Bloggang.com : อะไรกันซะยังงั้น : บางที

ธันวาคม 2549

					1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30
31

24 ธันวาคม 2549

บางที

บางที

บางที การที่เราเห็นชีวิตของคนๆ หนึ่งกำลังเดินทางเรารับรู้ครั้งแรกที่มีเค้าบนโลกใบนี้ เรารัก เราทะนุถนอม แต่ก็ใช่ว่าความหวังดีของเรา จะเป็นสิ่งที่เค้าต้องการ บางทีทั้งๆ ที่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเราก็ได้พยายามแทบจะทุกวิถีทาง ที่เราคิดว่าดีสำหรับเค้า หรือเรื่องทั้งหมดจะต้องเป็นแบบนี้จริงๆ หรือไม่ว่าเราจะพยายามทำทุกสิ่ง ผลของมันก็ไม่ต่างจากการเฝ้ามองดู ให้เรื่องเดิมๆ เกิดขึ้นซ้ำๆ เหมือนอย่างที่เคยเป็นมา เรามักจะบอกพี่ติ๊ก เสมอว่า แม้ว่าบางทีเส้นชีวิตของเราอาจถูกกำหนดมาแล้ว เราไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้แต่คนบนฟ้าก็ยังใจดีที่จะขีดเส้นหลายๆ เส้นให้เราได้เลือกเดินบ้าง
บทสรุปของชีวิตเราอาจเปลี่ยนได้ เพราะเราเชื่อว่าไม่มีใครอยากล้มเหลว แม้จะไม่ประสบความสำเร็จก็ตาม จะดำหรือขาว จะสูงส่งหรือต่ำต้อย ต่างก็มีบทสรุปเสมอ 50 ปี หรือ 100 ปี ใครจะบอกได้ เราจะเปลี่ยนมันเมื่อไหร่ก็ได้แต่ก็ต้องยอมรับว่ายิ่งนานวัน มันก็ยิ่งฝังรากลึกในจิตใจเรา ถึงตอนนี้พี่อาจเข้าใจแล้วว่าความดี ไม่ใช่แค่เอ่ยปาก แต่มันอาจต้องทำถึง 100 ครั้งถึงจะสำเร็จ สิ่งง่ายๆ ชั่วช้า ทางลัดต่างๆ ย่อมง่ายถ้าเราจะเลือก แล้วก็คงมีเพื่อนมากมายที่เลือกไปแล้วเช่นกัน
แต่ มันหันหลังกลับได้ มันอยู่ที่ตัวเรา ใจเราที่จะเลือกเท่านั้น อยากให้พี่เข้มแข็งนะ ขอให้เข้าใจตัวเองให้มาก คงไม่ผิดถ้าวันนี้เราของมองดูพี่จากที่ๆ เรายืนอยู่เพราะบางทีการที่เราเข้าใกล้พี่มากเกินไป เราก็รู้สึกว่าเรายิ่งอยู่ห่าง ไม่รู้จักพี่เหมือนแต่ก่อน รักและเป็นห่วงพี่สาวของน้องเสมอ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
แม่ไม่สบาย เพราะฟังย่าพูดผิด บางทีคนที่มีอายุเลยวัยทองไป ก็หวั่นไหวมากๆ เรื่องนิดเดียวแม่คิดไป 3 วัน ทำให้ไม่สบายไปเองซะงั้น

ภารกิจประจำวันคือต้องโทรหาแม่วันละ 1 ครั้งอย่างน้อย 5 นาที ภารกิจนี้เคยเป็นเรื่องประจำวันเมื่อตอนแม่ไม่สบายแรก ๆ ตอนนี้มันกลับมาอีกแล้ว

น้าตุ่นยังคงปวดหัวกับซาโจ้มาก ถึงกับออกปากว่าจะไม่รับแล้วไม่ไหวแล้ว สุดท้ายก็บอกว่าชาติที่แล้วฉันคงทำเวรกรรมกับมันไว้มาก เอาเถอะ ตาดำๆ ท่องไว้นะจ้ะ

งานที่ร้านยุ่งๆ ตลอด ปากก็บ่นทำไมคนเยอะอย่างนี้ แต่พอนับเงินใจก็ท่องขอให้เป็นอย่างนี้ทุกวัน เอาใจยากจริงๆ นะแก

นับเป็นวันที่ 3 ที่อยากโทรหาเพื่อนเปิ้ล จะจิงเกิลเบลอยู่แล้ว เพื่อนเปิ้ลคงไปประชุมที่ประจวบ คิดถึงนะ อิเพื่อนเปิ้ล เพื่อนระอีกคน มันมาเป็นระลอก พอรับโทรศัพย์มันครั้งหลังสุด มันบอกว่า ขอโทษ กูไม่ว่าง "แล้วมึงจะโทรมาทำไมคะ" คิดถึงนะคะคุณเพื่อน

มีโปรแกรมอะไรมั้ยปีใหม่? ไม่มี จบข่าว เก็บเงิน เก็บเงินขอให้รวย ขอให้รวย อวยพรตัวเอง สงสัยคงเพ้อ

ปีนี้มีอะไรเยอะแยะ ต้นกำเนิดความเปลี่ยนแปลงคือคุณแม่ยุพิน คนดีคนนี้ผู้หญิงที่เราต้องดูแลเธอไปตลอดชีวิตของเธอ ขอบคุณที่ให้หนูเกิดมาเป็นลูกแม่ ขอให้เรื่องที่ไม่ดีผ่านพ้นไปจากชีวิตแม่ เราจะเติบโตไปด้วยกันนะ หนูจะเรียนรู้จากแม่ แล้วเราก็จะรักกันให้มากขึ้นนะ
หมด

Create Date : 24 ธันวาคม 2549

Last Update : 24 ธันวาคม 2549 12:37:46 น.

2 comments

Counter : 241 Pageviews.