|
เรื่องเล่าจากอเมริกา ตอน เมื่อกระเหรี่ยงไป ปิ๊ง หนุ่มบนเครื่องบิน
จุ๊ จุ๊ อย่าไปบอก นายตัวโต สามีจอมยุ่งของเรานะคะ เดี๋ยวจะพาลไม่ได้ไปไหนมาไหนคนเดียวซะ นายคนนี้ เวลาคุณเมียจะไปไหนที ต้องกำชับว่า อย่าไปส่ง สายตาเยิ้ม ๆ ให้ใคร กีดกันสกัดดาวรุ่งสุด ๆ แหม หนุ่มหล่อ ๆ นี่ เห็นแล้วมันก็ต้องมอง เนอะ
วันนี้เอามาเล่าให้ฟังหนึ่งเรื่องก่อน เรื่องนี้ เกิดตั้งแต่สมัยกระเหรี่ยงมาเรียนที่เมืองมะกันค่ะ ตอนนั้นยังไม่ได้แต่งงาน แต่นายจอมยุ่ง ส่งตั๋วเครื่องบินมาอัญเชิญให้เราไปเยี่ยมเค้า ทุก ๆ สองสัปดาห์ เหอ เหอ เราก็ไปค่ะ
ออกจากสนามบินที่เพนซิลเวเนีย ตอนเย็นหลังเลิกเรียน เดินเข้าเครื่องบิน จำได้ว่า ที่นั่งเรา 1D ริมหน้าต่างทางด้านขวาของเครื่องบิน มีหนุ่มคนหนึ่งนั่งอยู่แล้ว เหอ เหอ น่าร๊ากกกกก จังเยยยยยย ฮิ ฮิ กระเหรี่ยง ส่ง ยิ้มสยาม ให้นิด ๆ พร้อมทักทายเบา ๆ ด้วยเสียงดัดจริตสุด ๆ โอ้ย
ขำ
พนักงานต้อนรับ เดินมาถามว่า จะดื่มอะไรก่อนเครื่องออกหรือเปล่า เหอ เหอ ดิฉันมองยิ้ม ๆ แล้วบอกว่า ขอ Screwdriver ค่ะ แต่ไม่ใช่ไขควงนะคะ เป็นน้ำส้มผสมว็อดก้าค่ะ นายคนนี้ หันมามองอย่างรวดเร็ว แล้วถามว่า How old are you?: อายุเท่าไหร่แล้ว? ต๊าย ตาย ถามอะไร หยาบคายจริง ๆ มาถามอายุเรา ตอบไปแล้ว คุณผู้ชายถึงกับอึ้งแดก มันบอกว่า นึกว่าเพิ่งจะ 14 ขวบ ฮ่า ฮ่า
อ่า
พอรู้ว่าเราไม่ได้เด็กแบบที่คิด นายนี่ก็เริ่มงัดวิทยายุทธมาใช้เลยค่ะ ไฟล์ทนั้น หลังเหตุการณ์ 9/11 ไม่กี่วัน คุณพี่ Russell (แต่ไม่ได้ นามสกุล Crowe) ก็เอียงตัวมาถามเราเลยว่า กลัวหรือเปล่า เหอะ เหอะ กลัวอะไรอ่ะค่ะ ถ้ามันจะตายจริง ๆ อยู่บนดินก็ตายเหมือนกัน กระเหรี่ยงก็เลยบอกไปว่า ไม่กลัวอ่ะ
ยัง อีนี่ ยังไม่พอ มีการสกิดเราต่ออีก (แหม หลอกแต๊ะอั๋งเราหรือเปล่าเนี่ย ?) แล้วพี่แกก็กระซิบว่า เนี่ย
ผู้ชายที่นั่งอยู่ข้างหลังเราอ่ะ เค้าเป็น Air Marshall อีกระเหรี่ยงกำลังมึนอยู่แล้ว มีการหันกลับไปยิ้มหวานสุด ๆ ให้คุณพี่ข้างหลัง แล้ว Hi ซะดังเชียว เหอ เหอ
อี Russell นั่ง ๆ อยู่ ก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำ กลับออกมามีการบอกว่า Here, smell my hands; I just went to the restroom นี่ ๆ ดมมือชั้นสิ ชั้นเพิ่งไปห้องน้ำมา เฮ้ย
อยู่ดี ๆ จะมาหลอกให้ชั้นดมมือแก โรคจิตเหรอ ฮ่า ฮ่า แต่เค้าบอกว่า ดมซิ สบู่ห้อม หอม สรุปเหรอค่ะ เราก็บ้าจี้ ดมมือเค้าอ่ะค่ะ ประสาทแตกกันทั้งคู่เลย เออ สบู่หอมจริง ๆ ด้วย
นั่ง ๆ คุยกันไป คุณพี่ก็ถามโน่นถามนี่ ตามฟอร์มคนมะกัน อีลูกช่างอยากรู้อยากเห็น หรือภาษากระเหรี่ยง เรียกว่า ช่างเสือก นั่นเอง ไอ้เราก็งัดการบ้านขึ้นมาทำ กะว่าทำให้เสร็จ ๆ ถึงบ้านนายจอมยุ่งแล้วจะได้ไม่ต้องห่วงการบ้านไง คุณพี่ก็ช่างกวนค่ะ ถามแม่งอยู่นั่นแหละ สรุปเหรอค่ะ การบ้านไม่ได้ทำเลยค่ะ มัวแต่นั่งโม้ค่ะ
เอ๊ะ นั่ง ๆ คุยกันไป ทำไมมาลูบ ๆ ผมเราว่ะ ดีนะที่แก หล่อ ไม่งั้น ถูกถืบ แน่ ๆ มีการนั่งซะติดเราเลย เก้าอี้ตั้งกว้างขวาง ทำมาเป็นเอียงคอมาหาเรา เหอ เหอ ดิฉันกำลังจะบินไปหาแฟนนะคะ บอกแล้วยังไม่ฟังอีกเหรอ เอ๊ะ หรือว่า มันจะนึกว่าเราเป็น อีตัว ว่ะ ฮืม ไม่ได้การแล้ว อีตัวก็อีตัวชั้นหนึ่งนะโว้ย
ถึงดีทรอยต์แล้ว กระเหรี่ยงต้องต่อเครื่องบิน ไปยังเมืองเมมฟิส คุณพี่รัสเซล ก็สู้อุตส่าห์มานั่งรอเครื่องบินเป็นเพื่อน บ้านเค้าอยู่ดีทรอยต์ค่ะ เค้าบอกว่า เดี๋ยวเราขึ้นเครื่องบินแล้ว เค้าค่อยกลับก็ได้ คุยกันถูกคอมาก จัดการแลกอีเมลล์กันเรียบร้อย แต่ไม่เคยเขียนหามันหรอก ก่อนจากกันวันนั้น อีกระเหรี่ยง ยังให้ความหวังว่า หวังว่า เราจะได้พบกันอีก อู้ยยยยย ตอแหลสุด ๆ จากนั้นเราก็เดินจากไป นางเอ๊ก นางเอก โน๊ะ ตอแหลมากกว่านี้ คงต้องไปเล่นมิวสิคแล้ว
จากนั้นมาอีกสองสัปดาห์ เหมือนเดิมค่ะ จะไปเยี่ยม พ่อทูนหัว อีก ตอนเช็คอิน ก็มีความรู้สึกว่า วันนี้ จะได้เจอ เขา อีกครั้ง เจ้าหน้าที่ให้บัตรโดยสารมาเรียบร้อย กระเหรี่ยงก็เข้าไปรอที่เกท นั่ง ๆ ทำการบ้านอยู่ ก็ได้ยินเสียงคุ้น ๆ หู ฮิ ฮิ ยิ้มซิค่ะ คุณพี่รัสเซลนั่นเอง ว่าแล้วเชียว ว่าวันนี้ต้องเจอ มันมีความรู้สึกอยู่ (ความจริงแอบหวังอยู่ลึก ๆ ค่ะ) บาปกรรมมั้ยนี่ อันนี้ไม่ได้เรียกว่า นอกใจสามี ใช่ป่ะ เพราะตอนนั้นยังไม่ได้แต่งงานอ่ะ
กระเหรี่ยงมีโอกาส พบเจอคุณพี่รัสเซล อยู่ทั้งหมดสี่ครั้ง จากนั้นก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย จนกระทั่งทุกวันนี้ สงสัยป่านนี้มีเมียไปแล้วมั้ง ฮิ ฮิ คนอะไรก็ไม่รู้ น่ารักจัง !!!!!!
Create Date : 04 กรกฎาคม 2549 |
|
13 comments |
Last Update : 4 กรกฎาคม 2549 12:49:16 น. |
Counter : 942 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: lilac girl (Lilac Girl ) 4 กรกฎาคม 2549 13:08:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: หนู๋เอง (Jiguli ) 4 กรกฎาคม 2549 14:43:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: sheer bliss IP: 71.106.26.61 4 กรกฎาคม 2549 14:55:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: Malee30 4 กรกฎาคม 2549 16:23:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: lilac girl IP: 68.13.176.206 4 กรกฎาคม 2549 23:39:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: sunan IP: 124.120.103.237 5 กรกฎาคม 2549 20:17:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: คนไทยออสโล (คนไทยออสโล ) 6 กรกฎาคม 2549 19:47:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: พี่พจนีย์ IP: 203.114.99.227 7 กรกฎาคม 2549 15:40:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: eccentric gal IP: 58.147.65.12 7 กรกฎาคม 2549 20:53:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: lilac girl IP: 68.13.176.206 8 กรกฎาคม 2549 0:40:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: Malee30 8 กรกฎาคม 2549 15:11:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: gift IP: 110.77.168.175 3 ตุลาคม 2554 0:03:29 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
The Land of 10,000 Lakes United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 38 คน [?]
|
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาชม Blog ของเรานะคะ มีอะไรแนะนำจะให้เขียน รบกวนเขียนฝากไว้ด้วยค่ะ
Disclaimer: ทุกข้อความใน Blog นี้ เราเขียนเรื่องจากประสบการณ์เท่านั้น ไม่มีเจตนาว่าร้ายใคร และหากเรื่องที่เขียนไปกระทบใจใคร ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย ส่วนข้อมูลต่าง ๆ ที่ให้ไว้ ก็เป็นเพียงข้อมูลจากประสบการณ์จริงเท่านั้นค่ะ
***ประกาศ : ท่านที่นำเนื้อหาในบล็อคของเราไปแปะไว้ในเว็ปอื่น ยินดีอย่างยิ่งค่ะ ที่ช่วยกันเปิดเผยข้อมูล แต่ขอความกรุณาซักนิด แจ้งให้เราทราบด้วยนะคะ ให้เครดิตคนเขียนกันบ้างค่ะ ***
|
|
|
|
|
|
|
|