เรื่อยๆ
เรื่องเครียดๆ เมื่อ 2-3 วันก่อน เอาเข้าจริงๆ แล้วมันก็ไม่มีอะไร เรื่องที่ต้องย้ายร้าน ก็ยังไม่มีเค้ามูลว่าจะต้องย้าย ทั้งที่ดิ้นรนหาที่ทางเผื่อต้องย้ายจริงๆไว้บ้างแล้วก็ตามชั้นวางของ ตู้กระจกจะเสร็จวันพุทธ ตามที่คุณพี่เจ้าของร้านบอกไว้จริงๆ ซึ่งมันเกินงบไปหลายบาทอยู่แต่ไม่เป็นไรถือเอาว่าเป็นการลงทุนครั้งเดียว เพราะเห็นแล้วว่าพี่เค้าทำชั้นดี และคงใช้ได้ยาวเลย ที่นี่เราก็ไม่ต้องไปอัดของไว้ในชั้นเก็บของเล็กๆ หรือพยายามคำนวณหาพื้นที่ในเพื่อเก็บของหลายๆ อย่างไว้ในล็อคเดียวไม่ได้โทรหาน้าตุ่นหลายวันแล้ว จริงๆ แล้ว 2 วัน เพราะเมื่อก่อนเราโทรหาน้าตุ่นตลอด ทุกวัน คุยกันวันละหลายๆ ชั่วโมง ถือได้ว่าน้าเวลาที่เราไม่สบายใจนั้นน้าคุยเป็นเพื่อนเราตลอดบางทีมากยิ่งกว่าแม่อีก แต่แม่มีขีดจำกัดมากกว่าน้าฉะนั้นมันก็เปรียบกันไม่ได้อยู่ดีอุตส่าห์ติดต่อร้านไว้หลายร้านเผื่อว่าจะเปิดสาขา แต่ก็เป็นอันต้องพับไว้ก่อนเพราะข่าวโคมลอยที่เราต้องย้ายร้าน เสียดาเหมือนกัน แต่ไม่เป็นไร เราปรับปรุงร้านแทนไปแล้วร้านเฟอนิเจอร์แพงๆ ที่คุณเห็นบางทีเค้าก็สั่งทำเฟอนิเจอร์จากร้านทำเฟอร์นิเจอร์ข้างๆ ร้านเค้าแล้วไปวางรวมๆ กับของติดป้ายดีๆ อัพเกรดราคาได้แพงพอวร ซะนั้นเวลาซื้อของเดินดูให้ทั่วก่อนตัดสินใจไม่อย่างนั้นเราอาจจะได้ของถูกแต่ราคาแสนแพง เมื่อวันเสาร์ บอกหมีไปว่าถ้าหมีคิดยังไม่ได้ว่าที่เราพูดไปมันหมายถึงอะไร หรือมันไม่ได้สะกิดต่อมเหตุผล การรับรู้อะไรเลยก็ไม่ต้องโทรมาอีกแล้ว เพราะไม่อยากจะพูดเรื่องเดิมๆ ซ้ำเหมือนครึ่งปีที่ผ่านมาอีกแล้ว เมื่อวานตอนดึกหมีโทรมา ด้วยอากัปกริยาเหมือนเดิมแป๊ะๆ ที่ทำอยู่ทุกวันคือ เปิดทีวีเสียงดัง สมาธิไม่มี นอนกิน ทั้งวัน ไม่ดิ้นรนอะไรเหมือนเคย แล้วบอกเราว่า "หมีคิดได้แล้วหมีจะไปหางานทำ" เหรอ??? แล้วแต่คุณสิคะ ชีวิตคุณพี่โย เป็นไปได้จริงๆ เหรอคะ
ทานข้าวยังค่ะ