เมื่อรักหมายถึงห่วงใย เมื่อรักหมายถึงห่วงใย... เคยมีใครถามคุณไหมว่า "ความรักคืออะไร?" คิดว่าวันนี้เรามีคำตอบให้คุณแล้วล่ะ คำที่ใช้แทนคำว่า "ความรัก" ได้ดีที่สุด น่าจะเป็นคำว่า "ใส่ใจ" หากคุณคิดที่จะบอกรัก หรือรู้สึกว่าตัวเองเริ่มที่จะรักใครซักคน ลองถามตัวเองดูว่า คุณใส่ใจเค้ามากน้อยแค่ไหน? ความใส่ใจ ไม่ใช่ ความเอาใจ หากคนรักของคุณจำได้ขึ้นใจว่า คุณเคยพูดว่าอยากได้อะไร แล้วเค้าหาซื้อของชิ้นนั้นให้ ไม่ใช่สักแต่ว่าซื้อซื้อซื้อของเยอะแยะมากมาย เพื่อเอาใจ... นั่นแหละถึงเรียกว่า ความใส่ใจ ความใส่ใจ ไม่ใช่ ความหึงหวง หากคนรักของคุณโทรหาคุณทุกคืน ถามว่ากลับถึงบ้านหรือยัง เพียงเพราะเค้าเป็นห่วง ไม่ต้องการให้คุณได้รับอันตรายในยามดึก ไม่ใช่กลัวว่าคุณจะไปกับคนอื่น... นั่นแหละเรียกว่าความใส่ใจ ความใส่ใจ ไม่ใช่ ความมีน้ำใจอย่างเดียว หากแต่มีความถนอมน้ำใจด้วย หากคนรักของคุณทำอะไรเพื่อคุณซักอย่างด้วยความตั้งใจ แต่คุณกลับไม่ชอบมัน คิดไตร่ตรองให้ดีก่อนที่จะพูดอะไรออกไป ใส่ใจในความรู้สึกของเค้าด้วย หากคุณทะเลาะกับคนรัก แต่แล้ววันรุ่งขึ้น คนรักของคุณยังโทรมา แสดงความเป็นห่วงในเรื่องต่างๆ เหมือนทุกๆวัน ทั้งๆ ที่ยังไม่หายโกรธ... นั่นแหละเรียกว่าความใส่ใจ หากคนรักของคุณยอมสละเวลาทำบางสิ่ง เอาไว้ทีหลัง เพียงเพื่อช่วยทำในสิ่งที่คุณขอ.. นั่นแหละเรียกว่า ความใส่ใจ คนเราบางครั้งก็ต้องการมีใครซักคนคอยใส่ใจเราบ้าง หากคุณต้องเดินทางไกล มันจะรู้สึกดีเอามากๆ ถ้าคนรักของคุณโทรมาถามว่า "ถึงหรือยัง" "ปลอดภัยดีไหม" "เหนื่อยไหม" หากคุณต้องปฏิบัติภาระกิจสำคัญ ไม่ว่าจะเรื่องงาน หรือเรื่องเรียน มันจะรู้สึกดีเอามากๆ ถ้าคนรักของคุณจำได้ และโทรมาบอกว่า "โชคดีนะ" "ชั้นจะคอยเป็นกำลังใจให้" หากคุณต้องขับรถคนเดียว มันจะรู้สึกดีเอามากๆ ถ้าคนรักของคุณโทรมาบอกว่า "ขับรถดีๆนะ" หากคุณป่วยเป็นไข้ ไม่สบาย มันจะรู้สึกดีเอามากๆ ถ้าคนรักของคุณโทรมาเตือนให้คุณกินยา และพักผ่อนมากๆ ความใส่ใจ กับ ความเกรงใจ คล้ายกันในหลายๆด้าน คุณอาจคิดว่า ยิ่งคบกันสนิทสนมกันมากเท่าไหร่ ก็ไม่จำเป็นต้องเกรงใจกันให้มากเหมือนคนที่เพิ่งเริ่มรู้จักกัน แต่ผมกลับไม่คิดอย่างนั้น ยิ่งสนิทกันมากเท่าไหร่ ต้องยิ่งเกรงใจซึ่งกันและกัน ความเกรงใจเป็นสิ่งดี และเป็นบ่อเกิดของความสัมพันธ์อันยั่งยืน คุณเห็นไหมล่ะว่า ไม่ยากเลยที่จะแสดงความใส่ใจต่อใครซักคน เพียงแต่วันนี้ คุณใส่ใจคนรักของคุณแล้วหรือยัง? Thank you.FW.friendly.KKU สวัสดีค่ะ คุณรัตน์ขออัพบล็อก ด้วยเรื่องราวของความรักหวานๆ ต้อนรับเทศกาลแห่งความรักที่จะมาถึงค่ะ และระหว่างนี้ คุณรัตน์ มีภาระกิจที่จะต้องจากบ้านไปงานราชการทั้งในประเทศ และต่างประเทศหลายวัน ขอฝากบ้านกับเพื่อนๆช่วยกันดูแลหน่อยนะคะ คิดถึงทุกๆ คนมากค่ะ แล้วจะรีบกลับนะคะ ขอบคุณค่ะ   Create Date : 07 กุมภาพันธ์ 2551 27 comments Last Update : 7 กุมภาพันธ์ 2551 18:45:41 น. Counter : 625 Pageviews. Share Tweet

แวะเข้ามาอ่านเรื่องความรัก เลยมีโอกาสได้ส่งคุณรัตน์ไปทำงานต่างถิ่น ขอให้ปลอดภัยและโชคดีในการเดินทางนะคะ   โดย: หยุ่ยยุ้ย 7 กุมภาพันธ์ 2551 19:00:01 น.

ลอยไปกับลูกโป่งเพื่อไปอยู่ใกล้ ๆ พี่สาวคนดี   โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว 7 กุมภาพันธ์ 2551 19:17:56 น.

มาเยี่ยมจ้าาาาา   โดย: ga_tan_u 7 กุมภาพันธ์ 2551 19:48:44 น.

แวะมาทักทายค่ะ สวัสดีปีใหม่จีนค่ะ วันนี้วันเที่ยว ได้ไปเที่ยวที่ไหนมาบ้างรึเปล่าคะ   โดย: simple_xxx 7 กุมภาพันธ์ 2551 20:40:34 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะ นำอั่งเปามาฝากค่ะ มั่งมีศรีสุขนะคะ   โดย: ทิวาจรดราตรี 7 กุมภาพันธ์ 2551 21:04:25 น.

ใส่ใจกับเอาใจ ขอบคุณขอบคุณครับ เดินทางปลอดภัยครับ   โดย: ค่ำคืนหน้าหนาว 7 กุมภาพันธ์ 2551 21:27:12 น.

เฮง เฮง เฮง ค่ะ   โดย: ยอพระกลิ่น 7 กุมภาพันธ์ 2551 23:51:01 น.

หวัดดีเช้าวันศุกร์ จ้า วันนี้มีกาแฟจากเชียงใหม่มาฝากนะเนี่ย   โดย: หอมกร 8 กุมภาพันธ์ 2551 7:25:12 น.

โดย: big-lor 8 กุมภาพันธ์ 2551 11:24:12 น.

เด๋วอ้อจะไปดึงหู..นายมุมมาอ่าน เอิ๊กๆๆๆ.. คิดถึงนะคะ..พี่สาว   โดย: นางสาวใบไม้ 8 กุมภาพันธ์ 2551 15:01:47 น.

แวะมาอ่านครับ   โดย: ชัช (กู่ฉิน ) 8 กุมภาพันธ์ 2551 16:51:16 น.

รัก รัก รัก   โดย: วนิส 8 กุมภาพันธ์ 2551 20:01:40 น.

แวะมาทักทาย ตอนดึกๆ ครับ   โดย: หลังคาดำแดง 8 กุมภาพันธ์ 2551 23:11:31 น.

"ความใส่ใจ ไม่ใช่ ความมีน้ำใจอย่างเดียว หากแต่มีความถนอมน้ำใจด้วย" มาอ่านเรื่องราวความรักดีๆ อ่านแล้วหัวใจมันยิ้มล่ะค่ะ มีความสุขในวันหยุดนี้มากๆนะคะ   โดย: annie_martian 9 กุมภาพันธ์ 2551 12:36:45 น.

วันเวลาที่ผ่านมา ชั่วระยะเวลาหนึ่งของชีวิต ผู้คนมากมายผ่านเข้ามา บางคนผ่านมาเพียงเพื่อจะผ่านไป แต่บางคนกลับไม่เป็นเช่นนั้นจากคนแปลกหน้า กลายเป็นคนรู้จัก คนคุ้นเคย ล่วงเลย ไปถึงกลายเป็นคนรักกัน เวลาเปลี่ยน สถานการณ์เปลี่ยน สถานภาพทางความรู้สึกของเราก็อาจมีการเปลี่ยนแปลงตามไปด้วย บางคนยังคงความเป็นคนแปลกหน้า ยังรักษาระยะห่างของการเป็นคนรู้จัก คนคุ้นเคย หรือ คนรักกันไว้ได้อย่างคงที่บางคน เปลี่ยนแปลงจากคนแปลกหน้า กลายเป็นคนคุ้นเคยจากคนเคยคุ้น กลายมาเป็น คนรักกัน .. ทำลายระยะห่างของความรู้สึกให้สั้นลงอย่างรู้สึกได้ และเมื่อนั้น เรื่องราวดี ๆ สวยงามทางความรู้สึกจึงเกิดขึ้น แต่ในทางกลับกัน ระยะห่างของบางคน อาจห่างไกลออกไปจนสุดหูสุดตา จากคนเคยรัก คนเคยคุ้น กลายเป็นแค่คนเคยรู้จัก กลายเป็นคนแปลกหน้าทางความรู้สึกไป แน่นอนว่า ระยะห่างของคนรู้จัก กับ คนรัก ย่อมไม่เท่ากันเป็นแน่ แต่นั่นแหละ ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปได้เสมอ.. เราเชื่อในเรื่องของการเปลี่ยนแปลงของเวลา พอ ๆ กับเชื่อในเรื่องของการเปลี่ยนแปลงของความรู้สึก.. ไม่มีมาตราวัดใด ๆ ที่จะใช้วัดระยะห่างของความรู้สึกได้ และระยะห่างในแต่ละสถานภาพทางความรู้สึกในแต่ละคนก็คงจะไม่เท่ากันเราระบุชัดไม่ได้ว่า หนึ่งเท่ากับหนึ่ง ในความรู้สึกของอีกคน ในความรู้สึกของคนหนึ่ง อาจจะเป็นหนึ่งร้อยในความรู้สึกของอีกคนก็เป็นได้ และในเมื่อการคบหากันเป็นปฏิสัมพันธ์ของคนสองคน เราจึงมองเห็นความไม่ลงตัว เห็นระยะห่างที่ไม่เท่ากันของคนสองคนได้เสมอ กับคนบางคน เราอยากเป็นมากกว่าคนรู้จัก เราก็จะพยายามที่จะทำให้ระยะห่างของเรามันสั้นลง กับคนบางคน เราอยากเป็นน้อยกว่าที่เป็นอยู่ เราก็จะพยายามที่จะทำให้ระยะห่างของเรายาวไกลออกไป แต่กลับบางคนเรากลับอยากจะรักษา ระยะห่าง ตรงกลาง ไว้ให้คงที่ ไม่ให้ห่างหาย จางหนี หรือ เข้ามาใกล้จนเรารู้สึกอึดอัดเคยรู้สึกใช่ไหมว่า ขณะที่เราเดินเข้าหา บางคนกลับกำลังเดินหนี กับบางคนเรากำลังเดินหนี บางคนกลับเดินตาม กับบางคนเราก็ต้องการระยะห่างประมาณหนึ่ง ไม่ต้องใกล้มาก แต่ไม่ต้องการห่างหายไปไหน ขณะที่บางคนวิ่งตาม ล้มลุกคลุกคลานและเจ็บปวดกับระยะห่างของอีกคนที่ทิ้งไว้ตรงหน้า และขณะเดียวกันกับที่อีกคนก็วิ่งหนี โดยไม่คิดจะหันกลับมามองความเจ็บปวดของอีกคน อะไรก็เกิดขึ้นได้ กับความรู้สึกของคน.. เหนื่อยแสนเหนื่อย ล้าแสนล้า แต่สุดท้ายก็ยังพยายาม พยายามที่จะยื้อยุดฉุดดึงอยู่เช่นนั้น บางคนปล่อยความรู้สึกของอีกคนไว้ บนความห่าง ห่างจนลับตาไม่เคยหันกลับมามองหรือรับรู้ความเป็นไปของอีกคน ไม่เคยรับรู้ว่าระยะห่างที่เขาทิ้งไว้อีกคนมันสร้างความเจ็บปวดได้ประมาณไหน แต่ก็มีบางคนที่เหนื่อยล้ากับระยะห่างที่พยายามรักษาไว้เพียงแค่นั้น ไม่ต้องห่างไป แต่ เข้าใกล้กว่านี้ไม่ได้ ต้องการเพียงเส้นขนานที่ไม่มีทางมาบรรจบ การทำลายระยะห่างของคนสองคนอาจไม่ใช่เรื่องยาก แต่ก็ไม่ได้ง่ายดายนักสำหรับอีกหลาย ๆ คน บางคนพยายามมาเกือบทั้งชีวิต ระยะห่างที่ว่าก็ยังคงห่างอยู่เช่นเดิม ขณะที่บางคนอยู่นิ่ง ๆ ไม่วิ่งหนี ไม่วิ่งตาม ปล่อยทุกอย่าง! ให้เป็นหน้าที่ของเวลา ไม่เรียกร้องให้เกิดความคาดหวัง ไม่ปล่อยละเลยจนเหมือนชาเฉย ระยะห่างนั้นกลับขยับเข้ามาใกล้ราวปฏิหารย์ เอาใจช่วยสำหรับคนที่กำลังพยายามเดินเข้าหา ให้อีกคนหันกลับมามองบ้าง ระยะห่างจะได้สั้นลง พยายามต่อไป เพราะวันหนึ่งคุณอาจรู้สึกว่าความพยายามของคุณมิได้ไร้ค่า ร้องขอสำหรับคนที่กำลังเดินหนี ให้หันกลับมามองความรู้สึกของอีกคนบ้าง เพราะบางทีคุณอาจจะสูญเสียอะไรดี ๆ ไปเพราะระยะห่างที่คุณทิ้งไว้ให้อีกคน เห็นใจกับการรักษาระยะห่างให้คงที่สำหรับบางคน เพราะบางทีมันก็ทรมานมากกว่า การพยายามเดินเข้าใกล้หรือห่างหนี..เสียอีก แล้วคุณ ๆ เล่า เคยนึกย้อนกลับมามอง ระยะห่าง ของคุณกับผู้คนรอบตัวกันบ้างไหม.. เคยรู้สึกไหมว่า บางที ความห่างไกล กับ ระยะห่างของความรู้สึก กลับเป็นตัวแปรผกผันกัน เคยรู้สึกได้ถึงระยะห่างทั้งที่ตัวอยู่ใกล้ ๆ หรือรู้สึกใกล้กันแล้วทางความรู้สึกทั้งที่ตัวอยู่แสนไกล กันบ้างไหม.??? เคยคิดกันบ้างไหมว่า ระหว่างคนพยายามเดินหนี คนที่พยายามเดินตาม และคนที่พยายามยังไรระยะห่างกลับ! เท่าเดิม คนไหนเจ็บปวดไปกว่ากัน ... อาจเป็นเพราะ .... โลกกว้างเกินไป หรือไม่ .... หัวใจเราแคบเกิน   โดย: รอวันที่จะโดนทิ้ง 9 กุมภาพันธ์ 2551 13:37:51 น.

ชอบอ่านไรที่ หวานๆ แบบนี้จังครับ   โดย: everything on 9 กุมภาพันธ์ 2551 22:16:49 น.

๑๑..แวะมาเยี่ยมครับ...ยิ้ม ยิ้ม..๑๑   โดย: doyngam 10 กุมภาพันธ์ 2551 10:39:19 น.

ฉันคงต้องเสียเธอ ให้คนที่เธอยินยอม และเธอก็พร้อม ทั้งกายทั้งจิตใจ แหลกลงแล้วรักของฉัน เพราะเธอทำลาย ลงท้าย ใจคงเจ็บปวดเหลือเกิน   โดย: รอวันที่จะโดนทิ้ง 10 กุมภาพันธ์ 2551 17:48:24 น.

โอ้ที่ใดมีรัก.....ที่นั่นมีทุกข์..แต่เราก็ยังเต็มใจที่จะรักเค้า   โดย: jigabelle 11 กุมภาพันธ์ 2551 1:14:48 น.

โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว 11 กุมภาพันธ์ 2551 6:42:23 น.

หวัดดี วันจันทร์ จ้า หายไปไหนหว่า   โดย: หอมกร 11 กุมภาพันธ์ 2551 7:16:30 น.

อะหนังสือที่อยากได้ไงจ๊ะ   โดย: tinedtined 11 กุมภาพันธ์ 2551 17:48:45 น.

สบายดีนะค๊า ออยแวะมาเยี่ยมค่ะ รักษาสุขภาพด้วยค๊า   โดย: ออย (Borken ) 12 กุมภาพันธ์ 2551 4:24:54 น.

คุณรัตน์ หายไปไหนหนอ หรือไปหาซื้อของพิเศษ สำหรับคนพิเศษ ในวันแห่งความรัก   โดย: dalanda 12 กุมภาพันธ์ 2551 7:45:04 น.

ความเอาใจใส่ ความห่วงใย ความใส่ใจ หมั่นเติมความหวานกันบ้าง ทำให้ความรักไม่หมดอายุเร็วเกินกำหนด อิอิ   โดย: LiLLa_JoY 12 กุมภาพันธ์ 2551 11:22:57 น.

คุณหนูนักรัก   โดย: แหนมป้าย่น 12 กุมภาพันธ์ 2551 12:48:57 น.

สวัสดีค่ะ กลับมาแล้วค่ะ....ขอบคุณเพื่อนๆที่มาคอยมาดูแลบ้านไว้ให้ คิดถึงทุกๆคนค่ะ   โดย: รัตตมณี (kulratt ) 12 กุมภาพันธ์ 2551 15:59:43 น.