"อ๊อกฟอร์ด" เมืองมหาวิทยาลัยในฝัน (จบ) อ๊อกฟอร์ด เมืองมหาวิทยาลัยในฝันที่เต็มไปด้วยสถาปัตยกรรมเก่าแก่ที่สวยงามมากมาย หลังเดินทางด้วยรถไฟจากลอนดอนสู่เมืองอ๊อกฟอร์ด มหาวิทยาลัยในฝันของโลกและของตัวฉันที่ใฝ่ฝันมานานว่าสักวันจะต้องมาเยือนเมืองนี้ให้ได้ ทันทีที่มาถึงยังอ๊อกฟอร์ดฉันก็ออกเที่ยวไปตามสถานที่ที่น่าสนใจต่างของเมือง อาทิ มหาวิทยาลัยอ๊อกฟอร์ด หอนาฬิกาคาร์แฟกซ์ ทอม ทาวเวอร์ และบริดจ์ออฟซายห์ที่ได้เขียนถึงไปในตอนที่แล้ว มาในตอนนี้ฉันขอต่ออารมร์การเที่ยวอ๊อกฟอร์ดด้วยการตะลอนเที่ยวชมงานสถาปัตยกรรมสวยๆงามๆที่น่าสนใจของเมืองนี้ โดยเมื่อเดินจากสะพานบริด์จออฟซายห์ไปได้สักหน่อย ก็จะเห็นตึกสูงใหญ่เป็นโดมวงกลมอยู่มาแต่ไกล ที่ดูแล้วช่างสง่างามเหลือเกิน ตึกนี้เรียกว่า "แร๊ดคลิฟ คาเมร่า" (Radcliffe Camara) สร้างมามากกว่า 250 ปีแล้ว คาดว่าสร้างขึ้นระหว่างปี ค.ศ. 1737- ค.ศ.1749 เป็นห้องหนังสือหลักของห้องสมุด บ๊อดเลี่ยน (Bodleian Library) ซึ่งมีห้องใต้ดินไว้สำหรับเก็บหนังสือเป็นจำนวนมากประมาณ 600,000 เล่ม แม้ตัวเองจะเป็นคนที่ไม่ค่อยนิยมเข้าห้องสมุดเท่าไร แต่ถ้าเจอห้องสมุดสวยขนาดนี้ถ้าต้องเข้าไปทุกวันฉันก็จะไม่ตัดพ้อต่อว่าใดๆเลย แร๊ดคลิฟ คาเมร่า ตึกเก่าแก่อันสง่างาม เวลาเที่ยวในอ๊อกฟอร์ดเผลอแผล็บด้วยก็บ่ายแล้ว ตั้งแต่เช้าฉันเดินเที่ยวชมมาทั่วเมืองจนเหนื่อยและท้องเริ่มหิว ฉันจึงเดินไปซื้อแซนด์วิชและน้ำมาทานจากคาเฟ่แห่งหนึ่ง ในอ๊อกฟอร์ดมีร้านอาหารและคาเฟ่มากมายแบบไม่ต้องเสียเวลาเดินหา เพราะมีเยอะมากแทบทุกถนนที่เดินผ่าน ส่วนใครถ้าไม่ชอบทานแซนด์วิชหรือหิวข้าวก็สามารถหาอาหารไทย จีน อิตาเลี่ยน หม่ำได้สบายๆในอ๊อกฟอร์ด เพราะเมืองนี้ มีร้านอาหารหลากหลายชาติให้เลือกทาน เรียกได้ว่าอ๊อกฟอร์ดเสมือนเป็นเมืองนานาชาติก็ว่าได้ เพราะเมืองนี้มีทั้งนักเรียนและคนทำงานที่เดินทางจากหลายประเทศทั่วโลก สำหรับมื้อนี้ฉันหนีบรรยากาศในร้านด้วยการออกไปหามุมสงบๆนอกร้านนั่งทานไปชมวิวสวยๆไป เพื่อเติมพลังให้กับตัวเอง เรือพายจอดเรียงรายริมแม่น้ำเชอร์เวลล์ เดินไปไม่กี่นาทีก็เจอเก้าอี้ไม้นั่ง ริมแม่น้ำเชอร์เวลล์ (Cherwell) แม่น้ำสายสำคัญสายหนึ่งของอ๊อกฟอร์ดที่แตกออกมาจากแม่น้ำเธมส์ (River Thames) ซึ่งเป็นแม่น้ำที่สำคัญที่สุดสายหนึ่งของอังกฤษ เปรียบได้เหมือนกับแม่น้ำเจ้าพระยาของประเทศไทยนี่เอง บรรยากาศริมน้ำร่มรื่นมาก ทำให้หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง คิดในใจว่าอากาศที่นี่ดีมาก นั่งสูดอากาศจนเต็มปอด ทานแซนด์วิชเสร็จแล้ว อิ่มทั้งท้อง อิ่มทั้งปอด ขณะนั่งทานอยู่ก็เห็นคนพายเรือผ่านไปมา คนที่นี่เขาเรียกว่า "พั๊นติ้ง" (Punting) คนพายจะยืนพายและใช้ไม้ด้ามยาวพายเรือ พั๊นติ้งเป็นงานอดิเรกที่เป็นที่นิยมอย่างมากในอ๊อกฟอร์ด ดูแล้วน่าสนุกอยากจะลองดูบ้าง แต่พายเรือไม่เป็น และท่าทางไม้พายคงหนักน่าดู ไม่เอาดีกว่า ดูอย่างเดียวก็พอ ขืนพายไปแล้วตกน้ำขึ้นมา อายเค้าแย่เลย น้ำเย็นเฉียบขนาดนี้ ชุดก็ไม่มีเปลี่ยน เขาไม่ให้ขึ้นรถไฟกลับบ้านกันพอดี แถมได้หวัดไปเป็นของฝาก นั่งดูไปสักพักเริ่มสังเกตว่าเค้าพายเรือกันมาเป็นคู่ๆ ความอิจฉาตาร้อนเริ่มย่างกรายเข้ามาอีกแล้ว แถมพระอาทิตย์ก็ตั้งท่าจะตกดิน ลมหนาวก็เริ่มโชยมาอีกครั้ง นี่คงเป็นสัญญาณได้เวลาเดินทางกลับบ้าน นึกได้แล้วก็รู้สึกหวิวๆ ทำไมวันเวลาถึงได้ผ่านไปรวดเร็วแบบนี้ ก่อนนั่งรถไฟกลับลอนดอนฉันขอแวะซื้อของฝากเสียหน่อย เดี๋ยวเพื่อนๆจะหาว่าเรามาไม่ถึงอ๊อกฟอร์ด เมื่อเดินตรงเข้าไปตลาดคอร์นมาร์เก็ต (Cornmarket) ตลาดที่มีชื่อเสียงของอ๊อกฟอร์ด บนคอร์นมาร์เก็ต สตรีท (Cornmarket Street) ถนนสำคัญของเมือง ตลาดนี้มีของขายเยอะแยะ ตั้งแต่เสื้อผ้า ของชำ ผัก ผลไม้ และเนื้อสด ดูสะอาดสะอ้านดี เดินวนอยู่หลายรอบ ตัดสินใจไม่ถูกว่าจะซื้ออะไรดี มองซ้ายมองขวาก็ไปเจอร้านเบเกอรี่ กลิ่นหอมโชยมาก่อนเลย มีขนมเค้กมากมายหลายชนิดทำกันสดใหม่ทุกวัน คอร์นมาร์เก็ต ตลาดที่มีชื่อเสียงของอ๊อกฟอร์ด ฉันจ้องๆมองๆสักพักตัดสินใจไม่ได้ว่าเอาอะไรดี พอดีเหลือบไปเห็นว่ามีหลายคนซื้อ ลาร์ดี้เค้ก (Lardy Cake) หน้าตาก็ดูน่าทานดี เลยซื้อมาสัก 5 ชิ้น ขอมาชิมก่อนชิ้นหนึ่งที่รสชาติหอมหวานมัน กรอบบนนุ่มล่าง มีลูกเกดเม็ดโตๆและน้ำตาลโรยหน้า ลาร์ดี้เค้กรสอร่อยดีและชิ้นไม่ใหญ่เกินไปเพราะถ้าใหญ่กว่านี้ฉันต้องอ้วนแน่ๆ ส่วนคนขายน่ารักพูดเพราะมากเลยหลงซื้อเค้กไอซ์ซิ่งมาอีกก้อนหนึ่ง ก่อนออกจากตลาดก็แวะซื้อบลูชีสมาด้วย เป็นชีสที่ผลิตเองจากฟาร์มในอ๊อกฟอร์ด ตัวเองไม่ค่อยชอบบลูชีสเท่าไร เพราะรสชาติแรงเกินไป แต่พอดีรู้จักเพื่อนที่ชอบก็เลยซื้อมาหนึ่งชิ้น จากตลาดถึงสถานีรถไฟ ยังคงมีตึกสวยๆไว้ชมตลอดทาง เห็นผู้คนต่อคิวกันขึ้นรถประจำทางกันเยอะแยะ คงเป็นช่วงเวลาเลิกงานพอดี คนที่นี่นิยมขึ้นรถประจำทาง รถไฟ หรือขี่จักรยานมาเอง เพราะค่าจอดรถแพงมากและทางเทศบาลต้องการลดมลภาวะทางอากาศ จึงรณรงค์ให้ใช้รถสาธารณะแทน ภายในห้องสมุดบ๊อดเลี่ยน ฉันมองเห็นผู้คนยืนต่อคิวขึ้นรถเมล์กันอย่างมีระเบียบ เค้าจะให้คนบนรถลงกันมาก่อน แล้วค่อยเดินขึ้น ไม่แย่งกัน ดูแล้วน่าประทับใจ ทำให้คิดหวนกลับไปเมื่อสมัยอยู่กรุงเทพ รีบแย่งกันขึ้นรถเมล์แทบตาย น่าอายตัวเองจริงๆเลย แต่แปลกนะที่นี่ ไม่เห็นเขารณรงค์ลุกให้เด็ก คนชรา หรือผู้หญิงนั่งกันเท่าไร บางครั้งเห็นมีคนลุกให้เด็กเล็กๆและคนสูงอายุมากๆประมาณว่ายืนไม่ไหวนั่ง เด็กโตหน่อย คนแก่ท่าทางแข็งแรงหน่อยก็ยืนกัน ยิ่งผู้หญิงธรรมดาปกติปล่อยให้ยืนไปเถอะ ไม่มีสุภาพบุรุษที่ไหนลุกให้นั่งหรอก ทำเป็นอ่านหนังสือบ้าง มองเหม่อออกนอกหน้าต่างบ้าง คิดไปคิดมาคงไม่ใช่เพราะว่าผู้ชายอังกฤษใจร้าย แต่อาจจะเป็นไปได้ว่าเค้าถือว่าผู้หญิงผู้ชายมีสิทธิ์เท่าเทียมกัน ตึกเก่ากับเมืองอ๊อกฟอร์ด ถือเป็นของคู่กัน เรื่องนี้ฉันพยายามคิดแบบมองโลกในแง่ดีหน่อย ว่าคงเป็นเพราะวัฒนธรรมและประเพณีของแต่ละชาติบ้านเมืองแตกต่างกัน ดังนั้นความคิดก็ย่อมแตกต่างกันไปด้วย บางที่การกระทำและพฤติกรรมบางอย่างอาจดูไม่เหมาะสมสำหรับคนไทย ซึ่งเราจะไปว่าเขาหรือแบบคิดมีอคติก็คงไม่ได้ เพราะแต่ละท้องที่ต่างก็มีเหตุผล วัฒนธรรม และความเชื่อแตกต่างกันออกไป ฉะนั้นเมื่อเข้าเมืองตาหลิ่วเราก็ต้องหลิ่วตาตาม ******************************************* ******************************************* เมืองอ๊อกฟอร์ด (Oxford) แห่งประเทศอังกฤษ ถือเป็นศูนย์กลางการเรียนการสอน เป็นเมืองเกี่ยวข้องกับศาสนา ตั้งอยู่ห่างจากกรุงลอนดอน ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือประมาณ 80 กิโลเมตร เป็นเมืองที่แวดล้อมด้วยทุ่งกว้างใหญ่ ทิวเขาและมีแม่น้ำเทมส์ไหลผ่าน ภายในเมืองมีสถาปัตยกรรมที่งดงามตามแบบฉบับอังกฤษหลายแห่ง และยังมีพิพิธภัณฑ์และหอศิลปกรรมมากมาย ผู้จัดการออนไลน์ พ.ผึ้งมิ้ม   Create Date : 11 เมษายน 2550 7 comments Last Update : 11 เมษายน 2550 6:48:17 น. Counter : 3897 Pageviews. Share Tweet

ตามไปเที่ยวอังกฤษค้าบ เมื่อคืน แมนยู ทำแจ่มมัก ๆ ชนะ 7-1   โดย: jeakja 11 เมษายน 2550 7:06:37 น.

เคยไป เคมบริด ยังไม่เคยไป อ๊อกฟอด เลย ค่ะ   โดย: ไม้ยมก&แหนมมัด 11 เมษายน 2550 7:27:26 น.

เมืองสวยดีนะคับ   โดย: frank3119 11 เมษายน 2550 10:16:03 น.

เป็นเมืองที่น่าเดินมาก สวยดี ชอบพั๊นติ้งคร้าบ ไปเรื่อยชมรอบเมือง   โดย: หลั่มหมั่นเหม่ง 11 เมษายน 2550 11:06:01 น.

ต้องหาโอกาสไปให้ได้ ภาพสวยมากเลยครับ   โดย: Zantha 11 เมษายน 2550 11:10:21 น.

มหาวิทยาลัยในดวงใจเลยนะเนี่ย อยากไปเรียนสักครั้งจัง จะเป็นไปได้มั้ยเนี่ย   โดย: BoOKend 11 เมษายน 2550 12:01:11 น.

น่าไปเรียนมั่งจังเลย Oxford เป็นเมืองในฝันด้วย   โดย: เด็กน้อยขี้แย 17 เมษายน 2550 10:05:03 น.