ที่อีป้าไปพัก

จริงๆ คือ มวยเริ่มชก 3 ทุ่ม (คู่เอก) แต่ลุงพาอีป้าไปตั้งแต่หกโมงเย็น ไปดูมวยคู่อื่นชกด้วย อีป้าละเซ็งโคตร เพราะคู่อื่นๆ มันไม่มันส์อะไรเลย ลุงไม่ได้นั่งดูกับอีป้าตลอดด้วย วิ่งขึ้นวิ่งลง ไปซื้อน้ำบ้างละ ซื้อโปสเตอร์ เสื้อยืดบ้างละ ปล่อยอีป้านั่งเซ็งอยู่คนเดียวหลายรอบ ที่อีป้าไม่วิ่งขึ้นวิ่งลงตามลุง ก็เพราะว่าอีป้าใส่บูทสูง เดินมากเมื่อยขาก็เลยไม่ตามลุงไปไหน (กระแดะเองจะโทษใคร)



แต่งตัวไปดูมวย

พอถึงสามทุ่ม มวยคู่เอกก็มา ลุงมัวแต่ใช้อีป้าให้ถ่ายรูป แต่พออีป้าขยับจะถ่าย คนข้างหน้าก็ลุกขึ้นยืนบ้างละ ยากเย็นเข็ญใจกว่าจะได้รูปดีๆ สักรูปนึง ชกได้แป๊บเดียวพอถึงยกที่ 8 ก็จบซะแร้ว คือ อีแวนเดอร์ชนะน๊อคแล้วก็ได้เข็มขัดของตาอ้วน นักมวยจากแอฟริกาใต้ไป อีป้าบอกตามตรงว่าจริงๆ แล้วมันก็สนุกดี ถ้าเกิดว่ามีคู่เอกชกเลยคู่เดียว อีป้าก็ไม่เบื่อหรอก มันหนุกจริงๆ มันส์ดี แต่พอรอหลายชั่วโมง แล้วก็มวยคู่อื่นชกกันห่วยๆ อีป้าก็ไม่อยากจะดู พอมาถึงคู่เอกก็เริ่มเบื่อแล้ว แต่ลุงบอกว่าถ้าไม่มาตั้งแต่ 6 โมงจะไม่คุ้มค่าเงิน ตั๋วใบละ $250 ก็เลยต้องถ่อมาเร็วหน่อย

หลังมวยเลิก ลุงรีบวิ่งเอากล้องอีป้าไปรออีแวนเดอร์เดินกลับเข้าห้อง หายไปสักพักก็วิ่งกลับมาหน้าบาน บอกอีป้าว่าได้เชคแฮนด์กับอีแวนเดอร์ด้วยแหละ อีป้าก็ดีใจด้วย แต่ลุงก็บ่นอุบอิบว่า เห็นไหมให้ไปด้วยกันไม่ยอมไป เธอจะได้ถ่่ายรูปตอนชั้นเชคแฮนด์ไง อีป้าคิดในใจว่า ไม่ไปก็ดีแล้ว ขืนไปแล้วถ่ายไม่ดี ถ่ายไม่ได้ ก็จะถูกลุงเม้งเอาอีก โชคดีของตรูแท้ๆ

คนทยอยกลับออกไปกันเกือบหมดแล้ว แต่ลุงยังไม่ยอมกลับ วิ่งไปอีกมุมนึง จะไปขอลายเซ็นเบิร์ด คูเปอร์ นักมวยรุ่นเก๋าอีกคนนึง ระหว่างนั้นอีป้ารอลุงอยู่คนเดียว ก็มีฝรั่งกลุ่มนึง ยืนอยู่ตรงที่นั่งราคาถูกที่ป่างเวทีออกไป ตะโกนใส่อีป้าว่า " Japanese Pussy , come on Japanese Pussy" อีป้าหันไปมอง นึกตกใจเล็กน้อย มองซ้ายมองขวา ก็มีแต่อีป้าที่เป็นคนเอเซียคนเดียว เลยนึกออกว่ามันตะโกนใส่กรธนี่ แต่ก็ไม่ได้โกรธอะไร คิดในใจว่า "ไอ้โง่เอ๊ยยยย นี่กรูหอยไทยเว้ย ไม่ใช่หอยญี่ปุ่น" ถ้ามันตะโกนใส่อีป้าว่า Thai pussy อีป้าคงจะเจ็บปวดรวดร้าวบ้างแหละ แต่นี่มันดันโง่เง่าดูไม่ออก คิดว่าอีป้าเป็นคนญี่ปุ่นไปซะอีก อีป้าก็เลยได้แต่ขำ มากกว่า ลุงเดินกลับมาเรียกอีป้าให้อีป้าไปถ่ายรูปคู่กับเบริ์ด คูเปอร์ให้ อีป้าเลยยังไม่ได้ฟ้องอะไรลุง

ตอนออกจากสนามมวย รถแท๊กซี่เต็มหมด คนรอแถวยาวมาก แต่มีคนชวนเหมาลิมูซีนกลับรร. เลยเหมาลิมูซีนกลับมา ไปลงที่รร. ลักซอร์ ลุงพาไปกินร้านสเต๊กหรูหรามากมาย อีป้าบอกว่ากินร้านถูกๆ ก็ได้ไม่เคยเชื่อ แต่แบบว่าลุงเค้าแฮปปี้ดี๊ด๊ามาก เค้าบอกว่าตั้งแต่เกิดมาเพิ่งเคยมาดูมวยที่สนามแบบนี้ โถ !! ไม่ยอมบอกอีป้า ตอนไปไทยอีป้าจะพาไปเวทีมวยลุมพินี ลุงเค้าคลั่งไคล้อีแวนเดอร์มาก ถึงกับบอกอีป้าว่า นี่เป็นวันที่ดีที่สุดวันนึงในชีวิตของเค้าเลยทีเดียว และอีป้าก็ดีใจนะ ที่ได้เป็นส่วนนึงในวันนั้นของลุง ดีใจจังที่ลุงไม่เคยพาเมียเก่า หรือแฟนเก่าไปดูอีแวนเดอร์ชก ...ไม่งั้นเหตุการณ์นั้นมันคงฝังใจกลายเป็นความทรงจำดีๆ ของลุงไปอีก กร๊ากๆ อีป้าชนะเลิศแร้วทีนี้

วันต่อมา ลุงพาอีป้าเดินตะลุยตั้งแต่ MGM grand ไปถึง ปาลาซโซ่ ไกลมากก ตอนกลางวันแวะกินอาหารอินเดียร้าน tamba เป็นบุฟเฟท์ ราคาไม่แพง แถมอร่อยโคตรรรร อีป้ากินแล้วยังบอกลุงว่า อาหารอินเดียร้านนี้อร่อยกว่าที่อีป้าเคยกินตอนไปอินเดีย อร่อยกว่าที่กินที่แทนซาเนียอีก ให้อีป้ากินทุกวันเลยก็ยังได้ แซ่บหลายมาก คิดแล้วยังซี้ด เสร็จจากอาหารอินเดียก็เดินต่อไป อีป้าอยากไป Venetian ที่เป็นรร. สไตล์อิตาลี ธีมเวนิส ลุงก็เลยพาเดินไป ไปถ่ายรูป ผ่านพิพิธภัณฑ์หุ่นขี้ผึ้งมาดามทุสโซ่ ก็แค่ถ่ายรูปมาเฉยๆ แต่ไม่ได้เข้าไปดู เพราะอีป้างก อีป้าไม่ดูโชว์อะไรทั้งนั้น แล้วก็ไม่เข้าชมอะไรด้วย อีป้าบอกลุงว่า เอาตังค์ค่าดูโชว์พาชั้นไปกินอาหารดีๆ ดีกว่า มีคุณค่า ให้พลังงาน ดีกว่ากันตั้งเยอะ ดูโชว์เสร็จก็จบ แล้วก็ลืม (ที่อ้วนขึ้นก็เพราะเหตุนี้นี่เอง ถ้าดูโชว์ซะก็ไม่ต้องกินเยอะ ไม่น่าตะกละเลยตรู)



หน้าฮาร์เลย์คาเฟ่ (รูปใหญ่) รูปเล็ก หน้าพิพิธภัณฑ์มาดามทุสโซ่ ตอนนี้หน้าตาหายเหียกแร้ว สิวหายเกลี้ยง เพราะ Proactiv นี่แหละคร้า

ตกเย็นตอนขากลับ แวะร้าน Sephora ลุงซื้อเซ็ทแต่งหน้าให้ชุดนึง ดีใจจังเรยอ้ะ ตอนแรกอีป้าก็กะจะสั่งเองจากเว็บแหละ แต่โชคดีที่ลุงซื้อให้แบบไม่ต้องอ้อนอะไร ตอนแรกลุงบ่นนิดนุงว่า จะใช้ยังไงหมด แต่พออีป้าไปหยิบเซ็ทเล็กๆ ให้ลุงดูแล้วพบว่าแพงกว่าเซ็ทใหญ่นี้อีก ลุงก็เลยซื้อให้ อีป้าชวนลุงกินอาหารอินเดียอีก แต่ลุงไม่ยอมกิน ลุงบอกว่าลุงท้องไส้ไม่แข็งแรง กินอาหารอินเดียแล้วอืดท้อง บวกกับลุงบอกว่าตั้งแต่วันนี้ ถ้ากลับไปบ้านจะไดเอ็ทแล้ว ก็เลยพาอีป้าไปกินสลัด อีป้ากินสลัดกับซุปไก่แล้วก็กลับห้องนอน



รร. venetian น่ารักมาก อิตาลีจ๋ามาก มีเรือกอนโดล่าให้นั่งด้วยนะ แต่อีป้าไม่นั่ง งก เปลือง !!

เช้าตรู่ตื่นตั้งแต่ตีห้า เช็คเอ้าท์แล้วก็บินกลับเมืองด่วนฯ ดีใจจริงๆ เลย ที่ไหนก็ไม่เหมือนบ้านป่าเมืองเถื่อนของเรา อีป้าไม่เหมาะที่จะอยู่ที่เก๋ไก๋ ไฮโซ หรอก (ขืนอยู่คงหมดตูด ช๊อปแหลก) อยู่เมืองด่วนฯ บ้านนอกคอกนาแบบนี้น่ะดีแร้ว อิๆ



เซ็ทนี้ $39 (ราคาเต็ม $150) มีดีตรงที่ช่องสุดท้ายที่เป็นกระจก ถอดออกมาแล้วก็เอาอายแชโดว์ สีที่เราอยากจะพกไป ใส่ลงไป พกพาไปไหนก็ได้ เริ่ด !

บล๊อกต่อๆ ไปอีป้าคงไม่ได้ไปเที่ยวไหนแล้ว นอกจากลุงจะพาไปชิคาโก้ ไปหาแม่ลุงอีกรอบนึง (อ้อนขอลุงแล้วลุงเผลอรับปาก) อีป้าบอกแม่ลุงแม่ลุงดีใจใหญ่เรย (แม่ลุงชอบอีป้าก็เพราะอย่างนี้ คือ แม่เค้าอยากเจอลูกเค้าเนอะ แต่ลูกเค้าไม่อยากไป แม่เค้าต้องคอยกระซิบบอกอีป้าว่า "อ้อนสิ ขอให้เค้าพามาเถอะนะ" ) กร๊ากๆ ได้เรยแม่ เราต้องร่วมมือกันเนอะ อิๆ เพราะถ้าสำเร็จอีป้าก็ได้ไปเที่ยวไง แถมเจอแม่ลุง ญาติลุงนี่มีแต่ได้กับได้ ถ้าไปชิคาโก้จะได้เจอป้าจูน นึกไม่ออกเรยวุ้ย ว่าจะได้ลาภ ก้อย ข้าวเหนียว ส้มตำอะไรอีก กร๊ากๆ แค่คิดก็คันไม้คันมือแร้ว (คนมันจะรับทรัพย์อ้ะนะ..ไม่ค่อยจะงกเลยวุ้ยกรู)

บล๊อกหน้าอีป้าจะอัพของขวัญวันเกิดที่ลุงกับแม่ลุงให้อีป้าก็แร้วกันนะ แล้วก็อัพเดทผักสวนครัว อ้อ อีป้ามีข่าวดีที่จะประกาศให้ทราบว่า อีป้าจะได้กรีนการ์ดแร้ว เย้ๆ เพิ่งจะได้ใบออกนอกประเทศมา กับวันนี้ได้เมล์แจ้งว่า work permit อนุมัติแล้ว กร๊ากๆ ดีใจโคดดด (แต่อย่าหวังวาจะได้ทำงาน ลุงมันให้เป็นแม่บ้าน & คนสวนต่อไป) แต่อีป้าก็อ้อนขอลุงแล้วว่าปีหน้าอีป้าจะลองสอบงานไปรษณีย์นะ เพราะมีแต่งานไปรษณีย์นี่แหละคือ คุณค่าที่อีป้าคู่ควร มีแต่งานไปรษณีย์เท่าน๊าน ที่ทำแล้วจะมีเงินรายวันเท่ากับตอนอีป้าทำงานล่ามฟรีแลนซ์ที่ไทย กร๊ากๆ งานที่จะทำให้อีป้ารู้สึกว่า เหนือมนุษย์ปุถุชน คนทั่วไปได้อีกครั้งนึง (เพราะมันไม่ง่ายเกินไปไง มันต้องสอบก่อน) แล้วก็เป็นงานเดียวที่เมืองด่วนฯ แห่งนี้ที่จะเป็นงานที่ใช้สมอง แล้วก็ไม่ต้องไปเรียนเอาใบประกาศอะไรให้เสียเวลา (เขาจะส่งไปเทรนเอง ถ้าเราสอบผ่าน) นอกนั้นแถวๆ เมืองด่วนฯ จะมีแค่งานรร. , งานเสริฟท์อาหาร, งานดูแลคนแก่ , ทำความสะอาด ที่อีป้าไม่อยากจะทำ (ไม่ใช่อีป้าหัวสูงนะ คือ ถ้าจะทำความสะอาดบ้าน เสริฟอาหาร อยู่บ้านนี่ก็ทำจนมือหงิกแล้ว ทำให้ผัวเนี่ย ดูแลคนแก่ก็ด้วย (-_-") อิๆๆ อีป้าเลยไม่อยากทำ แล้วก็มีคนให้ตังค์ใช้อยู่แล้วด้วย ดังนั้นจะออกไปรับใช้คนอื่นทำไมให้เมื่อย รับใช้ไอ้ลุงคนเดียวก็พอแล้ว) อีป้าเลยอยากทำงานที่ใช้สมองมากกว่า ไว้รอปีนี้กลับจากแอฟริกาก่อน แร้วอีป้าจะซื้อหนังสือมาอ่าน แล้วสมัครสอบก็แร้วกัลลนะ ปีนี้หลังได้กรีนการ์ดแร้วก็ต้องอ่านหนังสือ สอบใบขับขี่ จะได้มี freedom กะเค้าซะที เวลาอยากไปไหนจะได้ขับรถออกไป ฉกสมุดเช็คลุง ซิ่งรถออกไปเอง กร๊ากๆ

Create Date : 04 พฤษภาคม 2553 Last Update : 4 พฤษภาคม 2553 10:23:03 น. Counter : 879 Pageviews.		13 comments
Share Tweet