1 2 3 4 5
6 7 8 9 10 11 12
13 14 15 16 17 18 19
20 21 22 23 24 25 26
27 28 29 30 31
เรื่องเล่าจากอเมริกา ตอน High School Reunion (1) : Getting Ready
ปีนี้เป็นปีที่นายจอมยุ่ง ต้องไปงานเลี้ยงรุ่นค่ะ ที่อเมริกานี่เค้าเลี้ยงรุ่นกันทุก ๆ 5 ปี สาเหตุคงเป็นเพราะว่า (เดาเอานะ) แต่ละคน พอเรียนจบก็แยกย้ายกันไป อยู่ตามเมืองต่าง ๆ ไม่ค่อยมีใครอยู่ที่บ้านเกิด ของตัวเองมากนัก ทำให้การเลี้ยงรุ่นกันทุก ๆ ปีนั้น ลำบากนัก (สู้บ้านเราไม่ได้เนอะ เลี้ยงรุ่นกันทุกปีเลย และทุกโอกาสที่สามารถจะหาเรื่องเมาได้ อิ อิ) > รุ่นนี้มีทั้งหมด 400 คนค่ะ (เยอะจังว่ะ) เลขาส่วนตัวอย่างเรา (ค่าจ้างแพงสุด ๆ ) จัดการตอบกลับบัตรเชิญ พร้อมทั้งส่งเช็คไปให้คนจัดงานเรียบร้อย เมื่อสองเดือนก่อน (แบบว่า
จอมยุ่งกลัวไม่ได้ไปจัด) ไอ้เราก็พะวงสุด ๆ แบบว่า ตื่นเต้นบอกไม่ถูก เลขาตัววุ่น เฝ้าเพียรถามนายจอมยุ่ง ว่าเมื่อไหร่จะไปซื้อเสื้อผ้าซักที แม้ว่าเสื้อผ้าจะเต็มบ้าน แบบที่ยังไม่ตัดป้ายก็มี คุณชายก็ยังนั่งยันนอนยันว่า ต้องไปซื้อใหม่เท่านั้น ตูล่ะเบื่อจริง ๆ ผลัดวันประกันพรุ่งจนถึงวินาทีสุดท้าย เนื่องจากจอมยุ่ง มั่วแต่อ้างว่า วันนี้กินอิ่มไป ไม่อยากไปลองเสื้อ นังเมียก็นั่งนึกอ่ะนะคะว่า แล้ววันไหนว่ะ ที่แกกินไม่อิ่มไป เห็นยัดยังกะคนไม่เคยกินมาก่อน ทุกมื้อเลย แล้วเมื่อไหร่ มันจะผอมฟ่ะ จู้จี้จนรำคาญตัวเองค่ะ เลยตัดใจ ไม่ถามอีก เดี๋ยวถามมาก จะหาว่าเราเป็นอีแก่ขี้บ่นซะก่อน เพราะทุกวันนี้ ก็ใกล้ความจริงเข้าไปแล้ว เหลือแต่ให้นายจอมยุ่ง มากราบเช้ากราบเย็นเป็นพอ งานจัดวันเสาร์ วันพฤหัสได้ฤกษ์ไปเดินซื้อของ ด้วยระยะเวลากระชั้นชิดมาก แบบว่า ห้างปิด 3 ทุ่ม จอมยุ่งไปตอนหนึ่งทุ่ม อาหารเย็นก็ยังไม่ได้กิน ไอ้เราก็หิวสุด ๆ แต่ท่านชายบอกว่า เดี๋ยวค่อยกิน กินข้าวแล้วเดี๋ยวพุงใหญ่ แล้วจะลองกางเกงไม่ได้
เซ็งเลยตู โชคดีที่จอมยุ่งหมายตา อยู่แค่ยี่ห้อเดียว หึ หึ ถ้าให้คุณเมีย เดินเลือกทุกยี่ห้อ มีการหย่าร้างแน่ ๆ แบบว่า เลขาเมื่อยและขี้เกียจเดินสุด ๆ เดินตรงดิ่งไปที่ร้าน Tommy Bahamas เลือกแล้วเลือกอีก แบบว่า มีเยอะมาก ปรากฎว่า ท่านไม่ชอบซักกะตัวเดียว โอ้ย
กรรมเวรของชั้น สองทุ่มแล้ว เสื้อก็ยังไม่ได้ ได้กางเกงยีนส์ไปหนึ่ง แต่คุณท่าน ยังไม่ค่อยแน่ใจ ว่าจะใส่กางเกงยีนส์ดี หรือใส่ขาสั้นดี เนื่องจาก เกิดอาการ ที่ทางการแพทย์ เรียกว่า ประสาทแดก คิดว่าขาตัวเองเล็ก กลัวเพื่อนล้ออีก เลขาอย่างเรา ยิ่งเวลาผ่านไป ยิ่งเพิ่มดีกรีความอยากถีบคนมากขึ้น ไม่พอค่ะ นายจอมยุ่งบอกว่า ไม่ชอบห้างนี้เลย เดินแล้วอึดอัด (คุณเลขา เริ่มคันเท้าขึ้นมาอีก) ประมาณว่า ไปอีกห้างหนึ่งเหอะ ได้เลยจ้า
ถ้าวันนี้ไม่ได้ของกลับบ้าน จะหาผ้าขี้ริ้วมาให้พันตัวไปงาน อ่ะ ก็พากันหอบสังขาร มาถึงอีกห้างหนึ่ง ใช้เวลาประมาณ 10 นาทีก็ถึง (ระยะทางแบบนี้ ถ้าเป็นเมืองไทย คงได้ใช้เวลา 2 ชั่วโมง เหอ ๆ) ถึงแล้วก็ดิ่งขึ้นไปที่แผนกเสื้อผ้าผู้ชายเลย มองหายี่ห้อเดิม คราวนี้ไม่ถูกตาเลขาซักกะตัว ไอ้ห้างตะกี้สวยกว่านี้อีก แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวลองกางเกงขาสั้นก่อน ลองไปแล้วหลายตัวมาก ใส่ไม่ได้ค่ะ (นี่ขนาดยังไม่ได้กินข้าวนะ) ไอ้ครั้นเราเอาเบอร์ใหญ่ขึ้น มาให้ลอง หึ หึ พี่แกรีบส่ายหน้าบอกไม่เอา แหมกลัวคนอื่น จะมาปลิ้นขอบกางเกงแกดูเหรอ หมั่นไส้เหลือเกิ๊น ลองแล้วลองอีก ดูกระจกแล้ว ห้าพันรอบ ก็ยังไม่แน่ใจ ว่าจะดูดีหรือเปล่า เลขาก็ประมาณว่า เชียร์สุดใจขาดดิ้น (จะได้กลับบ้านซะที) โดนจับได้ว่า ไม่ได้มอง ก็ตอนที่เรานั่งเล่น Puzzle อยู่ แต่ปากดันบอก You look good in that shorts อิอิ สะดุ้งอีกทีตอนที่จอมยุ่ง กรี๊ดดดดดดดดดดด บอกเรา หล่อนไม่ได้ดูนี่ อ้าว
ซวยชั้นอีก เสร็จแล้ว มีการ ขู่ อีกว่า เดี๋ยวชั้นจะเผาไอ้หนังสือ puzzle นรกนั่นทิ้ง (ขี้แพ้ชวนตีนี่หว่า) สรุป เลือกกางเกงขาสั้นได้มาหนึ่งตัว แม้จอมยุ่งจะยังไม่ได้ตัดสินใจ ว่าจะใส่ขาสั้น หรือใส่ยีนส์ดี เลขาเลือกเสื้อตัวสวยมาให้ เหลือเวลาอีก 15 นาที ห้างจะปิด ยังตัดสินใจไม่ได้เลยค่ะ พี่แกมีการบอก เดี๋ยววันเสาร์เช้า ค่อยมาเลือกใหม่ดีกว่า เฮ้อ
กลุ้ม เลขาตัดสินใจแทน บอกว่า ซื้อไปก่อน แล้วค่อยไปนั่งนึกต่อที่บ้าน ถ้าไม่ชอบจริง ๆ เดี๋ยวจะเอาไปคืนให้ นายคนนี้ ไม่กล้าเอาของไปคืนค่ะ แบบว่า อาย จัด แต่กระเหรี่ยงหน้าหนาอย่างเรา ทำได้ทุกอย่าง เพื่อที่จะได้เงินคืน อันนี้ไม่รู้เรียก หน้าหนา หรือ งก กันแน่ ก่อนเดินไปจ่ายเงิน อ้าว
เหลือบไปเห็นกางเกงยีนส์ อีกแล้ว เพิ่งจะซื้อไปหยก ๆ จอมยุ่งจัดแจงลองใส่เรียบร้อย หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส่ ชอบใจ อ่ะคะ ซื้อให้ก็ได้ค่ะ วันนั้น เลขารูดการ์ดไปด้วย ปาดเหงื่อไปด้วย ตอนเซ็นชื่อ มือสั่นยิก ๆ แบบว่า เสียดายตังค์จัด ซื้อชุดเดียว ราคามากกว่า เงินเดือนวุฒิป.โท อีก เสร็จซะที กลับบ้านดีกว่า คิดถึงน้องพูกกี้จัง เย้
ติดตามตอนต่อไปค่ะ
Create Date : 10 สิงหาคม 2549
18 comments
Last Update : 10 สิงหาคม 2549 2:40:58 น.
Counter : 868 Pageviews.
โดย: เวฟ IP: 71.127.10.11 10 สิงหาคม 2549 3:01:21 น.
โดย: พี่พจนีย์ IP: 203.188.47.67 10 สิงหาคม 2549 6:30:19 น.
โดย: shnkitty 10 สิงหาคม 2549 7:35:00 น.
โดย: น้องเต้ IP: 61.47.111.109 10 สิงหาคม 2549 11:19:23 น.
โดย: Jiguli 10 สิงหาคม 2549 13:36:05 น.
โดย: สะใภ้อิตาลี IP: 82.54.89.227 10 สิงหาคม 2549 15:54:49 น.
โดย: เด็กบ้านนอก (Cozmen ) 10 สิงหาคม 2549 23:05:54 น.
โดย: NIRISSA 11 สิงหาคม 2549 6:50:02 น.
โดย: pooktoon 11 สิงหาคม 2549 14:23:32 น.
โดย: Noise219 12 สิงหาคม 2549 13:51:56 น.
โดย: sheer bliss IP: 69.230.129.86 13 สิงหาคม 2549 7:07:03 น.
โดย: aomyoko@hotmail.com IP: 68.62.89.166 7 มกราคม 2550 21:28:35 น.
Location :
The Land of 10,000 Lakes United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 38 คน [? ]
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาชม Blog ของเรานะคะ มีอะไรแนะนำจะให้เขียน รบกวนเขียนฝากไว้ด้วยค่ะ Disclaimer: ทุกข้อความใน Blog นี้ เราเขียนเรื่องจากประสบการณ์เท่านั้น ไม่มีเจตนาว่าร้ายใคร และหากเรื่องที่เขียนไปกระทบใจใคร ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย ส่วนข้อมูลต่าง ๆ ที่ให้ไว้ ก็เป็นเพียงข้อมูลจากประสบการณ์จริงเท่านั้นค่ะ ***ประกาศ : ท่านที่นำเนื้อหาในบล็อคของเราไปแปะไว้ในเว็ปอื่น ยินดีอย่างยิ่งค่ะ ที่ช่วยกันเปิดเผยข้อมูล แต่ขอความกรุณาซักนิด แจ้งให้เราทราบด้วยนะคะ ให้เครดิตคนเขียนกันบ้างค่ะ ***
ปล.เลขาโหดม๊ากค่ะ